Όπως είναι γνωστό στους φίλους της ΦΛΕΦΑΛΟ, από το χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού ο αγαπημένος μου κλάδος είναι αυτός της επιστημονικής φαντασίας. Πάντοτε το ενδιαφέρον μου αυξάνεται κατακόρυφα όταν πρόκειται για ένα έργο, (βιβλίο, comic, κινηματογραφική ταινία, τηλεοπτική σειρά, θεατρικό έργο) που θεματολογικά συνδέεται με το πεδίο της. Αυτό, λοιπόν, συνέβη όταν διάβασα το δελτίο τύπου που ήρθε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Λέσχης.
«Πρόκειται για μία ξέφρενη κωμωδία επιστημονικής φαντασίας, με λιτά σκηνικά και πληθωρικούς ηθοποιούς που -χρησιμοποιώντας τεχνικές σωματικού θεάτρου- φτιάχνουν ένα διαστημικό κόσμο στον οποίο εκτυλίσσεται μια παρανοϊκή καταδίωξη από πλανήτη σε πλανήτη κι από τον έναν εξωγήινο πολιτισμό στον άλλον. Οι ηθοποιοί υποδύονται βασικούς και δευτερεύοντες ρόλους, εξωγήινους, διαστημόπλοια και άλλες μορφές του σύμπαντος, χρησιμοποιώντας ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα και τη φαντασία των θεατών».
Η αλήθεια είναι πως ο όρος «τεχνικές σωματικού θεάτρου» κέντρισε ακόμα περισσότερο το ήδη αυξημένο ενδιαφέρον μου αλλά και έθεσε ψηλά τον πήχη της δυσκολίας προκειμένου να αποδοθεί σωστά η υπόθεση ενός έργου επιστημονικής φαντασίας. Τελικά, το αποτέλεσμα της προσπάθειας των τεσσάρων παιδιών με ικανοποίησε.
Ο Ζήσης Ρούμπος και ο Γιώργος Αγγελόπουλος, οι κειμενογράφοι και πρωταγωνιστές του έργου, δείχνουν να έχει μελετήσει ενδελεχώς το πολυαγαπημένο «Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο-στοπ» του Ντάγκλας Άνταμς, προκειμένου να εμπνευστούν τους σπαρταριστά χιουμοριστικούς χαρακτήρες του έργου τους και να πλέξουν διαλόγους με ατάκες μαύρου χιούμορ στο σκηνικό πλαίσιο αυτής της ιδιαίτερης κωμωδίας επιστημονικής φαντασίας. Χρησιμοποιώ τη λέξη «σκηνικό» καταχρηστικά, καθώς, στο θεατρικό σανίδι δεν υπάρχει δεν υπάρχει ούτε ένα σκηνικό. Οι τέσσερεις ηθοποιοί της παράστασης, σε ένα ρεσιτάλ κινήσεων και ήχων, υποδύονται οτιδήποτε θα έπρεπε να υπάρχει εκεί -διαστημόπλοια, διάστημα, εξωγήινα πλάσματα, bar, υπολογιστή, ηχητικά εφέ, κλπ- αφήνοντας τη φαντασία του θεατή να σχεδιάσει και να χρωματίσει τον χώρο δράσης της κάθε σκηνής.
Οι φίλοι της επιστημονικής φαντασίας θα βρουν πολλά κλισέ του χώρου, από κυνηγούς κεφαλών και καταδίωξη στο μαύρο του διαστήματος έως κακόφημα bar σε άγνωστους πλανήτες όπου διαφορετικά έμβια όντα και πολιτισμοί διασκεδάζουν ειρηνικά ή διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Αγαπημένες κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές έρχονται στο μυαλό ανά πάσα στιγμή δημιουργώντας μια στιγμιαία νοσταλγία για τα παιδικά, εφηβικά και μετεφηβικά χρόνια σε όλους εμάς που μεγαλώσαμε με τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά έργα όπως τα Star Trek, Battlestar Galactica, Babylon-5, Blade Runner, «Ολική Επαναφορά» κλπ.
Καθώς πηγαίναμε στο θέατρο «Άβατον», τόσο εγώ όσο και ο Σταμάτης, είχαμε την απορία για το κατά πόσο θα μπορέσει να ανταποκριθεί η παραγωγή μιας θεατρικής παράστασης στις απαιτήσεις ενός λογοτεχνικού πεδίου το οποίο συνδέεται με την υψηλή τεχνολογία, πράγμα που καθιστά ακόμη και μια κινηματογραφική παραγωγή απαιτητική και προϋποθέτει μεγάλο κόστος. Η απάντηση που λάβαμε μετά το τέλος της παράστασης ήταν αδιαμφισβήτητα θετική. Ο Ζήσης Ρούμπος, ο Γιώργος Αγγελόπουλος, (με συμμετοχή στις τηλεοπτικές σειρές «Κάψτε το σενάριο» και «Άσφαιροι», σε συνεργασία με τον Ζήση), η Ναταλία Δήμου (γνωστή στο ευρύ κοινό από την συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά «Οι Συμμαθητές») και η Σωσώ Χατζημανώλη υποδυόμενοι εξαιρετικά τους ρόλους τους και κινούμενοι με χορογραφική αρτιότητα στην σκηνή, καταφέρνουν να ικανοποιήσουν στο έπακρο τόσο τις απαιτήσεις των θεατρόφιλων όσο και εκείνες των αναγνωστών της λογοτεχνίας του φανταστικού. Αξίζει επίσης να αναφέρω ότι στους φωτισμούς η Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, δεδομένο κομβικής σημασίας για ένα έργο που η απόδοσή του απαιτεί το σκηνικό πεδίο να αποπνέει μια fantasy ατμόσφαιρα. Τέλος, ένα ακόμη στοιχείο που προσμετρώ στα θετικά είναι το γεγονός ότι το θέατρο ήταν κατάμεστο. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για κάτι εξαιρετικά ελπιδοφόρο ιδίως αν αναλογιστούμε την δύσκολη συνθήκη της εποχής μας.
Το «JERONIMO SPACE: το κυνήγι των Σούσι» παίζεται στο Θέατρο Άβατον, που βρίσκεται στην οδό Ευπατριδών 3, στον Κεραμεικό (πλησίον του σταθμού του metro), κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.30. Εν κατακλείδι, θεωρώ πως είναι μια πολύ ιδιαίτερη και αξιόλογη προσπάθεια στα ελληνικά θεατρικά δρώμενα κι αξίζει τον κόπο να υποστηριχτεί από τους φίλους συνταξιδιώτες στο Διάστημα, το Τελευταίο Σύνορο.
Βασίλης Flammentrupp
 |
| Aπό αριστερά:
Σωσώ Χατζημανώλη, Ναταλία Δήμου, Γιώργος Αγγελόπουλος, Ζήσης Ρούμπος, Βασίλης
Flammentrupp, Σταμάτης Μαμούτος
|
Δημοσίευση σχολίου