ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΩΝ ELOY

Η μουσική είναι απόλαυση. Αγοράζοντας λοιπόν το καινούργιο άλμπουμ των Eloy "The Vision, the Sword and the Pyre Part 1" ήθελα να το απολαύσω. Δεν μπήκα καν στον κόπο να το ακούσω στο σπίτι. Πήρα το αυτοκίνητο και πήγα μια μεγάλη βόλτα έως τη Βουλιαγμένη. Μόνος μου. Με το που φθάνω στους στύλους του Ολυμπίου Διός και μπαίνω στη Λ. Συγγρού, βάζω στο cd player το cd. Πριν όμως ξεκινήσετε την ανάγνωση του κειμένου, πρέπει να σας μεταφέρω δύο σημαντικές πληροφορίες για το άλμπουμ. Ο Frank Bonermann (κιθάρα, τραγούδι και ιθύνων νους των Eloy) έζησε για ένα διάστημα στο Παρίσι, για να συμβουλευτεί ανθρώπους που ήξεραν την ιστορία της Jeanne D’ Arc, μια και η μουσική γράφτηκε για ένα θεατρικό έργο με θέμα την γαλλίδα ηρωϊδα. Γι αυτό και μεταξύ των κομματιών υπάρχουν συνδετικές αφηγηματικές γέφυρες, ενώ η φωνή που τραγουδά τα μέρη της Jeanne D’ Arc ανήκει στην Alice Merton.

Είχαμε μείνει λοιπόν στην αρχή της Λ.Συγγρού και ήδη το cd player παίζει την εισαγωγή που είναι κλασικά ατμοσφαιρική, όπως αρμόζει στους Eloy. Το Early Signs…from a longed for miracle που συνεχίζει, διαθέτει μια από τις πιο όμορφες μελωδίες του άλμπουμ, το ίδιο συμβαίνει και με τα The Call και Chinon. Και τα δύο έχουν όλα τα στοιχεία που έχει η μουσική των Eloy, με το Chinon λόγω χρόνου (8 λεπτά) να κουράζει. Έχω φθάσει στη Βουλιαγμένη και τελείωσα την πρώτη ακρόαση που με άφησε ανικανοποίητο. Λείπει το ξεπέταγμα, λείπει η ένταση (όση ένταση είχαν οι Eloy), λείπει το νεύρο, λείπουν οι πολύπλοκες συνθέσεις. Κάνω αναστροφή κι επιστρέφω ξανακούγοντας το. Η γνώμη μου δεν αλλάζει, καλό άλμπουμ για μουσική υπόκρουση σε θεατρικό έργο, αλλά έως εκεί. Ακόμα και το The Sword, που είναι στολισμένο από επικά περάσματα, δεν καταφέρνει να με κερδίσει. Ίσως αυτή η αφηγηματική διάθεση αλλά και η θεατρική μουσική υποστήριξη να κάνουν το άλμπουμ αδύναμο.

Ο Frank Bornemann δεν το αντιμετωπίζει σαν ένα άλμπουμ των Eloy αλλά ο γράφων, που έχει να ακούσει νέα δουλειά τους από το 2009 και το Visionary, έτσι το αντιμετώπισε και δεν ικανοποίηθηκε όσες φορές κι αν το άκουσε.

Η Jeanne D’ Arc ή Ιωάννα της της Λωραίνης, όπως την αποκαλούμε εμείς, γνωστή και ως Παρθένος της Ορλεάνης, έμεινε στην γαλλική ιστορία χάρις στην ηρωική της δράση κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου των γάλλων κατά των άγγλων. Σε ηλικία 13 ετών είδε στον κήπο του πατρικού σπιτιού της το πρώτο από τα οράματά της, όπου ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, η Αγία Μαργαρίτα κι η Αγία Αικατερίνη την καλούσαν να δράσει για να απαλλάξει τη Γαλλία από την ταπείνωση που της είχαν επιβάλει οι Άγγλοι με τη Συνθήκη του Τρουά. Μετά από μια σειρά νικηφόρων μαχών, τραυματίζεται και συλλαμβάνεται από τους Άγγλους. Στο εκκλησιαστικό δικαστήριο που ακολούθησε κατηγορήθηκε για «κοντή κόμη», ότι «ντυνόταν με ανδρικά ρούχα», για «μαγεία» και ως αιρετική επειδή «ισχυριζόταν ότι ήταν απευθείας υπόλογη στον Θεό» και καταδικάστηκε να  καεί ζωντανή με την κατηγορία της αιρετικής. Την ώρα που καιγόταν, ζήτησε να σηκώσουν το σταυρό για να μπορεί να τον δει μέσα από τις φλόγες. Κατά την εκτέλεσή της μόνο ένας άγγλος στρατιώτης τόλμησε να φωνάξει «Είμαστε χαμένοι, κάψαμε μια αγία». Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, όταν η Γαλλία είχε πια κερδίσει τον πόλεμο, αναγνώρισε τη συμβολή της Ζαν ντ' Αρκ στους νικηφόρους αγώνες και με απόφαση δικαστηρίου, η Jeanne D' Arc ανέκτησε την τιμή της Παρθένας της Ορλεάνης κι ανακηρύχθηκε αγία από την Καθολική εκκλησία και προστάτιδα της Γαλλίας!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ 
 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος