Το επιτελείο του Rockmachine βρίσκεται στην Ρώμη με την θερμοκρασία να αγγίζει τους 37 βαθμούς για μια μεγάλη συναυλία. Αυτή των Τιτανοτεράστιων. Τελευταία μεγάλη περιοδεία του μεγαλύτερου Hard Rock συγκροτήματος η οποία δυστυχώς φαίνεται ότι δεν θα περάσει από Ελλάδα. Στον ίδιο χώρο , στο κλειστό Paleur της Ρώμης όπου ο Ολυμπιακός ως Ρωμαίος αυτοκράτορας 20 χρόνια πριν με Ιβκοβιτς , David Rivers, Σιγάλα είχε σηκώσει το Ευρωπαικό στο basket, εμφανίζονται οι Deep Purple. Τα μέτρα ασφαλείας δρακόντεια όσο κλισέ και αν ακούγεται λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων ανά την Ευρώπη.
Για να εισέλθεις στην αρένα έπρεπε να περάσεις από έλεγχο προσωπικών αντικείμενων , σωματικό έλεγχο με ανιχνευτή και επιπλέον έλεγχο από τους carabinieri με την παρουσία αστυνομικού σκύλου. Στοιχεία που δείχνουν πλέον ότι ο κόσμος μας αλλάζει.
Το στάδιο σχεδόν γεμάτο με κάποια άδεια καθίσματα στα πλάγια και τα εισιτήρια από 51 έως και 75 ευρώ (για να γίνουν και οι απαραίτητες συγκρίσεις) ενώ κανένας δεν κάπνιζε λόγω του αυστηρού αντικαπνιστικού νόμου στους κλειστούς χώρους. Εξαιρετική απόδοση της μπάντας με ήχο πάρα πολύ δυνατό και καθαρό. Ξεκίνησαν με το Time For Bedlam από το νέο δίσκο για να ακολουθήσουν back to back, τα Fireball Bloodsucker και Strange Kind Of Woman και να μάς καλησπερίσουν μέσω του Ian Gillan. Ο οποίος τραγουδάει κόλα σε σχέση με την ηλικία του (σ.σ.72 ετών ) και κάνει πλέον συντήρηση δυνάμεων. Ο Ian Paice, παρά το εγκεφαλικό που πέρασε πριν ένα περίπου χρόνο δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί καθόλου ενώ τα υπόλοιπα μέλη Steve Morse , Roger Glover και Don Airey συμπληρώνουν το Μωβ Παζλ.
Παρότι ο καινούριος δίσκος τους δεν με εντυπωσίασε, οφείλω να παραδεχτώ ότι το συναίσθημα όταν άκουσα το The Surprising ήταν μοναδικό. Τίμησαν των νέο τους δίσκο με τα επίσης Johnny’s Band και Birds Of Prey , όπως επίσης και το Now What με το Uncommon Man και το Hell To Pay για να φτάσουμε στα Perfect Strangers – Space Trucking και Smoke on The Water για να κλείσει το βασικό set. Δύο τα encores για τη συνέχεια με το Louie Louie να αποτελεί την εισαγωγή του Hush και από το Vigier μπάσο του Roger Glover να καταλήξουμε στο Black Night και να κλείσει έτσι μια υπέροχη κλασσική Hard Rock βραδιά με όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα. Όχι δεν έπαιξαν το Highway Star αλλά δεν μου έλειψε μιας και όπως έχω ξαναπεί, όλοι μας φεύγουμε από μια τέτοια συναυλία έχοντας ζήσει κάτι που θα θυμόμαστε και θα αναπολούμε για καιρό.
Setlist:
Time for Bedlam/Fireball/Bloodsucker/Strange Kind of Woman/Johnny's Band/Uncommon Man/The Surprising/Lazy/Birds of Prey/Hell to Pay/Keyboard Solo/Perfect Strangers/Space Truckin'/Smoke on the Water
Encore: Hush/Black Night
ΚΕΙΜΕΝΟ/ΦΩΤΟ: Γιώργος GK
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου