Οι Jagger και Richards ενσωματώθηκαν τον επόμενο μήνα. Η πρώτη τους εμφάνιση με το όνομα ’The Rolling Stones’ πραγματοποιήθηκε στις 12/7/1962 στο Marquee Club.
Λόγω της δουλειάς του στο τμήμα αποστολών της ICI (Βρετανική χημική εταιρεία), χρησιμοποιούσε το τηλέφωνο του γραφείου του για το κλείσιμο εμφανίσεων και την προώθηση της μπάντας γενικά. Επίσης αγόρασε και φορτηγάκι για τη μεταφορά των ιδίων και των μηχανημάτων τους στις συναυλίες.
Μεταξύ των αλλαγών που επέφερε η ανάληψη της εκπροσώπησης των Stones από τον νεαρό Andrew Loog, τον Μάιο του 1963, ήταν και η ανακατανομή ρόλου του Stewart. Ο μάνατζερ θεωρούσε ότι τα έξι μέλη ήταν πολλά για ένα δημοφιλές συγκρότημα.
Επίσης η εμφάνιση, τα χαρακτηριστικά, τα μαλλιά και η ηλικία του Stewart δεν ταίριαζαν στην εικόνα που είχε στο μυαλό του για την μπάντα. Αναφορικά με την ηλικία, ο μπασίστας Billy Wyman ήταν ακόμη μεγαλύτερος αλλά πιο εμφανίσιμος. Του προτάθηκε η δουλειά υπευθύνου των συναυλιών/περιοδειών την οποία και αποδέχτηκε, ενώ ως μουσικός θα έπαιζε μόνο στο studio.
Ο Stu -όπως ήταν το χαϊδευτικό του- ήταν εκείνος που φόρτωνε τον εξοπλισμό των Stones στο φορτηγό και το οδηγούσε από πόλη σε πόλη, άλλαζε τις χορδές στις κιθάρες, έστηνε το σετ του Charlie Watts. Συμμετείχε ως μουσικός (πιάνο, όργανο, κρουστά) στις ηχογραφήσεις όλων των στούντιο δίσκων των Rolling Stones στο διάστημα 1964-1985 με εξαίρεση τους: ‘Their Satanic Majesties Request’, ‘Beggars Banquet’, και ‘Some Girls’. Στη σκηνή εμφανίστηκε παίζοντας πιάνο σε περιοδείες τα έτη 1969, 1975-76, 1978 & 1981-82.
Χαρακτηριστικό του παιξίματός του ήταν το γεγονός ότι αρνούνταν να παίζει τις ελάσσονες κλίμακες που έχουν ένα πιο "δραματικό" και "θλιμμένο" ύφος (μινόρε στη λαϊκή μουσική). Είχε δηλώσει: ’Οταν βρίσκομαι στη σκηνή με τους Stones και πρέπει να παίξουμε ελάσσονες κλίμακες, σηκώνω τα χέρια μου σε ένδειξη διαμαρτυρίας.’’
Παρέμεινε μακριά από τον τρόπο ζωής των υπολοίπων Stones, πιθανότατα επηρεασμένος από τον θάνατο του Brian Jones, θεωρούσε ανοησία τα ναρκωτικά και δεν έκρυβε την δυσαρέσκεια του όταν τα πράγματα ‘’ξέφευγαν’’ μέσα στο συγκρότημα. Τα πιο γνωστά κομμάτια που έχει ηχογραφήσει με τους Stones είναι τα: ‘Honky Tonk Women’, ‘Let it Bleed’, ‘Brown Sugar’, ‘Dead Flowers’, ‘It's Only Rock 'n Roll (But I Like It)’, ‘Time Is On My Side’, ‘Hot Stuff’, Star Star’.
Στις αρχές του Δεκεμβρίου 1985 άρχισε να αντιμετωπίζει αναπνευστικά προβλήματα. Στις 12 του μηνός, ευρισκόμενος στο δωμάτιο αναμονής ιατρείου για εξέταση, υπέστη καρδιακή προσβολή και απεβίωσε σε ηλικία 47 ετών.
Προς τιμή του Στιούαρτ, το συγκρότημα συμπεριέλαβε στον δίσκο ‘Dirty Work’ ένα "κρυφό" κομμάτι με τον πιανίστα να παίζει το "Key to The Highway" του Big Bill Broonzy για περίπου τριάντα δευτερόλεπτα στο τέλος του δίσκου, και έδωσε συναυλία τον Φεβρουάριο του 1986 στο Λονδίνο μαζί με τους Rocket 88, συγκρότημα boogie-woogie με γνωστούς και σπουδαίους μουσικούς (Alexis Korner, Charlie Watts,Dick Morrissey) στο οποίο ο Stewart υπήρξε αυθεντικό μέλος.
Όταν οι Stones εντάχθηκαν στο Rock and Roll Hall of Fame το 1989, επέμειναν να συμπεριληφθεί και το όνομα του Ian Stewart, αίτημα που έγινε αποδεκτό.
Για το πόσο σπουδαίος υπήρξε για τους Rolling Stones έχουν κάνει δηλώσεις κατά καιρούς οι πρώην συνοδοιπόροι του.
• ‘’Ο Ian Stewart ήταν η κόλλα που συγκρατούσε το όλο πράγμα (Rolling Stones) μαζί.’’
• ‘’Ακόμη δουλεύω για αυτόν. Για μένα οι Rolling Stones είναι δική του μπάντα. Χωρίς τη γνώση και την οργάνωση του, χωρίς το μεγάλο άλμα που έκανε για να έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε με άλλους, δεν θα ήμασταν πουθενά.’’
• ‘’Μου πήρε το μυαλό όταν ξεκίνησε να παίζει. Δεν είχα ακούσει ποτέ άλλον λευκό πιανίστα να παίζει με τέτοιο τρόπο.’’
Keith Richards
• ‘’Θα μου λείψει πολύ. Πραγματικά βοήθησε την μπάντα σε κομμάτια όπως το ‘Honky Tonk Women’ και άλλα. Ο Stu ήταν ο άνθρωπος τον οποίον προσπαθούσαμε να ευχαριστήσουμε. Επιζητούσαμε την έγκρισή του όταν συνθέταμε ή προβάραμε κάποιο τραγούδι. Επιθυμούσαμε να του αρέσει.’’
Mick Jagger
Billy Wyman
TRIVIA.
• Ηχογράφησε με τους Led Zeppelin παίζοντας πιάνο στα ‘Rock and Roll’ (Led Zeppelin IV) και ‘Boogie with Stu’ (Physical Graffiti). Επίσης συμμετείχε (πιάνο, όργανο) στον κλασικό δίσκο του George Thorogood, ‘Bad to the Bone’ (1982).
• Ήταν λάτρης του γκολφ και ως υπεύθυνος περιοδειών προτιμούσε να κλείνει ξενοδοχεία που είχαν ή ήταν κοντά σε γήπεδα γκολφ και τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις βρίσκονταν μακριά από τα κέντρα των πόλεων, προκαλώντας δυσφορία και βαρεμάρα στα υπόλοιπα μέλη, που προτιμούσαν πιο κεντρικά ξενοδοχεία για πρόσβαση σε γυναίκες και ναρκωτικά.
• Το 2011, ο πιανίστας Ben Waters κυκλοφόρησε έναν δίσκο -φόρο τιμής- στον Ian Stewart, με τίτλο ‘Boogie 4 Stu ‘, στον οποίο, μετά από χρόνια, οι Stones συνεργάστηκαν με τον πρώην μπασίστα τους Billy Wyman.
• Ο Σκωτσέζος συγγραφέας αστυνομικών ιστοριών Ian Rankin έχει δηλώσει ότι έμπνευση για τον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή του, επιθεωρητή John Rebus, έχει αντλήσει από τον Ian Stewart.
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
3/9/17/
Δημοσίευση σχολίου