Τελικά είναι πολύ δύσκολο να γράψεις για ένα αποτυχημένο δίσκο. Κι αυτή η στήλη ασχολείται μόνο με αποτυχημένους δίσκους(!) και το Zipper Catches Skin είναι ένα άλμπουμ που ο Alice Cooper θα έπρεπε να είχε αποφύγει να κυκλοφορήσει. Όπως και τα Flush the Fashion (1980), Special Forces (1981) αλλά και το Dada (1983) που ακολούθησε. Τελευταίο καλό άλμπουμ του αυτής της περιόδου είναι το concept Welcome to my Nightmare (1975) που είναι και το πρώτο άλμπουμ που κυκλοφόρησε σαν Alice Cooper καλλιτέχνης κι όχι συγκρότημα. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο τυχαία. Μετά από μια σειρά αποτυχημένων εμπορικά άλμπουμ (το Zipper Catches Skin δεν μπήκε στα charts Μ.Βρετανίας και Αμερικής) ήταν πολύ δύσκολο να βρει συνθέτες που να του εμπιστευτούν τα τραγούδια τους. Κι όχι μόνο αυτό. Ο Alice Cooper βρισκόταν στην χειρότερη περίοδό του με σοβαρό πρόβλημα αλκοολισμού που όμως με επίπονη θεραπεία κατάφερε να το ξεπεράσει και να ξαναδεί την καριέρα του να ανεβαίνει. Το Zipper Catches Skin κινείται σε ένα γενικό πλαίσιο αδιαφορών συνθέσεων με καλές ερμηνείες από τον Alice Cooper αλλά τίποτε ξεχωριστό.
Μια απλή φυσική συνέχεια των 2 προηγούμενων μέτριο-κακών άλμπουμ του που προανέφερα. Οι στίχοι του έχουν ενδιαφέρον που κινούνται στο χώρο του σαρκασμού με τη μουσική να ψάχνει να βρει ταυτότητα. Είναι βλέπετε αρχή της δεκαετίας του ’80 κι όλοι οι προερχόμενοι από το λεγόμενο χώρο του κλασικού rock, ψαχνόντουσαν. Το τραγούδι I Am the Future ακούστηκε στην ταινία Class of 1984, ενώ η παρουσία των Dick Wagner, Mike Pinera (πρώην Blues Image, New Cactus, Iron Butterfly) και John Nitzinger δεν βελτιώνει τα πράγματα. ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Το δισκογραφικό “blackout” του Cooper συνεχίστηκε με το επόμενο άλμπουμ του Dada για να χρειαστεί να φτάσουμε το 1986 όπου με την κυκλοφορία του Constrictor να αρχίσει να παρουσιάζει μια σταδιακή άνοδο, με αποκορύφωμα την κυκλοφορία του Trash (1989).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου