Πιστοί στην ώρα τους οι Deep Purple και στις 10:00, ακριβώς μετα την εισαγωγή του Mars the Bringer Of War και την πένταδα σε εξαιρετική διάθεση, ξεκινούν με το κλασσικό opener Highway Star. Έκληξη αποτέλεσε ο διάδοχος του: ναι, ήταν το Bloodsucker μέσα από το In Rock με τον Gillan να βρίσκεται σε πολύ καλή φόρμα,παρά τα 70 του χρόνια και τις διαρκείς περιοδείες. Στη συνέχεια ακόλούθησαν τα πλέον κλασσικά στο setlist τους Hard Loving Man και Strange Kind Of Woman με την κλασσική φρασεολογία Gillan και Steve Morse. Οφειλώ να ομολογήσω πως το Vincent Price μέσα απο το Νow What του 2013, εχει αποκτήσει πλέον την δικιά του αξία στο setlist σε σχέση με το Uncommon man που ακούγεται απλώς ευχάριστα.Εκεί περίπου είχαμε και το κλασσικό αλλά ανανεωμένο solo του Steve Morse ,το οποίο άφησε σίγουρα την δικιά του μελωδική γεύση για να ακολουθήσει το Τhe Mule με το εξαιρετικό Solo του Ian Paice να δυναμιτίζει την ατμόσφαιρα, ο οποίος ειδικά για το solo χρησιμοποιήσε μπαγκέτες με Led.
Έχοντας φθάσει στα μισά της συναυλιας, ενα τρίλεπτο σόλο του Don Airey μας οδηγεί στο Lazy το οποίο 43 χρόνια μετά ακούγεται αξεπέραστο, ενώ ακολουθουν τα Demons Eye και Hell to Pay. Ένα ακόμη solo του Don Airey μέσα από το Hammond καταλήγει σε ένα από τα highlight κάθε συναυλιας των Deep Purple . Ήταν η σειρά του Perfect Strangers να ακουστεί από τα ηχεία με το Space Trucking να το διαδέχεται και τον Gillan να τσιρίζει χαρακτηριστικά.Όπως κάθε συναυλιολάτρης περιμένει ενα Paranoid, ένα Trooper ή ένα Breaking The Law ήρθε και η σειρά του Smoke On The Water για να τραγουδιθεί στίχο-στίχο ξεσηκώνοντας κάθε παρευρισκόμενο.
Απαραίτητες ανάσες απο την μπάντα λίγο πριν τα 2 τελευταία encores. Hush λοιπόν, αφου είχε προηγηθεί μια απαραιτητη εισαγωγή απο καταπράσινα Green Onions με απαραίτητες ανταλλαγές από νότες μεταξύ Steve Morse και Don Airey,για να καταλήξουμε στην ταστιέρα ενός μπασού Vigier Excess το οποίο με την εφευρετικότητα του τιτάνα μπασίστα Roger Glover έφερε το Black Night για να κλείσει μια υπέροχη δίωρη συναυλιακή βραδιά με έναν υπέροχο ήχο, ένα ευγενέστατο κοινό που το ευχαριστήθηκε από την πρώτη ώς την τελευταία νότα και και ένα από τα μεγάλύτερα συγκροτήματα σε εξαιρετική φόρμα, πράγμα που δικαίως τους χαρακτηρίζει Τιτανοτεράστιους.
Setlist: Intro: Mars, the Bringer of War, Highway Star,Bloodsucker,Hard Lovin ‘Man, Strange Kind of Woman,Vincent Price, ,Uncommon Man,Steve Morse Solo The Well-Dressed Guitar,The Mule (Drum-Solo),Lazy,Demon’s Eye,Hell to Pay,Perfect Strangers,Space Truckin,Smoke on the Water.Hush,Black Night
Κειμενο/φωτογραφίες Γιώργος GK
Δημοσίευση σχολίου