Διάλογος του μικροί Σπύρου με την μητέρα του κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα....
-Γρήγορα πήγαινε να κοιμηθείς! Αύριο έχετε διαγώνισμα στο σχολείο και πρέπει να ξεκουραστείς! Έξαλλου είναι αργά (22:30) για τηλεόραση τέτοια ώρα.....
-Άσε με μωρέ......θέλω να δω τους ΣΚΛΗΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΙΑΜΙ!!!!
Ένα τέτοιο σκηνικό έπαιζε κάθε φορά που ήθελα να δω την αγαπημένη μου σειρά τότε. Το μοναδικό μείον ήταν η παιδική μου ηλικία η οποία δεν μου επέτρεπε να καταλάβω όλα τα στοιχεία που ανέδυαν από την σειρά. Ένιωθα όμως βαθιά μέσα μου πως είχε κάτι που με τράβαγε σαν μαγνήτης και που με καθήλωνε. Όταν τα χρόνια πέρασαν και την ξαναείδα, με αντρικό πλέον μυαλό, τότε κατάλαβα!
Ηλιόλουστος ουρανός, παντοτινό καλοκαίρι, Ferrari Testarossa, φοίνικες, φλαμίνγκο, bikini girls(!!!)....ελκτικοί πόλοι για την καλύτερη τηλεοπτική σειρά (προσωπική εκτίμηση!) που παίχτηκε ποτέ στην τηλεόραση. Ένα πειραματικό, αστυνομικό show(σειρά) με μοναδικό soundtrack το όποιο έκανε αστέρες αγνώστους έως τότε ηθοποιούς, αναδεικνύοντας το κοσμοπολιτικό Miami, προκαλώντας ταυτόχρονα νέα στιλιστική φρενίτιδα η οποία καθιερώθηκε ως μόδα. Η τηλεθέαση σάρωσε, κάνοντας έτσι τις νύχτες του τηλεοπτικού κοινού της δεκαετίας του ογδόντα.....ακόμα πιο ενδιαφέρουσες! Η μοναδικότητα του Miami Vice έγκειται στο γεγονός του ότι για πρώτη φορά σε μια τηλεοπτική σειρά χρησιμοποιήθηκαν κινηματογραφικές "αξίες" όπως φωτισμός, cinematography, editing και φυσικά μουσική επένδυση. Πολύ μπροστά για την εποχή, ο συνδυασμός της μουσικής με την κινηματογραφική εικόνα κράτησε αμείωτο τον ενδιαφέρον του θεατή, ενισχύοντας την δραματικότητα και την σπουδαιότητα της κάθε σκηνής.
Η πόλη του Miami κυριολεκτικά γεννήθηκε μέσα από τις δυνατές εικόνες της σειράς. Τα παστέλ χρώματα των κτιρίων με την πρωτοποριακή φουτουριστική σχεδίαση τους, οι ατέλειωτες παραλιακές γραμμές με τους στολισμένους αυτοκινητοδρόμους από φοίνικες, οι ρομαντικές αποχρώσεις του ορίζοντα κατά το σούρουπο, τα πρασινογάλαζα νερά του ωκεανού, οι θηλυκές παρουσίες με τις ηλιοκαμένες καμπύλες τους, όλα τους έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της σειράς και της πλοκής της.
Στη σειρά πρωταγωνίστησαν ο άγνωστος τότε στην Ελλάδα, Don Johnson στο ρόλο του James “Sonny” Crockett κι ο Philip Michael Thomas στο ρόλο του Richard “Rico” Tubbs. H σειρά παίχτηκε από το 1984 έως και το 1989 από την ΕΤ1 και ήταν δημιουργία του Anthony Yerkovich.
Το χρώμα όμως ήταν ένα στοιχείο που κυριάρχησε και στην ένδυση επιβάλλοντας μια καινούργια τάση της μόδας για εκείνη την εποχή. Στενό t-shirt σε διάφορους χρωματισμούς σε συνδυασμό με αέρινο κουστούμι, βατές στα σακάκια με γυρισμένα προς τα έξω μανίκια, εσπαντρίλιες χωρίς κάλτσες και φυσικά το πιο must απ' όλα....Η χαίτη! Σήμα κατατεθέν της λαμπρότητας της δεκαετίας του ογδόντα ή αλλιώς χλευαστικό αντικείμενο για τα επόμενα χρόνια.
Το Miami Vice όμως δεν ήταν μόνο ωραία μέρη και ωραία πρόσωπα. Ήταν ΠΟΛΥ περισσότερα από αυτά! Δυνατό αστυνομικό σενάριο, αληθοφανής ερμηνείες των ηθοποιών, σπουδαία μουσικό παράβλημα, δεξιοτεχνικοί σκηνοθεσία, ακριβή παραγωγή και φυσικά καταιγιστικοί δράση. Η σειρά αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για επερχόμενες σειρές στην τηλεόραση αλλά και για κινηματογραφικές ταινίες οι οποίες θα γινόντουσαν blockbusters.
Η πόλη του Miami τη δεκαετία του ογδόντα αποτέλεσε κομβικό σημείο για την διακίνηση κόκας, προερχόμενη από τη λατινική Αμερική (Κολομβία, Κούβα κτλ). Αυτός ήταν και ο λόγος που αποτέλεσε ιδανικό μέρος για το ξέπλυμα όλου αυτού του μαύρου χρήματος. Η σειρά αντλώντας έμπνευση από τα παραπάνω, παρουσίαζε τις "undercover" περιπέτειες των αστυνομικών Sonny Crockett(Don Johnson) και Ricardo Tubbs(Philip Michael Thomas) οι οποίοι διείσδυαν στον υπόκοσμο της υψηλής κοινωνίας προκειμένου να ξεσκεπάσουν τα ρυπαρά στοιχεία που αποτελούσαν μέρος της. Τα ακριβά ρούχα, τα super cars (Ferrari Daytona Spider και Ferrari Testarossa) και η μεγάλη ζωή ήταν απλά τα απαραίτητα (και καλά!) εφόδια που θα εξασφάλιζαν το ασφαλές περιβάλλον για να παραμείνει μυστική η πραγματική τους ιδιότητα. Το Miami ήταν ουσιαστικά ένας παράδεισος με "βρώμικα" πρόσωπα.
Τα μεγάλα αστέρια της σειράς ήταν οι ηθοποιοί Don Johnson και ο Philip Michael Thomas. Ένα ταιριαστό πρωταγωνιστικό δίδυμο αλλά και με αρκετές αντιθέσεις οι οποίες συνετέλεσαν ακόμα περισσότερο σε αυτό το δέσιμο. Τι κι αν φορούσαν πολύχρωμα ρούχα; Στην αποκάλυψη της αλήθειας και στην ώρα του λάθους-σωστού το μόνο που έβλεπαν ήταν άσπρο ή μαύρο. Μέσα από το show σε βοηθητικούς guest ρόλους, παρέλασαν πάρα πολλοί ανερχόμενοι άλλα και καταξιωμένοι αστέρες τόσο της υποκριτικής όσο και της μουσικής. Dennis Farina, Bruce Willis, Burt Young, Michael Madsen, Glenn Frey, Gene Simmons, Power Station, Miles Davis, Phil Collins, Ted Nugent, Jan Hammer, Fiona, Leonard Cohen, Frank Zappa, Liam Neeson, Laurence Fishburne, Willie Nelson, Wesley Snipes, Viggo Mortensen, Melanie Griffith, Benicio del Toro, Ben Stiller, Penelope Ann Miller, Alfred Molina, James Brown, Sheena Easton, Michael Des Barres, Reni Santoni, Frank Stallone, Julia Roberts είναι απλώς μια μικρή λίστα από τους καλεσμένους.
Όπως είπαμε άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο της σειράς ήταν και η μουσική. Καθ όλη την διάρκεια της ακουστήκαν πάρα πολλά γνωστά τραγούδια άλλα δημιουργήθηκαν και αποκλειστικά κομμάτια τα οποία συμπεριελήφθησαν στα τρία soundtracks που κυκλοφόρησαν καθώς επίσης και στις δυο best of συλλογές. Ας δούμε μερικά από αυτά:
JAN HAMMER: The original Miami Vice theme, Crockett's theme(!!!)
GLENN FREY: Smuggler's blues , You belong to the city(!!!!)
CHAKA CHAN: Own the night(!)
PHIL COLLINS: In the air tonight
TINA TURNER: Better be good to me
STEVE JONES: Mercy
BILL CHAMPLIN: The last unbroken heart
ANDY TAYLOR: When the rain comes down(!!!)
ROXY MUSIC: Lover
PAT BENATAR: Hit me with your best shot
THE POINTER SISTETS: I'm so excited
FOREIGNER: I want to know what love is
AUTOGRAPH: Turn on the radio
TOMMY SHAW: Dangerous game
IRON MAIDEN: Only the good die young
HONEYMOON SUITE: Feel it again
RUSS BALLARD: Voices, Into the night
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε πως η σειρά ξεκίνησε κάπως χαλαρά καθώς όμως προχώρησε και θέλοντας να ανεβάσει τις μετοχές της στον τηλεοπτικό ανταγωνισμό, σοβάρεψε. Κωμικά στοιχειά όπως ο αλιγάτορας ονόματι Elvis που είχε για pet ο Sonny Crockett γρήγορα εξαλείφτηκαν ενώ ένα δυνατό χαρτί έπεσε πάνω στο τραπέζι του Miami Vice. Ο Edward James Olmos στον ρόλο του επικεφαλή αστυνομικού υπασπιστή Martin Castillo έφερε αυτή την πειθαρχία και την ωριμότητα που ήταν τόσο απαραίτητα για να έλθει έτσι η απόλυτη ισορροπία με τα υπόλοιπα συστατικά.
Το Miami Vice παρέμεινε στον τηλεοπτικό αέρα για πέντε seasons. Στην διάρκεια αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, έκανε μια μικρή κοιλία (3η και 4η σεζόν) άλλα αυτό που τελικά έμεινε ύστερα από τόσα χρόνια ήταν η μοναδικότητα του. Γνήσιο τέκνο της δεκαετίας του ‘80, αποτελεί ανακλαστήρα μιας εποχής που κυριαρχώ στοιχείο της ήταν η έννοια του "μεγάλου".
Μεγάλη παράγωγη, μεγάλοι απήχηση.....μεγάλες αναμνήσεις!
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Διαβάστε εδώ το αντίστοιχο άρθρο για το Muppet Show
20/8/18
-Γρήγορα πήγαινε να κοιμηθείς! Αύριο έχετε διαγώνισμα στο σχολείο και πρέπει να ξεκουραστείς! Έξαλλου είναι αργά (22:30) για τηλεόραση τέτοια ώρα.....
-Άσε με μωρέ......θέλω να δω τους ΣΚΛΗΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΙΑΜΙ!!!!
Ένα τέτοιο σκηνικό έπαιζε κάθε φορά που ήθελα να δω την αγαπημένη μου σειρά τότε. Το μοναδικό μείον ήταν η παιδική μου ηλικία η οποία δεν μου επέτρεπε να καταλάβω όλα τα στοιχεία που ανέδυαν από την σειρά. Ένιωθα όμως βαθιά μέσα μου πως είχε κάτι που με τράβαγε σαν μαγνήτης και που με καθήλωνε. Όταν τα χρόνια πέρασαν και την ξαναείδα, με αντρικό πλέον μυαλό, τότε κατάλαβα!
Οι πρωταγωνιστές της σειράς Don Johnson και ο Philip Michael Thomas. |
Η πόλη του Miami κυριολεκτικά γεννήθηκε μέσα από τις δυνατές εικόνες της σειράς. Τα παστέλ χρώματα των κτιρίων με την πρωτοποριακή φουτουριστική σχεδίαση τους, οι ατέλειωτες παραλιακές γραμμές με τους στολισμένους αυτοκινητοδρόμους από φοίνικες, οι ρομαντικές αποχρώσεις του ορίζοντα κατά το σούρουπο, τα πρασινογάλαζα νερά του ωκεανού, οι θηλυκές παρουσίες με τις ηλιοκαμένες καμπύλες τους, όλα τους έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της σειράς και της πλοκής της.
Το Miami Vice όμως δεν ήταν μόνο ωραία μέρη και ωραία πρόσωπα. Ήταν ΠΟΛΥ περισσότερα από αυτά! Δυνατό αστυνομικό σενάριο, αληθοφανής ερμηνείες των ηθοποιών, σπουδαία μουσικό παράβλημα, δεξιοτεχνικοί σκηνοθεσία, ακριβή παραγωγή και φυσικά καταιγιστικοί δράση. Η σειρά αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για επερχόμενες σειρές στην τηλεόραση αλλά και για κινηματογραφικές ταινίες οι οποίες θα γινόντουσαν blockbusters.
Τα μεγάλα αστέρια της σειράς ήταν οι ηθοποιοί Don Johnson και ο Philip Michael Thomas. Ένα ταιριαστό πρωταγωνιστικό δίδυμο αλλά και με αρκετές αντιθέσεις οι οποίες συνετέλεσαν ακόμα περισσότερο σε αυτό το δέσιμο. Τι κι αν φορούσαν πολύχρωμα ρούχα; Στην αποκάλυψη της αλήθειας και στην ώρα του λάθους-σωστού το μόνο που έβλεπαν ήταν άσπρο ή μαύρο. Μέσα από το show σε βοηθητικούς guest ρόλους, παρέλασαν πάρα πολλοί ανερχόμενοι άλλα και καταξιωμένοι αστέρες τόσο της υποκριτικής όσο και της μουσικής. Dennis Farina, Bruce Willis, Burt Young, Michael Madsen, Glenn Frey, Gene Simmons, Power Station, Miles Davis, Phil Collins, Ted Nugent, Jan Hammer, Fiona, Leonard Cohen, Frank Zappa, Liam Neeson, Laurence Fishburne, Willie Nelson, Wesley Snipes, Viggo Mortensen, Melanie Griffith, Benicio del Toro, Ben Stiller, Penelope Ann Miller, Alfred Molina, James Brown, Sheena Easton, Michael Des Barres, Reni Santoni, Frank Stallone, Julia Roberts είναι απλώς μια μικρή λίστα από τους καλεσμένους.
JAN HAMMER: The original Miami Vice theme, Crockett's theme(!!!)
GLENN FREY: Smuggler's blues , You belong to the city(!!!!)
CHAKA CHAN: Own the night(!)
PHIL COLLINS: In the air tonight
TINA TURNER: Better be good to me
STEVE JONES: Mercy
BILL CHAMPLIN: The last unbroken heart
ANDY TAYLOR: When the rain comes down(!!!)
ROXY MUSIC: Lover
PAT BENATAR: Hit me with your best shot
THE POINTER SISTETS: I'm so excited
FOREIGNER: I want to know what love is
AUTOGRAPH: Turn on the radio
TOMMY SHAW: Dangerous game
IRON MAIDEN: Only the good die young
HONEYMOON SUITE: Feel it again
RUSS BALLARD: Voices, Into the night
Το Miami Vice παρέμεινε στον τηλεοπτικό αέρα για πέντε seasons. Στην διάρκεια αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, έκανε μια μικρή κοιλία (3η και 4η σεζόν) άλλα αυτό που τελικά έμεινε ύστερα από τόσα χρόνια ήταν η μοναδικότητα του. Γνήσιο τέκνο της δεκαετίας του ‘80, αποτελεί ανακλαστήρα μιας εποχής που κυριαρχώ στοιχείο της ήταν η έννοια του "μεγάλου".
Μεγάλη παράγωγη, μεγάλοι απήχηση.....μεγάλες αναμνήσεις!
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Διαβάστε εδώ το αντίστοιχο άρθρο για το Muppet Show
20/8/18
Δημοσίευση σχολίου