Μέσα Ιουλίου του 2016 κι ενώ όλοι τρέχουν στις παραλίες οι πιο πωρωμένοι metalheads τρέχουν στο μεγαλύτερο πλέον ελληνικό μεταλ festival της Ελλαδας. Το Chania Rock Fest το οποίο λαβαίνει χώρα στο προμαχώνα του San Salvatore στο παλιό λιμάνι των Χανίων, Κρήτης.Το φετινό line up για τα δικά μου γούστα ήταν μακράν το καλύτερο. Όχι ότι με είχαν χαλάσει οι Wasp πρίν 6 χρόνια περίπου, αλλά το φετινό φιλοξένησε ονόματα όπως Crazy Lixx, Tyketto και Cutting Crew και κανείς με playback. Μπάντες που μάλλον δεν θα ξαναδώ εύκολα live, πόσο μάλλον τους Cutting Crew. Ας τα πάρουμε όμως με σειρά εμφάνισης. Πρώτη μπάντα του Σαββάτου εμφανίστηκαν οι Κρητικοί Dementia που δικαίως βγήκαν νικητές το προηγούμενο βράδυ ανάμεσα σε πολλές ταλαντούχες μπάντες. Δυστυχώς από πολύ νωρίς είχε ξεκινήσει ένας δυνατός αέρας που εγώ προσωπικά όντας κρητικιά, είχα χρόνια να πετύχω σε τέτοιο βαθμό. Αυτός λοιπόν ήταν ένας αρκετά σημαντικός λόγος για να σαμποτάρει τον ήχο όλων των συγκορτημάτων. Μπορεί οι ίδιοι οι Demantia να θεωρούν ότι η εμφάνιση τους δεν ήταν καλή το Σάββατο, αλλά όσοι κατάφεραν να βρεθούν στο C.R.F. από νωρίς διαφωνούν. Μαζί και εγώ που τους βρήκα αρκετά επαγγελματίες και με πολύ καλό μουσικό υλικό.
Ακολούθησαν οι Αθηναίοι Diviner που είχα τη χαρά να παρακολουθήσω πρώτη φορά live. Στα φωνητικά ο γνωστός από τους Rock N Roll cChildren, Γιάννης Παπανικολάου που δεν τον πτόησε λεπτό ο αέρας και απέδωσε άψογα ένα αρκετά power metal live .Οι εξαιρετικοί μουσικοί στο πλευρό του έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό παρά τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ήταν αιτία να πάνε πέρα δώθε(!) τα μισά μηχανήματα πάνω στη σκηνή. Με λιγότερο καλό ήχο ακολούθησαν οι Praying Mantis αλλά χωρίς να με εντυπωσιάσουν ιδιαίτερα .Αφιέρωσαν μεγάλο μέρος του set list στο πρώτο δίσκο τους που βρίσκω κάπως μέτριο σε σχέση με την συνέχεια. Επόμενοι, οι Άγγλοι Cutting Crew γνωστοί σε όλους απ το mega hit των 80s, I Just Died In Your Arms. Αρκετοί μεταλαδες ήταν αρνητικοί για τη συγκεκριμένη εμφάνιση στην αρχή αλλά οι Cutting Crew τους άλλαξαν άμεσα γνώμη με την ευχάριστη σκηνική παρουσία, τη φοβερή φωνή του τραγουδιστή και τους τοπ μουσικούς που απαρτίζουν μια απ τις καλύτερες pop rock μπάντες της Μεγαλης Βρετανίας. Σίγουρα θα μας μείνουν αξέχαστοι. Ειδικά, η ικανοποίηση να βλέπεις τους πάντες να τραγουδούν!!! Αξία ανεκτίμητη.
Το σκηνικό άλλαξε απότομα όταν στη σκηνή ανέβηκε η μεγαλύτερη Black metal μπάντα της Ελλαδας, οι Rotting Christ κι απέδειξαν για άλλη μια φορά πως είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη ελληνική μπάντα που μπορεί να δει κανείς live.
Το 30 λεπτά soundcheck που πήγαν πίσω όλο το πρόγραμμα τελικά απέδωσαν καρπούς μιας και που είχαν τον καλύτερο ήχο στο φεστιβάλ. Η στιγμή των R.C.ήταν και η στιγμή που το φεστιβάλ έφτασε το περισσότερο κόσμο και το τέλος των R.C. ήταν και η στιγμή που τον έχασε αφήνοντας τους Therapy? με πολύ λιγότερο. Σίγουρα οι Therapy? είναι μια αρκετά αξιόλογη μπάντα μουσικά και ζωντανά αλλά δύσκολο να δεις το οτιδήποτε μετά από το χάος που προκάλεσαν οι R.C.Οι πιο πιστοί οπαδοί όμως μαζεύτηκαν μπροστά και χτυπήθηκαν σε ένα μοναδικό set list που αποτελούταν κυρίως από κομμάτια του Troublegum,τα ο πιο επιτυχημένο άλμπουμ της μπάντας, σε μια φοβερά ενεργητική εμφάνιση.
Δεύτερη μέρα του Chania Rock Festival και ευτυχώς ο αέρας είχε πέσει λίγο και έτσι ευνόησε τους Exarsis να αποδώσουν πιο άνετα και χωρίς μεγάλες δυσκολίες όπως τη πρώτη μέρα. Ευτυχώς δεν υπήρχαν καθυστερήσεις και οι Exarsis ξεκίνησαν με αρκετό κόσμο πάνω στην ώρα, κατεδαφίζοντας τη σκηνή. Η μπάντα έπαιξε λες και ήταν headliners σε ένα μεγάλο ευρωπαικό φεστιβάλ. Φοβερή απόδοση από τον τραγουδιστή Νίκο Τραγάκη ο οποίος δείχνει κάθε χρόνο πόσο καλύτερος μπορεί να γίνει σκηνικά και φωνητικά. Η απίστευτη συνεργασία και συντονισμός όλων των μελών των Exarsis προθερμάνανε τους πάντες για άλλη μια μοναδική βραδιά στα Χανιά. Αμέσως μετά, το κλίμα παίρνει GLAM μορφή και εμφανίζονται στη σκηνή του C.R.F. για πρώτη φορά οι Σουηδοί Crazy Lixx ! Ένας από τους βασικούς λόγους που στήριξα και φέτος το συγκεκριμένο event. Aν και ο ήχος μου τα χάλασε λίγο μιας και το μπάσο ήταν στο θεό και επισκίαζε όλα τα υπόλοιπα όργανα, δεν πτόησε κανέναν από το να περάσει φανταστικά με την απόδοση των Crazy Lixx. Έπαιξαν κομμάτια και από τους 4 δίσκους τους και μετέτρεψαν τον προμαχώνα σε ένα glam party αλλά και γέμισαν ένα κάγκελο με κορίτσια πωρωμένα με ότι άκουγαν και έβλεπαν!
Mystic Prophecy για τη συνέχεια. Μια power metal έκπληξη στην δεύτερη μέρα του φεστιβάλ και μια πραγματικά καλή εμφάνιση από μια μπάντα που μουσικά δεν μου λέει και πάρα πολλά. Σκηνικά όμως το έχουν δουλέψει υπέροχα και αξίζουν συγχαρητήρια.
Τo highlight της βραδιάς φυσικά ήταν οι Tyketto. Ένα συγκρότημα που δεν πίστευε μάλλον κανείς οτι θα ξανάβλεπε ζωντανά στην Ελλάδα. Ο Danny Vaughn σαν να μην γέρασε μια μέρα από όταν ήταν ένα από τα είδωλα της Glam σκηνής του L.A. και το ίδιο πάει και στην πραγματικά αψεγάδιαστη φωνή του που ψαχνόσουν αν δεις μήπως ήταν cd. Ακούσαμε όλο το Don't come easy από το τέλος μέχρι την αρχή, κλείνοντας φυσικά το setlist με τον ύμνο Forever Young. Το είπαν και το έκαναν. Η μπάντα έμεινε forever young και ελπίζω σύντομα να τους ξαναπετύχω κάπου live!!
Το δυνατό αυτό διήμερο φεστιβάλ κλείνει με τους Kreator και αρκετούς πωρωμένους οπαδούς από όλη την Κρήτη, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη που ήρθαν για να τα...διαλύσουν. Τα mosh pit έδιναν και έπαιρναν, η σκόνη έπνιγε το χώρο και οι Κreator προετοιμασμένοι σαν να έπαιζαν για 10000 κοινό. Ακούσαμε κομμάτια που δεν τα περιμέναμε όπως τα “Betrayer” και “Extreme Aggression” και είδαμε το μέρος να καταστρέφεται στο πασίγνωστο thrash άσμα, Phobia.
Για μένα έτσι ακριβώς είναι ένα μεγάλο φεστιβάλ. Συνδυάζει τα πάντα γύρω από το rock & metal και επιλέγει μπάντες με επίπεδο και δυνατή σκηνική παρουσία. Κάθε χρόνο και καλύτερα!! Καλό καλοκαίρι!!
Κείμενο/φωτό: Μαρίζα Crash
Ακολούθησαν οι Αθηναίοι Diviner που είχα τη χαρά να παρακολουθήσω πρώτη φορά live. Στα φωνητικά ο γνωστός από τους Rock N Roll cChildren, Γιάννης Παπανικολάου που δεν τον πτόησε λεπτό ο αέρας και απέδωσε άψογα ένα αρκετά power metal live .Οι εξαιρετικοί μουσικοί στο πλευρό του έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό παρά τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ήταν αιτία να πάνε πέρα δώθε(!) τα μισά μηχανήματα πάνω στη σκηνή. Με λιγότερο καλό ήχο ακολούθησαν οι Praying Mantis αλλά χωρίς να με εντυπωσιάσουν ιδιαίτερα .Αφιέρωσαν μεγάλο μέρος του set list στο πρώτο δίσκο τους που βρίσκω κάπως μέτριο σε σχέση με την συνέχεια. Επόμενοι, οι Άγγλοι Cutting Crew γνωστοί σε όλους απ το mega hit των 80s, I Just Died In Your Arms. Αρκετοί μεταλαδες ήταν αρνητικοί για τη συγκεκριμένη εμφάνιση στην αρχή αλλά οι Cutting Crew τους άλλαξαν άμεσα γνώμη με την ευχάριστη σκηνική παρουσία, τη φοβερή φωνή του τραγουδιστή και τους τοπ μουσικούς που απαρτίζουν μια απ τις καλύτερες pop rock μπάντες της Μεγαλης Βρετανίας. Σίγουρα θα μας μείνουν αξέχαστοι. Ειδικά, η ικανοποίηση να βλέπεις τους πάντες να τραγουδούν!!! Αξία ανεκτίμητη.
Το σκηνικό άλλαξε απότομα όταν στη σκηνή ανέβηκε η μεγαλύτερη Black metal μπάντα της Ελλαδας, οι Rotting Christ κι απέδειξαν για άλλη μια φορά πως είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη ελληνική μπάντα που μπορεί να δει κανείς live.
Το 30 λεπτά soundcheck που πήγαν πίσω όλο το πρόγραμμα τελικά απέδωσαν καρπούς μιας και που είχαν τον καλύτερο ήχο στο φεστιβάλ. Η στιγμή των R.C.ήταν και η στιγμή που το φεστιβάλ έφτασε το περισσότερο κόσμο και το τέλος των R.C. ήταν και η στιγμή που τον έχασε αφήνοντας τους Therapy? με πολύ λιγότερο. Σίγουρα οι Therapy? είναι μια αρκετά αξιόλογη μπάντα μουσικά και ζωντανά αλλά δύσκολο να δεις το οτιδήποτε μετά από το χάος που προκάλεσαν οι R.C.Οι πιο πιστοί οπαδοί όμως μαζεύτηκαν μπροστά και χτυπήθηκαν σε ένα μοναδικό set list που αποτελούταν κυρίως από κομμάτια του Troublegum,τα ο πιο επιτυχημένο άλμπουμ της μπάντας, σε μια φοβερά ενεργητική εμφάνιση.
Δεύτερη μέρα του Chania Rock Festival και ευτυχώς ο αέρας είχε πέσει λίγο και έτσι ευνόησε τους Exarsis να αποδώσουν πιο άνετα και χωρίς μεγάλες δυσκολίες όπως τη πρώτη μέρα. Ευτυχώς δεν υπήρχαν καθυστερήσεις και οι Exarsis ξεκίνησαν με αρκετό κόσμο πάνω στην ώρα, κατεδαφίζοντας τη σκηνή. Η μπάντα έπαιξε λες και ήταν headliners σε ένα μεγάλο ευρωπαικό φεστιβάλ. Φοβερή απόδοση από τον τραγουδιστή Νίκο Τραγάκη ο οποίος δείχνει κάθε χρόνο πόσο καλύτερος μπορεί να γίνει σκηνικά και φωνητικά. Η απίστευτη συνεργασία και συντονισμός όλων των μελών των Exarsis προθερμάνανε τους πάντες για άλλη μια μοναδική βραδιά στα Χανιά. Αμέσως μετά, το κλίμα παίρνει GLAM μορφή και εμφανίζονται στη σκηνή του C.R.F. για πρώτη φορά οι Σουηδοί Crazy Lixx ! Ένας από τους βασικούς λόγους που στήριξα και φέτος το συγκεκριμένο event. Aν και ο ήχος μου τα χάλασε λίγο μιας και το μπάσο ήταν στο θεό και επισκίαζε όλα τα υπόλοιπα όργανα, δεν πτόησε κανέναν από το να περάσει φανταστικά με την απόδοση των Crazy Lixx. Έπαιξαν κομμάτια και από τους 4 δίσκους τους και μετέτρεψαν τον προμαχώνα σε ένα glam party αλλά και γέμισαν ένα κάγκελο με κορίτσια πωρωμένα με ότι άκουγαν και έβλεπαν!
Οι Crazy Lixx στη σκηνή και μια ΘΕΑ μπροστά τους! |
Mystic Prophecy για τη συνέχεια. Μια power metal έκπληξη στην δεύτερη μέρα του φεστιβάλ και μια πραγματικά καλή εμφάνιση από μια μπάντα που μουσικά δεν μου λέει και πάρα πολλά. Σκηνικά όμως το έχουν δουλέψει υπέροχα και αξίζουν συγχαρητήρια.
Τo highlight της βραδιάς φυσικά ήταν οι Tyketto. Ένα συγκρότημα που δεν πίστευε μάλλον κανείς οτι θα ξανάβλεπε ζωντανά στην Ελλάδα. Ο Danny Vaughn σαν να μην γέρασε μια μέρα από όταν ήταν ένα από τα είδωλα της Glam σκηνής του L.A. και το ίδιο πάει και στην πραγματικά αψεγάδιαστη φωνή του που ψαχνόσουν αν δεις μήπως ήταν cd. Ακούσαμε όλο το Don't come easy από το τέλος μέχρι την αρχή, κλείνοντας φυσικά το setlist με τον ύμνο Forever Young. Το είπαν και το έκαναν. Η μπάντα έμεινε forever young και ελπίζω σύντομα να τους ξαναπετύχω κάπου live!!
Το δυνατό αυτό διήμερο φεστιβάλ κλείνει με τους Kreator και αρκετούς πωρωμένους οπαδούς από όλη την Κρήτη, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη που ήρθαν για να τα...διαλύσουν. Τα mosh pit έδιναν και έπαιρναν, η σκόνη έπνιγε το χώρο και οι Κreator προετοιμασμένοι σαν να έπαιζαν για 10000 κοινό. Ακούσαμε κομμάτια που δεν τα περιμέναμε όπως τα “Betrayer” και “Extreme Aggression” και είδαμε το μέρος να καταστρέφεται στο πασίγνωστο thrash άσμα, Phobia.
Για μένα έτσι ακριβώς είναι ένα μεγάλο φεστιβάλ. Συνδυάζει τα πάντα γύρω από το rock & metal και επιλέγει μπάντες με επίπεδο και δυνατή σκηνική παρουσία. Κάθε χρόνο και καλύτερα!! Καλό καλοκαίρι!!
Κείμενο/φωτό: Μαρίζα Crash
Την αλλη μερα, η Μαριζα δεν την παρακολουθησε;
ΑπάντησηΔιαγραφή