Τι φέσομα ήταν αυτό; Κυριολεκτικά πήγαμε για μαλί και βγήκαμε κουρεμένοι. Οι 200 άνθρωποι που είχαν σχεδόν γεμίζει το Bat City έφυγαν καταφανώς απογοητευμένοι από την εμφάνιση του Milenko (πρώην Michael) Matijevic, τραγουδιστή και ηγέτη των Steelheart. O «The Voice of Steelheart» όπως έγραψε και το σχετικό διαφημιστικό banner, επέλεξε στην ακουστική βραδιά να ερμηνεύσει τραγούδια από τα 3 post melodic ή grunge ή όπως αλλιώς θέλετε άλμπουμ του κι ΟΧΙ από τα δύο πρώτα θρυλικά κι αξεπέραστα που βρίθουν καλών τραγουδιών. Για μια ώρα ολόκληρη ώρα που ο Milenko Matijevic βρισκόταν στη σκηνή με μια 12χορδη ακουστική και μας κούρασε παίζοντας άγνωστα τραγούδια. Όαση ήταν το "I'll Never Let You Go" , το μοναδικό τραγούδι από τη χρυσή περίοδο τους, ενώ για τα "Can't Stop Me Lovin' You" , "She's Gone”, "Sticky Side Up" και "Mama Don't You Cry" ούτε λόγος. Έφυγε από τη σκηνή αφήνοντας μας όλους με μια πικρή. Ευτυχώς που μεταξύ των support ήταν ο o Γιώργος Γάκης (το άλλο support ήταν οι Silked and Stained που δεν τους είδα) που για τρία τέταρτα της ώρας, έπαιξε αυτά που θέλαμε να ακούσουμε: Wanted dead or alive/Blaze of Glory – Bon Jovi, Sail Away – Deep Purple, το δικό του Street of Broken Dreams, While my guitar gently weeps – Beatles, Easy come easy go – Winger, Street of Dreams – Rainbow και φυσικά Whitesnake. Αποτέλεσμα: όλοι τραγουδούσαν μαζί του κι όλοι περάσανε ευχάριστα. Πραγματικά η εμφάνιση του Matijevic ήταν άκρως απογοητευτική κι ενδεικτικό της αδιάφορο του κοινού προς το άγνωστο set list που επέλεξε, ήταν σε μια στιγμή που ενώ βρισκόταν στην σκηνή είχε σταματήσει να παίζει, το κοινό μιλούσε μεταξύ του αδιαφορώντας τελείως για την παρουσία του!
- Blogger Comment
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δημοσίευση σχολίου