BLUE OYSTER CULT LAST DAYS OF MAY: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ ΚΑΙ ΦΟΝΩΝ

Επέλεξα να παρουσιάσω ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια των Blue Oyster Cult που δεν κυκλοφόρησε σε single αλλά έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα και την ιστορία πίσω του. Στις 16 Ιανουαρίου του 1972 οι Blue Oyster Cult θα κυκλοφορήσουν το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ  τους και σίγουρα το κομμάτι που θα ξεχωρίσει είναι το Last Days Of May (και το Cities on Flame with Rock and Roll). Πρόκειται για σύνθεση του κιθαρίστα Donald Bruce Roeser, γνωστού και ως Buck Dharma, ο οποίος θα αναλάβει και τα φωνητικά κι ήταν ένα από τα πρώτα κομμάτια που συνέθεσε με τους στίχους του κομματιού περιγράφουν ένα πραγματικό γεγονός.  Την περίοδο των Soft White Underbelly (πριν μετονομαστούν σε Blue Oyster Cult) έπαιζαν σε διάφορα events του πανεπιστημίου του Stony Brook στο Long Island της Νέας Υόρκης, τρεις από τους μαθητές του πανεπιστημίου Stony Brook νοίκιασαν ένα Ford και ταξίδεψαν δυτικά προς το Tuscon της Αριζόνα με σκοπό να αγοράσουν μαριχουάνα, την οποία σκόπευαν να μεταπουλήσουν. Δύο αδέλφια, από ευκατάστατη μάλιστα οικογένεια του Tuscon, παρουσιάστηκαν ως πωλητές. Δεν είχαν πρόθεση να πουλήσουν ναρκωτικά, ήθελαν να τους σκοτώσουν! Προφασιζόμενοι το επικίνδυνο της συναλλαγής τους παρέσυραν στην έρημο στα σύνορα με το Μεξικό και εκεί τους πυροβόλησαν. Οι δύο σκοτώθηκαν, ενώ ο τρίτος, ο τυχερός της παρέας, κατόρθωσε να ξεφύγει βγαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο. Χάρη στην κατάθεση αυτού η αστυνομία συνέλαβε τους δράστες, οι οποίοι καταδικάστηκαν και έμειναν δέκα χρόνια στην φυλακή. Ο Dharma γνώριζε τον έναν από τους άτυχους νέους κι έγραψε τους στίχους διαβάζοντας για το θέμα τα άρθρα της εφημερίδας Newsday του Long Island (06/09/1970), συντάκτης των οποίων ήταν ένας δημοσιογράφος από το Φοίνιξ, ο οποίος ασχολούταν με υποθέσεις σκανδάλων διαφθοράς. Λίγο αργότερα θα χάσει και αυτός τη ζωή του από βόμβα που τοποθετήθηκε στο αυτοκίνητό του!


Παρότι ο χρόνος της studio εκτέλεσης είναι περίπου 3,5 λεπτά στα live η εκτέλεση πλησιάζει ή και ξεπερνά το δεκάλεπτο χάρη στα καταπληκτικά κιθαριστικά solo. Ας ελπίσουμε ότι θα αξιωθούμε να το ξανά-ακούσουμε live!!!
Δύσκολα αγγίζεις ύμνους! Λίγες διασκευές του κομματιού έχουν γίνει με πιο ενδιαφέρουσα αυτή των The Opium Cartel ft. Venke Knutson, η οποία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αγγίξει τη μαγεία του πρωτοτύπου! Από το διαδίκτυο αλίευσα και μια  πραγματικά ενδιαφέρουσα animation αναπαράσταση του κομματιού που μπορείτε να δείτε.
It's said the West is nice this time of year
It's what they say…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ
17/8/19
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου