DOKKEN, ΚΥΤΤΑΡΟ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015

Όσοι είχαμε δει τους Dokken live στην Αθήνα πριν 9 χρόνια, λίγο ή πολύ ξέραμε τι θα βλέπαμε και τι θα ακούγαμε την Κυριακή το βράδυ στο Κύτταρο. Στις 10 ακριβώς και χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο  support οι Dokken ξεκίνησαν με το “Kiss of Death” για να ακολουθήσει ένα καλό set list (πάντα λείπουν κάποια αγαπημένα τραγούδια αλλά δεν πειράζει) που περιελάμβανε τα κλασικά Just got lucky, Into The Fire, Breaking The Chains (ταρακουνήθηκε το Κύτταρο), In My Dreams, Paris is Burning, Dream Warriors, Alone Again, It’s Not Love όπου πέρασε και το All right now των Free, When Heaven Comes Down, The Hunter για να κλείσουν με το Tooth and Nail. Μετά το τέλος της συναυλίας, οι κριτικές όλων έπεσαν στον Don Dokken που τουλάχιστον εμένα μού έδωσε την εντύπωση του κουρασμένου αλλά και ότι έκανε συντήρηση δυνάμεων. Στα 61 του, ο Don Dokken εξακολουθεί να είναι ένας χαρισματικός ερμηνευτής της εποχής αλλά στη χθεσινή βραδιά ήταν μέτριος. Αντίθετα οι Mickey Brown ντραμς/φωνητικά (κατά τη διάρκεια του show ήπιε τουλάχιστον 4 cocktails!), o Jon Levin στην κιθάρα και ο Mark Boals μπάσο/φωνητικά (ναι, ο γνωστός Boals του You don’t remember I never forget) ήταν σε καλή βραδιά και κράτησαν ψηλά το παιχτικό επίπεδο. Νομίζω ότι πολλοί και μεταξύ αυτών κι εγώ περιμέναμε κάτι παραπάνω από τον Boals αλλά ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στο μπάσο και στα δεύτερα φωνητικά. Για να μην ξεχνιόμαστε το You don’t remember I never forget που ερμηνεύει ο Boals στο άλμπουμ Trilogy του Malmsteen είναι ένα μεγάλο metal anthem. Συνολικά έπαιξαν 90 λεπτά, αλλά ήταν αρκετά για τους 230 περίπου fans τους που σε γενικές γραμμές έμειναν μάλλον ικανοποιημένοι. Πάντως για ένα όνομα τόσο μεγάλο του χώρου, οι 230 fans φαντάζουν πολλοί λίγοι! Τέλος επειδή, όσο κριτικάρουν συναυλίες πάντα βρίσκουν ένα σωρό αδυναμίες, επιτρέψτε μου να χαιρετήσω την απόφαση του διοργανωτή τόσου της συναυλίας των Dokken όσο και των Riot που ξεκίνησαν νωρίς, αφού η επομένη ήταν εργάσιμη.

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος