Μαζί του ηχογράφησαν τον δίσκο ‘’Bare Wires’’ την άνοιξη του 1968 με τον Mick Taylor (κιθάρα) και τον Tony Reeves (μπάσο αργότερα στους Greenslade – διάβασε εδώ).
Μετά την κυκλοφορία του δίσκου οι Hiseman, Heckstall-Smith και Reeves αποχώρησαν και σχημάτισαν τον πυρήνα για τη δημιουργία ενός νέου progressive rock/jazz/blues συγκροτήματος. Ο Dave Greenslade, από τους Thunderbirds του Chris Farlowe, επελέγη για τη θέση του οργανίστα, τόσο για τη δεξιοτεχνία του όσο και για τις συνθετικές του δυνατότητες.Μετά από ακροάσεις τριών ημερών για κιθαρίστα/τραγουδιστή κατέληξαν στον Jim Roache για τα σόλο και στον James Litherland για τα φωνητικά και τη δεύτερη κιθάρα.
Το συγκρότημα ονομάστηκε Colosseum και ξεκίνησε άμεσα τις εμφανίσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά, μετά την παρέλευση έξι εβδομάδων, ο Jim Roache αποχώρησε για λόγους που κανένας από τα υπόλοιπα μέλη δε μπορούσε να θυμηθεί χρόνια μετά, έχοντας ηχογραφήσει μόνο ένα τραγούδι με τη μπάντα, τη διασκευή τους στο κλασικό ‘’Backwater Blues’’ του Leadbelly.
Στις Η.Π.Α. κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1969 με διαφορετικό εξώφυλλο και περιεχόμενο.
Τον Νοέμβριο του 1969 κυκλοφόρησε ο επόμενος δίσκος, με τίτλο Valentyne Suite που θεωρείται ως η καλύτερη δουλειά τους. Ανέβηκε -όπως και ο πρώτος- μέχρι το Νο. 15 του βρετανικού chart με το εξαιρετικό, ομότιτλο κομμάτι καταλαμβάνει ολόκληρη τη δεύτερη πλευρά του δίσκου.Τον ίδιο μήνα αποχώρησε ο James Litherland για να σχηματίσει τους Mogul Thrash (κυκλοφόρησαν έναν δίσκο με τον John Wetton στη σύνθεσή τους) και τη θέση του κατέλαβε ο Dave ‘Clem’ Clempson.
Ακολούθησε η κυκλοφορία του The Grass Is Greener (1970) μόνο στην αμερικάνικη αγορά, με τέσσερεις νέες συνθέσεις και κομμάτια από το Valentyne Suite αλλά με τα φωνητικά και κιθαριστικά μέρη του Litherland να έχουν αντικατασταθεί από τον Clempson, με εξαίρεση το ‘’Elegy’’.Σειρά του Tony Reeves να αποχωρήσει, ο οποίος επιθυμούσε να κάνει καριέρα στις παραγωγές.Ο Luis Cennamo τον αντικατέστησε αλλά πάνω στον μήνα έφυγε και ο Mark Clarke ανέλαβε το μπάσο. Ο Hiseman (αρχηγός της μπάντας) ενέταξε και τον τραγουδιστή Chris Farlowe στη σύνθεση τους, ώστε να δοθεί ευχέρεια στον Clempson να αφοσιωθεί στην κιθάρα του.
Η δυναμική της μπάντας παρέμεινε και με την κυκλοφορία του Daughter of Time (1970, Nο. 23). Το χαρακτηριστικό του δίσκου, ο οποίος ηχογραφήθηκε εν μέσω την τελευταίων αλλαγών των μελών, είναι ότι μόνο ένα κομμάτι ηχογράφησε μαζί η νέα σύνθεση, ενώ για πρώτη φορά πήρε μέρος και η Barbara Thompson (πνευστά/φωνητικά), σύζυγος από το 1967 του Hiseman. Αφού υπέγραψαν στην Bronze, η νέα εταιρεία τους κυκλοφορεί σε διπλό δίσκο με τίτλο Live (Σεπτέμβριος 1971) τις συναυλίες τους σε Manchester & Brighton την άνοιξη της ίδιας χρονιάς.
Ο δίσκος φθάνει στο νο. 17 και αναδεικνύεται ο πιο πετυχημένος τους εμπορικά (σημ. Οι διπλοί δίσκοι μετρούσαν ως δύο τεμάχια στις πωλήσεις, όχι ως ένα).
Πριν το τέλος του έτους και χωρίς να έχουν ηχογραφήσει στούντιο δίσκο για την Bronze, ο Hiseman διέλυσε το συγκρότημα. Η εταιρεία τους κυκλοφόρησε χωρίς χρονοτριβή τη συλλογή The Collectors Colosseum, η οποία περιείχε και κάποια ακυκλοφόρητα κομμάτια.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ:
• O Mark Clarke εντάχθηκε για πολύ μικρό διάστημα στους Uriah Heep, στο οποίο όμως πρόλαβε να συνθέσει με τον Ken Hensley ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια τους, ‘’The Wizard’’, ενώ τραγούδησε και πρώτη φωνή μαζί με τον Byron στην ηχογράφηση του.
• O Dave Clempson αντικατέστησε τον Peter Frampton στους Humble Pie.
• O Chris Farlowe εντάχθηκε στους Atomic Rooster.
• O Dick Heckstall-Smith ηχογράφησε έναν προσωπικό δίσκο και συμμετείχε σε πολλά fusion jazz σχήματα.
• O Dave Greenslade σχημάτισε το δικό του συγκρότημα Greenslade με τον μπασίστα Tony Reeves. Ο δίσκος τους Spyglass Guest (1974) προτείνεται για αγορά.
• Ο Jon Hiseman σχημάτισε αρχικά τους Tempest με τον Mark Clarke (κυκλοφόρησαν δύο δίσκους) και στη συνέχεια τους Colosseum II με τους Gary Moore, Don Airey & Neil Murray το διάστημα 1975-1978 (κυκλοφόρησαν τρεις δίσκους).
Η σύνθεση του 1971 επανενώθηκε 23 χρόνια μετά, το 1994, για εμφανίσεις στη Γερμανία, οι οποίες αποτυπώθηκαν σε cd και video.
Από τότε συνέχισαν να κυκλοφορούν και δίσκους με νέο υλικό ανάμεσα σε live, επανεκδόσεις και συλλογές, παράλληλα με τις συναυλίες τους.O Dick Heckstall-Smith απεβίωσε το 2004, με την Barbara Thompson να γίνεται μόνιμο μέλος. Ο τελευταίος στούντιο δίσκος κυκλοφόρησε το 2014 με τίτλο Time On Our Side. Στις 28 Φεβρουαρίου 2015 ‘γράφτηκε’ ο επίλογος για τους Colosseum στο Shepherd's Bush Empire του Λονδίνου.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Those who are about ot die salute you (1969)
Valentine Suite (1969)
Colosseum Live (1971)
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
6/12/17/
Δημοσίευση σχολίου