ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ROCK ΕΞΩΦΥΛΛΑ....

Συνήθως τα καλά εξώφυλλα είναι εκείνα που έχουν την μεγαλύτερη προβολή. Υπάρχουν όμως και πολλά «κακά» εξώφυλλα που δεν συνδέονται ούτε με την ιστορία του συγκροτήματος ούτε με τους στίχους των τραγουδιών. Ένα αυγουστιάτικο πρωινό με το φίλο μου τον Νώντα κι ενώ πίναμε τον κλασικό φραπέ στο Hard Rock Cafe έπεσε η ιδέα για μια καταγραφή των κακών εξωφύλλων και για να είμαστε ειλικρινείς την ιδέα μάς την έδωσαν τα καδραρισμένα εξώφυλλα στους τοίχους του μαγαζιού. Θα σκεφτείτε «είναι χιλιάδες» γι αυτό η καταγραφή τους είναι αδύνατη κι εξ’ άλλου υπάρχει πολύ έντονο το στοιχείο της υποκειμενικότητας αλλά και του συνδυασμού με το στιχουργικό περιεχόμενο του δίσκου που εμείς μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε αλλά το καταλαβαίνει ο καλλιτέχνης. Όμως ένα κακό εξώφυλλο είναι ένα κακό εξώφυλλο, όπως και να το δεις. Να σημειώσω ότι από την έρευνά μας εξαιρέσαμε τα death, thrash, black εξώφυλλα που έχουν ιδιαίτερη προσέγγιση αισθητικής, εκτός από ένα το οποίο μνημονεύεται στο τέλος του κειμένου. Φυσικά για τα περισσότερα υπάρχει μια αιτιολογία, όπως π.χ. το τραγικό Spaghetti Incident? των Guns’n’Roses του οποίο ο τίτλος και η φωτογραφία του εξώφυλλου προήλθαν από ένα πραγματικό γεγονός και συγκεκριμένα σε μια διαμάχη μεταξύ Axel και Steven Adler το 1993 (αρχικός ντράμερ). Ο δικηγόρος του Adler χαρακτήρισε τη διαμάχη τους σαν "the Spaghetti Incident" και συνδυάστηκε στο εξώφυλλο του πέμπτου studio άλμπουμ τους με αυτό το απαράδεκτο για συγκρότημα εξώφυλλο.

Δεν βάζεις χυλωμένα μακαρόνια στο εξώφυλλο του δίσκου σου όταν λέγεσαι Guns’n’Roses

To ίδιο ισχύει και για τους Τιτανοτεράστιους, που έχουν γράψει ιστορία με το αξεπέραστο εξώφυλλο του In Rock. Τώρα τι ζητά ένας ασιάτης μεταφορές μπανανών στο εξώφυλλο του άλμπουμ Bananas (2003) μόνο ο Roger Glover γνωρίζει, αφού σύμφωνα με τον ίδιο επιλέχτηκε αυτή η φωτογραφία και ο τίτλος γιατί κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους στην Ασία, διαπίστωσαν πόσο ακριβαίνει η τιμή της μπανάνας από την πρωτογενή παραγωγή έως την κατανάλωση!!! 

To εξώφυλλο του Trout Mask Replica (1969) του Captain Beefheart συνδέεται με τον τίτλο αλλά είναι άκρως αντιαισθητικό

Και δίπλα στους Τιτανοτεράστιους έρχονται οι Uriah Heep με τέσσερα(!!!) εξώφυλλα να κατακτήσουν δικαιωματικά την πρώτη θέση στο Top των κακόγουστων εξωφύλλων.

Ξεκινώ χρονικά ανάποδα με το Abominog (1982) που σαν άλμπουμ είναι ένα από τα καλύτερα τους αλλά σαν εξώφυλλο το τερατάκι είναι για κλάματα.

 Το ίδιο συμβαίνει και με το Innocent Victim(1977) με το φίδι να μπορεί  κάλλιστα να θεωρηθεί ως Pet του πολεμιστή που κοσμέι(;) το εξώφυλλο του No Mean City  των Nazareth.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι τα πρώτα δύο άλμπουμ των Uriah Heep κυκλοφόρησαν στην Αμερική με εντελώς διαφορετικό εξώφυλλο από αυτό που κυκλοφίορησαν στην Ευρώπη και σίγουρα πιο κακόγουστα.

Το No Mean City (1979) των Nazareth σίγουρα κατέχει μια περίοπτη θέση ανάμεσα στα χειρότερα rock εξώφυλλα και νομίζω σ’ αυτό βοηθάει και το βλέμμα του πολεμιστή. Και να σκεφτεί κανείς ότι είναι δημιούργημα του Rodney Matthews (Magnum, Praying Mantis, Asia κ.α.).

Αν και τα τραγούδια του άλμπουμ Future Shock (1981) των Gillan είναι καλά, η κακή αισθητική του εξωφύλλου παρά είναι κακή. Πραγματικά κακότεχνο.

Το ... Very 'Eavy ... Very 'Umble (1970) μπορεί να έχει αυτό το ανατριχιαστικό εξώφυλλο αλλά η σκουληκαντέρα του αμερικάνικου δεν αντέχεται με τίποτε.

Η αμερικάνικη έκδοση του Very 'Eavy ... Very 'Umble

Η ευρωπαική/αγγλική έκδοση του πρώτου άλμπουμ των Uriah Heep.

Στην ίδια κατηγορία –καλού άλμπουμ κακού εξώφυλλου- ανήκει και το Sabotage των Black Sabbath (1975). Είναι φανερό ότι πήγαν στο προκαθορισμένο ραντεβού για τη φωτογράφηση φορώντας ότι είχαν βρει μπροστά τους! Ο Ozzy φορά κιμονό κι ο Bill Ward το κολάν της γυναίκας του! Τη γενική καταστροφή σώζουν οι αμφιέσεις των Iommi και Butler αλλά το Sabotage φλερτάρει με την κορυφή του Top των χειρότερων rock εξωφύλλων

Πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τι είχαν στο μυαλό τους οι Styx, όταν μάλιστα συνεργάστηκαν με τον σπουδαίο  Storm Thorgeρson για το εξώφυλλο του άλμπουμ Cyclorama (2003). Μόνο ο Bags Bunny το ζηλεύει. Επίσης ανεξήγητο αλλά κι άχαρο είναι ο εξώφυλλο των Styx για το πολύ καλό άλμπουμ τους  Pieces of Eight (1978) που αν και φιλοτεχνημένο από την φημισμένη και εξαιρετικά δημιουργική Hipgnosis δεν ταιριάζει σε ένα νεανικό συγκρότημα όπως ήταν τότε οι Styx και μάλιστα με τέτοια επιτυχία. Οι βρετανοί Gun κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ όπου το εξώφυλλο του φιλοτέχνησε ο Roger Dean ο οποίος με την αισθητική του άλλαξε εντελώς τη λογική της φαντασίας στα εξώφυλλα (Uriah Heep, Yes, Budgie, Osibisa, Greenslade, Asia κ.α)

Pieces of Eight- Styx

Το κακό με τη συνεργασία των Gun και του Roger Dean είναι ότι αυτό ήταν το πρώτο εξώφυλλο του και πολύ μακριά από την μοναδική αισθητική που τον καθιέρωσε αργότερα.
Ο Γιώργος Φίλης μού θύμισε το καταργημένο εξώφυλλο των Beatles όπου φυσικά ένα συγκρότημα του ύφος τους δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει τα τέσσερα σκαθάρια σε μια τέτοια φωτογράφιση. Προσέξτε τον συνδυασμό παιδικών κούκλων, που παραπέμπουν σε μωρά και των αληθινών κομματιών κρέας. Τελικά το άλμπουμ Yesterday and Today(1966) κυκλοφόρησε με αυτό το εξώφυλλο ενώ όσοι διαθέτουν την εξαιρετικά περιορισμένη έκδοση με την χασάπικη φωτογράφιση έχουν σπίτι τους ένα θησαυρό.

Αν τύχει να διαβάσετε σχετικά θέματα με τα χειρότερα rock εξώφυλλα, στα περισσότερα άρθρα την πρώτη θέση κατέχει το εξώφυλλο του μοναδικού άλμπουμ των βρετανών Bedlam που έμειναν στην ιστορία επειδή συμμετείχε στα ντραμς ο μεγάλος Cozy Powell. Μη φανταστείτε ότι το περιεχόμενο είναι καλύτερο του εξωφύλλου κι ας διαβάζετε ότι  θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τους Led Zeppelin! (σ.σ. αλλά δεν ήθελαν!). Το Fear of the Dark(1992) είναι ένα από τα καλύτερα και ποιοτικότερα άλμπουμ των Iron Maiden αλλά το εξώφυλλο όχι μόνο δεν του αξίζει αλλά είναι και κακό. Σπάζοντας μια σειρά ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ--ι-κ-ω-ν εξωφύλλων σε άλμπουμ, singles, video και maxi singles και με ελαφρά δικαιολογία από τον manager τους Ron Smallwood, ότι είχε έλθει η ώρα για να συνεργαστούν και με άλλους δημιουργούς, άφησαν τον θαυμάσιο Derek Riggs και προσπάθησαν με τη συνεργασία του Melvyn Grant να ξαναπαρoυσιάσουν τον Eddie όσο …χειρότερο μπορούσαν.
Και κλείνω αυτό το μικρό αφιέρωμα στο δίσκο που μας έδωσε την ιδέα για να συγκεντρώσουμε τα χειρότερα εξώφυλλα που δεν είναι άλλος από το Merciless Slaughter (1986) τού ελληνικού συγκροτήματος των Flames. Δικαιωματικά πρώτο!
Αν έχετε να προτείνετε κάποιο εξώφυλλο που πληροί τους όρους(!) φυσικά και μπορείτε να το στείλετε  μέσω του blogger (κάτω στη σελίδα που βρίσκεστε).

Προσθήκη λεζάντας
27/8/15

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος