«Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο, διότι δεν περιμέναμε τόσον κόσμο. Συνήθως δεν έρχονται παραπάνω από 170.000», εξήγησε ο δήμαρχος της πόλης. «Το πλήθος ξεχείλιζε από παντού και περισσότερα από 100.000 αυτοκίνητα μπήκαν στην πόλη αυτή των 130.000 κατοίκων», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Οι συναυλίες του 68χρονου μουσικού, που αποκάλυψε το 2016 ότι πάσχει από Πάρκινσον, προσελκύουν μεγάλα πλήθη όλων των ηλικιών, από ολόκληρη την Αργεντινή.
Αυτό αναφέρεται στα σημερινά δημοσιεύματα του τύπου και πρέπει να μάς απασχολήσει πολύ περισσότερο από μια ανάγνωση.
Ο πανικός που μπορεί να δημιουργηθεί σε μια συναυλία, είτε ανοιχτού είτε κλειστού χώρου, είναι μεγάλος κίνδυνος για τις ζωές των θεατών. Στο εξωτερικό υπάρχουν δεκάδες περιστατικά με ποδοπάτημα ανθρώπων, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους θεατές, ενώ το αντίστοιχα φαινόμενα, ευτυχώς, δεν έχουμε στη χώρα μας παρά τα 21 θύματα του αγώνα Ολυμπιακού-ΑΕΚ, το 1981. Κι όλοι ευχόμαστε να είναι το μοναδικό.
Όμως οι ευχές δεν φθάνουν. Πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι στις συναυλίες (διοργανωτής, υπεύθυνοι χώρου, κλπ) να εξαντλούν κάθε περιθώριο ασφάλειας. Δεν είμαι ειδικός σε τέτοια θέματα, αλλά έχοντας την εμπειρία πολλών συναυλιών σε μικρούς, μεγάλους, ανοιχτούς και κλειστούς χώρους κι από τα λίγα που ξέρω, θα πρέπει η ασφάλεια να είναι η πρώτη προτεραιότητα.
Κακά τα ψέματα. Όλα γίνονται για τα εισιτήρια και το κέρδος. Σίγουρα θα το έχετε ζήσει κι εσείς, να στοιβάζονται άνθρωποι σε χώρους που με κανένα τρόπο δεν χωρούν, σίγουρα έχετε δει πόρτες κλειστές και μερικές φορές ασφαλισμένες. Θυμάμαι πριν 15 περίπου χρόνια, στην πρώτη συναυλία του Steve Vai στην Ελλάδα με support τον Eric Sardinas, στο "Πλατό" επί της Πέτρου Ράλλη, με τους υπεύθυνους(;) του μαγαζιού (που ήταν μπουζουξίδικο) κατά τη διάρκεια της συναυλίας να έχουν κλείσει τις γυάλινες πόρτες και μάλιστα παρά τις επίμονες παρακλήσεις του κόσμου να τις ανοίξουν, να αρνούνται. Φαντάζεστε να συνέβαινε κάτι κακό, το πλήθος θα έπεφτε πάνω σε μια γυάλινη πόρτα νομίζοντας ότι είναι ανοιχτές;…..Για να μην αναφέρω τις συναυλίες σε ανοιχτούς χώρους και τον φωτισμό, αλλά και αυτή την χαρασματική ελαστική χωρητικότητα του Κύτταρου!!! Ακόμα, οι άνθρωποι της ασφάλειας του χώρου (security) θα πρέπει να να μην είναι βασιλικότεροι του βασιλέως εφαρμάζοντας τις εντολές στο έπακρο αλλά και να μπορούν να πάρουν πρωτοβουλία σε έκτακτη περίπτωση. Δεν φθάνει λοιπόν ένα jacket που γράψει security και 2 γυμνασμένα μπράτσα.
Όσοι πάμε σε συναυλίες έχουμε γίνει μάρτυρες παρόμοιων ανασφαλών καταστάσεων και δεν σκοπεύω να κάνω καταγραφή. Απλά, να έχουμε το νου μας και να μη φοβηθούμε να υποδείξουμε στους υπεύθυνους τυχόν παραβιάσεις του πρωτόκολλου ασφάλειας κι εύχομαι οι λέξεις που διαβάσατε να είναι κούφιες.
ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚ
Δημοσίευση σχολίου