Τη σειρά αυτό των παρουσιάσεων ανοίγει ένας καλός φίλος, αιώνιος dj σε clubs όπως Closer (τα τελευταία τρία χρόνια), Mo Better, Ποδήλατο (Εξάρχεια),Οινοθήκη (Μοναστηράκι), Beer Tails (στην Φωκίωνος), Κακοφωνίξ (Άγιοι Ανάργυροι), Mojo και τεράστιος συλλέκτης, ο Κώστας “Elton” Κοντογιάννης! Επιμελής επισκέπτης όλων των παζαριών, Ο Κώστας διαθέτει μια από τις αρτιότερες συλλογές ελληνικής pop rock σκηνής για την οποία θα μας μιλήσει στη συνέντευξη που ακολουθεί. Παράλληλα αρθρογραφεί στο Rockmachine.gr με τη μηνιαία του στήλη που αφορά ελληνικές rock κυκλοφορίες του παρελθόντος και κάθε Τρίτη 20-22.00 κάνει εκπομπή στο web radio intersonik.gr. Διαβάστε εδώ παλαιότερα άρθρα του για του Apocalypsis, Νοστράδαμος και το ιστορικό άλμπουμ «Ζωντανοί στο Κύτταρο».
Πότε ξεκίνησες να μαζεύεις δίσκους και ποιος ήταν ο πρώτος που αγόρασες; Πόσους αριθμεί η δισκοθήκη σου;
-Ξεκίνησα το 1976, αμέσως μετά που τελείωσα το σχολείο κι είχα δικά μου χρήματα. Την πρώτη μέρα που πήγα για δίσκους είχα πάρει 6 μαζί, μεταξύ των οποίων θυμάμαι ότι ήταν το Ummagumma των Floyd, η μουσική της ταινίας Jesus Christ Superstar και το Greatest Hits των Simon & Garfunkel. Σήμερα η δισκοθήκη αριθμεί γύρω στα 8.500 άλμπουμς, 6.000 σινγκλς και 1.500 CD περίπου.
Πως τους έχεις ταξινομημένους;
-Κατ' αρχάς τους έχω ξεχωρίσει ανά είδος μουσικής, δηλ. το Classic rock, alternative rock-new wave, Ελληνικό ροκ, Ψυχεδελικό ροκ-garage-progressive, soul, soundtracks αλλά και κάποιες ειδικές κατηγορίες όπως kraut rock, δίσκοι από χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ η δίσκοι της σκηνής του Canterbury. Υπάρχουν βέβαια κι οι συλλογές, η άλμπουμ blues, jazz, easy listening από Γαλλία η Ιταλία, που καταλαμβάνουν ξεχωριστό χώρο. Τα singles καταλαμβάνουν τον δικό τους χώρο, ενώ τα maxi είναι μαζί με τα άλμπουμ. Ένα μεγάλο μέρος της δισκοθήκης πιάνει και το progressive rock, μια παλιά μου μεγάλη αγάπη που παρ΄όλα τα κύματα και τις μόδες, ποτέ δεν την άφησα. Μουσική ιδιαιτέρων αξιώσεων με εκπληκτικά έργα μεγάλων ονομάτων, που παρά τις κατηγορίες που έχει δεχτεί πιστεύω ότι αποτελεί ένα απ΄τα σημαντικότερα κεφάλαια της σύγχρονης μουσικής. Προσπαθώ ν΄ανακαλύπτω συνέχεια καινούργια ονόματα εμπλουτίζοντας την δισκοθήκη μου με συγκροτήματα από χώρες εκτός του γνωστού δισκογραφικού “χάρτη”, όπως Σκανδιναβία, Λατινική Αμερική, Κορέα, Μπαχρέιν, Τουρκία, πρώην Γιουγκοσλαβία κ.α.
Από ποια καταστήματα αγόραζες δίσκους;
-Όταν ξεκίνησα συνήθως αγόραζα δίσκους από Μοναστηράκι λόγω χαμηλής τιμής αλλά και λόγω του ότι έβρισκα σπάνια κομμάτια. Ταυτόχρονα αγόραζα κι απ όλα τα τότε γνωστά καταστήματα του κέντρου, Music Studio (Θεμιστοκλέους), Pop Eleven, Music Corner, Jazz Rock, Happening κι άλλα πολλά που δεν τα θυμάμαι τώρα. Επίσης για αρκετά χρόνια, όταν είχα την ευκαιρία, ταξίδευα και στο εξωτερικό φέρνοντας κι από κει ένα σεβαστό αριθμό βινυλίων. Σήμερα συνεχίζω ακόμα να επισκέπτομαι το Μοναστηράκι, πάντα θα βρεις μια καλή ευκαιρία είτε στα γνωστά μαγαζιά, είτε σε πλανόδιους. Αγοράζω επίσης από καταστήματα που ειδικεύονται σε εισαγωγές Αμερικάνικων μεταχειρισμένων δίσκων, από παζάρια, από προσωπικές συλλογές φίλων η γνωστών που πουλάνε την δισκοθήκη τους, από κάποιες αποθήκες που τυχαίνει ν΄ανακαλύψω η ακόμα κι απ το internet για κάποιο εξειδικευμένο κομμάτι που δεν βρίσκω αλλού.
Ποιος είναι ο τελευταίος δίσκος που αγόρασες;
-Το διπλό live των Supertramp στο Παρίσι.
Οι τιμές των καταστημάτων μεταχειρισμένων δίσκων στο Μοναστηράκι, πιστεύεις ότι ανταποκρίνονται στην πραγματική τιμή του δίσκου;
-Τώρα τελευταία με το internet πιστεύω ότι αρκετοί πωλητές προσπαθούν να κρατούν τις τιμές σε λογικά επίπεδα, γιατί ο πελάτης είναι συνήθως ενημερωμένος πριν ψάξει ένα δίσκο. Γίνονται και προσφορές, εκπτώσεις κ.λ.π. λόγω κρίσης, οπότε πιστεύω ότι οι τιμές είναι κανονικές. Υπάρχουν βέβαια κι οι εξαιρέσεις με κάποιους που επιμένουν σ΄εξωφρενικές τιμές θεωρώντας ότι η αγοραστική ικανότητα του Έλληνα....είναι ίδια με ενός Αμερικανού η Γερμανού!!! Πράγμα το οποίο συνέβαινε πριν μερικά χρόνια κι αυτό είναι ένα καλό της κρίσης το ότι οι τιμές επέστρεψαν σε κανονικά επίπεδα.
-Τα παιδιά μου ηλικίας 25, 23 και 17 ετών ακούν την δική τους μουσική, κυρίως της ηλικίας τους από iphone η το internet με ελάχιστες εξαιρέσεις σε κλασσικά ροκ ονόματα. Πρόσφατα η μικρή μου κόρη, σ επίσκεψή της στην Θεσ/νίκη, αγόρασε κι έναν δίσκο ενός συγκροτήματος που έτυχε να δει live. Κατά τ΄άλλα, δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το άθλημα.
Η γυναίκα σου πως αντιδρά μέσα σε τόσους δίσκους;
Έχει ανάμεικτες αντιδράσεις. Από μια της αρέσει και από την άλλη την ενοχλεί η όποια ακαταστασία μπορεί να προκληθεί!
Μαζεύεις περιοδικά κι αν ναι ποια;
-Παλιότερα μάζευα αρκετά, κυρίως το Ποπ & Ροκ, Ζοο, Ήχος hi-fi, Δίφωνο, ΟΖ κ.α. Πολύ μικρός σε ηλικία έπαιρνα και το Μοντέρνο Τραγούδι. Επίσης όταν είχα την δυνατότητα έπαιρνα και ξένα όπως το NME η το Melody Maker για ενημέρωση στις νέες κυκλοφορίες. Τώρα τελευταία τυχαίνει να παίρνω κάποια fanzines εξειδικευμένα και που συνήθως μπορεί να έχουν και κάποιο single δώρο.
Είσαι από τους λίγους συλλέκτες δίσκων ελληνικού rock. Πότε άρχισες να τους μαζεύεις, πόσους έχεις, ποια είναι τα πιο σπάνια που έχεις;
-Από του λίγους δεν θα το ΄λεγα, ξέρω πολλούς λάτρεις του Ελληνικού ροκ. Άρχισα ενώ ήμουν ακόμα σχολείο ακούγοντας από το ραδιόφωνο επιτυχίες της εποχής από τα ποπ και ροκ “είδωλα”, Ελληνικά και ξένα και κάποια στιγμή από το 1976 και μετά όποτε έβρισκα ένα δίσκο μπροστά μου τον αγόραζα. Τώρα πρέπει να είναι καμια 500αριά μαζί βέβαια και με τις τελευταίες κυκλοφορίες. Τα πιο σπάνια είναι το άλμπουμ των Olympians με τον Πασχάλη Αρβανιτίδη, το άλμπουμ των Blue Birds, το “Επεισόδιο” του Πάνου Σαββόπουλου, το διπλό του Ηρακλή & Λερναία Ύδρα, τα PLJ Band αλλά και το πρώτο άλμπουμ των Pete & Royce. Οι τιμές όλων αυτών ξεκινάνε από τα 200 ευρώ και φτάνουν τα 1000€ . Επίσης από διάφορα παλαιοπωλεία είχα καταφέρει να βρω και παλιά περιοδικά (Φαντάζιο, Ραδιο-τηλεόραση κ.λ.π.) με αφιερώματα και αφίσες αρκετών καλλιτεχνών ενώ απ' την αδελφή μου “έκλεβα” όποτε αγόραζε την Κατερίνα η την Μανίνα, ότι άρθρο η φωτογραφία αφορούσε ποπ η ροκ καλλιτέχνες!
 |
| Με το δίσκο του Πάνου Σαββόπουλου "Επεισόδιο" σημερινής αξίας άνω των 1.000€! |
-Δεν θα 'θελα να το αναφέρω αυτό, αλλά θα σου πω μόνο τον τίτλο του δίσκου. Ήταν το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ του ελληνικού συγκροτήματος των Blue Birds!
Στα διάφορα παζάρια δίσκου πηγαίνεις; Ποια θεωρείς ότι ήταν η καλύτερη αγορά που έκανες σε παζάρι και σε ποιό;
-Στα παζάρια πηγαίνω ανελλιπώς από τότε που είχε γίνει το πρώτο στο παλιό Εργοστάσιο στην Βουλιαγμένης ενώ βέβαια είχα επισκεφτεί κι αντίστοιχα στο εξωτερικό. Μετά τα παζάρια μεταφέρθηκαν στο Ρόδον club. Έχω πάρει εκατοντάδες δίσκους, ένα πρόσφατο που θυμάμαι είναι το Relics των Pink Floyd σε Γιαπωνέζικη έκδοση με ειδικά ένθετα που έχουν βγει μόνο σ' αυτή τη χώρα.
Ποιο/ους δίσκο αγόρασες σε ευτελή τιμή και σήμερα κοστίζει μια περιούσια?
-Κάποτε σ' ένα υπαίθριο πάγκο κοντά στην Ομόνοια, είχα βρει την πρώτη Ελληνική έκδοση σε 45 στρ., στην Phillips, του Space Oddity του David Bowie για 100 δραχμές. Σήμερα απ΄οτι είδα πρόσφατα στο e-Bay κοστίζει γύρω στα 4.000 ευρώ.
Ποιο δίσκο ΔΕΝ αγόρασες και μετά το μετάνιωσες;
-Όταν ακόμα πήγαινα σχολείο, θυμάμαι έβλεπα σε μαγαζιά το “Σε 'Αλλους Κόσμους” του Ηρακλή αλλά δεν το είχα πάρει, με αποτέλεσμα να το αγοράσω πολλά χρόνια αργότερα με αρκετά μεγάλο κόστος.
Έχεις συναντήσεις Έλληνες καλλιτέχνες που εσύ να έχεις το δίσκο τους κι αυτοί οχι;
-Ο Δημήτρης ο Πουλικάκος κάποτε μου είχε ζητήσει να του φωτοτυπήσω το ένθετο από το άλμπουμ “Εκδρομές-Μεταφορές...” Για δίσκο δεν μου έχει τύχει, ενώ μου είχε συμβεί αυτό με ξένο καλλιτέχνη, τους Sad Lovers and Giants που τους είχα δώσει τα άλμπουμ και τα singles τους να μου υπογράψουν κι όπως μου είπαν δεν είχαν τα singles.
Ο Κώστας “Elton” Κοντογιάννης για να ακούσει τη δισκοθήκη του χρησιμοποιεί ενισχυτή Harman Kardon, πικαπ ΜΚΙΙ της Technics, cd player Samsung, κασετόφωνο της Teac και ηχεία της Cambridge Audio.
23/10/17
Δημοσίευση σχολίου