 |
| Οι Jethro Tull το 1987 |
Τον Σεπτέμβριο του 1987 οι Jethro Tull κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Crest of a Knave (Νο 19 Ενωμένο Βασίλειο, Νο 32 Αμερική) που μουσικά σίγουρα ήταν καλύτερο από το απογοητευτικό Under Wraps (1984). Μην φανταστείτε ότι το Crest of a Knave ήταν κανένα άλμπουμ ορόσημο(!) αλλά σίγουρα ήταν καλύτερο από τον προκάτοχό του που χαρακτηριζόταν από ηλεκτρονικούς πειραματισμούς. H δεκαετία του ’80 έχει φέρει πολλές δομικές αλλαγές στον ήχο των rock συγκροτημάτων και έχει κάνει τα λεγόμενα συγκροτήματα του κλασικού rock να ακούγονται…διαφορετικά. Περισσότερα πλήκτρα και φωνητικά, με τη χρήση του synthesizer να είναι υπερβολική, το Crest of a Knave θυμίζει Jethro Tull κυρίως λόγω της φωνής του Ian Anderson, αλλά και των συνθετικών δομών των τραγουδιών.
Στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ των 2 άλμπουμ, ο Ian Anderson έκανε εγχείρηση στο λαιμό του και μετά το άκρως απογοητευτικό Under Wraps, είχε αποφασίσει η επιστροφή του συγκροτήματος να είναι καλύτερη. Ο συνδυασμός ακουστικού και ηλεκτρικού ύφους και των μελωδιών με το φλάουτο που έγιναν trademark στο συγκρότημα επέστρεψαν. Αλλά τα synthesizers, synthesizers! Φανταστείτε ότι σε δύο τραγούδια του άλμπουμ, οι Jethro Tull χρησιμοποιούν προγραμματισμένα drums αντί του ντράμερ Doane Perry (στα τραγούδια “Steel Monkey”και “Raising Steam”).
Για μια ακόμα φορά όλα τα τραγούδια του άλμπουμ είναι συνθέσεις του Anderson με το “Steel Monkey”να ξεχωρίζει με την εισαγωγή των synthesizers και την ανυπαρξία φλάουτου! Ένα τραγούδι ειδικά για το ραδιόφωνο (εκείνη την εποχή οι Dire Straits ακουγόντουσαν παντού), ενώ τα 'Farm On The Freeway' και “Jump Start” που είναι τυπικά Jethro Tull τραγούδια, περνούν μάλλον αδιάφορα. Θα σταθώ ακόμα σε ένα τραγούδι του Crest of a Knave, το μακρόσυρτο 'Budapest', από τα αγαπημένα του συνθέτη και για πολλά χρόνια αναπόσπαστο στα set list των συναυλιών τους. Ο ίδιος ο Anderson το περιγράφει σαν ένα μείγμα διαφόρων μουσικών ειδών (folk, blues, electro) απόλυτα δεμένων μεταξύ τους. Από τα πλέον κουραστικά τραγούδια τους κατά την γνώμη του γράφοντος!
Κανείς δεν θα μνημόνευε το Crest of a Knave, ούτε το “Steel Monkey” αν οι Jethro Tull δεν ήταν υποψήφιοι το 1989 για το βραβείο Grammy με το άλμπουμ αυτό (ναι, φλάουτα, synthesizers και κλασικές folk μελωδίες) στην κατηγορία Best Hard Rock/Metal Performance. Κι όχι μόνο ήταν υποψήφιοι , αλλά το κέρδισαν κιόλας! Το να κερδίσουν οι Jethro Tull ένα βραβείο Grammy, έστω και σε παράτερη κατηγορία, είναι περίεργο, αλλά τέλος πάντων, το καταπίνεις. Το να το κερδίσουν όμως με συνυποψηφίους στην ίδια κατηγορία τους Metallica με το άλμπουμ…And Justice for All δεν καταπίνεται με τίποτα! Για την ιστορία, το τρίτο συναγωνιζόμενο άλμπουμ ήταν το Nothing's Shocking των Jane's Addiction. Στην ίδια κατηγορία, υποψήφιοι Metallica, Jethro Tull και Jane's Addiction. Ανακατεμένος ο ερχόμενος!
Πάντως προς τιμήν του ο ίδιος ο Ian Anderson καυτηρίασε αυτή την επιτυχία τους! Δείτε το video της απονομής με παρουσιαστές τον Alice Cooper και τη Lita Ford και τον Alice να βγάζει ένα φίδι από την τσέπη του!
Δείτε το video
To cd περιέχει 2 παραπάνω τραγούδια από το βινύλιο, τα "Dogs in the Midwinter" and "The Waking Edge". Και τα 2 κυκλοφόρησαν σαν b sides σε singles.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
14/9/17/
Μπείτε εδώ και διαβάστε περισσότερα classic rock νέα κι αναλύσεις
Δημοσίευση σχολίου