ROCK ZAPPING No 9: Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΙΡΗΝΑΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΑΚΟΥΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ

Ναμαστε πάλι εδώ! Πάμε να ξεκινήσουμε με τους βετεράνους Anvil, και το νέο τους άλμπουμ “Pounding the Pavement”. Σαράντα χρόνια καριέρας, με τα πάνω της και τα κάτω της φυσικά, και δεκαεπτά κυκλοφορίες δε το λες και κακό απολογισμό, ειδικά για μια μπάντα που δε μπόρεσε ποτέ να γίνει πρώτο όνομα.
Η νέα τους δουλειά, είναι καλή (ίσως και πολύ καλή θα έλεγα) και βρίσκει τη μπάντα να λειτουργεί με φουλ τα γκάζια θυμίζοντας Motorhead στις πιο πολλές στιγμές! Αλλού πιο metal, αλλού πιο hard n' heavy, κατάφεραν να μου κρατήσουν το ενδιαφέρον, σε μια περίοδο οι κυκλοφορίες στο κλασσικό metal δείχνουν να έχουν μια ανοδική ποιοτική τάση. Όπως λένε και οι ίδιοι “Rock that shit”! Από το ζενίθ μάλλον στο ναδίρ οι Voodoo Circle. Ξεκίνησαν το 2008 με δυο εξαιρετικά άλμπουμ, ένα πολύ καλό στην συνέχεια, αλλά ατυχώς τα δύο τελευταία τους είναι (επίσης) εξαιρετικά ...μέτρια. Ο λόγος τώρα για την νέα τους δουλειά με τίτλο “Raised on rock”, η οποία ατυχώς δεν καταφέρνει να μας θυμίσει την μπάντα που μας χάρισε το εκπληκτικό “Broken heart syndrome” πριν μερικά χρόνια. Το στυλ τους παραμένει φυσικά ανάμεσα σε Rainbow, Whitesnake και Led Zeppelin, μα ο συνθετικός τους οίστρος δείχνει να έχει χαθεί.
Ένα πολύ καλό τραγούδι, το “Dreamchaser”, άλλες δυο συμπαθητικές συνθέσεις και μετά σχεδόν τίποτα. Περίμενα ότι θα ανέκαμπταν, αλλά δυστυχώς δεν... Αν δεν τους έχετε ξανακούσει ανατρέξτε στις δυο πρώτες δουλειές τους και αφήστε για πολύ μετά όλα τα υπόλοιπα. Πριν μερικούς μήνες κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ μια συμπαθητική μπάντα από την Φιλανδία, οι Τhe Nights. Προτείνονται από την στήλη για τους φίλους που αρέσκονται στον Σκανδιναβικό pop/metal ήχο στο στυλ των Reckless Love, Crazy Lixx κλπ.

Καλό ντεμπούτο άλμπουμ, με καλές στιγμές! Αν είστε φίλοι της συγκεκριμένης σκηνής, ρίξτε μια ματιά!  Ακόμα ένα απογοητευτικό άλμπουμ ήρθε στα χέρια μας, αυτό το μήνα και μιλώ για την νέα δουλειά του Marco Mendoza. “Viva la Rock” ονομάζεται και νομίζω ότι πρόκειται για ότι πιο αδιάφορο και κουραστικό έχει πέσει στα χεράκια μου τον τελευταίο καιρό. Δεν άκουσα ούτε μια σύνθεση της προκοπής που να μου μείνει λίγο στο μυαλό και ναι μεν ο κάθε καλλιτέχνης μπορεί και πρέπει να εκφράζεται κατά πως του αρέσει, αλλά πέρα από την ικανοποίηση των καλλιτεχνικών ανησυχιών του συμπαθούς μπασίστα, δεν βρίσκω κανέναν άλλο λόγο που θα μπορούσε κάποιος άλλος να ακούσει (αντέξει)  αυτό το άλμπουμ.

Αξίζει όμως και με το παραπάνω να ασχοληθείτε με τον  Lee Abraham  και το πολύ καλό melodic rock - ταξιδιάρικο άλμπουμ του με τίτλο “Colours”. Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης έχει προϋπηρεσία στο progressive rock, αλλά αρέσκεται πολύ και στον A.O.R. ήχο. Αν οι μεγάλες εταιρίες του χώρου, είχαν λίγο φιλότιμο, δε θα μας πάσαραν τις τυποποιημένες κονσέρβες – κυκλοφορίες που μας πλασάρουν καιρό τώρα, αλλά θα τον είχαν αρπάξει αυτόν τον τύπο και το άλμπουμ του, και θα το έκαναν από τα highligts του 2017. Επενδύστε χωρίς φόβο! Επίσης, αν ψάχνετε κάτι ξεχασμένο, αναζητήστε το  Werner Nadolny ‎– “Werner Nadolny presents Lady” ή αλλιώς όπως είχε κυκλοφορήσει το 1976 ως Lady -“Lady”. Όμορφο krautrock, pomp rock, πρωτόλειο melodic rock, από την Γερμανία.
Πολύ καλή δουλεία, έξυπνες συνθέσεις, για νοσταλγούς του rock, με πολλά hit, ταξίδι σε άλλες εποχές με ξεχασμένους πια ήχους και νοοτροπίες! Σημειώστε ότι οι Lady ήταν η πρώτη μπάντα που έπαιξε ο Matthias Jabs πριν τους Fargo, Deadlock και φυσικά τους Scorpions (διάβασε εδώ την ιστορία πως έγινε μέλος των Scorpions). Πάμε λίγο πίσω χρονικά και και σε έναν μουσικό που ουσιαστικά όσο κι αν προσπάθησε μάλλον έμεινε καλώς ή κακώς, σε σχετικά underground επίπεδο. Έχει κυκλοφορήσει εδώ και αρκετό καιρό το άλμπουμ των Jack Starr’s Burning Starr -  “Stand your ground”. Δυστυχώς στα χέρια μου έπεσε στα χέρια μου πριν λίγο καιρό οπότε τώρα γράφω δυο λόγια για αυτό. Ωραίο metal, κάποιες στιγμές πιο ευθύ, άλλοτε πιο τραχύ και πιο επικό, πάντα όμως μελωδικό με καλοδουλεμένες συνθέσει  και με εξαίσια παραγωγή σου τραβά αμέσως τη προσοχή. Φίλοι της μελωδίας και του κιθαριστικού metal, (τύπου RIOT δηλαδή) αν δε το έχετε ακούσει, μη χάνεται άλλο χρόνο.  Ραντεβού ξανά σε μια εβδομάδα!
Δημήτρης Σειρηνάκης

ΠΑΤΗΣΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΗΓΟΥΜΕΝΟ ROCK ZAPPING
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment