Ο Stevie Ray Vaughan γεννήθηκε στις 10 Μαρτίου 1954 στο Ντάλας του Τέξας κι όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, ο πρώτος δίσκος που αγόρασε ήταν το single, Wham του σπουδαίου Lonnie Mack, το 1963. Την πρώτη συναυλία του, την έδωσε σε ηλικία 8 ετών(!) σε μια συγκέντρωση προσκόπων, ενώ στα 17 του παίζει με τους Paul Ray and the Cobras και τους Liberation. Γνωστός γίνεται λίγα χρόνια αργότερα, όταν άρχισε να εμφανίζεται σε blues clubs, αρχικά παίζοντας με τους Texas Storm, το συγκρότημα του μεγαλύτερου αδελφού του, Jimmy.
Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ
Τον Σεπτέμβριο του 1970 πραγματοποιεί την πρώτη ηχογράφησή του με τους Cast of Thousands, όπου μεταξύ των μελών τους ήταν κι ο μελλοντικός ηθοποιός Stephen Tobowsky! Οι Cast of Thousands ηχογράφησαν δύο τραγούδια, τα "Red, White and Blue" και "I Heard a Voice Last Night" τα οποία συμπεριλήφθηκαν στη συλλογή A New Hi, που περιλάμβανε νεανικά συγκροτήματα τους Dallas. Το 1971 σχημάτισε τους
Blackbird, αργότερα τους Krackerjack και τον Μάρτιο του 1973 γίνεται μέλος των Nightcrawlers!
 |
| O Stevie με την πρώτη ηλεκτρική κιθάρα του |
Ο μεγάλος A&R (Art and Repertoire manager) μόλις άκουσε το παίξιμο του Stevie, τον υπέγραψε και τη σχετική στιγμή μπορείτε να τη δείτε στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ Texas Flood! Σε μια συνέντευξη του, ο John Hammond δηλώνει:” Είναι καταπληκτικός κιθαρίστας, είναι φαινόμενο. Είναι ο πρώτος τεξανός κιθαρίστας μετά τον T-Bone Walker που ακούω να παίζει έτσι. Συνδυάζει την παράδοση, το show και το εξαιρετικό παίξιμο».
O S.R.V. πίστευε ότι το blues του Texas είναι πολύ διαφορετικό από αυτό των άλλων αμερικάνικων πολιτειών (Chicago, Νέας Υόρκης) αλλά και του αγγλικού κι αυτό συνέβαινε λόγω των πνευστών. «Ίσως και το γεγονός ότι είναι πιο σκληρό. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, αλλά νομίζω ότι οι βρετανοί πήραν πολλά στοιχεία από το Texas blues και τα προσάρμοσαν στο δικό τους ήχο» δήλωνε στο περιοδικό Guitar Presents.
O DAVID BOWIE ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΟΝ STEVIE RAY VAUGHAN
Για να είμαστε ειλικρινείς, όλοι θα θέλαμε η γνωριμία μας με τον S.R.V να είχε γίνει με ένα πιο …rock τρόπο κι όχι μέσω του David Bowie. Ο ευφυής άγγλος τον είδε να παίζει στο Casino του Montreux και την επομένη ημέρα του τηλεφώνησε για να τον προσκαλέσει να παίξει στο δίσκο του Let’s Dance (1983) όπου παίζει κιθάρα στα 6 από τα 8 τραγούδια του δίσκου, συμπεριλαμβανομένων των China Girl και του ομώνυμου που έγινε επιτυχία. Ο ήχος της κιθάρας του S.R.V. μπήκε σε 3.000.000 σπίτια (τόσα πούλησε το Let’s Dance). Προς τιμή του, μεγάλος Bowie, είχε καταλάβει ότι ο άγνωστος τεξανός είναι «άλλο πράγμα»!
Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του άλμπουμ, ο S.R.V. γνωρίστηκε με τον παραγωγό Nile Rodgers (των Chic) και περιγράφει ένα περιστατικό.’ Θυμήθηκα στο ένα μέρος στο Texas που έκανε καταπληκτικό barbecue και ρώτησα τον Nile αν το ξέρει.» όχι δεν το ξέρω, πως το λένε’ με ρώτησε. Sam’s barbecue” του απαντώ. Χωρίς καθυστέρηση σηκώνει το τηλέφωνο και σε λίγες ώρες είχαμε ένα κουτί με με παιδάκια από το μαγαζί του Sam”….
To Texas Flood (1983, No 36 Αμερική) ήταν το πρώτο άλμπουμ του και ηχογραφήθηκε μέσα σε 3 ημέρες χωρίς overdubs. Το ομώνυμο κομμάτι δεν είναι δικό του αλλά συνθετικά ανήκει σε ένα άγνωστο κιθαρίστα, τον Larry Davis από το Houston και γράφτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Με την κυκλοφορία του Texas Flood, ο κόσμος ανακάλυψε ένα χαρισματικό κιθαρίστα που κάθε σόλο και κάθε φράση της κιθάρας του ήταν εμπνευσμένη! Τα Love struck baby, Pride and Joy, I’m crying και Mary had a little lamp είναι δείγματα της ομορφιάς του πρώτου του άλμπουμ Η υψηλή τεχνική τραβά την προσοχή των δημοσιογράφων , που έως τότε δεν τον είχαν προσέξει τόσο με την Lou Ann Barton, όσο και με τον Paul Ray and the Cobras και φυσικά τον παρουσιάζουν σαν το νέο Hendrix (σ.σ .αχ αυτοί οι ανόητοι παραλληλισμοί) . Ευτυχώς, ο ίδιος είναι χαμηλών τόνων κι οι παραλληλισμοί δεν πήραν έκταση. Η γυναίκα του Lenny, για την οποία έχει γράψει και το ομώνυμο instrumental κόμματα που κλείνει το Texas Flood, « πολλές φορές το βράδυ στον ύπνο του κουνούσε τα χέρια του σαν να έπαιζε κιθάρα»! Η αλήθεια είναι ότι ο S.R.V. είχε εκμυστηρευτεί στο δημοσιογράφο Michael Ventura των Austin Chronicles, ότι είχε δει στον ύπνο του τον Hendrix να του μαθαίνει διάφορα μυστικά, αλλά όταν ξύπνησε τα είχε ξεχάσει!!! »Ποτέ δεν θέλησα να ακουστώ σαν τον Hendrix αυτός ήταν μοναδικός, αλλά σίγουρα προσπάθησαν να καταλάβω τον τρόπο παιξίματος του. Τελικά, ένα μέρος της μεγάλης επιτυχίας του οφείλεται ότι ΔΕΝ ακούγεται σαν Hendrix αλλά σαν.. Stevie Ray Vaughan. Έχει προσωπικότητα και δικό του στυλ.Το δεύτερο άλμπουμ του ήταν το Couldn’t stand the weather (1984, o 31 Αμερική) ήταν αυτό με το οποίο γνωριστήκαμε με τον S.R.V. Έως τότε δεν είχα ακούσει το Texas Flood (είχε κυκλοφορήσει σε LED –limited edition- από την CBS στην ελληνική αγορά κι εγώ ήμουν στρατιώτης) κι στρατιώτης ον, επισκέπτομαι τα γραφεία της CBS κι ακούω από το γραφείο του Α&R manager Παναγιώτη Παπαδόπουλου το ομώνυμο κομμάτι. Δεν είχα ξανακούσει τόσο εκφραστική κιθάρα!. To μαγικό ταξίδι του τεξανού που είχε αρχίσει με το Texas Flood συνεχίστηκε με το Couldn’t stand the weather, εδώ με τον αδελφό του Jimmy να παίζει μαζί του. Το Scuttle buttin’ που ανοίγει το άλμπουμ, είναι το καλύτερο διαπιστευτήριο για το άλμπουμ που συνεχίζεται με τα Cold shot και την απαραίτητη Hendrix διασκευή στο Voodoo Chile. Μπορεί τα παραπάνω κομμάτια να κλέβουν την παράσταση αλλά δώστε μια ευκαιρία στο The things that I used to do σύνθεση του Elmore James! Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε μέσα σε 19 ημέρες στο γνωστό The Power Station studio της Νέας Υόρκης.
Ανέφερα τα ονόματα του αδελφού του και του Jimi Hendrix, γιατί πάντα ο S.R.V. στις συνεντεύξεις του μίλαγε για το πόσο τον βοήθησε ο αδελφός του μαθαίνοντας του μυστικά της κιθάρας και πόσο τον επηρέασε το παίξιμο του Hendrix αλλά και των Freddie King, Django Reinhardt, Lonnie Mack (ο μέντορας του), Albert King κι ο Kenny Burrel. “ Το όνειρό μου είναι να παίξω με τον Hendrix και μαζί μας να είναι κι ένας οργανίστας» έλεγε! . Όμως οι επηρεασμοί του δεν τελειώνουν εδώ. Ονόματα όπως οι Dick Dale (ο βασιλιάς του surf ήχου), John Mayall, Buddy Guy, BB. King και Howlin’ Wolf συγκαταλέγονται στους μουσικούς που με το παίξιμό τους, του έδωσαν τη λάμψη που χρειαζόταν το ταλέντο του για να βγει πιο έξω. Πάντα όμως στεκόταν στο όνομα του Albert King.” Ήθελα να παίζω όπως αυτός’ και φυσικά οι επηρεασμοί του από το παίξιμο του μεγάλου αμερικάνου μπλουζίστα είναι εμφανείς!
Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που περιγράφει ο ντράμερ Steve Jordan, όταν το 1985 βρίσκονταν στην Αμερική με τον Eric Clapton για περιοδεία του άλμπουμ Behind the Sun. Οι μουσικοί που τον συνόδευαν (σ.σ.τον Clapton) ήταν οι Danny Kortchman, Paul Shaffer και ο Steve Jordan. Ένα βράδυ, στις 3 τη νύχτα, οι 4 μουσικοί τζαμάρανε στο studio και δίπλα τους ήταν οι Double Trouble που έκαναν πρόβα. Ο Clapton είχε ακούσει για το παίξιμο του S.R.V. και του ζήτησε να παίξουν μαζί . Ο Jordan είπε «‘Το παίξιμο του Clapton ήταν εξαιρετικό, όμως του S.R.V. με τρόμαξε»! To Soul to Soul (No 34 Αμερική) είναι το τρίτο άλμπουμ της καριέρας του και κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1985. Ο μεγάλος κιθαρίστας έχει αλλάξει λίγο το look του αφήνοντας ένα μικρό μουστάκι και το αντίστοιχο μουσάκι κάτω από το χείλος του. Το παίξιμο του όμως παραμένει το ίδιο. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων ο John Hammond αντιμετώπισε κάποια προβλήματα υγείας και δεν κατάφερε να είναι παρών στο studio κι έτσι κι οι Double Trouble συνέφεραν στην παραγωγή.
Την ίδια χρονιά, το 1985, συνεργάζεται με το μεγάλο του ίνδαλμά του, τον κιθαρίστα Lonnie Mack κάνοντας του παραγωγή στο άλμπουμ του Strike like Lighting. “Η καλύτερη παραγωγή που θα μπορούσα να κάνω ήταν να τον αφήσω να παίξει σαν Lonnie Mack!’ O S.R.V. παίζει σε 5 από τα 10 κομμάτια του άλμπουμ και τραγουδά στο If you have to know. Χαρακτηριστικό είναι το πάντρεμα τους στο κομμάτι Wham που το ηχογράφησαν μαζί σ’ ένα κιθαριστικό κρεσέντο τον ηχολήπτη να βγαίνει knock out! Όταν ήλθε το πρωί, ο δ/ντης της Alligator Rec. Bruce Iglaurer ο S.R.V. έφευγε κι ο ηχολήπτης κοιμόταν πάνω στην κονσόλα.
Η κυκλοφορία του Live Alive (1986 No 52 Αμερική) ήταν το κερασί στην τούρτα για το θεϊκό παίξιμο του. Τουλάχιστον αφού δεν καταφέραμε να τον δούμε, καταφέραμε να τον ακούσουμε Live και μάλιστα εκπληκτικά. Πρότασή μου, να ξεκινήσετε την ακρόαση του άλμπουμ από τη διασκευή του στη σύνθεση του Stevie Wonder, Superstition. H κορυφαία σύνθεση του μεγάλου soul δημιουργού, εκτοξεύεται από τον S.R.V.
Εκτός της εξαιρετικής του διασκευής στο Superstitious, ο S.R.V. διασκευάζει-αποτίει φόρο τιμής σε ακόμα 4 μεγάλους του blues: Στον Howlin’ Wolf (""Commit a Crime"), Buddy Guy (Mary had a little lamb), Jimi" Hendrix (Voodoo Child), αλλά και Doyle Bramhall (Change It).
Πριν την κυκλοφορία του είχε προηγηθεί ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που το ξεπέρασε. Κατά τη διάρκεια των εμφανίσεων του στην Αγγλία κατέρρευσε εξ’ αιτίας και η μητέρα του πέταξε από το Dallas στο Λονδίνο για να του συμπαρασταθεί’. Όταν συνήλθε, επέστρεψε στο Dallas όπου νοσηλεύτηκε περισσότερο από ένα μήνα σε νοσοκομείο της Georgia, όπου βέβαια συνοδεύτηκε κι από την απαραίτητη απεξάρτηση από τα ναρκωτικά των οποίων ήταν τακτικός χρήστης.
Το 1989 κυκλοφορεί το In Step (No 33 Αμερική) όπου είναι το μοναδικό που ηχογράφησε νηφάλιος και χωρίς καμία εξάρτηση από ναρκωτικά! The house, is rocking, Crossfire, Tightrope, Let me love you baby (του Willie Dixon) είναι μερικά από τα διαμάντια του. Το 1989 είναι μια ιδιαίτερη χρονιά για τον S.R.V. αφού η αποτοξίνωση φαίνεται να πετυχαίνει και να είναι καθαρός για μεγάλο διάστημα . Οι στίχοι του κομματιού Wall of Denial αναφέρονται σε αυτή την προσπάθεια του για ένα νέο ξεκίνημα . Κι όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η πετυχημένη αποτοξίνωση, σε φέρνει πιο κοντά στο δίδαγμα του Χριστού. «Τώρα πια ανακαλύπτω τους λόγους που ζω» δηλώνει «ο φόβος έφυγε από μέσα μου και στη θέση του ήλθε η εμπιστοσύνη»!
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΤΟΥΣτις 25 Σεπτεμβρίου 1990, ένα μήνα μετά το θάνατο του, κυκλοφορεί το τελευταίο άλμπουμ του, το μόνο που ηχογράφησε με τον αδελφό του, Jimmy Vaughan. Τίτλος του Family Style (Νο 7 Αμερική) κι η επιθυμία του να ηχογραφήσει μαζί με τον αδελφό του είχε εκδηλωθεί πολλά χρόνια πριν. Στο ένθετο θα βρείτε τη σημείωση «Thanks Mama V» που αναφέρεται στην μητέρα τους. Για όσους πέραν του παιξίματος, ψάχνουν singles, να αρχίσουν την ακρόαση του σας προτείνω από το Tick Tock (No65 στα singles). Μπορεί το Family Style να είναι το πλέον πετυχημένο άλμπουμ στην καριέρα του, συνεπικουρούμενου του τραγικού δυστυχούντος που προηγήθηκε και του στοίχισε τη ζωή, αλλά δεν είναι το καλύτερό του. Ο Stevie αγαπούσε και θαύμαζε τον αδελφό του αλλά το άλμπουμ, πέραν του παιξίματος τους δεν έβγαλε κάτι πιο τρανταχτό. Ήταν η εποχή που το συγκρότημα του Jimmy, οι Fabulous Thunderbirds είχαν διαλυθεί και η χρονική συγκυρία ήταν η πλέον κατάλληλη. Μάλιστα, συμφώνησαν να μην χρησιμοποιήσουν μέλη των Double Trouble και Fabulous Thunderbirds στις ηχογραφήσεις του για να αποφύγουν τη ηχητική ομοιότατα με τα άλλα άλμπουμ τους!
Όπως διαβάσατε πιο πάνω, ο θάνατός του προηγήθηκε της κυκλοφορίας του άλμπουμ Family Style αλλά είχε ηχογραφηθεί πριν πεθάνει και είχε ήδη προγραμματιστεί για να κυκλοφορήσει.
Ήταν 27 Αυγούστου 1990 κι ο S.R.V εμφανιζόταν σε κοινή περιοδεία με τους Eric Clapton, Robert Cray και Jimmy Vaughan στο Alpine Valley Music Theater του Wisconsin. Υπήρχαν τρία ελικόπτερα που θα τους μετέφεραν, κι ο Stevie επιβιβάστηκε στο τρίτο κατά σειρά μαζί με τους Bobby Brooks ατζέντη, Nigel Browne σωματοφύλακα και Colin Smythe βοηθός tour manager). O Eric Clapton στη βιογραφία του Clapton: The Autobiography, αναφέρεται εκτενώς στο γεγονός, λέγοντας ότι δεν υπήρχε θέση για τον Stevie κι οι υπόλοιποι τρεις στριμώχθηκαν για να καθίσει και σύμφωνα με μάρτυρες υπήρχε ομίχλη. Το ελικόπτερο σηκώθηκε στις 12.50 π.μ. και λίγο αργότερα έπεσε στο λόφο που χρησιμοποιούσαν για σκι, 50 μέτρα από την κορυφή του. Έμπειροι πιλότοι είπαν ότι ο πιλότος μάλλον προσπάθησε να κάνει το γύρω του λόφου αλλά λόγω της ομίχλης προσέκρουσε πάνω του!
Οι Clapton και Jimmy Vaughan ανέλαβαν να αναγνωρίσουν τις σωρό τους των νεκρών κι όλοι είχαν χτυπήματα σε όλο το σώμα και στο κεφάλι. Τελευταία λεπτομέρεια του δυστυχήματος, ο κοπτικός σταυρός που φορούσε ο Stevie παραδόθηκε στον αδελφό του.
Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, μετά το θάνατο του ακολούθησε μια πλούσια σειρά άλμπουμ με ηχογραφήσεις του που είχαν γίνει πριν το δυστύχημα, οι περισσότερες live. Ο Αντώνης Κοσμάς είχε παρουσιάσει ένα εκτενές αφιέρωμα στη μετά θάνατο δισκογραφία του, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Στο μόνο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του και θα ήθελα να αναφερθώ είναι το The Sky Is Crying (1991) και περιέχει ηχογραφήσεις μεταξύ 1984 και 1989 και δεν κυκλοφόρησαν ποτέ έως τότε (εκτός του "Empty Arms") κι επιλογή έγινε από τον αδελφό του. Ο λόγος που επέλεξα να αναφερθώ στο συγκεκριμένο άλμπουμ, είναι ότι εδώ φαίνονται όλες οι επιρροές του από τα blues τόσο του νότου (Delta και Texas Blues, όσο κι από τον Jimi Hendrix, όπου διασκευάζει το Little Wing. Όμως συγκλονιστική είναι η εκτέλεση του στη σύνθεση του Elmore James, "The Sky Is Crying". Κλασικό blues κομμάτι γραμμένο το 1959 και πρωτοερμηνευμένο από τον συνθέτη του, το "The Sky Is Crying" έχει χιλιοδιασκευαστεί από καλλιτέχνες όπως Eric Clapton, Sony Boy Williamson II, George Thorogood, "Hound Dog" Taylor κ.α. αλλά κανένας δεν έπιασε το πάθος του Stevie, που το είχε ηχογραφήσει από το 1985 αλλά είχε μείνει έξω από το άλμπουμ του Soul to Soul!
ΟΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ ΤΟΥ
Το μοναδικό παίξιμό του (πόσες φορές διαβάσατε δίκαια αυτή την ατάκα) δεν έμοιαζε με κανενός άλλου κι αυτό τον έβαλε στο Πάνθεον των μεγάλων του blues rock. Ποίοι είναι αυτοί που μπορούν αν διεκδικήσουν τη θέση του; Ο Kenny Wayne Shepherd, o Johny Lang, o Colin James, o Tommy Castro, δεν νομίζω. Μόνο ένας κι αυτός λευκός μπορεί να σταθεί κι αυτός είναι ο Joe Bonamassa!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
14/7/17/
Δημοσίευση σχολίου