Πήγα δημοτικό στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όπου καλή τη πίστη οι δάσκαλοι μου, μού έμαθαν ότι η Ελλάδα από καθαρή τύχη δεν είναι η μοναδική χώρα στον πλανήτη που παράγει καρπούζια, φράουλες κι άλλα φρούτα, αλλά τουλάχιστον είναι τα καλύτερα σε σχέση με αυτά των διπλανών χωρών, ενώ για πολλά χρόνια τα πρώτα εξαγώγιμα προϊόντα ήταν τα «κλασικά» ελιές, κρασί, τυριά, σταφίδες κ.λ.π. Τη δεκαετία του ’70 στο γυμνάσιο, έμαθα και για τη ναυτιλία και τον τουρισμό που τον είχαμε στο τσεπάκι. Κάθε σοβαρός τουρίστας έπρεπε να περάσει από την Ελλάδα για τον ήλιο, τη θάλασσα και τα αρχαία. Μάλιστα μάς ενοχλούσε το αυξανόμενο κύμα των νεαρών τουριστών με τα sleeping bags στην πλάτη, γιατί θέλαμε πλούσιους τουρίστες που θα άφηναν συνάλλαγμα (άσχετα αν δεν είχαμε ούτε στο ελάχιστο τις σχετικές ξενοδοχειακές μονάδες να υποστηρίξουν ένα τέτοιο τουρισμό). Αλλά είπαμε, έχουμε θάλασσα, ήλιο και αρχαία, οπότε είναι αναγκασμένοι(!) να έλθουν. Και σ’ αυτή τη δεκαετία, όπως και στην επόμενη τα πρώτα εξαγώγιμα προϊόντα ήταν τα «κλασικά» ελιές, κρασί, τυριά, σταφίδες κ.λ.π. Ο κόσμος όπως άλλαξε, και εμείς δεν λέγαμε να αλλάξουμε. Η Ελλάδα των δεκαετιών 80 και 90 ήταν η Ελλάδα της κουτοπονηριας και των κακών προσφερομένων υπηρεσιών. Εμείς συνεχίσαμε, ελέω Ευρωπαϊκής Κοινότητας να εξαγάγουμε ελιές, κρασί, τυριά, σταφίδες κ.λ.π θεωρώντας ότι όχι μόνο είναι τα καλύτερα αλλά μπορούμε να κοροϊδέψουμε τους κουτόφραγκους, στέλνοντας άλλες ποσότητες, από τις αναγραφόμενες, χωρίς προδιαγραφές ή δεκάδες άλλου είδους ελληνοπονηριές. Ειδικά αυτές τις δύο δεκαετίες η Ελλάδα έχασε πολλά, από την βιομηχανία, ένα τομέα που κακώς πολύ κακώς τον συνδύασαν με τους πλούσιους. Ο έχων βιομηχανία ή εργάζεται σαν μεγαλοστέλεχος σε μια βιομηχανία είναι άνθρωπος του καπιταλισμού και στυγνός ρουφηχτής του αίματος του λαού. Έτσι τότε είχε περάσει η λογική ότι μπορούμε να κάνουμε και χωρίς βιομηχανίες και κυρίως χωρίς βιομήχανους. Εξ άλλου συνεχίζαμε να εξαγάγουμε ελιές, κρασί, ροδάκινα και σταφύλια και είχαμε τη ναυτιλία και τον τουρισμό. Άρα και πάλι είμαστε από πάνω. Τα βήματα που έκανε η χώρα δεν διέφεραν από τα οχτάρια του μεθυσμένου. Δεν ξέραμε τι θέλαμε, να εκβιομηχανίσουμε τη χώρα ή να την αποβιομηχανοποιήσουμε; Τελικά καταφέραμε με ευκολία το δεύτερο. H χώρα δεν έχει αιμοδιψείς βιομήχανους, αλλά και εργάτες. Έτσι η ανάπτυξη των βιομηχανιών δεν έγινε όπως θα έπρεπε στη χώρα μας αλλά σε άλλες χώρες. Με ανοιχτό στόμα μάθαμε τη δεκαετία του ’00 ότι η Ινδία εξελίσσεται σε κορυφαία χώρα τεχνολογικού εξοπλισμού, η Ισπανία άρχισε να απολαυάνει την επιτυχία της βιομηχανοποίησης της χώρας και εμείς συνεχίσαμε να πανηγυρίζουμε που εξάγουμε ελιές, κρασί, τυριά, σταφίδες. Ευτυχώς τα πράγματα, έστω κι αργά αλλάζουμε. Διάβασα προ ολίγων ημερών την ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ), επί των προσωρινών στοιχείων για το σύνολο του 2014, ότι η συνολική αξία των ελληνικών εξαγωγών άγγιξε εκ νέου τα 27 δισ. ευρώ (26,9 δισ. ευρώ έναντι 27,3 δισ. το 2013), με μικρή υποχώρηση της τάξης του 1,5%. Η Ευρώπη απορροφά το 65% των ελληνικών εξαγωγών. Η ζήτηση από την ΕΕ αυξήθηκε, ενώ παράλληλα υποχώρησαν οι εξαγωγές προς άλλες παραδοσιακές αγορές για τα ελληνικά προϊόντα, όπως οι χώρες της Μ. Ανατολής και της Β. Αφρικής, αλλά και η Ρωσία μετά την επιβολή των σχετικών εμπορικών κυρώσεων. Και το κυριότερο δεν εξάγουμε μόνο στην ΕΕ αλλά και σε άλαλες χώρες που δεν βάζει ο νους σας: Μαυριτανία(!), Ισλανδία, Νορβηγία, Ελβετία, την παραδοσιακή εχθρό Τουρκία) κι ας έχει σημειώσει πτώση λόγω των πολέμων η Μ. Ανατολή και Β. Αφρική. Προσέξτε ποιες είναι οι κορυφαίες αγορές για τα ελληνικά προϊόντα: Η Τουρκία εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη θέση σε ότι αφορά τους προορισμούς των ελληνικών εξαγώγιμων προϊόντων κι ακολουθούν η Ιταλία, η Γερμανία, η Βουλγαρία, η Κύπρος ενώ στην 6η θέση (από την 8η) ανήλθε η Μεγάλη Βρετανία. Σταθερά στην 7η θέση διατηρήθηκαν οι Εφοδιασμοί Πλοίων από Τρίτες Χώρες, ακολουθούμενοι από τις ΗΠΑ. Την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν η Σ. Αραβία (9η θέση από 21η το 2013) και η Αίγυπτος (10η από 14η το 2013), ενώ τα ελληνικά πριονωτά έκανα την εμφάνισή τους σε χώρες όπως Δομινικανή Δημοκρατία (87η θέση), Μπαχρέιν (92η θέση), Αιθιοπία (93η θέση), Παραγουάη (94ηθέση), Μαυριτανία (96η θέση) και Καζακστάν (100η θέση). Για την ιστορία, εκτός πρώτης δεκάδας βρέθηκε το Γιβραλτάρ (από την 6η θέση του 2013) και η Λιβύη που υποχώρησε στην 29η θέση. Εκτός 20άδας βρέθηκε και η Ρωσία (μετά την υποχώρηση των ελληνικών εξαγωγών προς τη ρωσική αγορά κατά 12,1% ή 50 εκατ. ευρώ). Το σχετικό δελτίο του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ) είναι πολύ αναλυτικό και για να μη σας κουράσω, φθάνω στα 100 πιο εξαγώγιμα προϊόντα για τα οποία έγραψα το σημερινό κειμενό μου. Στην στην κατάταξη των 100 πιο εξαγώγιμων προϊόντων της χώρας, ξεχωρίζουν οι μηχανές επεξεργασίας πληροφοριών (10η θέση), επιβατικά πλοία (65η θέση), σερβιέτες και πάνες (71η θέση), μετρητές αερίων-υγρών-ηλεκτρισμού (79η θέση), συσκευές μετάδοσης δεδομένων (84η θέση), ράβδοι χαλκού και κραμάτων (87η θέση), δεξαμενόπλοια (88ηθέση), μείγματα χρωστικών ουσιών (93η θέση), χοντρόσυρμα από σίδηρο ή χάλυβα (94η θέση), μέρη ανελκυστήρων (95η θέση), ψάρια καπνιστά (96η θέση), λιπάσματα αζώτου-φωσφόρου (98ηθέση), εξαρτήματα μηχανών (99η θέση).
Με τεράστια καθυστέρηση η χώρα μας και κυρίως οι πολίτες της, κατάλαβαν ότι δεν φθάνουμε τα νόστιμα κι υπέροχα εσπεριδοειδή και λοιπά γεωργικά προϊόντα για να πάει μπροστά μια χώρα. Έστω κι αργά…..
Με τεράστια καθυστέρηση η χώρα μας και κυρίως οι πολίτες της, κατάλαβαν ότι δεν φθάνουμε τα νόστιμα κι υπέροχα εσπεριδοειδή και λοιπά γεωργικά προϊόντα για να πάει μπροστά μια χώρα. Έστω κι αργά…..
Σωστά τα λες Αλέξανδρε, ισχύει όμως πάντα και το ρητό "ουδέν κακόν αμιγές καλού", έτσι δεν είναι; Η έλλειψη εκβιομηχάνησης μάς καθιστούσε, σε αντίθεση με τις "ανταγωνίστριες" χώρες Ιταλία ή Ισπανία, έναν τόπο ιδανικό για καλλιέργεια οικολογικών προϊόντων ή για τουρισμό σ' ένα ονειρεμένο φυσικό περιβάλλον, με πεντακάθαρα νερά! Αλλά, δυστυχώς, ούτε αυτό εκμεταλλευτήκαμε, θύματα πάντα της επιπολαιότητάς μας και της αδιαφορίας μας για τον τόπο μας. Και εις άλλα με υγεία!
ΑπάντησηΔιαγραφή