Γράφει ο Γιάννης 602.
Ο Eric Woolfsonγεννήθηκε στην Γλασκώβη της Σκωτίας στις 18 Μαρτίου 1945. Στην μουσική τον μύησε ένας θείος του, εξαιρετικός πιανίστας, ο οποίος τον ενέπνευσε στο να θέλει να γίνει μουσικός . Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ο Eric εγκατέλειψε τα μαθήματα, άρχισε να παίζει μόνος του και κατέληξε αυτοδίδακτος πιανίστας που δεν μπόρεσε ποτέ να διαβάσει μουσική. Στα εφηβικά του χρόνια, δοκίμασε για μικρό διάστημα ανεπιτυχώς το επάγγελμα του λογιστή, πριν αποφασίσει να μετακομίσει νοτιότερα (Λονδίνο) για να αναζητήσει ευκαιρίες στην μουσική βιομηχανία.
Κατάφερε να εργαστεί ως πιανίστας σε ηχογραφήσεις. Σε κάποιες από εκείνες συνεργάστηκε με τους μετέπειτα Led Zeppelin, Jimmy Page & John Paul Jones (αμφότεροι περιζήτητοι session μουσικοί) ενώ κατόρθωσε να περάσει από ακρόαση για τον - τότε - μάνατζερ των Rolling Stones, Andrew Loog Oldham, ο οποίος εντυπωσιασμένος από τον Woolfson, τού προσέφερε συμβόλαιο συνθέτη τραγουδιών στην νεοσύστατη εταιρεία του ‘’Immediate Records’’ καθώς και συμμετοχή σε διάφορες παραγωγές ως πιανίστα.
 |
| Alan Parsons project. |
Τραγούδια του ερμήνευσαν, στα χρόνια που ακολούθησαν, μεταξύ άλλων και οι: Marianne Faithfull, Tremeloes, Marmelade, Joe Dassin, Frank Ifield & Dave Berry (οι δύο τελευταίοι υπήρξαν επιτυχημένοι τραγουδιστές στις αρχές των 60s στο Ηνωμένο Βασίλειο).
Ένας ακόμη επιτυχημένος καλλιτέχνης που ερμήνευσε σύνθεση του Woolfson ήταν ο Chris Farlowe. Το τραγούδι ‘’Baby Make it Soon’’ αποτέλεσε την δεύτερη πλευρά στον μικρό δίσκο ‘’Out of Time’’, σε παραγωγή του Mick Jagger (Νο. 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο). Στην ίδια δεκαετία υπέγραψε και με την ‘’Southern Music’’ ως συνθέτης. Εκεί συνάντησε τους Andrew Lloyd Webber & Tim Rice, οι οποίοι προσανατολίζονταν στην ιδέα να δημιουργήσουν θεατρικά μιούζικαλ ως όχημα για τα τραγούδια τους αντί να ‘’τροφοδοτούν’’ τα μεγάλα ονόματα της εποχής τους. Ο Woolfson, με την πάροδο του χρόνου, συνειδητοποίησε πόσο επιτυχημένη ήταν η ιδέα τους. Ο ίδιος θα ακολουθούσε τον ίδιο δρόμο αρκετά χρόνια αργότερα. Στον δρόμο για την αναζήτηση ευκαιριών στο Λονδίνο, ενεπλάκη με κάποιο πρακτορείο μουσικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα την συμμετοχή του ως πιανίστας στους Herman’s Hermits για μικρό διάστημα, οι οποίοι ήταν ένα από τα συγκροτήματα που είχε υπογράψει το συγκεκριμένο πρακτορείο. Ο Eric είχε μεγάλες ελπίδες να γίνει μόνιμο μέλος σ’ ένα από τα υπόλοιπα σχήματα αλλά επειδή δεν μπορούσαν να τού εγγυηθούν την θέση αποφάσισε να συνεχίσει την διαδρομή προς το την πρωτεύουσα. Οι μουσικοί που άφησε πίσω στο Manchester, λίγο αργότερα, έγιναν γνωστοί ως 10cc, με την βοήθεια των οποίων, ως Eric Elder, κυκλοφόρησε μικρό δίσκο με τα τραγούδια "San Tokay" / "Sunflower" το 1971.
Στα πρώτα χρόνια των 70s ήταν ανεξάρτητος δισκογραφικός παραγωγός για διάφορες εταιρείες, δουλεύοντας με καλλιτέχνες όπως οι Tremeloes, Equals & Dave Berry. Στο ίδιο διάστημα είχε την ιδέα να κάνει έναν δίσκο εμπνευσμένο από τον Edgar Allan Poe. Συνέθεσε μέρος του υλικού, που βρήκε αργότερα τον δρόμο του στους Alan Parsons Project, και ηχογράφησε κάποια δοκιμαστικά (demos) με τον κιθαρίστα των Tremeloes Rick Westwood, στα οποία έκανε την παραγωγή, αλλά δεν ήταν σίγουρος ότι είχε την απαιτούμενη ικανότητα να πραγματοποιήσει το εγχείρημα και απέκλεισε την ιδέα. Παρά το γεγονός ότι πολλά τραγούδια του είχαν ηχογραφεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ο Woolfson δεν έβλεπε το μέλλον του ως συνθέτης να τού αποφέρει χρήματα με ευκολία και αποφάσισε να στραφεί στην εκπροσώπηση καλλιτεχνών. Οι δύο πρώτοι πελάτες του ήταν ο τραγουδιστής Carl Douglas, γνωστός από τον επιτυχία του ‘’Kung Fu Fighting’’, και ο δισκογραφικός παραγωγός Alan Parsons, με τον οποίο είχαν συναντηθεί σε ηχογράφηση στα Abbey Road Studios. Ο Parsons είχε αποφασίσει να γίνει παραγωγός και υπό την εκπροσώπηση του Woolfson έκανε επιτυχίες με τους Pilot, Cockey Rebel, John Miles και Al Stewart. Αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες και τεχνικές του Parsons, ο Woolfson θεώρησε ότι ήταν η ευκαιρία να επαναφέρει στο προσκήνιο την ιδέα του για τον δίσκο στον Edgar Allan Poe και έτσι δημιουργήθηκαν οι Alan Parsons Project . Μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου ‘’Tales of Mystery and Imagination, Edgar Allan Poe’’ (1976, διαβάστε εδώ την ιστορία του πρώτου άλμπουμ τους), ήταν προφανές στους δημιουργούς του ότι οι ιδέες που είχαν απαιτούσαν περισσότερες κυκλοφορίες. Επειδή η αρχική συμφωνία αφορούσε μόνον την κυκλοφορία ενός δίσκου, έγινε νέα με την Arista Records για εννέα επιπλέον (διαβάστε εδώ την ιστορία του άλμπουμ Vulture Culture).
Η επιτυχία των Alan Parsons Project (1976-1987) ήταν τεράστια με εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων, επιτυχημένα singles, με τον Woolfson να τραγουδά σε κάποια από αυτά (‘’Eye in the Sky’’, ‘’Time’’ & ‘’Don’t Answer Me’’ και με μεταδόσεις σε αμερικάνικα ραδιόφωνα που έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο.
Μετά από δέκα δίσκους, ήθελε να εξελιχθεί σε άλλες μουσικές περιοχές και αποφάσισε να ασχοληθεί με τα θεατρικά μιούζικαλ. Η πρώτη απόπειρα ήταν εμπνευσμένη από τον Sigmund Freud, είχε τον τίτλο Freudiana’ και έκανε πρεμιέρα στην Βιέννη το 1990. Η προσέγγιση στον Freud ήταν αποτέλεσμα της συζύγου του, η οποία είχε σπουδάσει ψυχολογία.
Ακολούθησαν τα – επίσης – επιτυχημένα μιούζικαλ Gaudi (1994), εμπνευσμένο από τον Ισπανό αρχιτέκτονα Antonio Gaudi, Gambler (1996), εμπνευσμένο από τις εμπειρίες του κατά την διαμονή του στο Monte Carlo στα τέλη της δεκαετίας 70s, Edgar Allan Poe (2003) και Dancing with Shadows (2007).
Η τελευταία δουλειά του Woolfson ήταν η αναδρομή στα αρχεία των Alan Parsons Project για την εύρεση κομματιών που θα χρησιμοποιούνταν ως bonus στις remastered επανεκδόσεις των δίσκων.
Από εκεί ‘’ξέθαψε’’ πολύ υλικό, το οποίο για διαφόρους λόγους δεν είχε συμπεριληφθεί σε δίσκους.
TRIVIA:
• Για το σύντομο διάστημα που εργάστηκε ως λογιστής είχε δηλώσει: ‘’Καλύτερα να ήμουν μαθητευόμενος σε τσίρκο...’’
• Το μιούζικαλ Gambler ήταν ιδιαίτερο επιτυχημένο στην Κορέα, με πολλές παραγωγές και αρκετά βραβεία.
• Η εποχή που διέμενε στο Monte Carlo υπήρξε επίσης έμπνευση και για τον δίσκο των Alan Parsons Project The Turn of a Friendly Card.
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
7/5/18
Δημοσίευση σχολίου