
Τα τελευταία τεύχη του Classic Rock είχαν μπει σε μια ατέρμονη επανάληψη ειδήσεων και άρθρων. Πόσες φορές θα γράψει ένα περιοδικό για τους Thin Lizzy, Black Sabbath, Pink Floyd και Jimi Hendrix; Μετά από ένα σημείο η είδηση παύει να είναι είδηση και επαναλαμβάνεται. Όμως δεν φταίμε. Αυτή είναι η εξέλιξη και έτσι θα πορευτούμε.
Οι νέες γενιές δεν διαβάζουν περιοδικά κι εφημερίδες, ενημερώνονται από τον υπολογιστή και το κινητό. Περιοδικά κι εφημερίδες, διαβάζουν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και πόσοι από αυτούς αγοράζουν μουσικά περιοδικά και μάλιστα ειδικευμένα; Περιοδικά υπάρχουν, αναγνώστες υπάρχουν;
Η ελπίδα είναι οι εργαζόμενοι να απορροφηθούν από τα sites και να δημιουργηθούν καλά και σοβαρά sites για να υπάρχει μια αντίστοιχα καλή και σοβαρή ενημέρωση, ένας τομέας που το internet πάσχει.
Προσέξτε κάτι δυσάρεστο: Όλοι ανατρέχουμε στο internet για πληροφόρηση, το internet που έχει μια καταγραφή γεγονότων μετά το 2000. Και τι γίνεται με τα γεγονότα που συνέβησαν πριν; Τα περισσότερα είναι χαμένα, σαν να μην υπάρχουν, ενώ σε λιγότερα υπάρχουν απλές αναφορές χωρίς περισσότερες πληροφορίες.
Eίναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος εκδοτικός όμιλος κυκλοφορούσε τα πολύ καλά περιοδικά A.O.R και Blues που κι αυτά με τη σειρά τους έκλεισαν! Φαίνεται, ότι ο κόσμος δεν άντεχε 4 ειδικά περιοδικά, έστω κι αν αυτά ήταν πολύ καλά.
Τέλος, να σημειώσω ότι τα τρία αυτά περιοδικά που τυπωνόντουσαν στην Αγγλία, κυκλοφορούσαν σ' όλο τον κόσμο, και στην Ελλάδα, μάλιστα στη Γερμανία τα Classic Rock και Metal Hammer τυπωνόντουσαν και γερμανικά, ενώ είχαν ξεκινήσει την αυτόνομη κυκλοφορία σημαντικών δίσκων σε καταπληκτικές εκδόσεις (Alice Cooper/Slash/Whitesnake κ.α.)!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου