Γράφει ο Αλέξανδρος Ριχάρδος.
Η εκκίνηση της μεγαλειώδους καριέρας τους δόθηκε το 1977 στο Barnsley, μια μικρή πόλη κοντά στο Leeds από ένα από τα πολλά άγνωστα και μικρά συγκροτήματα. Το όνομά τους Son of A Bitch. Πριν από αυτούς ο κιθαρίστας Graham Oliver κι ο μπασίστας Steve “Dobby” Dawson έπαιζαν στους Sob που είχαν πάρει το όνομά τους από το άλμπουμ των Free, “Tons of Sobs”! Στο Ν. Γιορκσάιρ υπήρχε ένα άλλο άγνωστο μικρό συγκρότημα με το όνομα Coast το οποίο εμπνεύστηκαν από το τραγούδι των Trapeze, “Coast to Coast”. Εκεί συναντούμε τους νεαρούς Peter “Biff” Byford τραγούδι και Paul Quinn κιθάρα.
Συμπωματικά και τα δύο συγκροτήματα άνοιγαν τις συναυλίες του συγκροτήματος που είχε φτιάξει ο γνωστός ντράμερ Cozy Powell, τους Hammer.
Όπως συμβαίνει πάντα σε όλα τα συγκροτήματα, οι πρώτες ημέρες είχαν τα καλά τους αλλά και τα κακά τους κυρίως από οικονομικής πλευράς. Το όνομα με το οποίο εμφανιζόντουσαν ήταν το Son of A Bitch που ήταν προκλητικό και άρεσε. Ημέρα με την ημέρα, η προσωπικότητα του νεαρού Peter Byford, ξεχώριζε. Το τέταρτο παιδί μιας φτωχής οικογένειας του West Yorkshire, είδε νωρίς τον πατέρα του να χάνει, όταν του το έπιασε υφαντουργικό μηχάνημα, στη δουλειά που εργαζόταν. Στα 15 του έγινε μέλος συγκρτοτήματος, δουλεύοντας σαν βοηθός ξυλουργού, αφήνοντας το σχολείο και αφήνοντας έγκυο τη νεαρή φίλη του Linda. Παντρεύτηκαν γρήγορα αλλά ο γάμος τους δεν άντεξε κι ας είχαν 2 παιδιά. Για να συνητηρθούν, αλλάζει επάγγελμα κι από βοηθός ξυλουργού, πιάνει δουλειά σαν εργάτης σε ορυχείο (όχι μέσα στη στοά λόγω ύψους), ενώ παράλληλα, εμφάνιση με εμφάνιση, διαμόρφωνε και έναν καλύτερο frontman. Έγινε επικοινωνιακός με το κοινό, το συγκρότημα άρχισε να φτιάχνει καλό όνομα παίζοντας σε pubs κι ό ίδιος εμφανιζόταν με ένα jacket που είχε φτιάξει από αλεξίπτωτο κι είχε διακοσμήσει με νεκροκεφαλές, spandex (που φορούσαν όλοι τότε) και μπότες Doc Martens (δανεικές!). Η πρώτη δισκογραφική εμφάνιση του, έγινε το 1971 όταν έπαιξε φλάουτο[!!!] και έγραψε μερικά από τα τραγούδια στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ των ψυχεδελικών Jumble Lane, για να συνεχίζει στους Iron Mad Wilkinson Band. Το πρώτο δικό τους τραγούδι που συνέθεσαν ήταν το “Freeway Mad” που τελικά συμπεριλήφθηκε στο Wheel of Steel.
To NWOBHM κίνημα αρχίζει να σαρώνει και σε όλη τη Μ.Βρετανία ξεπετάγονται συγκροτήματα που κάποια από αυτά θα γράψουν ιστορία. Με τους Iron Maiden σαν πρώτο όνομα, εμφανίζονται οι Saxon στο Manchester University το 1980 και με ένα ακόμα συγκρότημα, οι Nutz. Μετά το τέλος της συναυλίας, ο Biff θυμάται τον κιθαρίστα του συγκροτήματος να λέει:’ Δεν μπορώ να καταλάβω πως αυτά τα δύο συγκροτήματα (σ.σ. οι Saxon και οι Iron Maiden) παίζουν τόσο άσχημα και έχουν τόσο καλή ανταπόκριση από τον κόσμο»!
ΓΙΑΤΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΣΤΗΝ CARRERE RECORDS
Το συγκρότημα είχε ετοιμάσει ένα demo με τη βοήθεια του πρώην μέλους των Argent, John Verity. Το demo έφθασε στα χέρια του Peter Hinton της EMI που αμέσως ενδιαφέρθηκε αλλά καθυστέρησε, οπότε τον πρόλαβε η Carrere Records, μια γαλλική εταιρεία που ως τότε ειδικευόταν στη χορευτική μουσική. H Carrere με την υπογραφή των συμβολαίων έδωσε στον καθένα τους από 100 λίρες για να αγοράσει καινούργια ρούχα, ενώ ο Biff κυκλοφορούσε μόνιμα με ένα blue jean παντελόνι κι ένα άσπρο jacket. Το πρώτο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1979 (πουλώντας τις 2 πρώτες εβδομάδες 12.000 αντίτυπα, αλλά απέτυχε να μπει το βρετανικό chart. Ωμός, σκληρός ήχος σε σημείο που αναρωτιέσαι τι έκανε στο studio ο παραγωγός John Verity με μια θυελλώδη εισαγωγή (Rainbow Theme) που εξελίσσεται σε ένα πολύ καλό κομμα΄τι (Frozen Rainbow) και βέβαια το Stallions on the Highway που παραμένει κλασικό στο χώρο του σαν ένα από τα καλύτερα bikers anthems! Στον μυαλό του γράφοντα πάντα υπάρχει σφηνωμένη η εισαγωγή του Rainbow Theme και η συνέχεια του με το Frozen Rainbow. Ναι, ακατέργαστο κι ωμό, αλλά metal! Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν μπήκαν στο studio για να ξεκινήσουν τις ηχογραφήσεις του πρώτου άλμπουμ τους ακόμα λεγόντουσαν Son of A Bitch. Το όνομα Saxon το πήραν από τον Δ/ντη της Carrere, Freddie Cannon.
Το συγκρότημα σαρώνει όλα τα clubs της χώρας του με τη βοήθεια της Trident management (είναι η ίδια εταιρεία που χειρίζεται και τους Queen για την οποία έγραψαν το Death on two legs).
Το 2008, στο ένθετο των remastered επανεκδόσεων της δισκογραφίας τους, ο Biff λέει: ”Στο μυαλό μας είχαμε πολλά Punk στοιχεία, γι αυτό και πολλά τραγούδια του πρώτου άλμπουμ ήταν μικρά σε διάρκεια . Αγαπούσαμε τον ήχο της punk κιθάρας! Ήταν πολύ καλύτερος από αυτόν των Genesis και των Yes, των οποίων εκτιμούσαμε το παίξιμό τους, αλλά δεν ήταν το ύφος μας». Το τραγούδι που βοήθησε το δίσκο να πουλήσει και έφερε κόσμο στις συναυλίες τους ήταν το “ Stallions of the Highway” το οποίο έγινε κι ο οδηγός για τα τραγούδια του επόμενου άλμπουμ τους. Χωρίς αμφιβολία είναι μακράν το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ. Όσο για το εξώφυλλο, το μεγάλο λογότυπο και το κοντινό του πολεμιστή, δείχνουν μια ..επίθεση στα μούτρα του αγοραστή.
Παρ ότι το μεγάλο βάρος της όποιας επιτυχίας του πρώτου άλμπουμ έπεσε στο επάνω του, η Carrere μάλλον λανθασμένα κυκλοφόρησε δύο άλλα τραγούδια για single. Το ‘Backs to the wall’ (No64 ) και ‘Big Teaser’ (Νο 66).
Το Μάιο του 1980, 14 μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, κυκλοφορούν το εξαιρετικό “Wheels of Steel” (Νο 5 Μ.Βρετανία). Το συγκρότημα βγήκε περιοδεία παίζοντας με τους Slade, Nazareth και Motorhead (είναι η περιοδεία στην οποία ο Biff γνώρισε τον Lemmy και η αφίσα εμφανίζεται στο video του «They Played Rock And Roll») οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν βγάλει το άλμπουμ Bomber και έδωσαν τρεις συναυλίες sold out στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου. «Οι Motorhead μας συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά κι έχω τις καλύτερες αναμνήσεις. Η συμπεριφορά των άλλων συγκροτημάτων ήταν πολύ κακή. Ίσως επειδή είμαστε ανερχόμενοι!’ λέει ο Biff.
Η νέα σκηνή του heavy αρχίζει πια και διαμορφώνεται με τους Judas Priest, τους Motorhead, τους Iron Maiden, τους Def Leppard και τους Saxon.
H Carrere επενδύει στο συγκρότημα και χρηματοδοτεί την περιοδεία του με τους Motorhead. (Εδώ να ανοίξω μια μεγάλη παρένθεση και να αναφέρω ότι στις μεγάλες δισκογραφικές αγορές όπως Αμερική, Μ. Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία οι εταιρείες χρηματοδοτούσαν τις περιοδείες των καλλιτεχνών τους, μια ενέργεια που εξακολουθεί να υφίσταται σε λίγους πλέον καλλιτέχνες λόγω της δραστικής αλλαγής στην αγορά του δίσκου).
Η περιοδεία των δύο συγκροτημάτων ξεκίνησε από μικρά clubs και όσο πέρναγαν οι ημέρες ο agent άλλαζε τους χώρους εμφάνισής τους σε μεγαλύτερους αφού ο κόσμος εκδήλωνε όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για να τους δει. Λίγο αργότερα η παραγωγή της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής Top of the Pops (TOTP) τους προσκαλεί στο studio για να παίξουν το 747(Strangers in the night) που έχει μπει στο top 20. Η εμφάνισή τους έφερε στα καταστήματα 30.000 κόσμου που αγόρασαν το single!
To Wheels of Steel δεν αρχίζει και τελειώνει με το 747 (Strangers in the night). Το άλμπουμ που κατά γενική ομολογία είναι το καλύτερο του συγκροτήματος και τους καθιέρωσε σε παγκόσμιο επίπεδο, περιέχει κομματάρες σαν τα «Motorcycle Man» που ανοίγει μεγαλοπρεπώς το δίσκο και τα «Suzie Hold On» και το ομώνυμο που το περιλαμβάνω στα αγαπημένα μου Heavy κομμάτια όλων των εποχών. 38 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το Wheels of Steel παραμένει αξεπέραστο.
Η πορεία τους συνεχίστηκε ανοδικά με την κυκλοφορία καλών άλμπουμ κι ακόμα καλύτερων κομματιών. Τα Strong arm of Law, Denim and Leather, το live The Eagle has landed, Power and Glory ακόμα και τα Innocence is not Excuse και Destiny που διαφοροποίησαν τον ήχο τους είναι κεφαλεώδη άλμπουμ όχι μόνο για το συγκρότημα αλλά και για την ιστορία του metal.
SAXON ENANTION SAXON!
Οι Saxon αντιμετώπισαν και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό τη γνωστή δικαστική ψυχοφθόρα διαμάχη μεταξύ των μελών για την πατρότητα του ονόματος. Το πρόβλημα ξεκίνησε το 1985 μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ Innocence in no Excuse και την αποχώρηση του μπασίστα Steven Dawson. Το 1995 αποχώρησε κι ο κιθαρίστας Graham Oliver (τελευταίο του άλμπουμ το Dogs of War -1995). Ο Oliver απολύθηκε μετά τη συναυλία του συγκροτήματος την Πρωτοχρονιά του 1994 στην Bremen της Γερμανίας. Δύο εβδομάδες αργότερα τους έκανε μήνυση ζητώντας διαφυγόντα κέρδη. Σύμφωνα με τον Biff οι σελίδες της δικογραφίας ξεπερνούν τις χίλιες, ενώ και στους δύο προσφέρθηκαν χρήματα για συμβιβασμό τα οποία δεν αποδέχτηκαν. Στο κάδρο μπήκε και το όνομα του Dawson που μαζί με τους Byford και Oliver ήταν συνιδριτικό μέλος και κάτοχος του ονόματος.
Από το 1999 και μετά με την συνδρομή του ντράμερ Nigel Durham (παίζει μόνο στο άλμπουμ Destiny-1988), οι Dawson/Oliver χρησιμοποίησαν τη λέξη Saxon ισχυριζόμενοι ότι έχουν τα αποκλειστικά δικαιώματα. Για αυτή τη θέση τους, ενημέρωσαν τόσο τους διοργανωτές συναυλιών όσο και τις εταιρίες merchandisers για να τους αποδίδουν τα έσοδα από τις πωλήσεις t-shirts κλπ. Το ίδιο έκανε κι ο Byford με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να φτάσουν στα δικαστήρια το 2003. Η απόφαση του δικαστηρίου αποφάσισε ότι τόσο ο Byford μαζί με τα μέλη του συγκροτήματος εκείνης την εποχή (του 2003) έχουν το δικαίωμα χρήσης του ονόματος. Από τότε και μετά οι Oliver και Dawson χρησιμοποιούν την ονομασία Olive/Dawson Saxon!
Οι Oliver/Dawson Saxon έχουν κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ με πρώτο το Re://Landed (2000) και τελευταίο το Motorbiker (2012). Νωρίτερα, είχαν επαναδραστηριοποιήσει τους Son of A Bitch κυκλοφορόντας το άλμπουμ Victim You με τραγουδιστή τον πολύ καλό Ted Bullet από τους Thunderhead. Φυσικά καμία προσπάθεια δεν βρήκε την παραμικρή επιτυχία. Τη δισκογραφία των Son of A Bitch και Oliver/Dawson Saxon μπορείτε να την αποκτήσετε από την Angel Air Rec (www.angelair.co/uk)
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ TOP OF THE POPS
Η εκπομπή ξεκίνησε να προβάλλεται στο BBC και να παρουσιάζει το επίσημο chart μικρών δίσκων της Μ.Βρετανίας. Η πρώτη εκπομπή μεταδόθηκε την 1η Ιανουαρίου 1964 και συνέχισε να μεταδίδεται έως και τον Ιούλιο του 2006 οπότε και τελείωσε. Η ιδέα της εκπομπής ήταν η άμεση μετάδοση των επιτυχιών στη χώρα , αρχικά με ζωντανές (full ή half playback) εμφανίσεις στο studio κι αργότερα με την παρουσίαση video. H εμφάνιση καλλιτέχνη στην εκπομπή προεξοφλούσε σε μεγάλο βαθμό ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Από το 1998 και μετά άρχισαν να κυκλοφορούν σε dvd οι εκπομπές με τις εμφανίσεις των καλλιτεχνών που αμέσως έγιναν cult λόγω της μόδας που επικρατούσε κάθε εποχή αλλά και των διαχρονικών επιτυχιών. Σημειωτέον ότι η εκπομπή στα 42 χρόνια που διήρκεσε (!!!) άλλαξε μόνο τρεις φορές ημέρα μετάδοσης και πάντα πριν το Σάββατο για να μπορέσει ο κόσμος να δει και να ακούσει τα τραγούδια και να πάει να τα αγοράσει!
TRIVIA
To NWOBHM κίνημα αρχίζει να σαρώνει και σε όλη τη Μ.Βρετανία ξεπετάγονται συγκροτήματα που κάποια από αυτά θα γράψουν ιστορία. Με τους Iron Maiden σαν πρώτο όνομα, εμφανίζονται οι Saxon στο Manchester University το 1980 και με ένα ακόμα συγκρότημα, οι Nutz. Μετά το τέλος της συναυλίας, ο Biff θυμάται τον κιθαρίστα του συγκροτήματος να λέει:’ Δεν μπορώ να καταλάβω πως αυτά τα δύο συγκροτήματα (σ.σ. οι Saxon και οι Iron Maiden) παίζουν τόσο άσχημα και έχουν τόσο καλή ανταπόκριση από τον κόσμο»!
ΓΙΑΤΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΣΤΗΝ CARRERE RECORDS
Το συγκρότημα είχε ετοιμάσει ένα demo με τη βοήθεια του πρώην μέλους των Argent, John Verity. Το demo έφθασε στα χέρια του Peter Hinton της EMI που αμέσως ενδιαφέρθηκε αλλά καθυστέρησε, οπότε τον πρόλαβε η Carrere Records, μια γαλλική εταιρεία που ως τότε ειδικευόταν στη χορευτική μουσική. H Carrere με την υπογραφή των συμβολαίων έδωσε στον καθένα τους από 100 λίρες για να αγοράσει καινούργια ρούχα, ενώ ο Biff κυκλοφορούσε μόνιμα με ένα blue jean παντελόνι κι ένα άσπρο jacket. Το πρώτο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1979 (πουλώντας τις 2 πρώτες εβδομάδες 12.000 αντίτυπα, αλλά απέτυχε να μπει το βρετανικό chart. Ωμός, σκληρός ήχος σε σημείο που αναρωτιέσαι τι έκανε στο studio ο παραγωγός John Verity με μια θυελλώδη εισαγωγή (Rainbow Theme) που εξελίσσεται σε ένα πολύ καλό κομμα΄τι (Frozen Rainbow) και βέβαια το Stallions on the Highway που παραμένει κλασικό στο χώρο του σαν ένα από τα καλύτερα bikers anthems! Στον μυαλό του γράφοντα πάντα υπάρχει σφηνωμένη η εισαγωγή του Rainbow Theme και η συνέχεια του με το Frozen Rainbow. Ναι, ακατέργαστο κι ωμό, αλλά metal! Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν μπήκαν στο studio για να ξεκινήσουν τις ηχογραφήσεις του πρώτου άλμπουμ τους ακόμα λεγόντουσαν Son of A Bitch. Το όνομα Saxon το πήραν από τον Δ/ντη της Carrere, Freddie Cannon.
Το συγκρότημα σαρώνει όλα τα clubs της χώρας του με τη βοήθεια της Trident management (είναι η ίδια εταιρεία που χειρίζεται και τους Queen για την οποία έγραψαν το Death on two legs).
Το 2008, στο ένθετο των remastered επανεκδόσεων της δισκογραφίας τους, ο Biff λέει: ”Στο μυαλό μας είχαμε πολλά Punk στοιχεία, γι αυτό και πολλά τραγούδια του πρώτου άλμπουμ ήταν μικρά σε διάρκεια . Αγαπούσαμε τον ήχο της punk κιθάρας! Ήταν πολύ καλύτερος από αυτόν των Genesis και των Yes, των οποίων εκτιμούσαμε το παίξιμό τους, αλλά δεν ήταν το ύφος μας». Το τραγούδι που βοήθησε το δίσκο να πουλήσει και έφερε κόσμο στις συναυλίες τους ήταν το “ Stallions of the Highway” το οποίο έγινε κι ο οδηγός για τα τραγούδια του επόμενου άλμπουμ τους. Χωρίς αμφιβολία είναι μακράν το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ. Όσο για το εξώφυλλο, το μεγάλο λογότυπο και το κοντινό του πολεμιστή, δείχνουν μια ..επίθεση στα μούτρα του αγοραστή.
Παρ ότι το μεγάλο βάρος της όποιας επιτυχίας του πρώτου άλμπουμ έπεσε στο επάνω του, η Carrere μάλλον λανθασμένα κυκλοφόρησε δύο άλλα τραγούδια για single. Το ‘Backs to the wall’ (No64 ) και ‘Big Teaser’ (Νο 66).
Το Μάιο του 1980, 14 μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, κυκλοφορούν το εξαιρετικό “Wheels of Steel” (Νο 5 Μ.Βρετανία). Το συγκρότημα βγήκε περιοδεία παίζοντας με τους Slade, Nazareth και Motorhead (είναι η περιοδεία στην οποία ο Biff γνώρισε τον Lemmy και η αφίσα εμφανίζεται στο video του «They Played Rock And Roll») οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν βγάλει το άλμπουμ Bomber και έδωσαν τρεις συναυλίες sold out στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου. «Οι Motorhead μας συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά κι έχω τις καλύτερες αναμνήσεις. Η συμπεριφορά των άλλων συγκροτημάτων ήταν πολύ κακή. Ίσως επειδή είμαστε ανερχόμενοι!’ λέει ο Biff.
Η νέα σκηνή του heavy αρχίζει πια και διαμορφώνεται με τους Judas Priest, τους Motorhead, τους Iron Maiden, τους Def Leppard και τους Saxon.
 |
| Αφίσα από το αγγλικό περιοδικό Rock Power. |
Η περιοδεία των δύο συγκροτημάτων ξεκίνησε από μικρά clubs και όσο πέρναγαν οι ημέρες ο agent άλλαζε τους χώρους εμφάνισής τους σε μεγαλύτερους αφού ο κόσμος εκδήλωνε όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για να τους δει. Λίγο αργότερα η παραγωγή της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής Top of the Pops (TOTP) τους προσκαλεί στο studio για να παίξουν το 747(Strangers in the night) που έχει μπει στο top 20. Η εμφάνισή τους έφερε στα καταστήματα 30.000 κόσμου που αγόρασαν το single!
To Wheels of Steel δεν αρχίζει και τελειώνει με το 747 (Strangers in the night). Το άλμπουμ που κατά γενική ομολογία είναι το καλύτερο του συγκροτήματος και τους καθιέρωσε σε παγκόσμιο επίπεδο, περιέχει κομματάρες σαν τα «Motorcycle Man» που ανοίγει μεγαλοπρεπώς το δίσκο και τα «Suzie Hold On» και το ομώνυμο που το περιλαμβάνω στα αγαπημένα μου Heavy κομμάτια όλων των εποχών. 38 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το Wheels of Steel παραμένει αξεπέραστο.
Η πορεία τους συνεχίστηκε ανοδικά με την κυκλοφορία καλών άλμπουμ κι ακόμα καλύτερων κομματιών. Τα Strong arm of Law, Denim and Leather, το live The Eagle has landed, Power and Glory ακόμα και τα Innocence is not Excuse και Destiny που διαφοροποίησαν τον ήχο τους είναι κεφαλεώδη άλμπουμ όχι μόνο για το συγκρότημα αλλά και για την ιστορία του metal.
SAXON ENANTION SAXON!
 |
| Η αφίσα της δεύτερης εμφάνισης τους 9Μαϊου 1990 |
Από το 1999 και μετά με την συνδρομή του ντράμερ Nigel Durham (παίζει μόνο στο άλμπουμ Destiny-1988), οι Dawson/Oliver χρησιμοποίησαν τη λέξη Saxon ισχυριζόμενοι ότι έχουν τα αποκλειστικά δικαιώματα. Για αυτή τη θέση τους, ενημέρωσαν τόσο τους διοργανωτές συναυλιών όσο και τις εταιρίες merchandisers για να τους αποδίδουν τα έσοδα από τις πωλήσεις t-shirts κλπ. Το ίδιο έκανε κι ο Byford με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να φτάσουν στα δικαστήρια το 2003. Η απόφαση του δικαστηρίου αποφάσισε ότι τόσο ο Byford μαζί με τα μέλη του συγκροτήματος εκείνης την εποχή (του 2003) έχουν το δικαίωμα χρήσης του ονόματος. Από τότε και μετά οι Oliver και Dawson χρησιμοποιούν την ονομασία Olive/Dawson Saxon!
Οι Oliver/Dawson Saxon έχουν κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ με πρώτο το Re://Landed (2000) και τελευταίο το Motorbiker (2012). Νωρίτερα, είχαν επαναδραστηριοποιήσει τους Son of A Bitch κυκλοφορόντας το άλμπουμ Victim You με τραγουδιστή τον πολύ καλό Ted Bullet από τους Thunderhead. Φυσικά καμία προσπάθεια δεν βρήκε την παραμικρή επιτυχία. Τη δισκογραφία των Son of A Bitch και Oliver/Dawson Saxon μπορείτε να την αποκτήσετε από την Angel Air Rec (www.angelair.co/uk)
 |
| Φω τό από το πρώτο Monsters of Rock που έπαιξαν κι οι Saxon |
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ TOP OF THE POPS
Η εκπομπή ξεκίνησε να προβάλλεται στο BBC και να παρουσιάζει το επίσημο chart μικρών δίσκων της Μ.Βρετανίας. Η πρώτη εκπομπή μεταδόθηκε την 1η Ιανουαρίου 1964 και συνέχισε να μεταδίδεται έως και τον Ιούλιο του 2006 οπότε και τελείωσε. Η ιδέα της εκπομπής ήταν η άμεση μετάδοση των επιτυχιών στη χώρα , αρχικά με ζωντανές (full ή half playback) εμφανίσεις στο studio κι αργότερα με την παρουσίαση video. H εμφάνιση καλλιτέχνη στην εκπομπή προεξοφλούσε σε μεγάλο βαθμό ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Από το 1998 και μετά άρχισαν να κυκλοφορούν σε dvd οι εκπομπές με τις εμφανίσεις των καλλιτεχνών που αμέσως έγιναν cult λόγω της μόδας που επικρατούσε κάθε εποχή αλλά και των διαχρονικών επιτυχιών. Σημειωτέον ότι η εκπομπή στα 42 χρόνια που διήρκεσε (!!!) άλλαξε μόνο τρεις φορές ημέρα μετάδοσης και πάντα πριν το Σάββατο για να μπορέσει ο κόσμος να δει και να ακούσει τα τραγούδια και να πάει να τα αγοράσει!
- O Oliver Dawson θυμάται με ιδιαίτερη αγάπη τις πρώτες ημέρες των Son of A Bitch και περιγράφει ένα περιστατικό με τον ίδιο πρωταγωνιστή στο Speakeasy Club: “Ήταν το Νο.1 live club του Λονδίνου εκείνες τις ημέρες. Όλοι πέρναγαν από εκεί, ο Ritchie Blackmore, o Jimmy Page, o Ian Paice κ.α. Ήξερα ότι από εκεί είχε περάσει κι ο Hendrix κι έτσι όταν πήγαμε να παίξουμε κάθισα σε όλες τις θέσεις για να βεβαιωθώ ότι έχω καθίσει εκεί που είχε καθίσει κι αυτός!!!!»
- “Σέβομαι κι εκτιμώ την προσφορά του Punk στη μουσική σκηνή. Εξ αιτίας του βγήκαν πολλά καλά πράγματα κι έγιναν σημαντικές αλλαγές» λέει ο Biff.
- Εκείνη την εποχή, τα συγκροτήματα του punk αλλά και της αναδυόμενης σκηνή του NWOBHM, συναντιόντουσαν στους ίδιους χώρους και πολλές φορές έπαιζαν και μαζί. Οι Son of A Bitch είχαν παίξει support για τους Clash στο Manchester για τους οποίους ο Biff λέει: “Είχαν πολλή ενέργεια στη σκηνή, ήταν πολύ εντυπωσιακοί. Μετά έφευγαν με λιμουζίνες. Περίεργο για Punk συγκρότημα!»
- Σύμφωνα με τον Biff, έως σήμερα το πρώτο άλμπουμ των Saxon έχει πουλήσει περί τις 100.000 αντίτυπα.
5/2/18
Δημοσίευση σχολίου