Ο καλός μου φίλος Σπύρος Γιαννακόπουλος είναι die hard fan των Journey. Κι όχι μόνο αυτών αλλά κι όλης της μελωδικής AOR. Αλλά αν και die hard οπαδός των Journey, έχει πολύ καθραή άποψη τόσο για το συγκρότημα,όσο και την πορεία του αλλά και για τη σημερινή μορφή του A.O.R.
1). Ποτε ήταν η πρώτη φορά που άκουσες Journey;
Ήταν η εποχή που μόλις είχα αποκτήσει το δίπλωμα οδήγησης και άρχιζα να παίρνω το αυτοκίνητο του πάτερα μου και να βολτάρω. Πάντα φρόντιζα να υπάρχει η κατάλληλη μουσική συντρόφια, δηλαδή κασέτες από τις αγαπημένες μου μπάντες όπως Def Leppard, Whitesnake, Poison κτλ.
Σε μια βόλτα και κάνοντας "ζάπινγκ" στο ραδιόφωνο, έπεσα πάνω στην εισαγωγή ενός κομματιού που με ξετίναξε! Πλήκτρα για αρχή και στην συνέχεια ένα μελωδικό ξέσπασμα, με μια φωνή που ήταν από άλλο κόσμο. Πραγματική μαγεία! Με το που τέλειωσε ο ύμνος άκουσα τον εκφωνητή να λέει:" Αυτοί ήταν οι Journey με το κομμάτι Separate Ways μέσα από τον δίσκο Frontiers."Έτσι ξεκίνησε το ψάξιμο κι αγορά σε πρώτη φάση του Greatest Hits που ακουγόταν σε μόνιμη βάση και στην συνέχεια απόκτηση όλων των άλμπουμ τους, ανακαλύπτοντας πόσο σπουδαίοι είναι. Μαζί με αυτούς ξεκίνησε και η "τυμβωρυχία" που κρατά μέχρι σήμερα για την ανακάλυψη γνωστών και άγνωστων συγκροτημάτων από τον χώρο του Melodic Rock-A.O.R.
Το άνομα του εκφωνητή-DJ που μου γνώρισε τους Journey είναι Αλέξανδρος Ριχάρδο και θέλω να σε ευχαριστήσω έπο τα βάθη της καρδίας μου που με έμαθες να ακούω αληθινή μουσικοί μέσα από τις εκπομπές σου όλα αυτά τα χρόνια, όπως επίσης και τον Δημήτρη Σειρηνάκη που χάρις και σε αυτόν ανακάλυψα πολλά άγνωστα διαμάντια και πραγματικά χαίρομαι που είμαστε φίλοι .
2) Πως θα αξιολογούσες τις 4 φάσεις τους ανά τραγουδιστή (την πρώτη που ήταν
Fusion και μετά τις περιόδους με Steve Perry,Steve Augeri και Arnel Pineda.)
Η πρώτη περίοδος των Journey αποτελείται από τα άλμπουμ Journey(1975), Look into the Future (1976) και Next (1977). Σε αυτούς τους 3 δίσκους, παίζουν ένα κράμα jazz fusion rock πολύ εξειδικευμένο το οποίο δείχνει πόσο τρομεροί παίχτες είναι όλοι τους. Σίγουρα δεν απευθύνεται η μουσικοί τους στις μεγάλες μάζες, όμως το ταλέντο τους ακτινοβολεί και καταλαβαίνει κάνεις πως έχει να κάνει με κάτι πολύ ξεχωριστό.
Με τον Steve Perry στο μικρόφωνο συντελείται η κατάκτηση του κόσμου! Αλλάζουν πορεία, παίζοντας πλέον melodic rock και ακλουθούν ένα δρόμο στον οποίο έχουν ήδη ξεκινήσει οι Foreigner και Boston. Ξεφεύγοντας από τα στοιχεία των πωλήσεων που ένιαι άπιαστα στις μέρες μας-ιδιαίτερα την εποχή του Escape(1981)-θα έλεγα πως για έμενα οι φωνητικές και ερμηνευτικώς ικανότητες του, σου αφήνουν ένα αποτύπωμα στην ψυχή σου αντιστοιχώ με αυτό των Dio, Dickinson, Mercury, Coverdale κ.α.
Ο Steve Augeri που αντικαθιστά τον Perry κι οι Journey κυκλοφορούν το Arrival (2001) που δείχνει πως μια μπάντα με μεγάλο παρελθόν μπορεί ακόμα να έχει λαμπρό μέλλον. To Generation(2005) είναι πιο δύσκολο άλμπουμ, αφού τραγουδούν όλα τα μέλη σε ένα η περισσότερα τραγούδι, αλλά θεωρώ πως είναι ένα άλμπουμ που θέλει χρόνε για να ωριμάσει μέσα σου.
Ο Φιλιππινεζος Arnel Pinenda είναι ο τελευταίως τραγουδιστής και μαζί του κυκλοφορούν το εξαιρετικό Revelation (2008) και το καλό Eclipse (2011).O Pinenda είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει, δηλαδή να παρουσιάζει την μουσική κληρονομιά των Journey με μια φωνητική τοποθέτηση όσο πιο κοντά γίνεται στον Steve Perry.Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
3. Ποια είναι τα τρία αγαπημένη σου Journey αλμπουμ;
Αυτά που τους έκαναν σπουδαίους, Escape, Frontiers και Raised on Radio.
4).Τους έχεις δει live;
Ναι, είχε αυτή την χαρά να τους δω μαζί με τους Whitesnake και τους Thunder το 2013
στο Wembley Arena και όλοι τους ήταν εξαιρετικοί.
5. Πιστεύεις ότι υπάρχει μέλλον στο A.O.R.;
Σίγουρα υπάρχει, αφού υπάρχουν νέα συγκροτήματα που υπηρετούν το συγκεκριμένο μουσικό παρακλάδι. Τα πρωτεία τα έχουν οι Σκανδιναβικές χώρες και ειδικότερα η Σουηδία, που έχει να επιδείξει μια πληθώρα μουσικών σε όλα τα είδη. Και η χώρα μας όμως έχει σπουδαίες A.O.R. μπάντες όπως είναι οι Wild Rose των οποίων δηλώνω οπαδός. Μπορεί πλέον το μελωδικό ροκ να μην έλκει τις μάζες ακροατών όπως το ‘80 αλλά για τους λίγους που το αγαπούν, πάντα θα υπάρχει....life among the ruins!
6). Εξακολουθεις να αγοράζεις δίσκους και να πηγαίνεις σε συναυλίες;
Ασφαλώς και αγοράζω δίσκους και προσπαθώ να πηγαίνω σε όσο το δυνατόν περισσότερες συναυλίες, δεδομένων των συνθηκών. Σχετικά με τους δίσκους, ακροβατώ ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν που σημαίνει πως παρακολουθώ τις μουσικές εξελίξεις αλλά "μπαλώνω" και τρύπες στην δισκοθήκη μου από το παρελθόν. Τελευταίες αγορές μου είναι:
The Ferrymne:"ST"
Fastway:"Bad bad girls"
Urgent:"Cast the first stone"
Hardline:"Human nature"
Ερωτήσεις: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
1). Ποτε ήταν η πρώτη φορά που άκουσες Journey;
Ήταν η εποχή που μόλις είχα αποκτήσει το δίπλωμα οδήγησης και άρχιζα να παίρνω το αυτοκίνητο του πάτερα μου και να βολτάρω. Πάντα φρόντιζα να υπάρχει η κατάλληλη μουσική συντρόφια, δηλαδή κασέτες από τις αγαπημένες μου μπάντες όπως Def Leppard, Whitesnake, Poison κτλ.
Σε μια βόλτα και κάνοντας "ζάπινγκ" στο ραδιόφωνο, έπεσα πάνω στην εισαγωγή ενός κομματιού που με ξετίναξε! Πλήκτρα για αρχή και στην συνέχεια ένα μελωδικό ξέσπασμα, με μια φωνή που ήταν από άλλο κόσμο. Πραγματική μαγεία! Με το που τέλειωσε ο ύμνος άκουσα τον εκφωνητή να λέει:" Αυτοί ήταν οι Journey με το κομμάτι Separate Ways μέσα από τον δίσκο Frontiers."Έτσι ξεκίνησε το ψάξιμο κι αγορά σε πρώτη φάση του Greatest Hits που ακουγόταν σε μόνιμη βάση και στην συνέχεια απόκτηση όλων των άλμπουμ τους, ανακαλύπτοντας πόσο σπουδαίοι είναι. Μαζί με αυτούς ξεκίνησε και η "τυμβωρυχία" που κρατά μέχρι σήμερα για την ανακάλυψη γνωστών και άγνωστων συγκροτημάτων από τον χώρο του Melodic Rock-A.O.R.
Το άνομα του εκφωνητή-DJ που μου γνώρισε τους Journey είναι Αλέξανδρος Ριχάρδο και θέλω να σε ευχαριστήσω έπο τα βάθη της καρδίας μου που με έμαθες να ακούω αληθινή μουσικοί μέσα από τις εκπομπές σου όλα αυτά τα χρόνια, όπως επίσης και τον Δημήτρη Σειρηνάκη που χάρις και σε αυτόν ανακάλυψα πολλά άγνωστα διαμάντια και πραγματικά χαίρομαι που είμαστε φίλοι .
2) Πως θα αξιολογούσες τις 4 φάσεις τους ανά τραγουδιστή (την πρώτη που ήταν
Fusion και μετά τις περιόδους με Steve Perry,Steve Augeri και Arnel Pineda.)
Η πρώτη περίοδος των Journey αποτελείται από τα άλμπουμ Journey(1975), Look into the Future (1976) και Next (1977). Σε αυτούς τους 3 δίσκους, παίζουν ένα κράμα jazz fusion rock πολύ εξειδικευμένο το οποίο δείχνει πόσο τρομεροί παίχτες είναι όλοι τους. Σίγουρα δεν απευθύνεται η μουσικοί τους στις μεγάλες μάζες, όμως το ταλέντο τους ακτινοβολεί και καταλαβαίνει κάνεις πως έχει να κάνει με κάτι πολύ ξεχωριστό.
Με τον Steve Perry στο μικρόφωνο συντελείται η κατάκτηση του κόσμου! Αλλάζουν πορεία, παίζοντας πλέον melodic rock και ακλουθούν ένα δρόμο στον οποίο έχουν ήδη ξεκινήσει οι Foreigner και Boston. Ξεφεύγοντας από τα στοιχεία των πωλήσεων που ένιαι άπιαστα στις μέρες μας-ιδιαίτερα την εποχή του Escape(1981)-θα έλεγα πως για έμενα οι φωνητικές και ερμηνευτικώς ικανότητες του, σου αφήνουν ένα αποτύπωμα στην ψυχή σου αντιστοιχώ με αυτό των Dio, Dickinson, Mercury, Coverdale κ.α.
Ο Steve Augeri που αντικαθιστά τον Perry κι οι Journey κυκλοφορούν το Arrival (2001) που δείχνει πως μια μπάντα με μεγάλο παρελθόν μπορεί ακόμα να έχει λαμπρό μέλλον. To Generation(2005) είναι πιο δύσκολο άλμπουμ, αφού τραγουδούν όλα τα μέλη σε ένα η περισσότερα τραγούδι, αλλά θεωρώ πως είναι ένα άλμπουμ που θέλει χρόνε για να ωριμάσει μέσα σου.
Ο Φιλιππινεζος Arnel Pinenda είναι ο τελευταίως τραγουδιστής και μαζί του κυκλοφορούν το εξαιρετικό Revelation (2008) και το καλό Eclipse (2011).O Pinenda είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει, δηλαδή να παρουσιάζει την μουσική κληρονομιά των Journey με μια φωνητική τοποθέτηση όσο πιο κοντά γίνεται στον Steve Perry.Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
3. Ποια είναι τα τρία αγαπημένη σου Journey αλμπουμ;
Αυτά που τους έκαναν σπουδαίους, Escape, Frontiers και Raised on Radio.
4).Τους έχεις δει live;
Ναι, είχε αυτή την χαρά να τους δω μαζί με τους Whitesnake και τους Thunder το 2013
στο Wembley Arena και όλοι τους ήταν εξαιρετικοί.
5. Πιστεύεις ότι υπάρχει μέλλον στο A.O.R.;
Σίγουρα υπάρχει, αφού υπάρχουν νέα συγκροτήματα που υπηρετούν το συγκεκριμένο μουσικό παρακλάδι. Τα πρωτεία τα έχουν οι Σκανδιναβικές χώρες και ειδικότερα η Σουηδία, που έχει να επιδείξει μια πληθώρα μουσικών σε όλα τα είδη. Και η χώρα μας όμως έχει σπουδαίες A.O.R. μπάντες όπως είναι οι Wild Rose των οποίων δηλώνω οπαδός. Μπορεί πλέον το μελωδικό ροκ να μην έλκει τις μάζες ακροατών όπως το ‘80 αλλά για τους λίγους που το αγαπούν, πάντα θα υπάρχει....life among the ruins!
6). Εξακολουθεις να αγοράζεις δίσκους και να πηγαίνεις σε συναυλίες;
Ασφαλώς και αγοράζω δίσκους και προσπαθώ να πηγαίνω σε όσο το δυνατόν περισσότερες συναυλίες, δεδομένων των συνθηκών. Σχετικά με τους δίσκους, ακροβατώ ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν που σημαίνει πως παρακολουθώ τις μουσικές εξελίξεις αλλά "μπαλώνω" και τρύπες στην δισκοθήκη μου από το παρελθόν. Τελευταίες αγορές μου είναι:
The Ferrymne:"ST"
Fastway:"Bad bad girls"
Urgent:"Cast the first stone"
Hardline:"Human nature"
Ερωτήσεις: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
18/6/17
Δημοσίευση σχολίου