ΠΕΘΑΝΕ Ο ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, ΨΥΧΗ ΤΟΥ GAGARIN

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 49 ετών, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης, η ψυχή του Gagarin (Λιοσίων203-205), από καρκίνο στον πενύμονα. Ο Νίκος ήταν γιός του Χάρρυ Κλύνν κι εκτός από ψυχή του συνοικιακού χώρου Gagarin ήταν άνθρωπος της δημιουργίας σε όλους τους καλλιτεχνικούς τομείς. Σπούδασε κοινωνιολογία και επικοινωνία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου. Πρώτη του ταινία ήταν το Momus: Amongst Women Only”, που γυρίστηκε στο πλαίσιο της πρακτικής του στο τρίτο τρίμηνο των σπουδών του στο Λονδίνο, ενώ η ταινία Dogs Licking My Heart με τους Blane Reininger και Παναγιώτη Θανασούλη κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Μυθοπλασίας στο 7ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το 1993.  Το 1993, σκηνοθέτησε σε ασπρόμαυρο super 8 mm φιλμ το video clip για το κομμάτι “Δεν Χωράς Πουθενά” του συγκροτήματος Τρύπες και τη μικρή μήκους ταινία-συναυλία των Τρυπών στο club Marquee του Λονδίνου. Το 1995 ολοκλήρωσε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του “Ράδιο Μόσχα” με τους Σβετλάνα Πανκράτοβα, Χάρρυ Κλυνν, Blaine L. Reininger, Kώστα Γκουσγκούνη, Απόστολο Σουγκλάκο και τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Η ταινία προβλήθηκε στο Πληροφοριακό Τμήμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μερικούς μήνες αργότερα η ταινία βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στα Κρατικά Βραβεία του ΥΠΠΟ. Το “Ραδιο Μόσχα” ταξίδεψε σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Με τον πατέρα του Χάρυ Κλύνν
Το 1996 γύρισε για λογαριασμό της ΕΤ2 την τηλεταινία “Το Παλτό”, μια ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Νικολάι Γκόγκολ από τον ίδιο και την Ευγενία Λυρούδια με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Βασίλη Διαμαντόπουλο και δύο χρόνια αργότερα γυρίζει για λογαριασμό της ΕΤ2, το ντοκιμαντέρ μαμούθ για το συγκρότημα Tuxedomoon με τον τίτλο “No Tears”. Τα γυρίσματα έγιναν με αφορμή την επετειακή συναυλία του συγκροτήματος για τα δεκάχρονα τους στο Θέατρο Λυκαβηττού. Συνεργάστηκε ακόμα με τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη για το σενάριο της ταινίας “Μαύρο Γάλα”(1999) με πρωταγωνιστές τους Μιχαήλ Μαρμαρινό, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Τάνια Νασιμπιάν, Μαρίσα Τριανταφυλλίδου, Ρένο Χαραλαμπίδης, Μυρτώ Αλικάκη, Θέμις Πάνου, Παναγιώτη Θανασούλη, Άννα Μάσχα, Blaine L. Reininger και ο Κώστα Γκουσγκούνη. Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στο 40ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δεν απέσπασε καμία διάκριση. Ιστορική έμεινε η ταινία του ντοκιμαντέρ για τον αμερικάνο rocker Screaming Jay Hawkins, που το  1999, σε ηλικία 70 ετών, έπαιξε δύο συναυλίες στο Gagarin μετά από πρόσκληση του Νίκου Τριανταφυλλίδη, ο οποίος και κινηματογράφησε αυτές τις συναυλίες. Όμως, τελείως αναπάντεχα, δύο μήνες μετά, ο Hawkins. Στην ταινία, εκτός από το ντοκουμέντο του ταξιδιού του Hawkins στην Αθήνα, υπάρχει σπάνιο υλικό από τις παλαιότερες εμφανίσεις του, καθώς και συνεντεύξεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά. H ταινία απέσπασε το Πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και το Δεύτερο Κρατικό Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στα πλαίσια των Κινηματογραφικών Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ.
Στο γραφείο του, πάνω από το Gagarin 205
Είχε εργαστεί σαν ελεύθερος σεναριογράφος και παραγωγός του ραδιοφώνου (1988-1991) στον TOP FM και στο BBC World Service, όταν ζούσε στην Αγγλία. Αργότερα, επανήλθε στο ραδιόφωνο με την εκπομπή “Αισθηματική Αγωγή” μέσα από την συχνότητα του 902 Αριστερά και στον ραδιοσταθμό “Στο Κόκκινο” 105,5 FM, ενώ συνεργάστηκε και με το περιοδικό "ΗΧΟΣ".
Ήταν σκεπτόμενος και δημιουργικός, πραγματικός cult άνθρωπος και αυτή την ιδιαίτερη αισθητική την είχε περάσει στις ταινίες του αλλά και στα ντοκιμαντέρ του 
Στους φίλους της μουσικής και κυρίως της rock μουσικής, το Gagarin είναι γνωστό για τις συναυλίες που είχε φιλοξενήσει. Άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2002 και η χωρητικότητας είναι 1.200 όρθιοι ή 600 καθήμενων. Εκτός από συναυλιακό χώρο, ο Νίκος χρησιμοποίησε το Gagarin  και σαν πολυχώρο για θεατρικές παραστάσεις, προβολές, ειδικές εκδηλώσεις και happenings. Τα εγκαίνια του έγιναν στις 27 Σεπτεμβρίου του 2002, με την πρώτη εμφάνιση του Barry Adamson στην Ελλάδα! Στο χώρο του έχουν φιλοξενηθεί περισσότερερες από 1400 συναυλίες με μέσο  ετήσιο όρο επίσκεψης τα 100.000 εισιτήρια! Είχε γεννηθεί στο Σικάγο στις 9 Σεπτεμβρίου 1966 και τελευταία του ταινία ήταν «οι Αισθηματίες» ενώ ετοίμαζε ένα ντοκιμαντέρ για τα 90 χρόνια του ΠΑΟΚ. Ήταν παντρεμένος και χωρισμένος με την Sunny Μπαλτζή κι είχαν μια κόρη.




Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου