Σχηματίσθηκαν το 1968 από τους Pye Hastings (κιθάρα/ τραγούδι), Richard Coughlan (τύμπανα), Dave Sinclair (πλήκτρα) και Richard Sinclair (μπάσο/τραγούδι). Οι δύο τελευταίοι είναι εξαδέλφια.
Οι Caravan ήταν το πρώτο συγκρότημα από το Ηνωμένο Βασίλειο που υπέγραψε με την Αμερικάνικη εταιρεία MGM/Verve. Ο πρώτος φερώνυμος δίσκος τους (τέλη 1968) ηχογραφήθηκε με τα μουσικά όργανα των Soft Machine, όταν οι τελευταίοι περιόδευαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον Jimi Hendrix. Έλαβε καλές κριτικές, όπως και το single, αλλά απέτυχε εμπορικά ενώ ο γνωστός dj/ραδοφωνικός παραγωγός John Peel έπαιζε τακτικά τον δίσκο στην εκπομπή του ‘Top Gear’.
Σε σύντομο διάστημα έμειναν χωρίς εταιρεία καθώς η Verve ανέστειλε τις δραστηριότητές της στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τελικά κατέληξαν στη Decca. Οι ηχογραφήσεις για τον επόμενο δίσκο έλαβαν χώρα σε δύο χρονικές περιόδους (Σεπτέμβριος 1969, Φεβρουάριος 1970). Εκτός από τις εμφανίσεις τους σε μικρούς χώρους, έπαιξαν και σε φεστιβάλ μαζί με Pink Floyd, Yes, Nice και Soft Machine.
Το ‘’If I Could Do It All Over Again, I'd Do It All Over You’’ (φθινόπωρο 1970) ανέδειξε τις δυνατότητες της μπάντας, η οποία εμφανίστηκε και στο ‘Top of the Pops’ του BBC με τη δεκατετράλεπτη jazz-rock σύνθεση "For Richard" αποτέλεσε την κορυφαία στιγμή του δίσκου. Για την επόμενη κυκλοφορία αποφάσισαν να αναθέσουν την παραγωγή στον David Hitchcock, ο καταλυτικός ρόλος του οποίου οδήγησε τους Caravan στην υπογραφή συμβολαίου με τη Decca.
To ‘‘In the Land of Grey and Pink’’ (άνοιξη 1971) θεωρείται ως η καλύτερη δουλειά τους. Περιελάμβανε τη σύνθεση ‘’Nine Feet Underground’’, η οποία καταλάμβανε ολόκληρη τη δεύτερη πλευρά του δίσκου και παραμένει μέχρι σήμερα σταθερά στη λίστα των τραγουδιών που παίζουν στις εμφανίσεις τους,
Το περιοδικό Rolling Stone έχει κατατάξει τον δίσκο στη θέση Νο. 34 στα πενήντα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών για το progressive rock.
Αν και έλαβε πολύ καλές κριτικές απέτυχε εμπορικά. Τα μέλη της μπάντας πίστευαν ότι η εταιρεία δεν τους προωθούσε δεόντως, με αποτέλεσμα την αποχώρηση του πληκτρά David Sinclair για τους Matching Mole.
Η επιλογή για τον αντικαταστάτη του ήταν ο Steve Miller, μέλος των ‘Delivery’, με ‘’απευθείας ανάθεση’’ και όχι μέσω ακρόασης, μιας και ήταν γνώριμος και φίλος των Caravan.
Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο διότι οι Miller και Sinclair επιθυμούσαν να κινηθούν σε jazz-rock μονοπάτια και ήλθαν σε αντιπαράθεση με τους Hastings και Coughlan. Λίγο μετά την κυκλοφορία του ‘’Waterloo Lily’’ (1972) η μπάντα διαλύθηκε.
Οι δύο τελευταίοι ενσωμάτωσαν νέα μέλη και αποφάσισαν να συνεχίσουν με το όνομα ‘Caravan’.Αρχικά περιόδευαν εκτεταμένα, μεταξύ άλλων με τους Slade και Status Quo. Με την επιστροφή του οργανίστα David Sinclair κυκλοφόρησαν τον δίσκο ‘’For Girls Who Grow Plump in the Night’’ (1973), ο οποίος έλαβε πολύ καλές κριτικές. Ακολούθησε ο ζωντανά ηχογραφημένος δίσκος ‘’Caravan and the New Symphonia’’ (1974) με τη συμμετοχή ορχήστρας σε θέατρο του Λονδίνου. Οι πρόβες για τη συγκεκριμένη εμφάνιση διήρκεσαν μόνον έξι ώρες.
Το ‘’Cunning Stunts’’ (1975/ No. 50 Ηνωμένο Βασίλειο, Νο. 124 Η.Π.Α.) ήταν η τελευταία κυκλοφορία τους για τη Decca. Μετά την εκ νέου αποχώρηση του οργανίστα David Sinclair, και μέχρι το 1978, οι Caravan κυκλοφόρησαν τρεις ακόμη δίσκους πριν διαλυθούν, μιας και ο ήχος τους απείχε από τις τότε επικρατούσες μουσικές τάσεις. Επανήλθαν δισκογραφικά και με περιοδεία το 1980 (‘’The Album’’), όταν τους υπέγραψε στη δική του εταιρεία ο παλιός τους μάνατζερ, Terry King. Το 1981 η αυθεντική σύνθεση επανέκαμψε κυκλοφορόντας το άλμπουμ ‘’Back to Front’’ (1982). Οι πιο σημαντικές εμφανίσεις τους μέχρι το 1985, όταν και διαλύθηκαν, ήταν στο club Marquee για τα 25 χρόνια του (1983) και στο Canterbury (1985). Μέσω προσπαθειών του μπασίστα Richard Sinclair, τα τέσσερα αυθεντικά μέλη επανενώθησαν το 1990 για τις ανάγκες σειράς τηλεοπτικού καναλιού, το οποίο εστίαζε σε συγκροτήματα της δεκαετίας του ‘70. Το γεγονός οδήγησε στην εμφάνισή τους στο φεστιβάλ του Canterbury και στην αναζωογόνηση της καριέρας τους, αλλά για όχι μεγάλο διάστημα. Ο Richard Sinclair αναζήτησε νέα ενδιαφέροντα και η μπάντα διαλύθηκε ξανά μέχρι το 1995, αν και στο μεταξύ είχε κυκλοφορήσει η συλλογή ‘’Cool Water’’ (1994) που περιελάμβανε παλιές ηχογραφήσεις καθώς και τον δεύτερο δίσκο που είχαν ηχογραφήσει για την εταιρεία Arista (1977) αλλά είχε μείνει στα συρτάρια της.
Από το 1995 και μέχρι σήμερα οι Caravan συνεχίζουν το ταξίδι τους, κυκλοφορώντας δίσκους, με ποιον πρόσφατο το ‘’Paradise Filter’’ (2013), ενώ εξακολουθούν να περιοδεύουν και να εμφανίζονται σε μεγάλα φεστιβάλ.
• Αμφότεροι οι εξάδελφοι Sinclair καθώς και ο σημερινός οργανίστας της μπάντας, Jan Schelhaas υπήρξαν μέλη και των Camel.
• Η αρχική ονομασία του δίσκου ‘’Cunning Stunts’’ ήταν ‘’Toys in the Attic’’, αλλά τους πρόλαβαν οι Aerosmith και αναγκάστηκαν να το αλλάξουν.
• Ο αυθεντικός ντράμερ Richard Coughlan παρέμεινε στο συγκρότημα από το ξεκίνημα έως τον θάνατό του το 2013.
• Στους περισσότερους δίσκους τους έχει συμμετοχή ο Jimmy Hastings, αδελφός του Pye, χωρίς να έχει υπάρξει βασικό μέλος, είτε παίζοντας πνευστά είτε ως ενορχηστρωτής.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ:
• ‘’If I Could Do It All Over Again, I'd Do It All Over You’’ (1970)
• ‘‘In the Land of Grey and Pink’’ (1971)
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
Δημοσίευση σχολίου