Ο μύθος λέει ότι οι Stranglers ξεκίνησαν ένα καυγά με τους Clash, πήραν ηρωίνη για ένα χρόνο, εκμεταλλεύτηκαν strippers επί σκηνής και προκάλεσαν ταραχές στη Νίκαια της Γαλλίας. Η αλήθεια όμως ήταν πολύ χειρότερη.
 |
| Stranglers 1978 |
Ο Jean-Jacques Burnel (μπάσο): Το 1976, παίζαμε με τους Ramones. Τότε, ο μπασίστας των Clash, ο Paul Simonon είχε ένα νευρικό τικ: συνήθιζε να φτύνει στο πάτωμα. Το έκανε πάλι την ώρα που κατεβαίναμε από τη σκηνή στο Dingwalls του Λονδίνου, τον είδα, του έριξα μια σφαλιάρα κι όλα ξεκίνησαν. Μας πέταξαν έξω και συνεχίσαμε στο δρόμο. Από τη μία ήταν οι Pistols, οι Clash, οι Ramones κι ένα σωρό δημοσιογράφοι φίλοι τους. Από την άλλη ήμασταν εμείς, λίγοι δικοί μας fans κι εγώ μύτη με μύτη με τον Paul. Ο Dave Greenfield ( κημπορντίστας των Stranglers) είχε κολλήσει το John Lydon πάνω σε ένα βαν παγωτού.
Jet Black (ντραμς): Αυτό έστρεψε την κοινή γνώμη εναντίον μας, αλλά πάντα ήμασταν στα καλύτερά μας όταν ήμασταν στριμωγμένοι.
Burnel: Σ’ αντίθεση με ό,τι έχει γραφτεί, ο Hugh Cornwell (τραγουδιστής των Stranglers) κι εγώ ποτέ δεν ανταλλάξαμε μπουνιές. Υπήρξε μόνο ένα συμβάν στη Ρώμη, όταν επιχείρησε να πηδήξει στον αέρα κατά τη διάρκεια του Hanging Around και κατάφερε να πηδήξει 3 πόντους από το έδαφος. Είπα κάτι μετά κι εκείνος πέταξε ένα ποτήρι στον τοίχο. Τον έσπρωξα και πέρασε μέσα από τον τοίχο που ήταν λεπτός σαν χαρτί. Ήταν σαν καρτούν με τον Toμ και τον Τζέρυ και τη σιλουέτα του Ηugh μέσα από τον τοίχο.
Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα Βαν παγωτού
Black: παλαιότερα είχα μία επιχείρηση παγωτού, την οποία αποφάσισα να πουλήσω για να φτιάξω συγκρότημα, αλλά κράτησα το βαν. Ήταν το τέλειο μέσο μεταφοράς για δυο χρόνια. Είχαμε βρει τον τρόπο να τακτοποιούμε τα μεγάφωνα και όλο τον εξοπλισμό για να χωράνε όλα.
Burnel (μπάσο): Ο Jet οδηγούσε και οι υπόλοιποι ξαπλώναμε πάνω στον εξοπλισμό. Μετά από μερικές συναυλίες, βγαίναμε έξω και κοιμόμαστε σ’ ένα λιβάδι, περιτριγυρισμένοι από αγελάδες.
Black: Στο Bude, κάποτε κοιμηθήκαμε πάνω στο γρασίδι δίπλα στη θάλασσα. Το πρωί ξυπνήσαμε από το θόρυβο της μηχανής κουρέματος του γκαζόν. Είχαμε κοιμηθεί σ΄ ένα γήπεδο κρίκετ και κούρευαν το γκαζόν γύρω μας.
 |
| Rodon club 2005 |
Burnel: Υπήρξαν μερικά αστεία συμβάντα εκείνες τις πρώτες μέρες. Μας είχαν κλείσει να παίξουμε σ΄έναν χορό των Νέων Συντηρητικών.
Black: Στην αρχή του πρώτου τραγουδιού, υπήρχαν 300 στην αίθουσα. Μέχρι το τέλος, είχαν μείνει 4. Αλλά άρχισαν να μας ακολουθούν. Κάτι παρόμοιο συνέβη σ’ όλη τη χώρα.
Τυλίγοντας με μονωτική ταινία έναν δημοσιογράφο πάνω στον Πύργο του Eiffel
Burnel: Υπήρχε ένας τύπος που λεγόταν Philippe Manoeuvre – τώρα είναι επικεφαλής του μεγαλύτερου μουσικού περιοδικού στη Γαλλία – και ο οποίος συνέχεια μ’ ενοχλούσε. Μια μέρα, εμφανίστηκε στο ξενοδοχείο μας απαιτώντας μία συνέντευξη, οπότε συμφώνησα – μόνο εάν την κάναμε πάνω στον Πύργο του Eiffel. Του βγάλαμε το παντελόνι, το δέσαμε με μονωτική ταινία σε μία από τις δοκούς και τον αφήσαμε εκεί να φωτογραφίζεται από Ιάπωνες τουρίστες. Ήταν στον πρώτο όροφο μόνο. Βέβαια, ο πρώτος όροφος είναι 400 πόδια πάνω από το έδαφος.
Black: Δεν πέρασε καλά.
Αποφασίζοντας να πάρουν ηρωίνη για ένα χρόνο
Burnel: Ήταν μια καλλιτεχνική απόφαση για να δούμε τι θα γινόταν. Ήταν τρέλα.
Burnel: Ο Jet κι ο Dave φέρθηκαν λογικά κι εγκατέλειψαν μετά από μια μέρα. Ο Hugh κι εγώ όχι. Κατευθυνθήκαμε σε μια σκοτεινή, σουρεαλιστική άβυσσο.
Burnel: Μια νύχτα, ήμουν τόσο κυριευμένος, που ευχαρίστως θα πέθαινα. Έγραψα ένα υπέροχο γράμμα αυτοκτονίας, πήρα τόνους ηρωίνης και ξύπνησα 3 μέρες αργότερα. Οι υπόλοιποι από το συγκρότημα δεν είχαν καν παρατηρήσει ότι δεν είχα πάει στο στούντιο.
Οπλισμένοι αστυνομικοί τους διώχνουν από τη Σουηδία
Burnel: Αυτό έγινε δύο φορές. Την πρώτη, 200 άτομα από μια συμμορία τεντιμπόηδων που μισούσαν το πανκ, ενώ οδηγούσαν τα τεράστια αυτοκίνητά τους – αμερικάνικα δεκαετίας 50 – επιτέθηκαν και χτύπησαν το προσωπικό τής συναυλίας και κατέστρεψαν τον εξοπλισμό μας. Εμείς ήμασταν κλειδωμένοι στα καμαρίνια μας, αλλά τελικά καταφέραμε να ξεφύγουμε πετάγοντας Μολότοφ πριν φτάσει η αστυνομία. Τη δεύτερη φορά ήταν δικό σου φταίξιμο [λέει, απευθυνόμενος στον Jet Black]. Κατέστρεψες το ρεστοράν του ξενοδοχείου!
Black: Είναι αλήθεια. Κλώτσησα κανένα-δυο κουστουμάτους επειδή δεν με σέρβιραν και το ξενοδοχείο απείλησε να καλέσει την αστυνομία, η οποία κατέφθασε με αυτόματα για να μας συνοδεύσει μέχρι το αεροπλάνο. Έχουν υπάρξει τόσα περιστατικά σε ξενοδοχεία! Μια φορά, κλειδώσαμε ένα ξενοδόχο στο ντουλάπι με τις σκούπες, όπου βρέθηκε την επομένη από τον ρεσεψιονίστ.
Δίνοντας συναυλία με stripper σε έναν πάρκο
Burnel: Tο περιστατικό στο πάρκο του Battersea παρερμηνεύθηκε τελείως. Ζούσα τότε με την κοπέλα μου, την Tracy, η οποία μοιραζόταν το διαμέρισμά της με μία stripper, τη Linda. Όταν γίναμε το κέντρο της προσοχής, σωστά μαγαζιά όπως η Rough Trade απαγόρευσαν τους δίσκους μας, με τον ισχυρισμό ότι ήμασταν σεξιστές και μισογύνηδες. Οπότε η Linda είπε "Κοίτα, έχω κάποιες φίλες που με χαρά θα έκαναν στριπτίζ για σας – για να δείξουμε ότι εμείς ελέγχουμε τα σώματά μας και αποφασίζουμε γι’ αυτά." Έτσι τα κορίτσια γδύθηκαν επί σκηνής στο Battersea κατά τη διάρκεια του Nice ‘n’ Sleazy και φυσικά, όλοι σκέφτηκαν ότι τις εκμεταλλευόμασταν.
Black: Ο διευθυντής της Αστυνομίας ήθελε να τους συλλάβει όλους, αλλά δεν μπορούσε να βρει τους αστυφύλακες. Ήταν όλοι στην πρώτη σειρά παρακολουθώντας το show!
Στη φυλακή για πρόκληση εξέγερσης
Burnel: Μας είχαν κλείσει να παίξουμε στο Πανεπιστήμιο της Νίκαιας, αλλά χωρίς να το ξέρουμε προκαλέσαμε πόλεμο ανάμεσα στους φοιτητές και τις αρχές, που δεν ήθελαν να μας επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουμε το ηλεκτρικό ρεύμα του πανεπιστημίου. Καταλήξαμε να τραβάμε καλώδια από γεννήτριες έξω από το πανεπιστήμιο, επειδή οι αρχές δεν επέτρεπαν να αγγίξουμε το έδαφος του πανεπιστημίου. Ήταν γελοίο. Κάθε φορά που ανεβαίναμε στη σκηνή έπεφτε το ρεύμα. Στο τέλος, τα παρατήσαμε και είπαμε στο κοινό: "Λυπούμαστε πραγματικά. Απλά να έχετε υπόψη σας ότι δεν είναι δικό μας λάθος." Έγινε της κολάσεως. Ξέσπασε κανονικά εξέγερση κι εμείς καταλήξαμε στη φυλακή, όπου εγώ μοιράστηκα το ίδιο κελί με δύο δολοφόνους.
Black: Αντιμετωπίζαμε ποινή κάθειρξης 10 ετών. Στο τέλος, εμείς και το πανεπιστήμιο, μοιραστήκαμε ένα μεγάλο πρόστιμο, αλλά εμείς βγήκαμε κερδισμένοι. Πριν από αυτό, ήμασταν άγνωστοι στη Γαλλία. Μετά από αυτό, όλες οι συναυλίες ήταν sold out.
Burnel: Ίσως αναρωτιέσαι γιατί είμαστε ακόμη εδώ. Η τελευταία μας τουρνέ είναι αυτή που έχει πουλήσει περισσότερο. Κάναμε όλα τα λάθος πράγματα, αποδείχτηκαν όμως σωστά.
Μετάφραση/Προσαρμογή: Μπίλλυ Τσουβαλίδου
 |
| Battersea Park 1978 |
Δημοσίευση σχολίου