Αργότερα, όταν άκουσα τα άλμπουμ του διαπίστωσα την έντονη προσήλωσή του σε αυτό που πίστευε κυρίως στα "Progressively Dark" και "Different Space Different Time" που είναι πιο κοντά στη μουσική λογική μου.
Με τον Σωτήρη τα ξανά είπαμε λίγο πριν τη συναυλία του με τους SL Theory στον Κεραμεικό την Παρασκευή 3 Μαρτίου. Εισιτήρια προπωλούνται στα viva.gr, Public, Media Markt, Seven Spots, ενώ αν είστε τυχεροί μπορείτε να κερδίστε προσκλήσεις (λίγες έμειναν) στέλνοντας mail στο rocker@otenet.gr με το κινητό, σταθερό όνοματεπώνυμο και πατρώνυμο.
- Ο λόγος που επέλεξα το "Progressively Dark" ήταν οτι οι στίχοι αλλά και οι μουσικές ατμόσφαιρες του άλμπουμ, είναι φτιαγμένα για οπτικοακουστική απόδοση, κάτι που δεν είχα καταφέρει να κάνω ως τώρα. Τα βίντεο και τα φώτα που θα συνοδεύουν το κάθε κομμάτι το άλμπουμ, θα στολίζουν την σκηνή.
Α.Ρ. Θεωρείς ότι τα SL Theory – I” και “Different Space Different Time” δεν έχουν αυτά τα στοιχεία. Ειδικά το “Different Space Different Time” το θεωρώ πολύ καλό άλμπουμ.
- Σε ευχαριστώ πολύ. Τα "SL Theory - I" και "Different Space Different Time" είναι πιο staight hard rock άλμπουμ. Παρόλα αυτά όμως, όντως διαθέτουν και κάποια κομμάτια που έχουν την "στόφα" του "Progressively Dark", και αυτά τα κομμάτια θα παιχτούν στην συναυλία μας. Το ένα από αυτά μάλιστα, το "Afterlife" από το "SL Theory - I" θα κλείσει και το πρώτο μέρος της συναυλίας με την ορχήστρα εγχόρδων.
Α.Ρ. Ποίοι μουσικοί θα παίξουν; Θεωρώ ότι η ενορχηστρώσεις θα ήταν αρκετά κοπιαστικές.
- Την core μπάντα μας απαρτίζουν οι Μιχάλης Καρασούλης στα πρώτα φωνητικά, οι Αλέξης Φλούρος και Γιάννης Νίγδελης στις κιθάρες, ο Χρήστος Κόλλιας στο μπάσο, ο Μάνος Γαβαλάς στα πλήκτρα και οι Μαργαρίτα Παπαδημητρίου, Κάνδια Μπουζιώτη, Χριστίνα Αλεξίου και Αλέξανδρος Λουζιώτης στα φωνητικά, ενώ θα μας συνοδεύει η κλασική ορχήστρα εγχόρδων του μαέστρου Γιάννη Αντωνόπουλου. Η ενορχήστρωση των κομματιών για να αποδοθούν όπως πρέπει από την ορχήστρα εγχόρδων, ήταν πραγματικά μια πρόκληση. Τα κομμάτια όπως ηχογραφήθηκαν στο άλμπουμ ήταν γεμάτα από πολύπλοκες μελωδίες και δεν ήταν εύκολο το να πατήσει πάνω τους μια ορχήστρα. Όλο το credit για το αποτέλεσμα πρέπει να πάει στον μαέστρο Γιάννη Αντωνόπουλο για την υπομονή του και για το ανοιχτό μυαλό!
Α.Ρ. Εκτός από το “Progressively Dark” τι άλλο θα παίξεις live; Υλικό από Double Treat και What’s The Buzz? iσως;
- Δυστυχώς δεν θα παίξουμε κάτι από Double Treat και What's The Buzz? Ο λόγος είναι οτι ήθελα με αυτήν την κίνηση να καταστήσω τους SL Theory σαν μία μπάντα που θα αποτελεί "μετρήσιμη μονάδα" και όχι σαν one-man band που ήταν ως τώρα, γι'αυτό και έδωσα προτεραιότητα στο υλικό αυτό, το οποίο θέλω να αποτυπωθεί. Αν προσέθετα και υλικό από Double Treat και What's The Buzz?, θα έπρεπε να είμαστε στη σκηνή για κανένα τρίωρο. Θα πω όμως οτι θα παιχτεί ένα κομμάτι με τίτλο "Next Life", το οποίο είχα γράψει και παίζαμε ζωντανά με τους What's The Buzz? και το οποίο τελικά κυκλοφόρησε με το "Different Space Different Time". 100% heavy rock!
- Είναι όντως ένα κοστοβόρο εγχείρημα σε σύγκριση με τις συναυλίες του σκληρού ήχου που συνήθως παρακολουθούμε. Αυτή όμως ήταν και η ιδέα εξ'αρχής. Να κάνουμε κάτι που δεν βλέπουμε συχνά. Να σπρώξουμε λίγο πιο πάνω τον οπτικοακουστικό πήχη, αν θες. Ελπίζω να τα καταφέρουμε και ελπίζω ο κόσμος να έρθει να το παρακολουθήσει και να το επιβραβεύσει. Έχω πει όμως στους πάντες πως ακόμα και αν παίξουμε σε άδειο μαγαζί και θα το ευχαριστηθούμε όσο ποτέ και το επόμενο χτύπημά μας θα είναι ακόμα πιο φιλόδοξο από αυτό!
- Α.Ρ. Έχουν περάσει 17 χρόνια από την κυκλοφορία του άλμπουμ των What’s the Buzz και 5 από την κυκλοφορία των Double Treat. Πως βλέπεις αυτά τα άλμπουμ σήμερα.
- Σαν χθες μου φαίνεται εμένα.. φαίνεται αρνούμαι να γεράσω! (γέλια). Τα βλέπω σαν κομμάτι του εαυτού μου. Δέκα χρόνια στους What's The Buzz? με δυσκολίες αλλά και απίστευτες εμπειρίες παρέα με ανθρώπους που αγάπησα. Ήταν μεγάλο σχολείο για μένα, απ'όλες τις απόψεις. Το ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ που κυκλοφορήσαμε πέρασε από σαράντα κύματα για να γίνει. Θα πω μόνο πως αν το ηχογραφούσαμε σήμερα, θα είμασταν σίγουρα πολύ πιο προσεκτικοί ειδικά σε τεχνικό επίπεδο. Έστω και έτσι ακατέργαστο όμως, περιείχε όμορφα κομμάτια που αγάπησε αρκετός κόσμος. Το άλμπουμ των Double Treat, ήταν ένα πείραμα-ευχάριστη έκπληξη που κάναμε με τον παιδικό και αδερφικό φίλο Χρήστο Κισατζεκιάν. Ενώσαμε τις κοινές μας μουσικές καταβολές και με κρασάκι και κουβεντούλα γεννήθηκαν τραγούδια για τα οποία είμαστε και οι δύο περήφανοι.
Α.Ρ. Και μια τελευταία ερώτηση. Billy Cobham ή Keith Moon; Τα αναφέρω περισσότερο σαν σχολές κι όχι σαν προσωπικότητες.
- Αγαπώ και θαυμάζω πολύ τον Billy Cobham αλλά ταυτίζομαι περισσότερο με τον Keith Moon. Ο άνθρωπος έπαιζε κάθε φορά λες και ήταν η τελευταία του. Κάθε χτύπημα τον πόναγε περισσότερο απ'ότι εκείνος πονούσε τα δέρματα των τυμπάνων του. Άκουγε τη μουσική και κάθε νότα τον διαπερνούσε. Μπορείς ακόμα και να τραγουδήσεις τα γυρίσματα που έχει βάλει στα τύμπανα σε κομμάτια των Who.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
2/3/17/
Δημοσίευση σχολίου