Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 1980
Όμως, πριν προχωρήσω, θα ήθελα να θυμίσω στους συνομήλικούς μου, αλλά και να πληροφορήσω τους νεώτερους, τι γινόταν στην Ελλάδα εκείνη την εποχή.
Κυριολεκτικά, βρισκόμαστε σε άλλο κόσμο! Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανακοινώνει την υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Δημοκρατίας και το Μάιο εκλέγεται σ’ αυτήν, με τον Γεώργιο Ράλλη να αναλαμβάνει την πρωθυπουργία, ο παλαιστής Στέλιος Μυγιάκης κατακτά το χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες έπειτα από 20 ολόκληρα χρόνια και στη Νέα Υόρκη ένας τρελός δολοφονεί τον John Lennon. Δίπλα μας, στη Γιουγκοσλαβία, πεθαίνει ο
Τίτο, ενώ η Ελλάδα θρηνεί τον πρόωρο χαμό του Νίκου Ξυλούρη. Στη μουσική επίσης βρισκόμαστε σε άλλο κόσμο. Η pop rock ανανέωση δεν έχει καν ξεκινήσει με τα ελαφρά
ποπ τραγούδια να κάνουν επιτυχία, τις λαϊκές κι ελαφρολαϊκές επιτυχίες να σαρώνουν κι η Άννα Βίσση να καταλαμβάνει την 13η θέση στη Eurovision με το τραγούδι Autostop. Ο Μάνος Λοΐζος κυκλοφορεί την τελευταία εν ζωή δισκογραφική δουλειά του με τίτλο «Για Μια Μέρα Ζωής», ο Ηλίας Ανδριόπουλος τα «Λαϊκά προάστια», ο Αντώνης Βαρδής υπογράφει το άλμπουμ «Ξημερώνει» με ερμηνεύτρια τη Χάρις Αλεξίου κι η Βίκυ Μοσχολιού κυκλοφορεί ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της με τίτλο «Αρχοντορεμπέτικα». Στο εξωτερικό, οι Pink Floyd βλέπουν το Another Brick In The Wall να ακούγεται ακόμα και στις discotheque(!), οι Air Supply μελώνουν με το Making love out of nothing at all, οι Blondie σαρώνουν με το Call me , το ίδιο κι οι AC/DC με το πολυπλατινένιο Back in Black (1980) κι ο Bruce Springsteen κυκλοφορεί το πανέμορφο Hungry Heart.
Ένας ελληνικός κόσμος που ήταν αφελής και που μόλις είχε αρχίσει να αγοράζει έγχρωμες τηλεοράσεις, μαθαίνει ότι η ορμητικότητα των 20αρηδων βρετανών ερχόταν. Το πρώτο μήνυμα το είχαμε πάρει από τον προηγούμενη χρονιά, όταν οι Saxon κυκλοφορούσαν πρώτο άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους κι οι Samson το Survivors. Ωμό metal που δεν είχε καμία σχέση με το hard rock της εποχής, όμως κανένα από τα δύο δεν σημείωσε επιτυχία ούτε στην Αγγλία ούτε στη χώρα μας, αλλά το ξεκίνημα είχε γίνει.
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ Το New Wave of British Heavy Metal (NWOBHM) κατάφερε να αλλάξει πολλά στην Μ.Βρετανία της Thatcher και κυρίως να μείνει σαν μεγάλη στιγμή στην rock ιστορία. Η σημαντικότερη και καλύτερη συλλογή είναι η New Wave of British Heavy Metal ’79 Revisited, που κυκλοφόρησε το 1990 από τη Vertigo, σε επιμέλεια του Lars Ulrich!!!!
Προσέξτε ότι έως τότε, το κίνημα ήταν αναγνωρισμένο και σε διαρκή εξέλιξη, με συγκροτήματα όπως Iron Maiden, Saxon και Def Leppard να σαρώνουν, αλλά ΔΕΝ είχε πάρει τη σωστή του διάσταση, ίσως ούτε στην Αγγλία (καλά, για την Ελλάδα ούτε λόγος). Όπως διαβάσατε πιο πάνω, τη συλλογή επιμελήθηκε ο ντράμερ των Metallica, Lars Ulrich, με τη συνεργασία του εκδότη , τότε, του αγγλικού περιοδικού Kerrang!, Geoff Barton. Ο σεβασμός κι η εκτίμηση του Ulrich, αλλά και των άλλων μελών των Metallica, για τα συγκροτήματα του NWOBHM είχε φανεί από την εποχή που ηχογράφησαν το The $5.98 E.P.: Garage Days Revisited(1987), με 5 διασκευές, ας είμαστε ειλικρινείς, άγνωστων στους περισσότερους από εμάς συγκροτημάτων (Diamond Head, Holocaust, Killing Joke, Budgie, Misfits), αλλά και το πιο ολοκληρωμένο Garage, Inc.(1998).
Η συλλογή περιέχει ΟΛΑ τα καλά συγκροτήματα που άφησαν πίσω τους ιστορία: Saxon (Motorcycle Man), Raven (Don’t Need Your Money ), Jaguar (Back Street Woman), Diamond Head (It’s Electric), Holocaust (Death or Glory/Helpless), Blitzkrieg (Blitzkrieg), Tygers of Pan Tang (Killers), Samson (Vice Versa), Iron Maiden (Sanctuary), Def Leppard (Getcha Rocks Off) κ.α. Τα μικρά εισαγωγικά κείμενα των Ulrich και Barton δίνουν μια σωστή διάσταση στην αξία της συλλογής, αλλά θα πρέπει να σας αναφέρω ότι πριν αρκετά χρόνια, διαβάζοντας μια συνέντευξη του Barton που είχε ανάλαβει να βρει τα υλικό, δηλ. τα τραγούδια, ήταν κάτι πολύ δύσκολο. Τότε δεν υπήρχε ψηφιακή τεχνολογία κι όλα ήταν σε φυσική μορφή. Οι μικρές εταιρείες είχαν κλείσει, οι ιδιοκτήτες τους και τα αρχεία τους ήταν εξαφανισμένοι, τα περισσότερα συγκροτήματα είχαν διαλυθεί έχοντας κυκλοφορήσει λίγα singles κι άλμπουμ και οι περισσότεροι μουσικοί είχαν εγκαταλείψει το σπορ. Στη συνέντευξή του στο Kerrang! ο Barton είχε πει, ότι τα μέλη των συγκροτημάτων δεν είχαν κρατήσει κανένα αντίτυπο από τις δουλειές τους και χρειάστηκε να ψάξει ο ίδιος στα σπίτια των τότε συντρόφων τους, ή ακόμα καλύτερα στις αποθήκες των…γιαγιάδων τους για να βρει ένα αντίτυπο σε δίσκο ή κασέτα. Και βρήκε, όχι ένα αλλά πολλά! Να σημειώσω δύο ιδιαίτερες περιπτώσεις τραγουδιών γι' αυτή τη συλλογή: Το τραγούδι των Def Leppard, "Getcha Rocks Off" προέρχεται από το υπερσπάνιο The Def Leppard EP, ενώ πάγια τακτική των Iron Maiden είναι να μη δίνουν τραγούδια τους σε συλλογή. Εδώ ο κανόνας έσπασε.
Κλείνοντας την αναφορά γι' αυτή την εκπληκτική συλλογή, σκέπτομαι ότι τόσοι executives ανά τον κόσμο, μεταξύ αυτών κι ο υπογράφων, με χρόνια στη δισκογραφία και καντάρια εμπειρία, έφτιαξαν συλλογές, αλλά κανένας μα κανένας δεν σκέφτηκε να φτιάξει μια τέτοια συλλογή. ‘Επρεπε να έλθει ένας μουσικός για να υπογράψει την καλύτερη συλλογή που κυκλοφόρησε ποτέ!!!
Η κυκλοφορία αυτής της συλλογής, έδωσε το έναυσμα σε φίλους της μουσικής, αλλά και δημοσιογράφους, να κοιτάξουν στο πρόσφατο παρελθόν και να αξιολογήσουν καλύτερα το New Wave of British Heavy Metal. Έως τότε, όλοι υμνούσαν κι ασχολιόντουσαν μόνο με τα 5-10 γνωστά ονόματα και μετά …λήθη. Οι ιδιοκτήτες των μικρών δισκογραφικών εταιρειών, που στο μεταξύ είχαν κλείσει, ξαφνικά άρχισαν να ψάχνουν τα αρχεία τους μήπως βρουν μια ξεχασμένη ηχογράφηση, ενώ καμία συλλογή δεν μπόρεσε να φθάσει το επίπεδο της προαναφερθείσης.
Θα ήθελα να εξηγήσω γιατί η συγκεκριμένη συλλογή είναι η καλύτερη: Γιατί έχει θέμα, προσεγγίζει τον τίτλο άψογα και δεν έχει περιττά τραγούδια. Όλα της είναι τέλεια!
Το 1997 κυκλοφόρησε η συλλογή The New Wave Of British Heavy Metal Live! με 3 τραγούδια από κάθε συγκρότημα κι όλα live. Τα συγκροτήματα ήταν οι Angel Witch, Girlschool, Samson και Tank. Πέρασε απαρατήρητη.
Το 2011 το περιοδικό Classic Rock κυκλοφόρησε τη συλλογή Classic Rock presents New Wave Of British Heavy Metal, όχι με κάποιο ειδικό περιοδικό όπως θα έπρεπε, αλλά απλά το παρήγγειλες. Περιείχε 20 κομμάτια, χωρίς να αναγράφεται ποιος έκανε την καλή επιλογή (Diamond Head, Venom, Holocaust, Samson, Girl, Saxon, White Spirit, Sweet Savage, Dark Star, Praying Mantis, Tygers of Pan Tang κ.α. αλλά όχι Iron Maiden!). To cd συνοδεύεται από 16σέλιδο γραμμένο από τον αρθογράφο, δημοσιογράφο John Tucker.
ΠΟΙΟΣ... ΕΦΕΥΡΕ ΤΟΝ ΟΡΟ
Κλείνοντας αυτό το άρθρο, που στην ουσία είναι η παρουσίαση της συλλογής New Wave of British Heavy Metal ’79 Revisited, ήθελα να σας αναφέρω τον εφευρέτη της έκφρασης New Wave of British Heavy Metal που είναι ο εκδότης της μουσικής εφημερίδας Sounds, Alan Lewis, όταν σε ένα άρθρο του Geoff Barton πρόσθεσε την επίμαχη φράση!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
7/6/17
Δημοσίευση σχολίου