Ήταν απόφαση των 4 μελών του συγκροτήματος να αλλάξουν τον ήχο τους σε πιο χορευτικό. Ο καθένας ακολουθούσε το δικό του δρόμο. Ο Roger Taylor δεν ασχολήθηκε καθόλου, αφού είχε πάει για σκι (!), ο Freddie Mercury ήταν τακτικός θαμώνας των gay clubs σε Λονδίνο και Ν.Υόρκη, ο μπασίστας John Deacon εμβάνθυνε στο funk και το r&b κι ο Brian May δεν… χώραγε. Εξάλλου ο Mercury του είχε πει ότι σε αυτό το άλμπουμ ο ήχος τους θα ήταν dance funk και οι πολλές κιθάρες δεν …χωρούσαν.
Βέβαια για να λέμε τα πράγματα με τα όνομά τους, η μουσική είχε αρχίσει να αλλάζει και οι Queen δεν θα έμενα στάσιμοι. Το καραμπινάτο Νο1 "Another One Bites the Dust", παραμένει έως σήμερα δείγμα αναφοράς για τον χορευτικό ήχο, το ίδιο, σε μικρότερο βαθμό, τα "Radio Ga Ga", "I Want to Break Free" και "Breakthru" που ακολούθησαν.
Κι αν στα αυτιά μας το Hot Space ακούγεται σαν «ξένο σώμα» ως προς το ύφος των Queen σας πληροφορώ ότι οι συνολικές πωλήσεις του ξεπέρασαν τα 3.500.000 αντίτυπα! Όταν μάθαμε ότι ο Bowie συμμετέχει στο νέο τους άλμπουμ το μυαλό μας έτρεχε σαν αφηνιασμένο άλογο γιατί περιμέναμε να ακούσουμε κάτι μεγαλειώδες. Αντ’ αυτού ακούσαμε ένα μέτριο ντουέτο, ζορισμένο για να τους βγει, που μπορεί να πήγε στο Νο1 αλλά δεν άφησε πίσω του τίποτα. Όπως και τα 10 υπόλοιπα τραγούδια του Hot Space που μπήκαν από το ένα αυτί βγήκαν από το άλλο.
Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το The Works(1984), πολύ πιο ώριμο και πιο άρτιο από το Hot Space.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
20/12/17/
Δημοσίευση σχολίου