Υπάρχουν πολλές ιστορίες που συνοδεύουν την μακροχρόνια καριέρα των Iron Maiden. Η ιστορία που ακολουθεί αναφέρεται στα πρώτα πρώτα βήματα του μεγάλου συγκροτήματος και την διηγήθηκε ο κιθαρίστας του συγκροτήματος, Dennis Stratton στο μικρόφωνο του Rockmachine.gr.
Φεβρουάριος 1980 και οι Iron Maiden βλέπουν το τραγούδι τους “Running Free” να κυκλοφορεί σε μικρό δίσκο (single). Έχουν την υποστήριξη της εταιρείας τους, της EMI, που στο πρόσωπό τους βλέπει ένα συγκρότημα που ίσως μπορέσει να «τιναχτεί». Το single αρχίζει να κάνει καλές πωλήσεις και τότε χτυπά το τηλέφωνο στα γραφεία της EMI. Είναι από την παραγωγή της πιο πετυχημένης τηλεοπτικής εκπομπής του BBC και της βρετανικής τηλεόρασης, από το Top Of The Pops, που ζητούν το συγκρότημα να παίξει στο studio.Να εξηγήσω ότι, πέραν της τρελής θεαματικότητας της εκπομπής, της οποίας τα γυρίσματα γινόντουσαν Τετάρτη και προβαλλόταν Παρασκευή, η εμφάνιση καλλιτέχνη ή συγκροτήματος συνοδευόταν την επομένη από αύξηση πωλήσεων. Γι αυτό, και όπως διαβάσατε, προβαλλόταν Παρασκευή για να πάει ο κόσμος το Σάββατο να αγοράσει τους δίσκους! Τα γυρίσματα γινόντουσαν live στο studio, ενώ πολλοί καλλιτέχνες που έμπαιναν στο chart και ενημερωνόντουσαν ότι είναι καλεσμένοι της εκπομπής, διέκοπταν την περιοδεία τους για να επιστρέψουν στο Λονδίνο, για μια ημέρα, και να εμφανιστούν στην εκπομπή. Τότε οι Iron Maiden ήταν πολύ λίγο γνωστοί έως και καθόλου στο πλατύ rock κοινό, έχοντας κυκλοφορήσει σε ανεξάρτητη παραγωγή το θρυλικό EP, The Soundhouse Tapes και τώρα με τη βοήθεια της EMI είχαν μια καλή ευκαιρία για κάτι καλύτερο. Η EMI ενημέρωσε τον manager τους, Rod Smallwood για την πρόθεση του Top of the Pops να τους καλέσει στο studio και φυσικά αυτοί δέχτηκαν. Όταν όμως πήγαν εκεί αντιμετώπισαν ένα σοβαρό κι ανυπέρβλητο πρόβλημα. Η παραγωγή της εκπομπής για τεχνικούς λόγους ήθελε να εμφανιστούν με full playback, δηλ να μην παίζουν ή τραγουδούν αλλά να υποδύονται κάτι πολύ συνηθισμένο, αλλά όχι για τους Iron Maiden. O Smallwood εξήγησε στους ανθρώπους της EMI, οι οποίοι τα είχαν χάσει με την πρωτοφανή αρνητική αντίδρασή τους, ότι ποτέ μα ποτέ δεν θα έπαιζαν playback, μια λογική που ήταν τελείως έξω από τις προθέσεις ενός metal συγκροτήματος! Οι μόνοι που είχαν παίξει live ήταν οι Who το 1974, ως εκ τούτου ‘no Live, no Maiden.’ Μην φανταστείτε ότι τότε ήξεραν τι μουσική έπαιζαν οι Maiden ή είχαν ακούσει το Soundhouse Tapes! Αντίθετα, μέσα στο κλίμα της εποχής, τους θεωρούσαν ένα ακόμα μετά punk συγκρότημα. Κι ενώ η εμφάνισή τους φαινόταν να ναυαγεί, με πίεση εκ μέρους της EMI η παραγωγή δέχτηκε να εμφανιστούν live. Οι τεχνικοί σκέφτηκαν να χαμηλώσουν πολύ τις εντάσεις των ενισχυτών αλλά και της ντραμς,copy-paste αλλά περιέργως ο ήχος βγήκε πολύ τραχύς από τα χαμηλωμένα μικρόφωνα.
Το single του Running Free, έφθασε έως το Νο 34 (Μάρτιος 1980) κι ήταν το πρώτο single στη μεγάλη ιστορία τους που μπήκε στο αγγλικό chart γράφοντας ιστορία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
9/8/16/
Δημοσίευση σχολίου