Φανατικός φίλος της σκληρής μουσικής με εμπειρία στον ήχο, πασιφανή και έντονη αδυναμία για τον Madman, πιστεύουμε πως είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να πάρει το εισιτήριο για μια βόλτα στις γνώσεις, αναμνήσεις και εμπειρίες του γύρω από τον Ozzy Osbourne.
Ερωτήσεις: Αλέξανδρος Ριχάρδος
- Πότε άκουσες για πρώτη φορά Ozzy;
- Γύρω στα 13 μου χρόνια, κάπου το 1989 - 1990, είχε πέσει στα χέρια μου το "Νο Rest For The Wicked", το οποίο έπειτα αγόρασα σε κασέτα εταιρίας. Το επόμενο μεγάλο σοκ ήταν όταν σε κάποια από τις πρώτες εκπομπές του Δημήτρη Κατή στη ΕΡΤ 1 με τίτλο "Metal Mania" είχα δει τη live εκτέλεση του "Bark At The Moon" για τη περιοδεία του "Ultimate Sin". Είχα σοκαριστεί. Θυμάμαι οτι έγραφα τις εκπομπές στο βίντεο και το συγκεκριμένο το είχα λιώσει εκείνα τα χρόνια. Βέβαια τώρα έχουν αλλάξει οι εποχές και (αν και δεν μας έχουν πάρει τα χρόνια) δεν μπορώ να εξηγήσω σε κάποιον τι είναι να βλέπεις αυτό το πράγμα στη pre-internet εποχή. Ο Ozzy ήταν το πρώτο μου μεγάλο κόλλημα (και παντοτινό) σε μια ηλικία που αρχίζεις να "καταλαβαίνεις". Σιγά σιγά άρχισα να μαζεύω τη δισκογραφία του, ανακάλυψα και τους Black Sabbath εκείνη την εποχή μέσα από μια συλλογή με τίτλο "Blackest Sabbath" και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Μόνο βινύλια!!!
- Πόσες φορές τον έχεις δει live, ποιά ήταν η καλύτερη και ποιά η χειρότερη;
Ποτέ δεν είναι αρκετές. Και θα έρθουν και άλλες. Στις 3 φορές που τον είδαμε Ελλάδα, είχαμε τη τύχη να είμαστε μάρτυρες τη μοναδική φορά που κουνήθηκε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας (Rockwave 2005) με την original σύνθεση των Black Sabbath, και το 2010 για πρώτη φορά σαν solo καλλιτέχνης, σε ένα ειδικό setlist με κομματάρες σαν το "Killer Of Giants" και "Fire In The Sky", τα οποία είχε παίξει σπάνια και τα ενσωμάτωσε στο setlist (έπειτα από προφανή παρότρυνση του Gus G) για τους Έλληνες fans, μιας και έπαιζε για πρώτη φορά ως solo καλλιτέχνης στη χώρα του κιθαρίστα του. Θέλω να κρατήσω αυτές τις δυο εμφανίσεις ως αγαπημένες μου, μιας και είναι πάντα σημαντικό να βλέπεις τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες στα "μέρη σου". Ως τρίτη, θα έβαζα την εμφάνισή του με τους Black Sabbath στο Graspop Metal Meeting (Bέλγιο) το 2014, όπου η μπάντα (χωρίς των Bill Ward) ήταν σαρωτική και αλάνθαστη, με τον madman σε μεγάλη μέρα. Είχα παρακολουθήσει τη συγκεκριμένη συναυλία σε πολύ κοντινό σημείο και ήταν πραγματικά απολαυστικό να βλέπεις τη χαρά του Ozzy στο πρόσωπό του.
Χειρότερη μάλλον θα βάλω τη τρίτη του εμφάνιση στην Ελλάδα το 2012 με το πακέτο Ozzy & Friends. Μπορεί να είχε μαζί του Zakk Wylde, Geezer Butler και Slash, αλλά δεν ήταν σε πολύ καλή μέρα, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά οτι δεν περάσαμε καλά.
- Randy Rhoads, Jake E. Lee, Zakk Wylde, Gus G, ή Brad Gillis;
Στο πλευρό του Ozzy έχουν εμφανιστεί καταπληκτικοί μουσικοί και πάντα είχε το χάρισμα να ξεχωρίζει μοναδικά ταλέντα, στα οποία εμπιστευόταν τη καριέρα του. Ο Brad Gillis αντικατέστησε τον Bernie Torme ο οποίος είχε έρθει για να ολοκληρώσει την περιοδεία για το "Diary Of A Madman" μετά το θάνατο του Randy Rhoads. Αν και ο Gillis έπαιξε στο live album "Speak Of The Devil", θα τον αφήσω εκτός εξίσωσης (όσο καλός και αν είναι) μιας και το συγκεκριμένο live album κυκλοφόρησε μόνο και μόνο για να αποδεσμευτεί ο Ozzy από το συμβόλαιο του με τη Jet Records και φυσικά, δεν είναι studio album. Ο Gus G είναι καταπληκτικός κιθαρίστας και ξέρω από πρώτο χέρι, οτι αν ο Ozzy είχε χρησιμοποιήσει ιδέες και συνθέσεις του μετά το "Scream" θα είχαμε ένα δυνατό album. Αυτό δεν θα γίνει όμως, μιας και είναι πλέον παρελθόν για τη μπάντα. Και τώρα μένουν οι 3 "κλασσικοί" Ozzy κιθαρίστες... Randy, Jake και Zakk. Kαι οι 3 ήταν άσημοι όταν τους πήρε στη μπάντα του, αλλά οι δουλειές τους με τον Ozzy έμειναν στην ιστορία και σήμερα μνημονεύονται ως σημαντικοί κιθαρίστες. Ξέρω οτι πολλοί δεν πολυσυμπαθούν τον Zakk Wylde, αλλά να μη ξεχνάμε οτι είναι ο μόνος που έκανε παράλληλη σημαντική καριέρα, είναι αξιόπιστος και έχει καταπληκτικό ήχο. O Randy Rhoads και ο Jake E. Lee είναι οι αγαπημένοι μου και αν ο πρώτος θα μπορούσε να φτάσει πολύ ψηλά αν δεν έφευγε από τη ζωή, ο δεύτερος έζησε για πάντα στη σκιά των 2 δίσκων που κυκλοφόρησε με τον Ozzy, ακόμα και αν συμμετείχε σε αξιόλογες προσπάθειες όπως οι Badlands. Παρόλα αυτά, κάποιες στιγμές, θεωρώ πως ήταν ο καλύτερος κιθαρίστας που πέρασε από τον Ozzy.
- Θα ήθελα τη γνώμη σου για τη πρωτοφανή στη δισκογραφία κίνηση να ξαναηχογραφήσει τα μέρη του μπάσου και των τυμπάνων στα 2 πρώτα άλμπουμ του.
Μεγάλη και περίπλοκη ιστορία από την οποία τελικά βγήκε χαμένος ο Ozzy, όσον αφορά τον αντίκτυπο που είχε. Kατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει αρκετά επαναηχογραφημένα albums από μπάντες όπως οι Manowar, Exodus κτλ. Ακόμα περισσότερες είναι οι μπάντες των οποίων κάποιες επανακυκλοφορίες έχουν ξαναηχογραφημένα σημεία, όπως οι αντίστοιχες των Megadeth το 2004, αλλά η περίπτωση του Ozzy είναι η πιο αμφιλεγόμενη. Τα 2 πρώτα albums του Ozzy ηχογραφήθηκαν με τον Bob Daisley (μπάσο) και Lee Kerslake (τύμπανα), οι οποίοι είχαν και συνθετικά credits. Κυρίως ο Daisley φυσικά, ο οποίος είχε προσφέρει κάποιο μέρος της μουσικής και το σημαντικότερο μέρος των στίχων, στους οποίους ο Ozzy παρουσίαζε την αρχική ιδέα, το τίτλο και διαμόρφωνε κάποιες γραμμές. Μετά το πέρας των ηχογραφήσεων του "Diary Of A Madman" και οι 2 μουσικοί απομακρύνθηκαν από το συγκρότημα και αντικατασταθήκαν από τον Rudy Sarzo (μπάσο) και τον Tommy Aldridge (τύμπανα) των οποίων τα ονόματα συναντούσαμε στο δίσκο, παρότι δεν είχαν παίξει. Ο βασικός λόγος ήταν οτι Daisley και Kerslake ήθελαν να συμμετάσχουν σε ένα συγκρότημα με όνομα Blizzard Of Ozz και όχι σαν μουσικοί οι οποίοι συνοδεύουν τον Ozzy σαν solo καλλιτέχνη και παράλληλα, ο Daisley δεν άντεχε τις συνεχόμενες περιοδείες, ενώ ο αντικαταστάτης του Kerslake ήταν έτσι και αλλιώς η πρωταρχική επιλογή του Ozzy αλλά δεν ήταν διαθέσιμος όταν έστηνε τη μπάντα του. Μετά την απομάκρυνσή τους, οι 2 μουσικοί διεκδίκησαν δικαστικώς τα συνθετικά royalties και κέρδισαν την υπόθεση, οπότε πληρώθηκαν κανονικά. Από εκείνο το σημείο και μετά, για να μην έχει αντίστοιχα "προβλήματα", ο Ozzy προσλάμβανε μουσικούς προσφέροντας συμβόλαιο και θέση στη μπάντα του ως έμμισθη δουλειά, με διαφορετικό rating αμοιβής (ανα εβδομάδα κυρίως) για τη περίοδο ηχογραφήσεων, συναυλιακών υποχρεώσεων, παράλληλων δραστηριοτήτων και περίοδο εκτός δραστηριοτήτων. Αυτός (η εταιρία, το manangement, ό,τι άλλο θέλετε βάζετε εδώ) έβαζε τα χρήματα για τις δραστηριότητες και οι μουσικοί έπαιρναν την αμοιβή που είχαν συμφωνήσει, ανεξάρτητα με το κέρδος ή τις απώλειες. Κάτι αντίστοιχο έκανε και ο Dio, οι Black Sabbath και άλλες πολλές μπάντες και καλλιτέχνες. Το παράδοξο στην υπόθεση, είναι ο παράγοντας Bob Daisley, ο οποίος εκδιώχθηκε μετά το "Diary Of A Madman", τον ξαναπήραν πίσω στο "Bark At The Moon" στο οποίο υπέγραψε και παραχώρησε τους στίχους, ξαναέφυγε-εκδιώχθηκε μετά και αυτό το πήγαινε-έλα συνεχίστηκε για καθε επόμενο δίσκο μέχρι και το "No More Tears"! Από εκεί και έπειτα σταμάτησε κάθε συνεργασία μαζί του από τη πλευρά του Ozzy. Είναι προφανές πως ότι και αν έγραψε ο Daisley, ήταν γλυκό το χρήμα που έπαιρνε και δεν τον ενδιέφερε η αντιμετώπιση αρκεί να γεμίζει η τσέπη. Όταν σταμάτησε αυτό, τότε αποφάσισε να προχωρήσει με άλλη μέθοδο και να ζητήσει ότι παραπάνω μπορεί, ξεχνώντας οτι κάποτε ήταν "μπαλάκι" που πηγαινοερχόταν. Έτσι, κάποια στιγμή μετά το 2.000, μαζί με τον Kerslake ξανακινήθηκαν δικαστικώς για performance royalties που δεν είχαν πληρωθεί ακόμα για το "Diary Of A Madman". Tα συνθετικά credits που τους αναλογούσαν τα είχαν ήδη πληρωθεί, οπότε εκείνη τι στιγμή κινήθηκαν διαφορετικά. Σε εκείνο το σημείο, ο Ozzy και η Sharon έγιναν έξαλλοι και αποφάσισαν στις επανακυκλοφορίες του 2002 να αντικαταστήσουν τα ηχογραφημένα μέρη τους, από τους μουσικούς που συνόδευαν τότε τον Ozzy (Robert Trujillo - μπάσο και Mike Bordin - τύμπανα). Δεν συμφωνώ με αυτό, αφού δεν μπορείς να κάνεις καλύτερο το τέλειο, αλλά κυρίως για ηθικούς λόγους. Από την άλλη, δεν βρίσκω καθόλου ηθική και τη γενικότερη συμπεριφορά του Bob Daisley. Γενικώς, ήταν λίγο περίεργα τα πράγματα μέχρι και το πρώτο μισό των 90s σε σχέσεις μουσικών μεγάλων συγκροτημάτων με ξεκάθαρο αρχηγό. Π.χ. όταν είχε βρεθεί στην Αθήνα πριν μερικά χρόνια ο Tony Martin, περάσαμε 2 ημέρες μαζί και μου είχε εξομολογηθεί οτι στους Black Sabbath δεν ήταν ποτέ ισότιμο μέλος, ενώ ακόμη και ο Dio τον είχε αντιμετωπίσει απαξιωτικά στη πρώτη συνάντησή τους, παρότι δεν ήταν μέλος της μπάντας.
Φυσικά! Ήταν απολαυστικός στο "Trick Or Treat" στο ρόλο του πάστορα. Τη συγκεκριμένη ταινία την είχα δει σε μορφή βιντεοκασέτας και είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα με τον άκυρο τίτλο "Σκληροί Σαν Μέταλο". Ένα cult b-movie οποί επίσης συμμετέχει ο Gene Simmons και έχει καταπληκτική μουσική από τους Fastway. Επίσης είχε πλάκα η εμφάνισή του στη κωμωδία "Little Nicky" (O Γιος Του Διαβόλου, 2.000) με τον Adam Sadler, σε μια σκηνή που πρέπει να δείτε!
- Έχεις δει κάποια από τα επεισόδια της σειράς "The Osbournes";
To TV reality ξεκίνησε το 2002 και ένα χρόνο μετά, είχα αγοράσει από Αγγλία σε DVD τον πρώτο κύκλο που παρακολούθησα ολόκληρο. Είχε τη πλάκα του και αυτό το θέμα του έφερε τεράστια δημοτικότητα εκτός της metal κοινότητας, αλλά του αφαίρεσε δημοτικότητα από νεώτερους metal οπαδούς που τον έμαθαν μέσα από αυτό το reality και μέσα στη "τρουίλα" τους δεν μπορούσαν να τον αποδεχτούν για αυτό που έβλεπαν. Kαι άλλοι προσπάθησαν να τον ακολουθήσουν με αντίστοιχα reality, αλλά είτε απέτυχαν, όπως ο Dee Snider (Twisted Sister), είτε ήταν εντελώς ψεύτικοι, όπως ο Gene Simmons (Kiss). Σίγουρα δεν του πρόσφερε κάτι στη μουσική καριέρα του, αλλά τον εκτόξευσε σαν celebrity.
- Από τις πολλές συμμετοχές του ποιά ή ποιές ξεχωρίζεις;
Δυστυχώς, κάποιες από τις συμμετοχές του είναι τουλάχιστον μέτριες, αλλά ξεχωρίζει εύκολα το "Close My Eyes Forever" με τη Lita Ford, αφού πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές metal μπαλάντες, με φοβερά συναισθηματική ερμηνεία. Επίσης, η συμμετοχή του σε 2 κομμάτια του album "After The War" με τον αγαπημένο μου Gary Moore. Η σχέση Ozzy και Gary Moore υπήρχε πολλά χρόνια πριν, αφού ο σπουδαίος Ιρλανδός κιθαρίστας ήταν υποψήφιος για τη θέση που πήρε τελικά ο Randy Rhoads, αφού δεν προχώρησε για να φτιάξει τη δική του μπάντα.
- Πιστεύεις οτι πραγματικά οι Black Sabbath τελείωσαν ή θα ξανά επιστρέψουν με καινούρια The End περιοδεία;
Όπως έχουν πει και οι ίδιοι, η The End περιοδεία είναι η τελευταία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποια στιγμή μπορεί να μη δώσουν και κάποια μεμονωμένα shows στο μέλλον, στα πλαίσια κάποιου φεστιβάλ. Αν και μου φαίνεται υπερβολικά δύσκολο και αυτό, αφού τώρα ξεκινάει και η τελευταία περιοδεία του Ozzy, η οποία θα είναι εκτεταμένη και σε βάθος διετίας. Νομίζω πως αυτοί οι καλλιτέχνες που πλέον βρίσκονται στα 70 τους, βιολογικά δεν θα αντέχουν τις περιοδείες. Τα μεμονωμένα shows είναι άλλη παράμετρος.
- Επί Black Sabbath ποιά θεωρείς σαν τη καλύτερη ερμηνευτική στιγμή του;
Aυτό που έκαναν οι Black Sabbath στους πρώτους 6 δίσκους είναι μοναδικό και δεν ξαναεπαναλαμβάνεται. Όσο καλύτεροι τραγουδιστές και αν είναι ο Dio ή ο Tony Martin, όποτε προσπάθησαν να τραγουδήσουν συνθέσεις που είχε ερμηνεύσει ο Ozzy, το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον αμήχανο. Αυτό από μόνο του δείχνει μια μοναδικότητα. Η φωνη του Ozzy, εκτός από μοναδική χροιά, έβγαζε κάτι το απελπισμένο και απόκοσμο, σε συνδυασμό με μια απροσδιόριστη συναισθηματική φόρτιση, χωρίς να χρειάζεται να έχει μεγάλο εύρος. Πιστεύω πως τη περίοδο των ηχογραφήσεων του album "Sabbath Bloody Sabbath", όλα αυτά τα στοιχεία που κάνουν μοναδική την φωνή του Ozzy, ήταν πάρα πολύ έντονα στις ερμηνείες του για το συγκεκριμένο album. Στη προσωπική του καριέρα δε, σε συνθέσεις όπως το "Revelation (Mother Earth)" και "Killer Of Giants", δίνει μοναδικες ερμηνείες.
- Θα ήθελα τη γνώμη σου για το "Scream" λόγω της συμμετοχής του Gus G.
Θα αδικήσουμε τον Gus G αν τον κρίνουμε σαν καλλιτέχνη μόνο από τη συμμετοχή του στο συγκεκριμένο δίσκο. Εκτελεστικά, είναι προφανές οτι παίζει αυτά που πρέπει αλλά το στίγμα του κατά κάποιο τρόπο χάνεται σε ένα δίσκο που είναι φτιαγμένος από τον παραγωγό του (Kevin Churko) και προσανατολισμένος κυρίως για την Αμερικάνικη αγορά. Ο δίσκος είναι μέτριος, αλλά πραγματικά λυπάμαι που δεν θα ακούσουμε ένα νέο δίσκο Ozzy με συνθέσεις που είχε ο Gus G για αυτόν. Αυτό που κρατάω από τη παρουσία του Gus G στη μπάντα του Ozzy, είναι πως κατάφερε να ανταπεξέλθει στο πλευρό ενός τραγουδιστή που συνεργάστηκε με σπουδαίους μουσικούς, και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της μουσικής που αγαπάμε, τόσο ως solo καλλιτέχνης, αλλά και ως τραγουδιστής της πρώτης και ιστορικότερης metal μπάντας. Αυτό από μόνο του, είναι ενα ιστορικό κατόρθωμα και αιώνιο credit.
- Ένα Top 3 τραγουδιών και ενα Top 3 αλμπουμ του;
Α: Από τραγούδια θα έλεγα "Diary Of A Madman", "Waiting For Darkness" και "Mr. Crowley". Από albums: "Bark At The Moon", "Blizzard Of Ozz", "Diary Of A Madman".
15/11/17/
Δημοσίευση σχολίου