ROBIN TROWER: ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ

Μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία του Άγγλου κιθαρίστα Robin Trower, που οι παλαιότεροι τον έμαθαν χάρις στη συμμετοχή του στους Procol Harum. Η επαγγελματική καριέρα του ξεκίνησε το 1962 όταν έπαιζε με τους Paramounts. Σαν συγκρότημα θα ήταν σχεδόν άγνωστοι αν δεν έπαιζαν εκεί τόσο ο Robin Trower όσο κι οι Gary Brooker (πιάνο/φωνή και ιθύνων νους των Procol Harum) αλλά κι ο μπασίστας Chris Copping κι αυτός μετέπειτα μέλος των Procol Harum. Οι Paramounts διαλύθηκαν το 1966 με τον Trower να σχηματίζει τους Jam (σ.σ. καμία σχέση με το συγκρότημα του Paul Weller). To 1967 ξανασυνάντησε τον Gary Brooker και έγινε μέλος των νεοσύστατων Procol Harum όπου μαζί τους ηχογράφησε 8 άλμπουμ αλλά δεν συμμετέχει στην ηχογράφηση του μεγαλειώδους "A whiter shade of Pale"! Ο Trower ήταν μέλος του συγκροτήματος την πρώτη ένδοξη εποχή τους και συγκεκριμένα από το 1967 έως και το 1971 για να αποχωρήσει και να ασχοληθεί με την προσωπική καριέρα του. Στους Procol Harum επέστρεψε το 1991 και ηχογράφησε το άλμπουμ The Prodigal Stranger και το 1995 το άλμπουμ The Long Goodbye.

H μετέπειτα προσωπική καριέρα του που κινήθηκε στο χώρο του blues αλλά και του rock εκείνης της εποχής (σ.σ. δεκαετία του 70), προξενεί ερωτηματικά πως άντεξε(!) τόσα χρόνια και τόσους δίσκους παίζοντας το art rock των Procol Harum.
Όταν το 1971 αποχώρησε από τους Procol Harum,  σχημάτισε τους Jude με τραγουδιστή τον Frankie Miller(πρώην Stone the Crows), μπασίστα/τραγουδιστή τον James Dewar και ντράμερ τον πρώην Jethro Tull, Clive Bunker. Δεν υπήρξε χημεία μεταξύ τους και χωρίς να ηχογραφήσουν τίποτε, διαλύθηκαν.
Το 1973 ξεκινά η προσωπική καριέρα του με την κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ με τίτλο Twice Removed from Yesterday (Νο 106 Αμερική). Έχοντας σχηματίσει ένα ευέλικτο τρίο με τους James Dewar μπάσο/τραγούδι και Reg Isidore  ντραμς σχηματίζει τους Robin Trower Band όπου μαζί ηχογραφούν μια σειρά πολύ καλών άλμπουμ με καλύτερα τα Bridge of Sighs (1974), Long Misty Days (1976) και Robin Trower Live(1976). Tο επίπεδο του Trower ανεβαίνει δίσκο προς δίσκο και εκτός από το άρτιο παίξιμό του χαρακτηρίζεται κι από μια σειρά ευρηματικών τεχνικών που τον τοποθετούν ανάμεσα στους καλύτερους κιθαρίστες του blues/rock που όμως δεν είχε την ανάλογη καταξίωση από τον κόσμο.Ο Trower διαψεύδει το περιστατικό ότι 'έμαθε" στον Robert Fripp των King Crimson κάποια κιθαριστικά μυστικά,  λέγοντας ότι ποτέ δεν του έκανε μαθήματα, απλά κατά τη διάρκεια μιας κοινής περιοδείας τζάμαραν, δείχνοντας ο ένας στον άλλο κάποιες τεχνικές.

Το 1981 ηχογράφησε το πρώτο από τα τρία άλμπουμ που κυκλοφόρησε μαζί με τον μπασίστα /τραγουδιστή Jack Bruce. Τίτλος του B.L.T για να ακολουθήσει το Truce (1982) και το Seven Moons (2008)
Η συναυλία που έδωσε στη Βόννη για τα 60 γενέθλιά του, βιντεοσκοπήθηκε και κυκλοφόρησε σε dvd και cd με τίτλο Living out of Time: Live.
Σήμερα στην ηλικία των 73 ετών δεν έχει σταματήσει να περιοδεύει κυρίως στην Αμερική, ενώ τελευταίο studio άλμπουμ του είναι το Time and Emotion (2017). Η τελευταία συναυλία του ήταν στις 20 Μαρτίου 2018 στηνAnnapolis όπου λίγο μετά την έναρξη της συναυλίας κι αφού είχε παίξει δύο από τα καλύτερα τραγούδια του, τα κλασικά  "Day of The Eagle" και "Bridge of Sighs" είπε στον κόσμο ότι θα διακόψει τη συναυλία γιατί δεν αισθάνεται καλά. Πράγματι,  πηγαίνοντας στα παρασκήνια λιποθύμησε και αμέσως τον μετέφεραν σε τοπικό νοσοκομείο όπου του δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

TRIVIA

• Οι Paramaounts είχαν μια επιτυχία, τη διασκευή του "Poison Ivy"(1964, Νο 35 Μ.Βρετανία), πρώτη εκτέλεση το 1959 από τους Coasters.
• Έπαιξε στα άλμπουμ του Bryan Ferry, Taxi (1993), Mamouna (1994) και Dylanesque (2007).
• Στους επηρεασμούς του αλλά και στα είδωλά του πάντα αναφέρει τον James Brown.
• Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στα 13 του όταν άκουσε για πρώτη φορά το παίξιμο του Scotty Moore, κιθαρίστα του Elvis Presley. 
  

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Twice Removed from Yesterday (1973)
Bridge of Sighs (1974)
Long Misty Days(1976)


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ\

15/6/18

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος