Η απώλεια του Lemmy έρχεται να αναδείξει το τεράστιο κενό προσωπικοτήτων και γενικά έμψυχου(!) υλικού στο σύγχρονο χώρο του hard/ και heavy. Δυστυχώς, ο Gene Simmons το είχε πει πριν ένα περίπου χρόνο κι όλοι έσπευσαν να τον καταδικάσουν, αρνούμενοι να δουν την πραγματικότητα. Κι όμως είχε δίκιο. Μια απώλεια προσωπικότητας σαν κι αυτή του Lemmy, δείχνει το τεράστιο κενό των ανθρώπων που υπηρετούν το rock όπως τουλάχιστον το εννοούμε εμείς. Έμειναν λίγοι και καλοί, αλλά λίγοι! Ας μην κάνουμε παράθεση ονομάτων γιατί κινδυνεύουμε να γράφουμε επικήδειους. Μετά τους Thunder, στην Αγγλία δεν βγήκε κανένα συγκρότημα που να μπορεί να σταθεί(!) ενώ στην Αμερική τα συγκροτήματα που ξεπετάγονται είναι πολλά αλλά διαφορετικής metal λογικής από τη δική μας. Καλά μεν, διαφορετικά δε. Μου είναι αδύνατον μετά από Judas Priest και Τιτανοτεράστιους να ακούσω Bring me the Horizon κι όλα τα καινούργια συγκροτήματα που κάνουν επιτυχία. Μετά το θάνατο του Dio, βγήκε κάποιος τραγουδιστής, όχι να μπορεί να σταθεί δίπλα του, αλλά να αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον; Όταν ένα είδος μουσικής δεν ανανεώνεται, αργά αλλά σταθερά αργοπεθαίνει. Κι αυτό συμβαίνει με το hard και heavy.
Υ.Γ.
Σκληρή αλλά πραγματική η δήλωση του Mickey Dee λίγες ώρες μετά την αναγγελία θανάτου του Lemmy, ότι οι Motorhead διαλύονται.
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου