Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΜΟΥΤΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΥΣ IRON CLAW ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ

 Οι Iron Claw ήταν μια από τις πρώτες heavy metal μπάντες της μουσικής ιστορίας, η οποία συγκροτήθηκε στην Σκωτία το 1969.  Η βασική τριάδα περιελάμβανε τους Alex Wilson στο μπάσο, Jimmy Ronnie στην κιθάρα και Ian McDougall στα τύμπανα. Όταν ο Mike Waller ανέλαβε τα φωνητικά οι Iron Claw άρχισαν να δουλεύουν πάνω σε διασκευές αλλά και δικά τους τραγούδια. Κύρια επιρροή τους υπήρξαν οι Black Sabbath ωστόσο στον ήχο τους ανιχνεύονται αρκετές ακόμη επιρροές της εποχής, όπως το garage και το «blues-hard rock» των Free. Σύντομα ο Waller αντικαταστάθηκε στα φωνητικά από τον Wullie Davidson ενώ στην συνέχεια έγιναν επιμέρους αλλαγές στην σύνθεση του συγκροτήματος, το οποίο τελικά διαλύθηκε το 1974.
Οι Σκωτσέζοι επανήλθαν το 1993 για μια ζωντανή εμφάνιση. Έναν χρόνο νωρίτερα κάποια τραγούδια τους είχαν συμπεριληφθεί στο split «Buried Together» της SPM International ενώ η κυκλοφορία της πρώτης συλλογής τραγουδιών τους έλαβε χώρα το 1996 υπό τον τίτλο «Dismorphophobia» από την Audio Archives. Τα χρόνια πέρασαν ώσπου η Rockadrome Records αποφάσισε να κυκλοφορήσει μια νέα συλλογή με δεκαέξι τραγούδια των Iron Claw, το 2009. Η επιτυχία αυτής της κυκλοφορίας ήταν τέτοια, που έκανε τους Σκωτσέζους να ξαναενωθούν με την κλασική τριάδα και τον  Gordon Brown στα φωνητικά. Δυο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το εκπληκτικό «A Different Game», που αποτέλεσε μια έξοχη αναβίωση του πρωτογενούς heavy metal των 70’s, με ηχητικές φόρμες που ακροβατούσαν ανάμεσα στις καλύτερες στιγμές των Black Sabbath και των Rainbow. Δυστυχώς, ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του δίσκου από την Ripple Music, ο Brown αποχώρησε και τα φωνητικά ανέλαβε ο Gary Hair. Δυστυχώς, όμως, το 2013 οι Σκωτσέζοι σταμάτησαν για άλλη μια φορά να δραστηριοποιούνται.
Για όσους θέλουν να έρθουν σε επαφή με τον ήχο ενός εκ των πρώτων συγκροτημάτων που δημιούργησαν την heavy metal μουσική σκηνή, η συλλογή «Iron Claw» του 2009 είναι ιδανική. Στα δεκαέξι της τραγούδια υπάρχουν κάποια με garage και blues hard rock επιρροές. Υπάρχουν, όμως, και doom metal ύμνοι, όπως τα «Skullcrusher» και «Clawstrophobia», το ανεπανάληπτο και -θα έλεγα προδρομικά NWOBHM- «Lightning» και το εκπληκτικό epic folk «Winter», που κάθε ακροατής του αυθεντικού «μεταλλικού ήχου» οφείλει να λάβει υπόψη.
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΜΟΥΤΟΣ
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου