Το ‘Cum on Feel the Noize’ ένα τραγούδι από την αριστουργηματική χρονιά του 1973 για το αγγλικό rock, ήταν το τέταρτο Νο.1 για το συγκρότημα μέσα σε δύο χρόνια. Τα δύο αυτά χρόνια τους είχαν φέρει μόνο επιτυχίες: Τέσσερα No.1 στα αγγλικά charts, sold out συναυλίες, εκατοντάδες χιλιάδες δίσκους.
Σε μία περίοδο που επικρατούσαν οι ‘νερόβραστοι’ Bay City Rollers, οι Slade εμφανίστηκαν σαν ‘μάνα εξ ουρανού’ για τους πιο hard οπαδούς του rock. Ήταν μία παρέα παιδιών εργατικής τάξης από τα Midlands της Βρετανίας (Wolver Hampton) που στις εμφανίσεις τους συνδύαζαν το γηπεδικό ενθουσιασμό με την ατμόσφαιρα εγγλέζικης pub λίγο πριν το βραδινό κλείσιμο.
Κάπως έτσι γράφτηκε και το παραπάνω τραγούδι που πούλησε 500.000 δίσκους μόνο τις 3 πρώτες βδομάδες της κυκλοφορίας του. Ουσιαστικά αναβίωνε την ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε στις συναυλίες του συγκροτήματος, σύμφωνα με τον κιθαρίστα του συγκροτήματος Dave Hill, ενώ ο τραγουδιστής Νoddy Holder αναφέρει σαν βασική επιρροή τη συμμετοχή και τον ήχο του κοινού από μία συναυλία του Chuck Berry το 1972. Με αρχικό τίτλο "Cum On Hear the Noize", το τραγούδι αναφέρεται στον ήχο που δημιουργεί το συγκεντρωμένο κοινό που διασκεδάζει και τραγουδάει. Και η χαρακτηριστική, διαπεραστική εισαγωγή ‘ Baby, baby, baby’ ήταν απλώς ένα τεστ για το μικρόφωνο και δεν είχε καταγραφεί σκόπιμα για την τελική ηχογράφηση.
Η δυναμική του τραγουδιού στον κόσμο φάνηκε αμέσως και ήταν τεράστια, αφού πήγε Νο.1 στη Μ. Βρετανία από την πρώτη βδομάδα της κυκλοφορίας του, χάρη και στο τρικ του τότε μάνατζερ του συγκροτήματος, ο οποίος είχε φροντίσει για τη ραδιοφωνική έκθεση του τραγουδιού πριν την επίσημη κυκλοφορία του.
Εννοείται ότι μαζί με τα τραγούδια τους οι Slade λάνσαραν και επέβαλαν με την εμφάνισή τους το λεγόμενο Glam Rock (μαζί με τους T-Rex και τον David Bowie). Αξίζει να δει κανείς τα βίντεο κλιπ του ‘Cum on feel the Noise’ για να μπει στο κλίμα και να θαυμάσει τις στυλιστικές επιλογές του Glam Rock, που έχουν αφήσει εποχή: Πολύχρωμα γυαλιστερά ρούχα, ολόσωμες κολλητές φόρμες, μπότες πλατφόρμες, πούλιες, άφθονο make up, μακριά μαλλιά, ψηλά καπέλα – εκείνο με τους καθρέφτες είναι το μόνο που ο Noddy έχει κρατήσει από εκείνη την εποχή και το φυλάει σε θυρίδα.
Δεν είναι όμως μόνο η εμφάνιση: είναι όλη η ατμόσφαιρα και η χαρούμενη, γιορτινή διάθεση που επικρατεί. Όλοι, συγκρότημα και κοινό, είναι γελαστοί και περνούν καλά. (Αργότερα, σε συνέντευξή του ο Νoddy θα άφηνε ειρωνικές αιχμές για το σύγχρονο, επιτηδευμένο ‘cool’ ύφος των καλλιτεχνών.)
Παρόλη όμως την τεράστια επιτυχία τους στην Ευρώπη και αλλού, οι Slade δεν κατάφεραν να καταλάβουν το προπύργιο της Αμερικής, κάτι που άλλαξε δέκα χρόνια αργότερα με τη διασκευή του ‘Cum on feel the Noise’ από τους Αμερικανούς Quiet Riot.
Πραγματικά, πρέπει να ήταν η μοίρα του τραγουδιού καθώς η αμερικανική μπάντα, επιμένοντας να ηχογραφεί μόνο υλικό από τους ίδιους, αντιστεκόταν σθεναρά στην ηχογράφηση του συγκεκριμένου τραγουδιού. Από την άλλη η δισκογραφική τους εταιρεία, σοφά επέμενε να τους πιέζει να το ηχογραφήσουν μια που επρόκειτο για ένα τραγούδι που είχε πουλήσει πολύ, όχι όμως στην Αμερική. Επίσης, ταίριαζε στη φωνή του τραγουδιστή τους, Kevin DuBrow και τέλος αποτελούσε ίσως την τελευταία τους ευκαιρία για επιτυχία, η οποία δεν είχε έρθει μέχρι στιγμής.
Οι ίδιοι από την πλευρά τους δεν το έβλεπαν έτσι και σαμποτάριζαν την ηχογράφησή του αναβάλλοντάς την κάθε φορά. Ο δε Kevin DuBrow, όπως δήλωσε και ο ίδιος αργότερα, απεχθανόταν τόσο το κομμάτι αυτό όσο και τους Slade γενικότερα. Όταν έφτασε όμως ο κόμπος στο χτένι και τους ανακοινώθηκε η ημερομηνία της επίσημης ηχογράφησης, αναγκάστηκαν να μπουν στο στούντιο, χωρίς φυσικά καμία προετοιμασία. Όχι μόνο αυτό, αλλά έκαναν και πλάκα στον ηχολήπτη αποκαλύπτοντάς του όλο το παρασκήνιο και λέγοντάς του, ότι θα παίξουν ‘ό, τι τους έρθει’ και αν θέλει ο ίδιος το ηχογραφεί για να γελάσει με τη σίγουρη αποτυχία.
Πράγματι, ξεκίνησαν να παίζουν, και μάλιστα χάνοντας ένα στίχο και ένα ρεφρέν, αφού δεν ήξεραν καλά το κομμάτι. Παίζοντας όμως, άρχισαν να ‘τη βρίσκουν’, ξέχασαν τις αντιδράσεις τους και τα έδωσαν όλα. Περιττό να πούμε ότι ο μάνατζερ ήταν ενθουσιασμένος ενώ ο Kevin DuBrow έξαλλος που θα έπρεπε τελικά να το τραγουδήσει.
Η διασκευή, που πατάει αρκετά στην πρωτότυπη εκτέλεση, έφθασε στο Νο.5 (με τους Slade είχε φτάσει στην Αμερική μόνο έως το Νο.98) και είναι η μεγαλύτερη single επιτυχία του αμερικάνικου συγκροτήματος.
Ήταν τεράστιο hit (το πρώτο heavy metal τραγούδι που μπήκε στα charts), έβαλε τους Quiet Riot στο πάνθεον των μεγάλων συγκροτημάτων, οι οποίοι ένα χρόνο μετά, επανέλαβαν τη συνταγή και με το ‘Mama were all crazee now’ των Slade, ενώ στη συνέχεια σιγά σιγά ξεχάστηκαν.
Από την απρόσμενη επιτυχία των Quiet Riot, ωφελήθηκαν και οι Slade, μια που έκλεισαν νέες χρυσές συμφωνίες με τη δισκογραφία και τονώθηκαν οικονομικά, παρότι οι ίδιοι αντιμετώπισαν την επιτυχία των Quiet Riot γλυκόπικρα ή και μνησίκακα, θα έλεγε κανείς, αν κρίνει κανείς από τα λεγόμενα των τελευταίων.
Το γεγονός παραμένει ότι το τραγούδι σε οποιαδήποτε από τις δύο εκτελέσεις (και σίγουρα όχι σε αυτή από τους Oasis κάποια χρόνια αργότερα) είναι εκπληκτικό, ζωντανό, ξεσηκωτικό, και μεταφέρει όλη τη χαρά τη ζωής και την αισιοδοξία για ένα νέο γεγονός: Μία καινούργια χρονιά, μία καινούργια αρχή!
ZIGGY STARDUST
31/12/17
Δημοσίευση σχολίου