 |
| Ο Μιχάλης είναι ο δεύτερος από δεξιά, δίπλα στον Eric Adams |
Ερωτήσεις: Αλέξανδρος Ριχάρδος
Πότε άκουσες για πρώτη φορά Manowar; Να ξεκινήσω λέγοντας βασικά ότι –αν και σε γνωρίζω χρόνια από το έργο σου, αλλά μιας και δεν έτυχε ποτέ να γνωριστούμε προσωπικά- χάρηκα που τα λέμε έστω και τώρα με αυτή την ευκαιρία που μου δίνεις να μιλήσω για την αγαπημένη μου μπάντα, τους Kings of Metal ή MANOWAR! Λοιπόν, η πρώτη (και καθοριστική) φορά που τους άκουσα ήταν από έναν ξάδερφό μου, όχι μεταλά, απλά ξέρεις πέρναγε τη ροκ φάση του γυνασιολυκείου που πέρασαν πολλοί, αλλά λίγοι παρέμειναν. Πρέπει να ήταν κάπου γύρω στα 1987 καθώς είχε μια κασέτα με επιλογές (προφανώς από συμμαθητές του κι αυτός), που περιείχε 3 τραγούδια Manowar από το Sign of the Hammer και αν δεν κάνω λάθος ήταν τα Guyana, Thor και το ομώνυμο. Εε αυτό ήταν!! Έπαθα ζημιά όπως στον κεραυνοβόλο έρωτα που λένε! Love at first listening χαχαχα! Αφού –χωρίς να ξέρω τίποτα άλλο για αυτούς- κατέβηκα αμέσως στο Go T-shirts (αν θυμάσαι στη Σολωμού του George Ozmak) και έφτιαξα ένα μπλουζάκι με το logo τους, και το οποίο φόρεσα 1-2 χρόνια μετά και στο live των Iron Maiden στη Ν. Φιλαδέλφεια που πήγα μαζί με τον ίδιο ξάδερφο! (ακόμα δεν τα είχε παρατήσει εντελώς βλέπεις χαχαχα)! Να συμπληρώσω ότι μετά από αυτή την κασέτα, ακολούθησε άλλη μια, από άλλο συμμαθητή (το κουφό είναι ότι ούτε αυτός ήταν χεβιμεταλάς, o οποίος αφού με έβλεπε κάθε μέρα μέσα στην τρέλα για τους Manowar, μετά από λίγο καιρό μου την έγραψε από έναν ξάδερφό του και αυτός, με επιλογές από όλα τα μέχρι τότε albums των Manowar (μέχρι το Fighting the World είχε). Όπως καταλαβαίνεις η ζημιά ήταν ανεπανόρθωτη με όλα αυτά τα ΕΠΗ εκεί μέσα! Χαχαχα!
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στον ήχο τους;
Κοίτα, γενικά θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος προορίζεται από την αρχή της ζωής του να ακούει –βασικά- κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί να ‘παρεκκλίνει’ στην πορεία οκ καθώς οι επιρροές –οικογένεια, φίλοι κλπ- παίζουν το ρόλο τους, αλλά το σημαντικότερο μέρος θεωρώ ότι είναι προδιαγεγραμμένο κατά κάποιο τρόπο, είναι μέσα σου, περιμένοντας την κατάλληλη μουσική να το ξεκλειδώσει! Πέρασα και από άλλα είδη μουσικής πριν, εε και? Μόλις άκουσα χαρντ ροκ/μέταλ αυτομάτως ‘σφράγισα’ και λίγο μετά αυτά τα μόλις 3 τραγούδια των Manowar τους έφεραν στην πρώτη θέση στην καρδιά μου μέχρι σήμερα και για πάντα! Διέκρινα μια μοναδικότητα και αυθεντικότητα στον ήχο τους, έχοντας βέβαια και γερά θεμέλια και βάσεις από πριν αφού ήδη είχα αγαπήσει ‘πυρηνικά’ groups (με την κυριολεκτική έννοια του πυρήνα της hard μουσικής), όπως Deep Purple, Scorpions, Saxon, Rainbow, Accept, Judas, Maiden, Twisted Sister κλπ… Οπότε, κατά τη θεωρία μου, εγώ προοριζόμουν για επικές μουσικές, και τι πιο χαρακτηριστικό και ξεσηκωτικό από μια 90άρα TDK με Manowar φουλ στο έπος και την powerιά! Από κει και ύστερα μόνο αναζήτηση για τα albums τους σε φυσική μορφή καθώς και άλλων συγκροτημάτων. Η συλλογή της συγκεκριμένης μουσικής, των βινυλίων της, των CDs κλπ συνεχίζεται σαφώς μέχρι σήμερα και κατά κάποιο ‘παράδοξο’ λόγο η τρέλα μου για την συγκεκριμένη μουσική έχει ανιούσα δυναμική με το πέρασμα των χρόνων αντί να χαλαρώνει…
 |
| Το αμάνικο jean του Μιχάλη (σαν εξώφυλλο δίσκου συλλογής) |
Δυστυχώς τους έχω δει μόνο 14 φορές. Θα ήθελα κι άλλες, χαχαχα! Από αυτές οι 10 Ελλάδα και οι 4 εξωτερικό. Η πρώτη μου φυσικά ήταν αυτή στο ΣΕΦ το 1992.
Έχεις παρακολουθήσει κάποια πανευρωπαϊκή-παγκόσμια συγκέντρωση φίλων των Manowar;
Από τις 4 συναυλίες τους στο εξωτερικό όπως σου είπα, οι 2 ήταν Γερμανία και οι 2 Πράγα (Τσεχία). Στην Γερμανία πραγματοποιήθηκε το Earthshaker Fest το 2005 (με Nightwish, Testament, Dimmu Borgir, Destruction, Primal Fear και πολλές άλλες μπάντες) όπου οι Manowar ήταν headliners. Πέρα από το live, το συγκεκριμένο event είχε μια ιδιαιτερότητα για τους οπαδούς των Manowar. Σε παραπλήσιο (δίπλα στα stages) κλειστό τεράστιο χώρο, πραγματοποιήθηκε το Manowar Mega Fan Convention, με ποικίλες δραστηριότητες, εκθέσεις και παρουσία των μεγαλύτερων Manowar FCs ανά τον κόσμο! Ήταν μια μοναδική εμπειρία να βρίσκεσαι με όλους αυτούς τους manowar-ο-τρελαμένους μαζί αυτές τις ημέρες! Αλλά και η διοργάνωση ήταν σπουδαία και τα events φαντασμα-νο-γορικά! Σε συνέχεια της απάντησης στην ίδια ερώτηση, δεν θα μπορούσα με τίποτα να παραβλέψω –όλα μεν- αλλά βασικά 2 από τα official Manowar parties που έχουμε κάνει στην Αθήνα, με τη συμμετοχή και φίλων από εξωτερικό (βασικά Γερμανία και Βουλγαρία και το House of Death FC). Το να έρχονται 15-20 άτομα απ’ έξω για ένα πάρτυ όχι live, χωρίς καν παρουσία μελών του συγκροτήματος, το θεωρώ συγκλονιστικό! Αλλά και όλα τα Manowar tribute nights/parties που κάνουμε (σε συνεργασία και με τον Δημήτρη “Immortal” που δουλεύει μαζί τους στις περιοδείες τους για το merchandise), γράφουν ιστορία και μάλιστα στις 5 Ιανουαρίου του 2018 έγινε το πιο πρόσφατο στο Ragnarok club.
Ποια συναυλία τους σου άρεσε περισσότερο;
Κοίτα θα ξεχωρίσω 2 για διαφορετικούς λόγους. Σίγουρα η πρώτη φορά στην Ελλάδα στο ΣΕΦ και σαν συναυλία ήταν πολύ καλή, αλλά περισσότερο ως συγκινησιακή εμπειρία κατέχει τα πρωτεία! Μοναδικά συναισθήματα και κλάμα όταν έπεσε η κουρτίνα… και μαζί όλα τα παραλειπόμενα, επισκέψεις στο ξενοδοχείο, πρώτες γνωριμίες κλπ! Ζούσα ένα παραμύθι! Παρόλα αυτά σαν live καθευατό ίσως πλέον μετά από τόσα χρόνια και με θεώρηση πιο μεστή και κατασταλαγμένη, μπορώ να πω ότι η σερί τριάδα των εμφανίσεων στη Θεσσαλονίκη το 2011 θα μου μείνουν αξέχαστες! Και σαν απόδοση της μπάντας και με δυνατό setlist (το αναφέρω αυτό γιατί έχουν επικριθεί συχνά για το συγκεκριμένο θέμα).
 |
| Πάρτυ του eελληνικού fan club. Μιχάλης Νόχος (α), Δημήτρης Immortla (k) και Χρήστος "Mr. Sirens" Χριστοδούλου (δ). |
Death to the false metal.
Ναι, είναι ένα από τα παλαιότερα συνθήματά τους. Έχουν διάφορα, μου αρέσουν αυτά! Είμαι του οπαδικού ΗΜ! Χαχαχαχα! Σίγουρα η μουσική συγκινεί βασικά και αυτή έχει τον πρώτο λόγο, αλλά υπάρχει και μια σειρά από πολλά στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα ενός γκρουπ. Οι Manowar από τα πρώτα τους βήματα, υιοθέτησαν μια extreme σχετικά σκηνική παρουσία (θα τα πούμε παρακάτω) και έναν λόγο, ‘υπεροπτικό’ ίσως για κάποιους, αλλά αληθινό θεωρώ εγώ και ξεκάθαρο. Ό,τι έλεγαν οι υπόλοιποι με υπονοούμενα ή μπηχτές προς άλλα groups, αυτοί το δήλωναν δημόσια και δυνατά. Είμαστε οι βασιλιάδες του metal και θάνατος στο ψεύτικο metal. Γιατί όχι?! Σε πωρώνει, σε ξεσηκώνει… με την προϋπόθεση βέβαια να μπορείς να το υποστηρίξεις και να ανταποκριθείς, αλλιώς θα κριθείς ο ίδιος! Και αυτοί το έκαναν, το υποστήριξαν και με το παραπάνω με τα μνημεία της μουσικής που έχουν προσφέρει στην Ηeavy Μetal κοινότητα!
Ποια είναι η γνώμη σου για την εμφάνισή τους, ειδικά των παλαιότερων χρόνων, όπου αλείφονταν με λάδι και φόραγαν δέρματα, γούνινη αρχέγονη ένδυση (προβιές) κλπ.
Όπως σου είπα, ειδικά στα πρώτα τους χρόνια η σκηνική και όχι μόνο παρουσία και εμφάνιση ήταν θέμα σχολιασμού, μέχρι και χλευασμού από κάποιους κλπ. Όμως δεν υπάρχει κάτι για να σχολιάσουμε από την στιγμή που η ίδια η μπάντα υιοθετεί ένα style. Οι Motley Crue και οι Twisted Sister π.χ. βάφονταν και φόραγαν κολάν και διχτυωτά αξεσουάρ/ενδύματα, οι Venom είχαν πεντάλφες και τραγιά, οι WASP αίματα κλπ… και μιλάω για πρώιμες εποχές, ακόμα περισσότερο σήμερα που δεν υπάρχουν τόσα taboo και έχουν εξελιχθεί παντελώς οι μόδες, σκηνικές παρουσίες ή οι ακραίες καταστάσεις (βλ. black metal, goregrind κ.α.) Το πολεμικό ύφος και επική μουσική των Manowar ταυτίζονταν πλήρως με το image τους που έδινε έμφαση στην όλη παρουσία τους! Είναι άλλο ένα στοιχείο από αυτά που τους κάνουν μοναδικούς και αυθεντικούς.
 |
| Metal Brothers στο House of Death Party 2011 στην Αθήνα |
Ναι φυσικά και τους παρακολουθώ, όχι τόσο στενά όσο τους Manowar χαχαχα, αλλά λόγω του ότι έχουν φτιάξει/συμμετέχουν σε πολύ αξιόλογες μπάντες έτσι κι αλλιώς με απασχολούν εφόσον την ‘ψάχνουμε’ στο πλαίσιο της ΗΜ μουσικής μας. Ειδικά ο Ross, με τα exclusive Manowar setlists live shows (αλλά και δίσκους όπως με τους Death Dealer) , πάντα με συγκινεί, και ως πρώην βασικό και για μένα αναπόσπαστο (θα ήθελα να ήταν ακόμα) μέλος της μπάντας, αλλά και με τις τωρινές μουσικές του ή τα exclusive Manowar tribute shows που παρουσιάζει. Ειδικά ο πρώην τραγουδιστής του ένας πιτσιρικάς από Νέα Υόρκη ήταν σ-υ-γ-κ-λ-ο-ν-ι-σ-τ-ι-κ-ό-ς και τον απολαύσαμε στο Keep It True fest, δυστυχώς όμως τον άλλαξε για κάποιους λόγους. Και ο Rhino φυσικά με τον Jack Starr που έχουν βγάλει τελευταία απίστευτες δουλειές! Εντάξει ο David Shankle έρχεται λίγο πιο πίσω στις προτιμήσεις μου, τον παρακολουθώ κάπως, αλλά δεν κόβω φλέβες!
Θεωρείς ότι έχουν ασχοληθεί όσο θα έπρεπε με την ελληνική ιστορία-μυθολογία;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει το «όσο θα έπρεπε». Δεν πρέπει, θέλουν όπως και πολλά άλλα συγκροτήματα πολύ απλά γιατί η ελληνική ιστορία/μυθολογία είναι από τις πλουσιότερες, πιο μακροχρόνιες και φυσικά επιδραστικότερες στο πνεύμα και τον πολιτισμό της ανθρωπότητας. Εφόσον οι Manowar ασχολούνται με τέτοιες θεματολογίες αναπόφευκτα θέλουν να υμνήσουν και τον τόπο μας που κάποτε διέπρεπε. Αν φανταστείς ότι για το Achilles: Agony and Ecstasy in eight parts έχουν αφιερώσει τις 2 πλευρές ενός ολόκληρου δίσκου (στο 2πλό Triumph of Steel) ναι μας έχουν τιμήσει θεωρώ! Από την άλλη σίγουρα ως Έλληνας θα μου άρεσε σε κάθε δίσκο τους να υπάρχει αναφορά, σαφώς, αν με ρωτάς με αυτήν την έννοια χαχαχαχα!
Συμφωνείς με την κίνησή τους να επαναηχογραφήσουν το Kings Of Metal;
Γενικά με τις επαναηχογραφήσεις δεν τα πάω καλά! Ένας δίσκος βγαίνει στην εποχή του και τέλος! Είτε έχει προβλήματα στην παραγωγή ή σε κάποιο άλλο σημείο (όχι ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο εδώ!) θεωρώ ότι δεν κάνει καλό η επανάληψη! Βασικά δεν υπάρχει νομίζω ουσιαστικός λόγος για τον ακροατή /οπαδό κλπ! Οι περισσότερες επανακυκλοφορίες και ιδίως τελευταία έχουν μόνο σκοπό το οικονομικό κέρδος. Επίσης, είναι δείγμα του ότι οι μπάντες πλέον χωλαίνουν στο να βγάλουν σπουδαία albums (όπως γινόταν στην χρυσή δεκαετία για το ΗΜ, τα 80’s) και προσπαθούν να ανακάμψουν και ως προς το image αλλά και ταμειακώς με αυτήν την τακτική. Εξάλλου, με το κάθε Kings of Metal που επανακυκλοφορεί κλπ μεγαλώνει μόνο η δισκοθήκη μου, η αγάπη μου για το άλμπουμ αναδύθηκε και εκδηλώθηκε όταν βγήκε και κάθε φορά που ακούω το αυθεντικό.
 |
| Στην Πράγα για συναυλία Manowar. |
Το συγκρότημα έχει αλλάξει 5 ντράμερ, συμπεριλαμβανομένου του τρέχοντος Marcus Castellani. Ποιόν θεωρείς καλύτερο για τον ήχο τους;
Αισίως φτάσαμε λοιπόν και στον πέμπτο εε?! Απίστευτο χαχα! Κοίτα, παρόλο που δεν ήταν ο πρώτος, αλλά ο συγχωρεμένος Scott Columbus συνέδεσε το όνομά του με την μπάντα! Θα είναι για εμάς πάντα ο drummer των Manowar. Χωρίς να υστερούν οι άλλοι, τουναντίον τεχνικά ο Rhino π.χ. είναι αρτιότερος, αλλά κάποιες φορές δεν φτάνει αυτό! Μπορείς να το παραβλέψεις για χάρη της ψυχής και του feeling! Αυτά τα είχε ο Scott! Με αυτόν εξάλλου κυκλοφόρησαν τους πιο σπουδαίους τους δίσκους και ταυτίστηκε με την εποχή εκείνη! Όσο για τον νεοαποκτηθέντα, δεν έχουμε ακόμα άποψη σφαιρική, μόνο δείγματα! Οκ Manowarάς και φαίνεται καλός παίκτης, μακάρι αν παραμείνει στη θέση να την στελεχώσει με επιτυχία! Επίσης, απλά να πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που γνώρισα τουλάχιστον από κοντά και τον Donnie Hamzik.
Πως αισθάνθηκες όταν πληροφορήθηκες ότι η τελευταία τους περιοδεία θα είναι όντως η τελευταία (farewell tour).
Σίγουρα τα συναισθήματα είναι έντονα! Τέλος εποχής για μια μεγάλη μπάντα, για μένα και πολλούς άλλους η πιο αγαπημένη! Παρόλα αυτά μου άρεσε που έθεσαν ένα όριο (αρκεί να τηρηθεί σχετικά) και δεν διατίθενται να το τραβήξουν και όσο πάει. Δηλαδή, δεν θέλω να τους δω αρκετά γερασμένους και να παρουσιάζουν προβληματικά live shows! Ειδικά, όταν μιλάμε για αυτή τη μπάντα, που ένα από τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι και το image της και δίνουν μεγάλη προσοχή σε αυτό. Ναι δεν θα τους ταίριαζε κάτι τέτοιο, καλύτερα να τους θυμάμαι ντούρους και δυνατούς! Εξάλλου, ζούμε πλέον εποχές, όπου τα μεγάλα γκρουπς θα ή διαλύονται ήδη και δυστυχώς έχουν αρχίσει και φεύγουν πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες από τη ζωή. Όλα αυτά είναι πολύ οδυνηρά ειδικά για όσους από εμάς (άνω των 35-40 σήμερα) τους γνωρίσαμε στις ακμές τους πίσω στα 80’s και μεγαλώσαμε σχεδόν μαζί τους.
 |
| Με τους Donnie Hamzik και Boss the Ross |
Απάντηση Νο1: Αναλόγως τι εννοείς με το epic battle metal… Γιατί για μένα είναι άλλο πράγμα το epic power των Manilla Road και άλλο πράγμα το epic power των Rhapsody (of Fire). Σε κάθε περίπτωση όμως το σίγουρο είναι ότι όχι απλώς διαφέρουν, αλλά επειδή οι Manowar είναι από τους πρωτοπόρους στο epic metal οι υπόλοιποι ακολουθούν, και χρονικά ή όπως αλλιώς το πάρεις, επηρεάζονται από αυτούς και η ζωή συνεχίζεται… Επίσης, η διαφορετικότητα είναι ένα χαρακτηριστικό τους μεταξύ ακόμα και των ίδιων των δικών τους albums! Είτε μιλάμε για tracks του ίδιου άλμπουμ (Fast Taker Vs Battle Hymn, Warlord Vs Secret of Steel) ή ακόμα πιο ξεκάθαρα από άλμπουμ σε άλμπουμ και μέχρι το Triumph of Steel κυρίως, όπου οι ηχητικές διαφορές από δίσκο σε δίσκο είναι σημαντικές και ποικίλες, όλες όμως με βασικό στοιχείο τον επικό προσανατολισμό και την δύναμη! Το συναρπαστικό είναι ότι μπορείς να νιώσεις το επικό στοιχείο και συναίσθημα ακόμα και σε τραγούδια που κατατάσσονται στους μη αμιγώς επικούς τους ύμνους, αυτή είναι ακόμα μια ιδιαιτερότητά τους! Ή πιο απλά όταν ακούγονται τα πρώτα 1-2 δεύτερα ενός τραγουδιού και καταλαβαίνεις -ακόμα και αν δεν είναι το αγαπημένο σου γκρουπ- ότι πρόκειται για τους Manowar, κάνει και αυτό τη διαφορά... έχουν προσωπικότητα, έχουν δικό τους στυλ και ήχο, ακόμα και μέσα στη εσωτερική τους διαφορετικότητα!
Απάντηση Νο2: Έχουν συνθέσει το MOUNTAINS!
Ένα top 3 τραγουδιών τους κι ένα top 3 άλμπουμς τους κατά τη γνώμη σου.
Για τα 3 albums είναι πιο εύκολο μάλλον να σου πω, Into Glory Ride, Sign of the Hammer και Hail to England, τώρα όσον αφορά στα 3 τραγούδια οκ πανεύκολο να βρω 3 και 23, αλλά δύσκολο να τα προτάξω έναντι των υπολοίπων, αλλά θα κάνω ένα κολπάκι ώστε να περιληφθούν και περισσότερες δουλειές τους συνολικά στην απάντησή μου χαχαχα, οπότε μια top 3άδα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι τα Battle Hymns, Black Wind Fire And Steel και Heart of Steel (εάν με ξαναρωτήσεις σε 5’ λεπτά θα σου πω 3 άλλα! χαχαχαχα). Αυτομάτως καταλαβαίνει κάποιος ότι θεωρώ τα 6-7 πρώτα albums με διαφορά τις καλύτερες δουλειές τους! Από κει και μετά έχει κουβέντα μπόλικη το θέμα, σαφώς θετική αλλά και αρνητική...
 |
| Ο Μιχάλης στη επάνω σκηνή του "Αγκάθι" (1994) το τραγούδι που έπαιζαν εκείνη τη στιγμή ήταν το Kings of Meta! |
Πες μας ότι θες για το κλείσιμο...
Το σίγουρο είναι -και όποιος με ξέρει μπορεί να το επιβεβαιώσει- ότι αγαπάω πολλές μπάντες και λατρεύω το heavy metal εν γένει! όχι ΟΛΑ τα είδη του και σίγουρα όχι όλες τις μπάντες! αλλιώς δεν θα είχε καμία αξία. Επίσης, ακούω αρκετά διαφορετικά πράγματα στο χώρο, εννοώ όχι μόνο epic power metal! Το γεγονός ότι παίζω ως dj σε μαγαζιά κλπ 23 χρόνια ανελλιπώς παίζει και αυτό το ρόλο και έχει τη σημασία του στη διαμόρφωση και του προσωπικού μου ρεπερτορίου για πάρτη μου, εκτός από αυτό που εγώ θα επιλέξω κάθε φορά για κάποιο event/club κλπ. Υπάρχει μια αλληλεπίδραση, μια αμφίδρομη σχέση που οδηγεί σε πολύ παραγωγικά αποτελέσματα... Τα λέω αυτά, για να καταλήξω στο ότι παρά τα χρόνια, την τριβή στο χώρο, τον εμπλουτισμό γνώσεων, απόψεων, τις μετατοπίσεις κλπ όσον αφορά σε γούστα, μπάντες, οτιδήποτε, ακόμα και με τα στοιχεία από τις τελευταίες τους δουλειές που δεν με ικανοποίησαν σαν οπαδό, όπως και συμπεριφορές των ιδίων κάποιες φορές (και δεν είμαι κολλημένος να πω ότι μου αρέσουν τα ΠΑΝΤΑ που έχουν κάνει κλπ), παρόλα αυτά λέω, και εκεί είναι η μεγάλη μαγκιά και επιτυχία τους, οι MANOWAR ήταν, είναι και θα είναι η νούμερο 1 αγαπημένη μου μπάντα, πρώτη με διαφορά από τις άλλες!... Είναι μια κατηγορία μόνοι τους! Το μεγαλύτερο μέρος του έργου τους προσωπικά πιστεύω ότι είναι πολύ ψηλά για να το φτάσει άλλη μπάντα! Είναι έξω από τη σφαίρα της γήινης πραγματικότητας! Ίσως κάπως έτσι εξισορροπούνται και τους 'δικαιολογούμε' τα όποια ...παραπτώματα! χαχαχαχα!
Ευχαριστώ πολύ Αλέξανδρε, καλή επιτυχία σε ότι κάνεις!
HAIL & KILL ! FUCK THE WORLD!
 |
| Από το αρχείο του Μιχάλη -HMRM- Νόχου: Αποκόμματα, fanzine, αλλά και set lists! |
ΜΙΧΑΛΗΣ - HMRM! - ΝΟΧΟΣ
Πληκτρολογείστε Ticket to Ride στο κουτάκι της αναζήτησης (πάνω δεξιά) και διαβάστε τις αφηγήσεις άλλων fans!
31/1/18/
Δημοσίευση σχολίου