 |
| Στέφανος Κοτατής, Ντόρα Αντωνιάδη |
 |
| Το πρώτο άλμπουμ τους με το ημερολόγιο και το βιβλίοο που υπήρχε στα πρώτα 1000 αντίτυπα. (φ. Αλέξανδρος Ριχάρδος) |
Το 1973 σε διακοπές στην Κω γνώρισα τον μετέπειτα Γεν Δ/ντη της WEA, Ιώνα Σταμπουλή και ξεκίνησε μια δυνατή φιλία που κρατάει έως σήμερα! Γυρίζοντας από την Κω, ο Ίων μου γνώρισε τον Βάσο Τσιμιδόπουλο (Δ/ντη Marketing ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου στην WEA) με τον οποίο στην αρχή δεν τα βρίσκαμε αλλά με τα χρόνια δέσαμε πάρα πολύ!
Εγώ ήμουν ο «τρελός» της παρέας που έπαιζα (τραγουδούσα) σε διάφορα συγκροτηματάκια και για μεγάλα διαστήματα απείχα χωρίς όμως ποτέ να χανόμαστε.
Ο Βάσος με την αγάπη του για την δισκογραφία κάποια στιγμή μπήκε σ’ αυτήν και δούλευε στην ΛΥΡΑ. Όπως καταλαβαίνεις ήξερε πολύ καλά την αγάπη μου στην ροκ, με είχε ακούσει να τραγουδάω και ήταν «φαν» μου! Όταν έμαθε πως ο Πλέσσας έκανε audition για να ανεβάσει το “Jesus Christ Superstar” στην Ελλάδα, ήρθε και με πήρε (κυριολεκτικά) απ’ το χέρι και με πήγε να μ’ ακούσουν! Εγώ, εντελώς απροετοίμαστος! Και με πήρανε! (Αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία!)
Κάπου μετά το Jesus Christ είχα μαζέψει σε μια κασέτα τα τραγούδια που είχα φτιάξει και σκεπτόμουν να τα πάω στις εταιρείες να δω τι μπορώ να κάνω. Όπως καταλαβαίνεις ο πρώτος που άκουσε αυτή την κασέτα ήταν ο Βάσος! Τα τραγούδια όμως ήταν γραμμένα μόνο φωνή και κρουστά (μπόνκος)!!! Του Βάσου του άρεσαν γιατί ήταν ο μόνος που μπορούσε να τα καταλάβει αλλά δεν τολμούσε να τα παρουσιάσει στην εταιρεία (τότε ήταν εργαζόταν στην WEA ως Υπεύθυνος ξένου ρεπερτορίου) γιατί ήταν αφ’ ενός μεν ξενόγλωσσα, αφ’ ετέρου δε η WEA τότε δεν επένδυε σε Έλληνες καλλιτέχνες!
Πάω λοιπόν και αφήνω την κασέτα μου στην CBS και συγκεκριμένα στον Μίλτο Καρατζά, Δ/ντη Marketing ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου στην CBS)! Μετά από 2-3 ημέρες πάω να μου πει τη γνώμη του και μου λέει: «Ρε φίλε δεν μπορώ να πω πως δεν μου αρέσει αυτό που άκουσα αλλά δεν καταλαβαίνω και τι είναι» (Τι να καταλάβει ο άνθρωπος με μπόγκος – φωνή!) Όπως καταλαβαίνεις με απέρριψε, ευγενικά όμως!
Πάω στο Βάσω του το λέω (έχουμε ξελιγωθεί στα γέλια!!!) και μεταξύ αστείου και σοβαρού μου λέει: Βρες κάποιον ρε συ με μια κιθάρα, ένα πιάνο, να ξαναφτιάξεις την κασέτα να καταλαβαίνουν οι άνθρωποι τι θέλεις να κάνεις!
Εκείνη την εποχή είχα ανοίξει κατάστημα δίσκων, το Yellow Subamrine στην Κηφισιά και είχα πολύ καλή πελάτισσα μου την Ντόρα. Η Ντόρα ήταν μια πολύ καλή «κυρία», παντρεμένη με παιδί, μου είχε πει πως έπαιζε πιάνο και ήταν πελάτισσα μου γιατί σαν επαναστατικό πλάσμα που ήταν, είχε βαρεθεί να ακούει κλασσική μουσική και έψαχνε άλλα ακούσματα. Έρχόταν 1-2 φορές την εβδομάδα και αγόραζε ότι της πρότεινα! Θυμάμαι το πρώτο που της πρότεινα για να την βάλω σιγά σιγά στο Rock ήταν το Platinum του Mike Oldfield! Ενθουσιάστηκε! Σιγά σιγά αγόρασε Kate Bush, Jethro Tull κλπ μέχρι που έφτασε να ακούει Doors και να τρελαίνεται! Είχε ανοίξει ένας νέος ορίζοντας για εκείνη! Είχαμε γίνει πια σχεδόν φίλοι! Παίρνω τα θάρρος λοιπόν και της ζητάω να ακούσει την κασέτα μου και να δει αν μπορεί να παίξει πιάνο για να με βοηθήσει. Παίρνει ευγενικά την κασέτα και φεύγει. Την επόμενη ημέρα πρωί πρωί μπαίνει στο μαγαζί μου και μου λέει: «Τι είναι αυτό που μου έδωσες; Έχω τρελαθεί! Είναι απίστευτο! Από εχθές το ακούω συνέχεια! Σίγουρα θα σε βοηθήσω αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω! Εσύ πες μου!» Της λέω λοιπόν αν μπορώ να πηγαίνω στο σπίτι της και να γράφουμε σε ένα κασετοφωνάκι πιάνο φωνή τα τραγούδια μου. Και δέχεται αμέσως! Από την επόμενη ημέρα αρχίσαμε! Εξαιρετική πιανίστρια! Τα τραγούδια έφευγαν το ένα μετά το άλλο! Και φτάνουμε στο “Woman”! Αυτό από τότε που το είχα γράψει το είχα φανταστεί ντουέτο! Της λέω λοιπόν: «Επειδή αυτό το έχω στο μυαλό μου ντουέτο θα μπορούσες να μου τραγουδήσεις τα γυναικεία μέρη; (Ήμουν σίγουρος πως μια τέτοια πιανίστρια δεν μπορεί να είναι φάλτση, οπότε κάτι θα γίνει). «Αποκλείεται» μου λέει, «ντρέπομαι!» Μετά από καμία ώρα παρακαλετό και αφού της έχω τραγουδήσει τα μέρη της δεν θυμάμαι πόσες φορές, την παρασύρω και αρχίζει να τραγουδάει! Και μένω με το στόμα ανοιχτό! Είναι σα να ακούω την Kate Bush! Ίδια! Τι γίνεται εδώ; Τα έχω χάσει! Της το λέω, της μεταφέρω όλον μου τον ενθουσιασμό και αρχίζει να παίζει στο πιάνο το “Wuthering heights”! Νόμιζα πως είχα μαζί μου την Kate Bush. (Εδώ πρέπει να σου πω πως έχω εξαιρετική αδυναμία στην Kate Bush). Καταλαβαίνω λοιπόν πως όχι μόνον είχε πάρει την Kate Bush από εμένα αλλά την είχε μελετήσει και πολύ καλά! Την επόμενη ημέρα πάω στον Βάσο και του βάζω να ακούσει το “Woman”. Μόλις το ακούει, ενθουσιάζεται! «Φίλε μου» μου λέει «βρες ένα τρόπο να την πείσεις να γίνεται ντουέτο. Η γυναίκα έχει εξαιρετική φωνή και ταιριάζετε τέλεια»!
Μετά από πολύ πίεση από μένα προς την Ντόρα το ντουέτο ξεκίνησε!
Τα τραγούδια έβγαιναν το ένα μετά το άλλο με απίστευτη ευκολία! Μπορεί να ήταν έτοιμα από εμένα, αλλά όταν έλεγα στην Ντόρα να τραγουδήσει τα μέρη της, εκείνη το έκανε με τέτοιο τρόπο που γινόταν ένα άλλο τραγούδι!
Εκείνη την εποχή οι Talking Heads θα κυκλοφορούσαν τον πρώτο τους δίσκο και ο Βάσος είχε στα χέρια του το promo. Ενθουσιώδεις όπως ήταν πάντα και απίστευτα ικανός να καταλαβαίνει τα νέα πράγματα μου φέρνει να ακούσω το Psycho Killer! Με το που το ακούω τρελαίνομαι! «Μπορείς να κάνεις ντουέτο αυτό;» Μου λέει. Τον κοιτούσα σαν χαμένος. «Δεν ξέρω ρε συ αν γίνεται ντουέτο αυτό» του λέω γελώντας. Γελώντας κι αυτός μου λέει «δοκίμασε το και αν κάτσει έκατσε. Αν όχι και τι έγινε;»
Στην επόμενη πρόβα λοιπόν με την Ντόρα αρχίζουμε να το δουλεύουμε. Κι όσο το δουλεύαμε τόσο πιο πολύ μας άρεσε! Όταν είμαστε έτοιμοι είχαμε αποφασίσει πως το τραγούδι άρεσε δεν άρεσε στον Βάσο εμείς θα το τραγουδούσαμε.
Και του το πάω!!!
Είχε γουρλώσει τα μάτια του! Το άκουγε, το ξανα άκουγε…. και μου λέει: «Φτιάξε μου τώρα μια κασέτα μ’ αυτό όσο μπορείς καλύτερη, μαζί και με ότι άλλο έχετε ετοιμάσει». Κάτι πρέπει να κάνουμε γι αυτό. Δεν μπορεί να μείνει έτσι».
Μετά από δύο – τρεις ημέρες μου λέει: «Πως το έχεις ονομάσει το συγκρότημα σας;» «Δεν έχω ασχοληθεί» του λέω. «Και ούτε να ασχοληθείς» μου λέει. «Από δω και πέρα εσύ θα φτιάχνεις μόνο τραγούδια. Τα υπόλοιπα είναι δική μου δουλειά. Λοιπόν, το συγκρότημα θα λέγεται Psycho και το εξώφυλλο του δίσκου θα έχει κάπως την εικόνα από το Psycho του Hitchcock.» Είχε σκεφτεί ακόμα και το εξώφυλλο! «Πολύ σύντομα θα σας έχω βρει και έναν ενορχηστρωτή. Αν δεχτεί αυτός που έχω στο μυαλό μου τότε θα γίνει κάτι πολύ καλό!» Δεν μου έλεγε με τίποτα ποιον είχε σκεφτεί. Και σε μια εβδομάδα μου γνώρισε τον Σταμάτη Σπανουδάκη! Μετά πήγαμε με την Ντόρα στο στούντιο του Σταμάτη στην Παιανία, ανταλλάξαμε απόψεις και ξεκινήσαμε να γράφουμε. Όλα γινόντουσαν τόσο γρήγορα και τόσο ωραία που δεν είχαμε προλάβει να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβαινε. Λίγο πριν το στούντιο, ένα πρωί πήγαμε κι από την Warner και υπογράψαμε το συμβόλαιο. Είμαστε οι πρώτοι Έλληνες καλλιτέχνες που υπέγραφαν συμβόλαιο με την WEA Ελλάδος μαζί με το Λάκη Παπαδόπουλο που υπέγραψε κι αυτός την ίδια στιγμή. Κι όλα αυτά γινόντουσαν με την απίστευτη δημιουργικότητα και τον ενθουσιασμό του Βάσου Τσιμιδόπουλου!!!
Πως καταλήξατε σε αυτή την παράφραση (Psycho Chicken);
Εδώ σε πιάνω αδιάβαστο! Το Psycho Chicken δεν το έχουμε κάνει εμείς! Το έχουν κάνει οι Fools την ίδια εποχή και είναι μια παρωδία του Psycho Killer! Εμείς διασκευάσαμε το Psycho Killer και μάλιστα με την σύμφωνη γνώμη του David Byrne! Την εποχή που είχαμε το τραγούδι σε μορφή πιάνο φωνή, είχαν έρθει οι Talking Heads στην Ελλάδα και έπαιξαν στο γήπεδο του Παναθηναϊκού στην Αλεξάνδρας. Με πήγε λοιπόν ο Βάσος, μου τον γνώρισε και του βάλαμε να το ακούσει. Το άκουσε, ενθουσιάστηκε και μας παρότρυνε να το φτιάξουμε! «Δεν είχα σκεφτεί ποτέ μια τέτοια εκτέλεση» μας είπε. Να το φτιάξετε και να μου στείλετε το έτοιμο να το ακούσω!» Απλός, ακομπλεξάριστος, υπέροχος άνθρωπος! Είχα την τύχη να τον ξανά συναντήσω αρκετές φορές στην καριέρα μου.
Εκείνη την εποχή η συμμετοχή ξένου καλλιτέχνη σε ελληνικό δίσκο ήταν πολύ δύσκολη. Πως ο Gary Wright βρέθηκε να παίζει στο Montage Fatale.
 |
| Στέφανος Κοτατής, Μαρίνα Δημητρίου |
Και πάλι ο Βάσος!
Ένα πρωί που ήμουν στο κατάστημα δίσκων που είχα, μπαίνει ο Βάσος με έναν ξένο. «Να σου συστήσω τον Gary Wright» μου λέει. Είχα μείνει άφωνος! Μετά το πρώτο σοκ του λέω: «Gary Wright – Spooky Tooth?» «Ναι» μου λέει «ώστε με ξέρεις!» «Και βέβαια σε ξέρω» του λέω και βγάζω δυό τρία LP τους που είχα στο κατάστημα. Τρελάθηκε! «Ήθελα πολύ να σε γνωρίσω» μου λέει. «Εμένα; Γιατί;» «Γιατί μου έβαλε και άκουσα αυτό που φτιάχνεις ο Βάσος και πιστεύω πως είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό».
Ψιθύρισα ένα “Thank you” γιατί δεν πίστευα στ’ αυτιά μου!
Και συνεχίζει…. «Αν δεν έχεις αντίρρηση θα ήθελα να συμμετέχω με κάποιον τρόπο σ’ αυτό τον δίσκο». «Πόσο καιρό θα μείνεις στην Ελλάδα;» του λέω. «Αύριο φεύγω. Αλλά όποτε είσαστε έτοιμοι μπορείτε να μου στείλετε την ταινία αφήνοντας κενό στο σημείο που θα θέλατε να παίξω και θα σας την στείλω πίσω το συντομότερο. Και χωρίς καμία χρέωση» λέει και κοιτάζει τον Βάσο!!!!!
Κι έτσι έγινε! Μόλις ετοιμάσαμε το “Prisoner” του το στείλαμε και σε 15 ημέρες μας το έστειλε! Μόλις το άκουσα τρελάθηκα! Το βάλαμε σαν πρώτο κομμάτι στην δεύτερη πλευρά του δίσκου.
Έχεις διαβάσει τα σχόλια που αφορούν τόσο τον πρώτο δίσκο όσο και τη συνολική παρουσία των Psycho. Είναι τουλάχιστον εξαιρετικά!
Αληθινά δεν έχω να σχολιάσω τίποτα! Τα έχω διαβάσει και τα απολαμβάνω! Έχουν γραφτεί πάρα πολλά και πολύ χαίρομαι που γράφονται ακόμα! Ποτέ δεν πίστευα πως θα μου ζητούσαν συνέντευξη γι αυτόν τον δίσκο 35 χρόνια αργότερα!
Η περίπτωση του Psycho Killer είναι η χαρακτηριστική περίπτωση της επιτυχίας που καλύπτει όλα τα άλλα τραγούδια του δίσκου. Θεωρώ ότι το Montage Fatal έχει άλλα τρία πολύ καλά τραγούδια που χάθηκαν…Τα Killing Games, I’m having you know και Prisoner.
Πράγματι η επιτυχία του Psycho Killer ήταν σαρωτική! Ήταν τόσο μεγάλη που πολλοί νόμιζαν (και υπάρχουν ακόμη τέτοιοι) πως το δικό μας ήταν το αυθεντικό!!! Στη συνέχεια ο κόσμος ανακάλυψε και τα υπόλοιπα τραγούδια. Έχω εκπλαγεί για το πόσοι άνθρωποι έχουν ανεβάσει τα τραγούδια μου στο Youtube! Και τα έχουν ανεβάσει όλα! Κι όλα έχουν πάρα πολλά κλικς και γράφουν εξαιρετικά σχόλια! Πρόσφατα ο Αντώνης Κανάκης μου ζήτησε και του έδωσα την άδεια να ξανά μιξάρει το I’m Having Now. Μου αρέσει πολύ που υπάρχουν νέα παιδιά που σήμερα ακούν αυτό που έφτιαξα το ’80!
Συνθετικά, πως καταλήξατε σε αυτό μείγμα new wave, όπερας, κλασικής(!) και rock; Και κυρίως πως παντρέψατε αυτό το μείγμα με τη φωνή της Ντόρας Αντωνιάδου;
 |
| Από α προς δ: Βάσος Τσιμιδόπουλος, Στέφανος Κοτατής, Ντόρα Αντωνιάδη και Σταμάτης Σπανουδάκης |
Η συμμετοχή του Σταμάτη Σπανουδάκη, επηρέασε το τελικό ύφος του δίσκου;
Πολύ! Η ενορχήστρωση του Σταμάτη δεν ήταν αυτή ακριβώς που είχα στο μυαλό μου αλλά όταν άκουγα τις ιδέες του και τις ενορχηστρώσεις του κομμάτι - κομμάτι ενθουσιαζόμουν. Πιστεύω πως οι μελωδικές γραμμές του Σταμάτη σε σχέση με τα σχετικά σκληρά φωνητικά, βοήθησαν τα τραγούδια να ισορροπήσουν!
Γνωρίζεις ότι και τα δύο άλμπουμ των Psycho είναι περιζήτητα στα μεταχειρισμένα, ειδικά αν το Montage Fatale συνοδεύεται κι από το βιβλίο!
Το έχω μάθει και στενοχωριέμαι που δεν κράτησα μερικά να τα πούλαγα σήμερα!!! Χα! Χα!
Πως προέκυψε η έκδοση του βιβλίου, πράγμα πρωτόγνωρο στα ελληνικά δεδομένα, δίσκος να συνοδεύεται από ένα 48σέλιδο βιβλίο.
Άλλη μια ιδέα του απίστευτου Βάσου!!! Το βιβλίο υπήρχε στα πρώτα 1.000 αντίτυπα.
Τι θυμάσαι από τις ηχογραφήσεις των δύο δίσκων;
.Αυτό που θυμάμαι από το Montage Fatal είναι το πόσο ερασιτέχνες είμαστε με την Ντόρα και πόσο παιδευτήκαμε στην αρχή να συντονιστούμε να τραγουδάμε με τα ακουστικά!!! Γράφαμε τα τραγούδια στην αρχή οι δυο μας με πιάνο ταυτόχρονα, μετά ο Σταμάτης γέμιζε τα κανάλια με την ενορχήστρωση του και στο τέλος ξαναγράφαμε τις φωνές ο καθένας μόνος του. Όταν έχεις δουλέψει μ’ έναν άνθρωπο τόσο κοντά περίπου έξη μήνες χωρίς μικρόφωνα και ακουστικά και δεν έχεις καθόλου την εμπειρία του στούντιο, αυτό δεν είναι εύκολο. Όταν γράφαμε τα τραγούδια στην αρχική τους φάση, ειδικά τα πρώτα, είχαμε χάσει τη μπάλα! Ντρεπόμαστε δε και πολύ……! Σε μερικές μέρες όμως και με πολύ γέλιο τα καταφέραμε. Τις τελικές φωνές όλου του δίσκου τις γράψαμε σε έξη (6) ώρες! Όταν είπαμε στον Gary Wright πως γράψαμε τις φωνές σε έξη ώρες δεν το πίστευε! Μας είπε μάλιστα πως «εσείς εκεί στην Ελλάδα ή δεν ξέρετε τι σας γίνεται ή ξέρετε κάτι που δεν ξέρουμε εμείς»!!!
Στον δεύτερο δίσκο (με άλλη εμπειρία πλέον), όταν τον είχαμε σχεδόν τελειώσει κάτι μου έλειπε από το "Just Because". Ένα βράδυ λοιπόν έχουμε μείνει μόνοι μας ο ηχολήπτης κι εγώ. Aκούω ξανά ακούω το κομμάτι και συνεχίζει να μου λείπει κάτι! Μπαίνω μέσα στο booth και ζητάω από τον ηχολήπτη να κλείσει όλα τα φώτα, να ανοίξει το μικρόφωνο και να μου βάζει να ακούω το κομμάτι συνέχεια χωρίς να μου μιλάει. Απομονώθηκα…… μπήκα μέσα στο κομμάτι και ξαφνικά άρχισε να βγαίνει από μέσα μου μία φωνή που εξελίχθηκε σε στριγκλιά και κατέληξε σε… πόνο; Ποτέ μου δεν κατάλαβα! Όταν τελείωσε το τραγούδι, ο ηχολήπτης δεν μου ξαναέβαλε το τραγούδι! «Το έγραψες;» «Ναι!» Κάθομαι λίγο μέσα να χαλαρώσω και βγαίνω έξω. Ο ηχολήπτης ήταν ακουμπισμένος επάνω στη κονσόλα του και δεν μίλαγε καθόλου! «Τι έγινε;» του λέω. «Τι ήταν αυτό ρε φίλε;» μου λέει «όσα χρόνια κάνω αυτή την δουλειά δεν μου έχει ξανασυμβεί» «Δηλαδή;» «Τι να πω; Δεν ξέρω! Έχω ανατριχιάσει ολόκληρος και δεν μπορώ να συνέλθω ακόμα!» «Δηλαδή να μη ξαναμπώ;» «Φίλε, αν μπεις και χαλάσεις αυτό που μόλις έκανες θα σβήσω όλο τον δίσκο και βρες άλλον ηχολήπτη»! Ε! το αφήσαμε έτσι!!!
Ποιά ήταν η εμπορική ανταπόκριση του κόσμου για τα δύο άλμπουμ;
 | |
| Η κασέτα που είχαν στείλει στον David Byrne και την επέστρεψε με την υπογραφή του και τις ευχαριστίες του (Hey! Great Version!) |
Το Montage Fatal είχε πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία και το γεγονός πως είμαστε Ελληνικό συγκρότημα με ξένο στοίχο εκείνη την εποχή, οι πωλήσεις του θεωρήθηκαν εξαιρετικές! Πρέπει όμως να τονίσω πως υπήρχε η βοήθεια της εταιρείας και ειδικά του Βάσου Τσιμιδόπουλου ο οποίος είχε αγαπήσει πολύ τον δίσκο και τον προωθούσε με πολλούς και έξυπνους τρόπους.
Αυτό που δεν έγινε από την FM Records που κυκλοφόρησε το "40 days"! Όταν έφτιαχνα το "40 days" ο Βάσος έφυγε από την Ελλάδα και η εταιρεία δεν έκανε τίποτα για την προώθηση του album. Ότι πούλησε, το πούλησε από την δύναμη του ονόματος των Psycho! Δεν έγινε σωστό promotion με λίγα λόγια!
Γιατί διαλυθήκατε το 1984 και πως προέκυψε η συνέχεια των Psycho με την Μαρίνα Δημητρίου στη θέση της Ντόρας Αντωνιάδου;
Το γιατί και το πώς χώρισε το πρώτο ντουέτο δεν θέλω να σου απαντήσω γιατί η Ντόρα δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας και ότι και να γράψω δεν θα υπάρχει ο τρόπος για αντίλογο. Ας πούμε λοιπόν το γνωστό: «Για όλα τα ωραία υπάρχει πάντα το τέλος».
Το 1984 είχα μπει ήδη στην δισκογραφία σαν υπάλληλος. Συγκεκριμένα τότε εργαζόμουν στην τότε «Μίνως Μάτσας & Υιός» ως πωλητής δίσκων ξένου ρεπερτορίου. Πάντα έψαχνα μια γυναικεία φωνή για να συνεχίσω τους Psycho αλλά δεν την έβρισκα. Δεν ήταν κι εύκολο να βρω φωνή σαν της Ντόρας όπως καταλαβαίνεις. Την Μαρίνα, μου την γνώρισε ο Τάσος Βουγιατζής («Ο Τάσος Με Τις Μασέλες») με τον οποίο είμαστε πολύ φίλοι. Η φωνή της Μαρίνας μπορεί να μην είχε την δύναμη και την έκταση της Ντόρας, είχε όμως μια τρυφερότητα και μια γλυκύτητα που μου άρεσε πάρα πολύ. Ξεκινήσαμε δοκιμαστικά με μερικά τραγούδια που είχα, είδαμε πως δένουμε και συνεχίσαμε.
Πως καταλήξατε στην FM; Είχατε προσφορές από άλλες εταιρείες
Εργαζόμενος στην «Μίνως» τότε, είχα λίγο εγκλωβιστεί γιατί ήταν λίγο οξύμωρο να δουλεύω σε μια εταιρεία δίσκων ως υπάλληλος και σε μια άλλη να είμαι σαν καλλιτέχνης! Την Warner δεν την ενδιέφεραν πλέον οι Psycho γιατί ο Βάσος δεν εργαζόταν πλέον εκεί. Κάποια στιγμή έδωσα τα τραγούδια μου στον Κο Μάτσα αλλά δεν τρελάθηκε! Ο ξένος στοίχος δεν ήταν και το φόρτε του!!! Αντιθέτως ο Νίκος Κούρτης της FM Records μου ζητούσε πολύ να κάνουμε τον νέο δίσκο μαζί! Αφού λοιπόν είχα το όχι του Μάτσα, ενέδωσα στην FM Records! Οι Psycho όμως είναι ένα διαφορετικό προϊόν! Ήθελαν διαφορετικό τρόπο προώθησης! Κι αυτό δεν έγινε! Δεν υπήρχε ένα αντίστοιχος Βάσος στην FM και ο ίδιος ο Βάσος δεν υπήρχε πλέον στην Ελλάδα! Κι έτσι ο δίσκος ακούστηκε λίγο και χάθηκε!
Ποιες είναι οι διαφορές που ακούς εσύ σαν συνθέτης μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου δίσκου;
Συνθετικά νομίζω είναι ίδιοι! Αυτό που αλλάζει είναι σαφώς οι γυναικείες φωνές και οι ενορχηστρώσεις. Ο δεύτερος φτιαγμένος το 1987 είναι πολύ περισσότερο επηρεασμένος από τον ηλεκτρονικό ήχο του ’80. Έχει μεγαλύτερες εντάσεις από τον πρώτο. Ο Ανδρέας Balzar βοήθησε πολύ σ’ αυτό. Άλλοι άνθρωποι, άλλες προσωπικότητες, άλλοι ήχοι!
Τι απέγινε η Ντόρα Αντωνιάδου μετά τους Psycho;
Έχοντας πλέον κολλήσει το μικρόβιο του καλλιτέχνη προσπάθησε να φτιάξει ένα συγκρότημα με το όνομα Ano Domini. Ένα single της παίχτηκε λίγο στα ραδιόφωνα και γρήγορα ξεχάστηκε. Εντελώς διαφορετικός ήχος απ’ αυτόν των Psycho παρ’ όλο που η φωνή της ήταν εξαιρετική! Μετά απ’ αυτό έχασα εντελώς τα ίχνη της μέχρι που κάποια στιγμή από φίλο δημοσιογράφο έμαθα πως έφυγε κι από τη ζωή!
H Μαρίνα Δημητρίου;
Η Μαρίνα συνεχίζει την καριέρα της ως τραγουδίστρια σε clubs και restaurants χωρίς όμως κάποια άλλη δισκογραφική δουλειά (απ’ όσο γνωρίζω).
Δημοσίευση σχολίου