Γεια σας καλοί μου φίλοι! Ελπίζω να είσαστε όλοι καλά και να περάσατε ένα ευχάριστο Πάσχα. Πάμε να ξεκινήσουμε το σημερινό Rock Zapping από την Αμερική και έναν καλλιτέχνη που προσπάθησε αυτός και η μπάντα του να γίνουν κάποτε διάσημοι μα δε τα κατάφεραν και τόσο καλά. Μιλώ για τον Ron Keel, που κάποτε με τους Keel και τους Αμερικάνους Steeler (πρώτο “σπίτι” του Malmsteen), στα μέσα της δεκαετίας του 80 ήθελαν να κάνουν το μεγάλο βήμα. Σήμερα έχουμε στα χέρια μας το προσωπικό άλμπουμ του Ron Keel, με τίτλο “Μetal Cowboy”, το οποίο είχε κυκλοφορήσει το 2014 ως ανεξάρτητη κυκλοφορία και τώρα πια ως επίσημη. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά, ίσως ότι καλύτερο υπάρχει κάτω από το όνομα του, που μοιράζεται πολύ σωστά και πολύ όμορφα ανάμεσα στο hard rock και το southern rock.
Ώριμες συνθέσεις, καλή παραγωγή, το “Metal Cowboy”, ακούγεται πολύ ευχάριστα και νοσταλγικά. Τα ίδια συμβαίνουν και με τους Black Stone Cherry, που παίζουν straight forward rock στα μούτρα μας! Πολύ καλή δουλειά το “Family tree”, ειδικά για τους φίλους του σύγχρονου southern και Αμερικάνικου rock εν γένει. Ακόμα μια κυκλοφορία με έντονο ενδιαφέρον. Πάμε τώρα και σε έναν μουσικό/συνθέτη που ποτέ δε πήρε τα credits που του άξιζαν.
Είναι ο Ken Hensley, ο οποίος με τους Uriah Heep (και όχι μόνο) μας έχει προσφέρει διαμάντια της rock μουσικής. Κυκλοφορεί τη συλλογή “Rare and timeless”, με λίγα τραγούδια από την εποχή των Heep, περισσότερο υλικό από τα δικά του άλμπουμ αλλά και κάποιες συνθέσεις που είχε κάνει με άλλες μπάντες όπως οι Blackfoot. Όλα τα τραγούδια είναι άλλες εκτελέσεις από τις κανονικές και αλλού δίνουν μια άλλη διάσταση (“Send me an angel”) και αλλού χάνουν πανηγυρικά (“Lady in black”) σε σχέση με τις πρωτότυπες. Γενικά μια αμφιλεγόμενη συλλογή κατά την άποψη μου.
Για πάμε και στο χώρο του κλασικότροπου metal, και στο 'The last king” των Ragen Heart. Επικό κατά στιγμές, κλασικό αλλού, με πολλές ενδιαφέρουσες συνθέσεις, αρκετά καλή παραγωγή και διάχυτη έμπνευση, είναι μια κυκλοφορία που οι φίλοι του γνήσιου metal θα πρέπει να προσέξουν. Ειδικά το “Forever rain” που άρεσε ιδιαίτερα! Πάμε τώρα σε μια πολύ όμορφη AOR κυκλοφορία. Odyssey Desperado και “Don't Miss The Sunset” νομίζω πως θα είναι ένα από τα καλύτερα μελωδικά άλμπουμ που έχω ακούσει μέσα στο 2018 με πολλές εξαιρετικές στιγμές, ρυθμούς, μελωδίες, πλήκτρα-κιθάρες σε σωστές αναλογίες και πολύ συναίσθημα. Οι φίλοι του μελωδικού ήχου, πρέπει οπωσδήποτε να τσεκάρουν. Αξίζει.
Σας αρέσανε οι Yes; Αν ναι, τότε θα σας αρέσει και η νέα έκδοση του “Fly From Here-Return Trip”, που δεν κάνει την διαφορά σε σχέση με ότι γνωρίζουμε. Απλά θα έλεγα ότι είναι εδώ και αρκετά χρόνια το πιο ρυθμικό τους άλμπουμ, το οποίο δουλεύουν ξανά (είχε κυκλοφορήσει αρχικά το 2011) και το ορίζουν ξανά. Για τους φίλους του prog rock σίγουρα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, οι υπόλοιποι τσεκάρετε, θα βρείτε στιγμές.
Έφτασε η ώρα της γκρίνιας! Ritchie Blackmore's Rainbow - “Memories in Rock II (Live)”. Δε μας έφτανε το πρώτο, έχουμε και δεύτερο. Δηλαδή ρε παιδιά, τέτοιο πράμα ούτε στον εχθρό σας. Δε τα ακούνε πριν τα κυκλοφορήσουν; Κοντεύει να καταρρεύσει ο μύθος των Rainbow. Κακοτεχνία, ότι καλύτερο σχόλιο μπορώ να κάνω. Ούτε νότα δε στέκεται δίπλα στο όνομα Rainbow επάξια εδώ. Πάμε να κλείσουμε και το σημερινό Rock Zapping με τους Jaded Heart και την ολοκαίνουργια δουλειά τους “Devil's gift”. Δυνατό, σύγχρονο μελωδικό metal, άλλες φορές ενδιαφέρον, άλλες όχι. Το άλμπουμ διχάζεται ανάμεσα στην μετριότητα και σε κάποιες καλές συνθέσεις, σε ένα ύφος που δύσκολα μπορώ να τους παρακολουθήσω μιας και τους είχα μάθει σαν μια πολύ πιο μελωδική μπάντα. Πάντως τραγούδια όπως το “Tears of our world” ή το “Wasteland” μας δείχνουν ότι εξακολουθούν να έχουν ικανότητες!
Δημήτρης Σειρηνάκης
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ROCK ZAPPING
Δημοσίευση σχολίου