Δυστυχώς έφτασα αρκετά αργά για να δω τους Silked and Stained, αλλά ελπίζω να τους δω σε κάποιο άλλο live σύντομα. Έφτασα πάντως στην ώρα μου όμως για να μην χάσω τους Τσέχους Nasty Ratz. Και αν μία εικόνα είναι 1000 λέξεις τότε οι νεαροί Τσέχοι έκλεψαν από την αρχή την παράσταση. Pyros, φωτιές να βγαίνουν από τα γάντια του τραγουδιστή, δερμάτινα, αλυσίδες, ένα μίγμα από Ratt, Motley Crue, Guns ‘n’ Roses της εποχής του Lies, όλα με έκαναν να γυρίσω σε μία άλλη εποχή. Η αλήθεια είναι ότι οι Nasty Ratz ξέρουν το παιγνίδι και το παίζουν καλά, πρέπει να κρατήσεις τα μάτια του θεατή πάνω σου από την αρχή ... και το κατάφεραν. Αν και γνώριζα μόνο λίγα τραγούδια τους (ανάμεσα σε αυτά τα πολύ ωραία N.A.S.T.Y. και Made of Steel) έμεινα καθηλωμένος να κοιτάζω το νέο αίμα του Sleaze στην Ευρώπη. Ενέργεια, κίνηση, οι 20χρονοι αυτοί έχουν όλα τα φόντα να πάνε μπροστά! Και βέβαια δεν θα μπορούσα να παραλέιψω την διασκευή τους στο Sweet Little Sister των Skid Row που έκανε το αυξανόμενο κοινό να αρχίσει το headbanging!
Μία πολύ καλή εμφάνιση στην Αθήνα! Για κάποιο λόγο πιστεύω ότι θα τους ξαναβρούμε σύντομα μπροστά μας, οι Nasty Ratz θα μας αναγκάσουν να ξαναγράψουμε γι’ αυτούς!
Συγχαρητήρια στους Vaine, Rizzy, Nikotinn και Chris Rox που άφησαν το στίγμα τους στον κόσμο που ήρθε να τους δει. Η αγάπη τους σε αυτό που κάνουν είναι η κινητήρια δύναμή τους για να το κάνουν τόσο καλά! Εντύπωση μου έκανε η φανατική θαυμάστρια της μπάντας που ήρθε από την Γερμανία για το live και μόνο!
 |
| For My Addiction |
Η πολύχρονη εμπειρία τους φαίνεται από την αρχή αφού μπορούν να ανταπεξέλθουν πολύ επαγγελματικά το προσωρινό πρόβλημα του ήχου που έχουν στην αρχή. Μετά από τόσα χρόνια στην μουσική “πιάτσα” είναι βέβαια αρκετά μεγαλύτεροι ηλικιακά από τις 3 προηγούμενες μπάντες, αλλά κανείς δεν μπορεί να το διακρίνει. Ως “Natural Born Rockers” δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό ... η κίνησή τους on stage, το στυλ τους και η ενέργεια παραπέμπει σε “νεοφώτιστους” ροκάδες. “On the Road”, “Dance”, “Natural born Rockers”, “Rock down this place'', αυτά τα τραγούδια είναι γραμμένα λες για να αποτυπώσουν την ζωή, την μουσική και την Σαββατιάτικη εμφάνιση των Hell in the Club. Μία πολύ ενδιαφέρουσα εμφάνιση που σίγουρα χαροποίησε όλους τους θεατές που βρέθηκαν στο Second Skin.
Κάπως έτσι τελείωσε το πρώτο Sleaze and Roll Festival και φύγαμε με την ελπίδα να δούμε και πολλά άλλα Volumes σο μέλλον!
Λίγα λόγια για το festival τώρα.
Ένα τέτοιο εγχείρημα αποτελεί σίγουρα μία παράτολμη κίνηση από την πλευρά των διοργανωτών, με χειροπιαστή απόδειξη την σχετικά χαμηλή προσέλευση του κόσμου. Παράλληλα όμως ήταν ένα event στοχευμένο στους λάτρεις του Sleaze/Glam Rock, που δεν αποσκοπούσε στην εύκολη επιτυχία, που προϋπόθετε σκληρή δουλειά και που δείχνει ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε την μουσική εμείς οι απλοί θεατές δεν θα “πεινάσουμε” ποτέ.
Αν θέλουμε να βλέπουμε περισσότερα live acts στην χώρα μας καλό είναι να τα υποστηρίζουμε και να τα εκτιμούμε κιόλας. Είναι μία σχέση δούναι και λαβείν μεταξύ καλλιτεχνών και κοινού, τα live ζουν από εμάς και εμείς ζούμε μουσικά μέσα από αυτά. Ίσως κάποια μέρα αναπολούμε τις μέρες που είχαμε τέτοιες ευκαιρίες να δούμε ζωντανά αγαπημένες μπάντες ... και να θυμηθούμε ότι “Don’t know what you got till it’s gone”!
ΚΕΙΜΕΝΟ/ΦΩΤΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ
Δημοσίευση σχολίου