Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΑΠΟΝΕΜΕΙ ΧΡΥΣΟ ΔΙΣΚΟ ΣΤΟΥΣ GUNS’N’ROSES ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ!

Matt Sorum, Dizzy Reed κι ο γράφων
Η ιστορική πρώτη συναυλία των Guns’n’Roses στην Αθήνα, εκτός από τον λίγο κόσμο, είχε και πολύ καθυστέρηση. Στο άρθρο που ακολουθεί, θα προσπαθήσω να καταγράψω όσα θυμάμαι τόσο από την αιτία καθυστέρησης έναρξης της συναυλίας, όσο κι από την απονομή χρυσού δίσκου που έγινε σε μια από τις αίθουσες του O.A.K.A.
Τότε εργαζόμουν στην BMG Rec σαν Υπεύθυνος Ξένου Ρεπερτορίου, και η εταιρεία
είχε τη διανομή των δίσκων της Geffen στην οποία κυκλοφορούσαν οι Guns’n’Roses τους δίσκους τους.
Wendy   James, Νάσος Καβαθάς, το πρωί της συναυλίας στο ΟΑΚΑ
Τα δύο Use your Illusion είχαν γίνει χρυσά κι η επερχόμενη εμφάνισή του συγκροτήματος στην Αθήνα ήταν μια καλή ευκαιρία για να τους απονέμουμε χρυσό δίσκο. 
Τη συναυλία διοργάνωσε το ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ με χώρο διεξαγωγής το Ο.Α.Κ.Α.και χορηγό τη Milko. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε event που να μην έχει χορηγό, πόσο μάλλον μια τέτοια συναυλία. Ακόμα και βαφτίσια και γάμοι είχαν χορηγούς!Οι Guns’n’Roses ήταν ένα από τα πολύ δυνατά κι εμπορικά ονόματα εκείνης της εποχής και εμείς σαν εταιρεία είχαμε δώσει μεγάλη βαρύτητα στην εμφάνισή τους. Το συγκρότημα θα εμφανιζόταν στην Αθήνα στις 24 Μαΐου 1993, αμέσως μετά τον εμφάνισή τους στο Tel Aviv, αν δεν κάνω λάθος με support τον Brian May των Queen που τότε είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ τους Back to the Light. Ο May εμφανίστηκε νωρίς με ήλιο και με σχετικά λίγο κόσμο, όμως η παρουσία του ήταν πολύ καλή με τον Cozy Powell στα ντραμς, Spike Edney πλήκτρα και τον Neil Murray στο μπάσο. Μην νομίζετε ότι θυμάμαι πολλά πράγματα, έκλεισε με το We Will Rock you κι ο κόσμος αποθέωσε τις δύο κοπέλες που έκαναν φωνητικά!
Οι τρεις μουσικοί (Murray, Powell κι Edney, αποτελούσαν την μπάντα που συνόδευε τον Peter Green τόσο στα άλμπουμ τους όσο και στις συναυλίες του).
Οι Gunners είχαν έλθει 1 ημέρα νωρίτερα κι η tour manger Wendy James μου είχε ζητήσει να κανονίσω μια ημερήσια εκδρομή στο Σαρωνικό, πράγμα όχι τόσο εύκολο τότε αφού δεν υπήρχε google κι Internet. Τελικά το έκλεισαν μόνοι τους αλλά ο καιρός τους τα χάλασε για ήταν συννεφιασμένος. Εικόνες από την εκδρομή μπορείτε να δείτε στα δύο ντοκιμαντέρ του MTV (η ιδέα της εκδρομής ήταν του MTV). Το συγκρότημα έμενε στον Intercontinental (αν δεν κάνω λάθος) και για όσο καιρό έμειναν στην Αθήνα κάθε βράδυ πηγαίναν στα clubs της παραλιακής! 
Σαν δισκογραφική εταιρεία, είχαμε σοβαρή διαφωνία με τον τρόπο που η Milko, η οποία έβαζε τα χρήματα της τηλεοπτικής διαφήμισης της συναυλίας, προέβαλε το συγκρότημα. Τότε (αλλά και τώρα) το συγκρότημα ήταν ότι πιο καυτό υπήρχε στον πλανήτη. Με έναν εξαιρετικό ερμηνευτή, που έκανε γκέλα σε όλο τον κόσμο, με 5 μέλη όλοι με προσωπικότητα, το spot που είχαν φτιάξει δεν είχε σε πρώτο πλάνο  τον Axel και τον Slash αλλά μακρινά πλάνα τους και συγκεκριμένα πλάνα από το Don’t’ cry, πάνω στην οροφή του ουρανοξύστη!  Πραγματικά, κρίμα να έχεις τους πιο αναγνωρίσιμους rock stars κι εσύ να τους δείχνεις σε απόσταση! Με τους ανθρώπους που έφτιαξαν το δημιουργικό, συναντήθηκα και τους εξήγησα πως κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι το spot, με άκουσαν και τελικά προχώρησαν με την δική τους άποψη. Δυστυχώς η συναυλία της Αθήνας ήταν η τελευταία σε εισιτήρια (16.000) με αμέσως μετά αυτή του Tel Aviv (35.000 θεατές!). Τίποτε δεν είναι τυχαίο!Η παρουσία των Gunners στην Αθήνα ήταν ότι καλύτερο για να τους απονείμουμε χρυσό δίσκο (συμπεριλαμβάνει πωλήσεις κασέτας και cd) για τις πωλήσεις των Use your Illusion I και II. Κατ’ αρχάς να εξηγήσω ότι ο χρυσός δίσκος… δεν είναι χρυσός αλλά είναι τιμητικό βραβείο για τις πωλήσεις των δίσκων ενός συγκροτήματος. Τότε, το όριο ήταν 50.000 αντίτυπα (σήμερα είναι 1.500).  Το χρυσό που βλέπετε στις φωτογραφίες δεν είναι τίποτε άλλο παρά εμβάπτιση του δίσκου σε χρυσό χρώμα. Με την εμφάνιση του cd, σταδιακά καταργήθηκε η εμβάπτιση και βάζαμε το cd σε ένα κάδρο με τιμητική πλακέτα που ανέγραφε τις πωλήσεις και ποιος προσέφερε το δίσκο (και σε ποιόν).
Matt Sorum, Χάρης Καραολίδης (αρχισυντάκτης Metal Hammer), Στάθης Παναγιωτόπουλος, Dizzy Reed, ο γράφων κι ο εκδότης του περιοδικού, Αλέκος Γκιτέρσος.
Το tee shirt της περιοδείας
Με την Wendy James, η οποία ήταν ο εφιάλτης μου για εκείνο το διήμερο, είχαμε ξεκινήσει μια ανταλλαγή faxes (τότε δεν υπήρχαν mails) αλλά και τηλεφωνημάτων για να κανονίσουμε την απονομή του χρυσού δίσκου. Αφού στην αρχή ήταν αρνητική(!) τελικά έκλεισα μια αίθουσα του Ολυμπιακού Σταδίου, η οποία σύμφωνα με τα ζητούμενά της έπρεπε να ήταν φυλασσόμενη κατά τη διάρκεια του γεγονότος και να της έστελνα μια λίστα με τα ονόματα των παρευβρισκομένων. Αφού λοιπόν διάβασε τα ονόματα και τους ενέκρινε (λες και τους ήξερε), ζήτησε κάθε ένας από τους παρευβρισκόμενους να έχει ένα πράσινο χαρτάκι καρφιτσωμένο στη μπλούζα του, λογική που θύμισε άλλες εποχές. Αφού λοιπόν έκλεισα την αίθουσα, ενημέρωσα τους καλεσμένους που ήταν το τμήμα πωλήσεων της BMG (αυτοί πούλησαν το δίσκο), το Metal Hammer κι ορισμένοι άλλοι συνεργάτες που βοήθησαν στις πωλήσεις και θα διαβάσετε τα ονόματά τους πιο κάτω, έφθασε η ημέρα της συναυλίας. Σχετικά νωρίς, για να δω και τον Brian May μαζί με μια καλή φίλη, την Αγγελική Μαρκέα βρίσκομαι στις κερκίδες του σταδίου, φορτωμένος με μια μεγάλη πλαστική τσάντα με τους χρυσούς δίσκους. Γιατί δεν παίρνεις ένα χρυσό δίσκο, αλλά ένα για τον κάθε μέλος, αλλά χρυσοί δίσκοι απονέμονται σε όσους συμμετέχουν (παραγωγοί/ηχολήπτες/στιχουργοί,/ δισκογραφική εταιρεία κλπ). Ευτυχώς εγώ κουβάλαγε μόνο τους δίσκους των μελών του συγκροτήματος και της BMG, αλλά και πάλι λόγω κατασκευής, μεταλλικό κάδρο, τζαμάκι, μπρούτζινη πλάκα, το βάρος ήταν …ασήκωτο. Άσε που είχα άγχος μη χάσω τη τσάντα!!! Λίγο μετά την εμφάνιση του Brian May έφθασε η στιγμή της απονομής και συναντηθήκαμε όλοι οι καλεσμένοι στην αίθουσα, ενώ η δοξασμένη tour manager θα έφερνε το γκρουπ.  Ποιο γκρουπ; Μόνο ο Matt Sorum ήλθε κι ο guest πλήκτρα Dizzy Reed. Οι υπόλοιποι ήταν στο καμαρίνι τους ενώ ο Axel βρισκόταν ακόμα στο ξενοδοχείο και μέσα στους διαδρόμους έπαιζε γκολφ κι ο κόσμος περίμενε να τον δει!!!

Πάντως όταν εδέησε και τελείωσε το παιχνίδι του στους διαδρόμους του Intercontinental, είδαμε μια πολύ καλή συναυλία. Φυσικά δεν θυμάμαι το playlist αλλά θυμάμαι τι έγινε όταν έπαιξαν τα Welcome to the Jungle, Sweet child O’mine, You couldn’t be mine και Paradise City. Πάντως το μόνο σημείο της συναυλίας που θυμάμαι καλά, είναι όταν έβγαλαν στη σκηνή ένα καναπέ κι έπαιξαν ακουστικά τα Patience, Knockin’ on heaven’s door και November Rain. Ήταν η πιο όμορφη στιγμή της συναυλίας μαζί με τις αντιδράσεις του κόσμου στο Paradise City!
Μέσα σε όλα είμαστε τυχεροί, γιατί  στην συγκεκριμένη περιοδεία η οποία ονομαζόταν Skin and Bones, συμμετείχε ο Izzy Stradlin, ο οποίος είχε αποχωρήσει και τη θέση του είχε πάρει ο Gilby Clarke αλλά έσπασε το χέρι του στο skateboard και τον αντικατέστησε ο Izzy.

Α.Ρ.
28/7/17/
Γιάννης πωλητής, Ηλίας Φάρκονας πωλητής, Matt Sorum, Γιώργος Στουγιαντζίκης Δντης Marketing Ελλ-Ξένου, Γιάννης Ιωάννου promo ράδιο τηλεόραση, Μάρία Μάσσιου πνευματικά δικαιώματα BMG, Ηλίας Ηλιόπουλος Δντης πωλήσεων, Dizzy Reed, Θόδωρος πωλητής, Ελένη Λεμονίδου BMG Θεσσαλονίκη. Κάτω σειρα: Α.Ρ.,Αγγελική Μαρκέα, Ντέπυ Καρατζά και Νίκος Χερούλης Απόλλων Συνεταιρισμός δίσκων. Να με συγχωρέσουν οι καλοί συνάδελφοι, τόσα χρόνια μετά δεν θυμάμαι τα επίθετά τους



Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου