Πραγματικό ξέσπασμα για τον Ian Gillan τον τραγουδιστή των Τιτανοτεράστιων, που αναφέρθηκε με σκληρά λόγια για τους υπεύθυνους του Rock’n’Roll Hall of Fame. «Δεν τους σέβομαι καθόλου, είναι αγενείς και άξεστοι. Μας θεωρούν συγκρότημα τύπου one hit wonder (σ.σ συγκροτήματα ή καλλιτέχνες που γνωρίζουν μια μόνο επιτυχία και εξαφανίζονται) αλλά θα πρέπει να μας εξηγήσουν για ποιά από όλες τις επιτυχίες μας είμαστε One hit Wonders.Το 1981 έγραψα το τραγούδι “No Laughlin in Heaven” που μιλά για τους ανθρώπους που είμαστε υποχρεωμένοι να σχετιζόμαστε ακόμα κι αν δεν το θέλουμε, κι όταν πάμε στον Παράδεισο απαλλασσόμαστε από αυτούς. Εύχομαι να μου συμβεί το ίδιο με τους ανθρώπους του Rock’n’Roll Hall of Fame». Όταν ρωτήθηκε αν έδει προτείνει veto ακόμα κι αν το συγκρότημα επιλεγεί φέτος (είναι για δεύτερη φορά υποψήφιοι μαζί με τους Yes, Chicago, Cars, NWA, Cheap Trick, Steve Miller, Janes Jackson και Chic) απάντησε: “Δεν ασχολήθηκα, ακόμα και να γίνουμε μέλη δεν αλλάζω γνώμη. Για να είμαι ειλικρινής, το όλο ζήτημα είναι ενοχλητικό». Συμπτωματικά, τον Απρίλιο που θα γίνει η τελετή, το συγκρότημα θα βρίσκεται σε περιοδεία και η παρουσία του στη σκηνή θα είναι δύσκολη!!!!
Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει ότι οι Deep Purple είχαν τις παρακάτω επιτυχίες σε μικρό δίσκο σε Αμερική κι Αγγλία (σ.σ το Rock’n’Roll Hall of Fame εξετάζει μόνο τις επιτυχίες στην Αμερική):
Hush (No4 1968), Kentucky Woman (No 38, 1968), River Deep Mountain High (No 63, 1969), Black Night (No 66 1970), Woman from Tokyo (No 80, 1973), Smoke on the Water (No 4 1973), Woman from Tokyo (rerelease No 60, 1973), Might just take your life (No 91, 1974), Knocking at your back door (No 61, 1985). Στα άλμπουμ ήταν τα Shades of Deep Purple (No 24, 1968), The Book of Taliesyn 9No 54, 1969), Deep Purple 9No 162, 1969), Royal Philharmonic Orch (No 149, 1970), Deep Purple in Rock (No 143, 1970), Fireball (No 43, 1971), Machine Head 97, 1972), Who do we think we are (No 15, 1973), Made in Japan (No 6, 1973), Burn (No 9 1974), Stormbringer (No 20 1974), Come Taste the Band 9No 43, 1975), Made in Europe 9No 148, 1976), Perfect Strangers (No 17, 1984), The House of Blue Light 9No 34, 1987), Nobody’s Perfect (N 105, 1988), Slaves and Masters (No 87, 1990) και The Battle Rages On 9No 192, 1993). Περισσότερα νέα για τους Τιτανοτεράστιους
εδώ.
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου