Είναι το κομμάτι που κλείνει την πρώτη πλευρά του δίσκου (βινύλιο) και χαρακτηριστικά του γνωρίσματα είναι η τριπλή φωνητική αρμονία και η χρησιμοποίηση -για πρώτη φορά- slide κιθάρας από τον Ted Turner.
Αναμφίβολα, ήταν το πιο εμπορικό τραγούδι που είχε ηχογραφήσει το συγκρότημα μέχρι τότε, ενώ παραμένει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έως σήμερα, σταθερά στο ρεπερτόριό τους. Πολλοί οπαδοί συνηθίζουν να το αποκαλούν The Ash Anthem. Οι στίχοι είχαν γραφτεί από τον Martin Turner, μερικά χρόνια πριν την κυκλοφορία του Argus, στην προ-Wishbone Ash εποχή, με αφορμή μία συναυλία των Empty Vessels (το συγκρότημα που έπαιζε πριν τους Wishbone Ash) στο Torquay, στη Νοτιοδυτική Αγγλία.
Σύμφωνα με τον M. Turner: ‘’Οι στίχοι του Blowin’ Free αναφέρονται στην κοπέλα με την οποία είχε σχέση εκείνο το διάστημα. Τ’ όνομά της ήταν Annalena Nordstrom και η καταγωγή της από το Γκέτενμποργκ της Σουηδίας.
Στη συγκεκριμένη συναυλία ήταν παρούσες περίπου 200 κοπέλες από τη Σουηδία, οι οποίες έκαναν τις διακοπές τους εκεί. Η Annalena ήταν εντελώς το αντίθετο από εμένα. Αγαπούσε τη φύση και την παραμονή στην εξοχή.
Η φράση στο ρεφρέν You can only try προήλθε από την απάντηση που συνήθιζε να μου δίνει κάθε φορά που επεδίωκα να ασχοληθώ με κάτι καινούργιο. Τη συνάντησα μερικά χρόνια αργότερα στο Λονδίνο και δεν είχε αλλάξει καθόλου’’.
Στο καθαρά μουσικό σκέλος του κομματιού, το ριφ (riff) ‘’δημιουργήθηκε’’ από τον Andy Powell, κατά τη διάρκεια της δοκιμής (soundcheck) στο Whisky-a-Go-Go (Los Angeles, 1971), όπου εμφανίζονταν μαζί με τους Who και πιθανότατα είναι μείγμα από δύο διαφορετικές επιρροές.
Σύμφωνα με τον Powell: ‘’Μαζί με ένα φίλο μου, επίσης μουσικό, σε κάποιο τζαμάρισμα το 1971, κάναμε δοκιμές σε συγχορδίες των Beatles και Who, είτε σε πιο γρήγορη ταχύτητα είτε σε αντιστροφή. Μία από αυτές τις δοκιμές ήταν βασισμένη στο See Me, Feel Me των Who και από εκεί, νομίζω, προήλθε το εναρκτήριο ριφ για το Blowin’ Free.
Η δεύτερη επιρροή, σύμφωνα με τον Martin Turner, προήλθε από το τραγούδι Children of the Future, το οποίο άνοιγε τον πρώτο ομότιτλο δίσκο των Steve Miller Band. Αν και το τραγούδι έτυχε αποδοχής από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, η εταιρεία δεν αποφάσισε να το κυκλοφορήσει σε μικρό δίσκο όταν κυκλοφόρησε το Argus, παρά μόνον μερικούς μήνες αργότερα, στη δεύτερη πλευρά του Easy Road (κομμάτι που είχε ηχογραφηθεί για το Argus αλλά κατέληξε στον επόμενο δίσκο Wishbone IV). Το συγκεκριμένο single - όπως σχεδόν όλα που κυκλοφόρησαν οι Wishbone Ash- δεν είχε επιτυχία. Εάν το ‘Blowin’ Free είχε κυκλοφορήσει σε μικρό δίσκο και είχε προωθηθεί κατάλληλα, πιθανώς με κάποια άλλη μίξη ή κάποια επεξεργασία, πιθανότατα να είχε γίνει επιτυχία’’, ισχυρίζεται ο Andy Powell και συνεχίζει: ‘’Είναι και ζήτημα τύχης κάποιες φορές, όμως δεν μπορούμε να κοιτάμε πίσω λέγοντας, ‘Τι θα είχε συμβεί, εάν;’, αλλά σίγουρα ήταν ένα πολύ εμπορικό τραγούδι.’’
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
8/11/17/
Δημοσίευση σχολίου