Οι κόκκινες λέξεις αποτελούν links και μπορείτε να τις πατήσετε.
Έχουν περάσει 9 χρόνια από τη χρονιά που κυκλοφόρησε το πρώτο σας άλμπουμ. Τι έχει αλλάξει στο ύφος του συγκροτήματος (αν έχει αλλάξει) και τι στη μουσική γενικά;
BOB: Πάρα πολλά αλλά και…τίποτα! Το βασικότερο είναι το ότι δεν είναι πια στην παρέα μας ο ιδρυτής της μπάντας, Tony Kash. Ξέρω οτι είναι κάπως παράδοξο αυτό αλλά κάπως έτσι τα έφερε η ζωή. Ο Tony ήταν μουσικός στο ξεκίνημα του και βρέθηκε με άλμπουμ στην Frontiers με το “καλημέρα” και να παίζει με επαγγελματίες γύρω του. Αυτό δεν είναι κάτι εύκολο.Οι πόρτες είναι βέβαια πάντα ανοικτές. Μουσικά αυτό όμως μεταφράζεται στο ότι οι ιδέες του ήταν λίγο πιο ακατέργαστες και σε σημεία generic του είδους κάτι το οποίο ήταν και καλό γιατί έδινε αυτή την AOR “αφέλεια” στον ήχο μας από την άλλη, δεν μπορούσαμε να έχουμε ιδιαίτερη προσωπικότητα.
Το A.O.R. είναι το ίδιο με αυτό που ήταν τη δεκαετία του ’80;
ΒΟΒ: Βασικά το AOR δεν είναι πλέον arena music αλλά βαθειά underground! Αυτό είναι το βασικότερο. Κάποτε ήταν το main thing under the “rock” file, τώρα είναι απλά ένα genre όπως το thrash ή το power metal. Μουσικά μου φαίνεται πάνω κάτω το ίδιο, βγαίνουν ΚΥΡΙΩΣ καλές δουλειές και αυτό είναι το καλό. Δε θα ακούσεις πολύ “σκουπίδι” μιας και ποτέ δεν ήταν αυτό το κριτήριο. Και μετά έχεις και μπάντες όπως οι Steel Panther που το διακωμωδούν και πετυχαίνουν, κάτι το οποίο κάνει ακόμα πιο trash τη φάση, που άλλοι κοπιάζουν για να ανεβάσουν το level.
ΒΟΒ: Kαθόλου, αλλά thats the beauty of it! Στον μουσικο/συνθετικό τομέα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μιας και δουλεύουμε λες και είμαστε στο ίδιο δωμάτιο, αλλά στα live…εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα μιας και τα αεροπορικά εισιτήρια όλο και ακριβαίνουν. It is what it is! Δεν θα τον άλλαζα με κανέναν άλλον βέβαια!
Που συναντιόνται (αν συναντιόνται) οι Firewind και οι Outloud;
BOB: χαχα,καλη ερώτηση. Μάλλον στις κρυφές δισολίες πίσω απο τα ρεφραίν μας και σιγουρα στο τελευταίο riff του “Fight On” που κλείνει το “VHS” και ταυτόχρονα και το…”μάτι” στους κοινούς μας fans.
Μεταξύ Let’s get Serious και Virtual Hero Society έχουν περάσει 4 χρόνια. Πόσο ώριμο και πόσο διαφορετικό είναι το Virtual Hero Society; Πως προήλθε ο τίτλος Virtual Hero Society;
BOB: Αρχικά,ο τίτλος απλός μου τα έσκασε ένα πρωι! “VHS” λέω, αυτό θα είναι. Στη συνέχεια μίλησα με τον Chandler και του είπα ότι θέλω να βρούμε ένα ακρωνύμιο για αυτό, κάποιες λέξεις μοντέρνες που θα παράγουν αυτό το τόσο νοσταλγικό “VHS”. Το τελικό νόημα είναι και αυτό που χαρακτηρίζει τη μουσική μας: είναι μεν old-school αλλα ακούγεται φρέσκια,σημερινή. To “VHS” συνεχίζει από εκεί που μείναμε στο Let’s ger Serious, δηλαδή με εμένα στο τιμόνι της σύνθεσης, μόνο που αυτή τη φορά ανέλαβα και την παραγωγή και μίξη. Ήθελα να βγάλω τον 100% δικό μου ήχο και νομίζω το πέτυχα.
Πως πήγαν τα γυρίσματα για το video του Virtual Heroes;
BOB: Μέχρι στιγμής έχουμε κάνει video για το Virtual Heroes, ενώ ετοιμαζόμαστε να κάνουμε και δύο "κανονικά" videos για τα άλλα δύο singles, τα "Borrowed Time" και "...And I Tried"
Το Virtual Heroes επιλέχθηκε γιατί ήθελα να δώσω κάτι διαφορετικό για πρώτο δείγμα του δίσκου και όχι αυτό που όλοι θα περίμεναν και νομίζω το πετύχα. Από την άλλη ήταν και το οτι δεν βρίσκαμε χρόνο να έρθει ο Chandler, οπότε έπρεπε να δείξουμε μια..."virtual" μπάντα να παίζει και αυτό δε θα ταίριαζε σε οποιοδήποτε άλλο κομμάτι εκτός από αυτό. Έτσι και έγινε λοιπόν, μού έστειλε ο Chandler υλικό, φίλμαρα και τους υπόλοιπους, ο Jim Scordilis δε πρόλαβε δυστυχώς να μου στείλει on time και γιαυτο δεν είναι στο video! Τόσο απλό, χαχα! Το στόρυ βέβαια είχε τον περισσότερο χαβαλέ, μιας και πήγαμε μια Κυριακή, 19 Αυγούστου στη Γλυφάδα, στην παραλία και με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Παναγιώτη Κουντουρά, κάναμε πρόβες με το εξαιρετικό καστ που είχα διαλέξει! Είναι όλοι ένας και ένας και όλα τα παιδιά τα ευχαριστώ απο την καρδιά μου ειλικρινά που έκαναν το καλύτερο δυνατά για να βγει αυτό το ιδιαίτερο στόρυ που ήθελα να δείξω με τους Virtual Heroes. Βέβαια, ακριβώς δίπλα μας, στα 2 μέτρα είχε παπουδες που έκαναν βόλτα με τα εγγόνια τους, μπαμπάδες που ψάρευαν με τα παιδιά τους (τα οποία βρίσκονταν από πάνω μας όλη την ώρα και αυτό δεν μας διευκόλυνε ιδιαίτερα) και βέβαια..ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει επικίνδυνα και κυριολεκτικά τρέχαμε να προλάβουμε να γυρίσουμε όλες τις σκηνές! Ευτυχώς τα καταφέραμε!
Μέσα στα απρόοπτα ήταν και ένα κυριολεκτικό blooper όταν ο θεος John Morris σηκωνεται να υπερασπιστεί την ηρωίδα του βίντεο Joanne David και του φεύγει το Sony Walkman μέσα στη θάλασσα! Ouch! Στη συνέχεια, είχα να διαλεξω απο 2,5 ωρες (!) slow motion footage το οποίο έπρεπε να παρακολουθήσω ολόκληρο και να διαλέξω κάπου στα 60-70 δευτερόλεπτα! Μού πήρε μόλις 3 ημέρες non-stop! Τέλος καλό, όλα καλά. Είμαι πολύ περήφανος γιαυτό το video γιατί βγήκε ακριβώς όπως το φανταζόμουν και ευχαριστούμε και την εταιρεία μας, τη ROAR που μας στήριξε.
BOB: ¨Ηταν μια πραγματικά μεγάλη επιτυχία να έχουμε 5 προτάσεις από τις πρώτες 5 εταιρείες που στείλαμε το ντεμπούτο μας! Εκεί καταλάβαμε ότι μάλλον κάνουμε κάτι καλά. Έμαθα πολλά, έγιναν πολλά κονέ στον χώρο και τώρα συνεχίζουμε με την ROAR που αυτά τα κονέ συγχωνεύθηκαν για το κοινό καλό. Αν μου έκανε πάντως κάτι εντύπωση, ήταν το πόσο straight ήταν ο Γερμανός (AOR Heaven) με τις πληρωμές του, αλλά και πόσο ψυχρός στην επικοινωνία. Μιας και ο κύριος Κοσμίδης, ο ιδιοκτήτης της ROAR είναι Ελληνο-Γερμανος, ΕΥΤΥΧΩΣ συνδυάζει τα καλά και των δύο εθνικοτήτων μιας και είναι και φαν της μπάντας αλλά και ένας πολύ όμορφος άνθρωπος. Το αντίθετο θα ήταν καταστροφικό, χαχαχα!
Παραγωγός, σκηνοθέτης, προσωπικό άλμπουμ , Outloud, Firewind, προσωπική ζωή. Πως τα συνδυάζεις ή καλύτερα καταφέρνεις όλα;
BOB: Δε μπορώ να σκεφτώ να κάνω οτιδήποτε άλλο σε αυτή τη ζωή. Έχω άλλες 1000 ιδέες που απλά δε προλαβαίνω να κάνω. Κοιτάζω να κλέβω χρόνο για να παίζω playstation και να καθαρίζει το μυαλό, να ξεαγχώνομαι και να παίρνω έμπνευση για νέες μουσικές. Απορώ με μερικούς μουσικούς που ασχολούνται όλη την ημέρα με το όργανό τους. Πως θα πάρεις νέα ερεθίσματα; Πως θα βγεις έξω από τη μουσική σου να δεις πως φαίνεται από άλλη οπτική γωνία;
BOB: Τα προσωπικά μου άλμπουμ είναι πραγματικά…κάθαρση. Δεν σκέφτομαι τίποτα, απλά κάνω αυτό που είχα ονειρευτεί μικρός, κάπου το 1988 όταν είδα εκείνο το live του Jean Michel Jarre στην Κίνα, στην τηλεόραση. Στο “Prognosis & Synopsis” για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να το ακούσει και να με “δει” σαν ανθρωπο και χαρακτήρα. Και στην τελική είναι αυτό που μάλλον ξέρω να κάνω καλύτερα απ’όλα: να παίζω keyboards. Η μεγαλύτερη διαφορά είναι στο οτι δεν έχω να βασιστώ σε κάποιον τραγουδιστή να έλθει να “σώσει¨την κατάσταση, πρέπει να ειπωθούν τα πάντα από το όργανο, να βγουν εικόνες και συναισθήματα από τα πλήκτρα και την ενορχήστρωση.
BOB: Χεχε, είμαι κάπου στα 136 αν δε κάνω λάθος. Μου αρέσει να το κάνω όχι για να τροφοδοτήσω τον σκηνοθέτη μέσα μου, καμία σχέση, αλλά για να βοηθήσω τις μπάντες να βγάλουν κάτι αξιοπρεπές και όχι τρασιά με ένα λογικό budget που καλύπτει τα έξοδα παραγωγής και τις εργατό-ώρες, just that. Πέρα από τις δικές μου μπάντες, έχω κάνει δουλειές με Rotting Christ, Innerwish, Nightrage, Suicidal Angels, Sunburst, Nightfall, WEB, Nullozero, Meden Agan, Bare Infinity, Arrayan Path, και βέβαια όλη αυτή την Ελληνική Κιθαριστική Σκηνή για την οποία είμαι και πολύ περήφανος μιας και με τα βίντεο αυτά η χώρα μας είναι πλέον από τις μεγαλύτερες “κιθαριστομάνες” παγκοσμίως!
Ποιό ήταν το πιο δύσκολο;
ΒΟΒ: Είναι κλισέ η απάντηση αλλά…ΟΛΑ έχουν τις δυσκολίες τους. Αρχικά, είτε θα κάνει παγωνιά, είτε θα καιγόμαστε, χαχαχαχα. Αν αυτά είναι οκ, μπορούν να υπάρξουν τεχνικά προβλήματα, καμένες ασφάλειες, λάμπες, μόνιτορ, γεννήτριες…ότι θες. Αν αυτά έχουν προβλεφθεί, τότε υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες, όπως γείτονες(!!!), διερχόμενοι περαστικοί (πιο πολλά θαυμαστικά!!!!!) κλπ. Αν το φροντίσουμε και αυτό, τότε μπορεί να υπάρχει κάποιος που “δεν του βγαίνει” ή “εγώ δεν γουστάρω να παίζω playback” (!!!) ή ακόμα και περιπτώσεις που κάποιος…ΔΕΝ ΗΡΘΕ! ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ! Πάντα γίνεται η δουλειά!
ΒΟΒ: Πολλά μπορούν να ειπωθούν περί του θέματος. Εγώ το πάω λίγο ανάποδα: ρωτάω ποιο είναι το διαθέσιμο budget και πάνω σε αυτό τους λέω τι μπορεί να γίνει. Πραγματικά μπορείς να κάνεις video με 100€ και μια τρομερή ιδέα, μπορείς να κάνεις και με 1500€ και να είναι μια βαρετή μπάντα να παίζει σε 4K. Όλα είναι στο τραπέζι, είμαι ιδιαίτερα ευέλικτος, και για εμένα μετράει να οπτικοποιήσεις ένα καλό τραγούδι παρά να κάνεις ένα καλό βιντεο για ένα μέτριο κομμάτι. Δυστυχώς η φάση αυτή δεν ισχύει, η ποιότητα της εικόνας μετράει πάρα πολύ, ο κόσμος φυσικά και πάντα θα ψαρώνει με μια ξανθιά σε slow motion από μία RED, πόσο μάλλον μια ARRI κάμερα, οπότε θα πω απλά ότι ένας καλός συνδυασμός/ratio όλων των παραγόντων, μπορεί να σε πάει κάπου καλά. Πάρε για παράδειγμα εκείνο το video των Planet Of Zeus με τον μποξέρ. Το filming είναι pro, το editing, το post, οι ηθοποιοί/συμμετέχοντες άψογοι και βέβαια το ίδιο το κομμάτι τα σπάει. Το αποτέλεσμα; ανέβηκε στην επιφάνεια μια ολόκληρη σκηνή μετά από αυτό.
Οι έλληνες καλλιτέχνες είναι συνεργάσιμοι, έχουν ιδέες;
BOB: Μπορώ να πώ απλα ενα “ναι” και να τελειώσει το θέμα, αλλά στο μουσικό τομέα…δεν υπάρχει αυτοπεποίθηση. Φοβούνται να δοκιμάσουν το παραμικρό, ένα λίγο πιο catchy refrain, μια πιο straight προσέγγιση γιατί φοβούνται το…youtube. Και αυτό οδηγεί σε τεράστια ανακύκλωση. Σαν παραγωγός δίνω μάχες, κυριολεκτικά, για να περάσω πράγματα μέσα που στο τέλος θα βοηθήσουν τις ίδιες τις μπάντες και τις περισσότερες φορές…φυσικά και κάνω το δικό μου,χαχαχα.
Αυτές τις ημέρες, πέραν από την προώθηση του καινούργιου δίσκου των Outloud ασχολείσαι με κάτι άλλο (συνθετικά, σκηνοθετικά, μουσικά κλπ)
ΒΟΒ: Βεβαίως,τι μας πέρασες για τίποτα χασομέρηδες,χαχαχαχα! Συνεχίζω ακάθεκτα με τα projects εδώ στο studio, νέοι δίσκοι Heart Attack, Mask Of Prospero, Moaning Silence, Costas Varras, και όλα τα παικτρόνια βέβαια όπως Dane Constantine, Manos J. Kouris κλπ κλπ. Παράλληλα έχω έτοιμο ένα νέο solo κομμάτι που θα κάνω και ένα killer videoclip -που θα παίζω και εγώ μέσα- επιτέλους μετά από 8 χρόνια! Είναι σαν τον υδραυλικό που στάζει το καζανάκι του η φάση! Η Symmetric Records προχωράει δυνατά, το Icon Disc App θα έχει μια δεύτερη σεζόν και πολλά άλλα!
Ποια από τα λάθη που έκανες στο ξεκίνημα με τους Firewind δεν έκανες με τους Outloud;
ΒΟΒ: Δεν έγινε κανένα λάθος, όλα είναι μέρος της learning process. Πάντα μπορούν να γίνουν τα πράγματα αλλιώς, μπορείς πάντα να κάτσεις και σπίτι και να μην κάνεις κανένα λάθος. Οι Firewind είναι αυτή τη στιγμή μια από τις κορυφαίες μπάντες της χώρας και μια υπολογίσιμη δύναμη παγκοσμίως. Οι Outloud είμαστε στον 4ο δίσκο, κάπου δλδ όπου ήμασταν με τους Firewind στο Allegiance, όπου και ουσιαστικά ξεκινήσαμε να παίζουμε σοβαρά εκεί έξω και να κάνουμε “ντόρο”. Λειτουργώ βάση ένστικτου και μπορώ να κάνω και λάθη αλλά και ανέλπιστα σωστές επιλογές. Το βασικό είναι ότι όλα έχουν γύρω τους καλή μουσική την οποία απολαμβάνει κάποιος κόσμος. Αν είναι αυτοί 10,100 η 1.000.000 άτομα…δεν είναι τόσο δικό μου το πρόβλημα. 27/9/18
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου