Γεια σας και πάλι καλοί μου φίλοι! Ελπίζω να είσαστε όλοι καλά και να απολαμβάνετε καλές μουσικές! Αυτή την εβδομάδα λίγα τα μεγάλα ονόματα, αλλά σχετικά καλά τα άλμπουμ που άκουσε η στήλη, οπότε τεντώστε αυτιά και ξεκινάμε! Δεύτερο άλμπουμ για τους Magic Touchαπό τη Νορβηγία που θα παντρέψουν με πειστικό τρόπο τις τεχνοτροπίες των Thin Lizzy, Led Zeppelin, Deep Purple, ακόμα και Dio με σύγχρονη παραγωγή και πολλές μελωδίες δίνοντας μας ένα πραγματικά πολύ όμορφο άλμπουμ παραδοσιακού και μελωδικού old school metal ήχου! Ειδικά το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ “Blades, chains, whips & fire” είναι έπος! Ιαπωνία τώρα, πάμε στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Οι φίλοι μας οι Ιάπωνες δε φημίζονται για την εφευρετικότητα τους στη μουσική, αλλά από τεχνικής και εκτελεστικής άποψης είναι άψογοι! Ακριβώς αυτό είναι και οι Silex στο “Arise”. Τυπικότατο neoclassica/power metal, γεμάτο γκάζια, πλήκτρα, κιθάρες, ρεφρέν, μελωδίες και τρομακτικά καλή παραγωγή! Αξίζει να τους ακούσετε, ειδικά αν είσαστε φίλοι των Stratovarius (πιο πολύ) και Dragonforce (λιγότερο).
Πάμε τώρα σε ένα πραγματικά εντυπωσιακό άλμπουμ! Υποδεχθείτε τους Κayak με το απροσδόκητα τόσο καλό τους άλμπουμ “Seventeen”.
Άψογοι από όλες τις απόψεις, εμπνευσμένοι, ένα πραγματικό ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο του melodic prog rock, ή πομπώδες rock αν θέλετε ή FM rock. Ότι γουστάρετε μπορείτε να τους πείτε, αλλά τόσο ολοκληρωμένα rock άλμπουμ δύσκολα ακούμε στις μέρες μας. Υπάρχουν από το 1972 και στην πατρίδα τους την Ολλανδία (η οποία στα seventies είχε μια τρομαχτικά παραγωγική prog rock σκηνή), είναι πολύ γνωστοί. Να πω την αμαρτία μου, η πρώτη μου επαφή με τη μπάντα είναι αυτό εδώ το άλμπουμ και όσο το ακούω τόσο πιο πολύ εντυπωσιάζομαι. Δε νομίζω πως είναι τυχαίο ότι παίζουν μαζί τους οι Kristoffer Gildenlöw (Pain of Salvation), Collin Leijenaar (Neal Morse) και Andy Latimer (Camel). Επιβάλλεται η αγορά του, ειδικά για όσους ασχολούνται με την μελωδική και progressive πλευρά της rock μουσικής! Πάμε τώρα στην Σουηδία και στην μπάντα που είναι η συνέχεια κατά κάποιο τρόπο των πολύ καλών Black Trip και ονομάζονται Vojd.
Έφτασε στα χέρια μας η πρώτη τους κυκλοφορία με τίτλο “The outer ocean”. Λιγότερο metal και πολύ περισσότερο καθαρόαιμο hard rock σαν U.F.O, Uriah Heep και Thin Lizzy (ξανά!), αξίζει τουλάχιστον να ασχοληθείτε μαζί τους, γατί παίζουν καλά και οι συνθέσεις είναι πολύ αξιόλογες. Αξιοσημείωτο επίσης NWOBHM ήχο έχουν οι Devil’s Bargain στο “Deal With the Devil”, το οποίο είναι ανεξάρτητη κυκλοφορία και παραγωγή της ίδιας της μπάντας. Το βρήκα άνισο το EP τους, περιέχει 7 κομμάτια, εκ των οποίων τα 3 είναι εξαιρετικά αδιάφορα και τα υπόλοιπα 4 αντιθέτως είναι πολύ ελπιδοφόρα. Σέβομαι τη δουλειά τους όμως και πιστεύω ότι στο μέλλον θα μας παρουσιαστούν πολύ πιο ισορροπημένοι. Φίλοι των Diamond Head, Holocaut, Angel Witch να τους τσεκάρετε.
Μετριότατο seventies prog rock με τάσεις προς το heavy rock, από τους Zriku και το πρώτο τους άλμπουμ “ A25”. Και να τους προσπεράσετε, δεν θα πάθετε δα και κάνα κακό. Θέλουν πολύ δουλειά ειδικά στο συνθετικό τομέα. Επίσης έτυχε και άκουσα το Steve Hackett & Djabe- “Summer Storms & Rocking Rivers”.
Ενα live άλμπουμ του θρυλικού κιθαρίστα των Genesis μαζί με τους Djabe, μια γνωστή ethinc band της Ουγγαρίας. Μπορεί να παίζουν μέχρι και κομμάτια των Genesis, αλλά ρε φίλε δεν ακούγεται με τίποτα το άλμπουμ γιατί προσπαθούν να παντρέψουν ethnic στοιχεία με prog rock. Δεν τη πάλεψα σας λέω. Εσάς βέβαια μπορεί να σας αρέσει, οπότε ρίξτε μια ματιά. Αντιθέτως πολύ γούσταρα το νέο άλμπουμ του Joe Satriani με τίτλο “What happens next”, έχοντας στο πλευρό του τους Chad Smith και Glenn Hughes κάνουν σπουδαία δουλειά! Τα πάντα όλα, από ένα κιθαρίστα που πάντα είναι εύστροφος, ενεργητικός και βιρτουόζος! Αυτα λοιπόν φίλοι τα νέα μας για αυτή την εβδομάδα! Τα λέμε την επόμενη! Να περνάτε καλά!
Δημήτρης Σειρηνάκης
Πατήστεεδώγια να διαβάσετε το προηγούμενο Rock Zapping
Δημοσίευση σχολίου