Το τιμώμενο πρόσωπο στο εξώφυλλο είναι ο μπασίστας Paul Simonon και το μπάσο του, ένα Fender Precision. Η Smith είχε προσληφθεί από το συγκρότημα για να καλύψει φωτογραφικά τις εμφανίσεις τους κι αν προέκυπτε μια φωτογραφία να προκρινόταν για εξώφυλλο. Ήταν ακριβώς μπροστά στη σκηνή, όταν είδε τον Simonon να παίρνει φόρα, να βγάζει το λουρί του μπάσου και να ορμάει προς το μέρος της. Αρχικά φοβήθηκε ότι ήθελε να χτυπήσει την ίδια. Όμως ο Simonon, σταμάτησε λίγα εκατοστά μπροστά της κι έσπασε το μπάσο στη σκηνή. Όπως είπε πολλά χρόνια αργότερα, το έκανε από τα νεύρα του γιατί η ασφάλεια του χώρου δεν άφησε τον κόσμο να σηκωθεί από τα καθίσματά του και να πάει μπροστά στη σκηνή.
Η Smith δεν ήθελε η συγκεκριμένη φωτογραφία να χρησιμοποιηθεί στο εξώφυλλο γιατί δεν ήταν σωστά νεταρισμένη, αλλά την έπεισαν ο Joe Strummer κι ο γραφίστας Ray Lowry. To στήσιμο της φωτογραφίας, τα γράμματα αλλά και οι χρωματισμοί παραπέμπουν στο πρώτο (κλασικό) εξώφυλλο του Elvis Presley.
To 1995 οι Big Audio Dynamite, το συγκρότημα του κιθαρίστα των Clash, Mick Jones, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ F-Punk με το εξώφυλλο να έχει τον ίδιο σχεδιασμό!
Το εξώφυλλο του London Calling συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερων rock εξωφύλλων όλων των εποχών, έχοντας πιάσει την «απόλυτη rock'n'roll στιγμή».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
24/10/17/
Δημοσίευση σχολίου