To 1981 κυκλοφόρησε το soundtrack της ταινίας Chariots of Fire σε μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το άλμπουμ, αν κι ορχηστρικό, γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία φθάνοντας στο Νο1 του αμερικάνικου chart και στο Νο 5 του βρετανικού, ενώ το single πήγε κι αυτό στο Νο 1 του αμερικάνικου chart μικρών δίσκων, πράγμα σπάνιο για ορχηστρικό κομμάτι. Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα με τίτλο «Οι Δρόμοι Της Φωτιάς» (σε σκηνοθεσία του Hugh Hudson) και αναφέρεται στην άμιλλα και το ολυμπιακό ιδεώδες μέσα από την πραγματική ιστορία των Eric Liddell και Harold Abrahams στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924..
Ο Παπαθανασίου συνάντησε τον παραγωγό ταινιών David Puttnam και το σκηνοθέτη Alan Parker, ’ ένα party στο σπίτι του σκηνοθέτη Hugh Hudson. Ο Βαγγέλης γνώριζε τους Puttnam και Alan Parker από το 1978, όταν ο πρώτος του είχε προτείνει να γράψει τη μουσική για την ταινία του Parker, Midnight Express, αλλά είχε αρνηθεί γιατί ήταν κουρασμένος. Για την ιστορία τη μουσική της ταινίας, ανέλαβε ο Giorgio Moroder, ο οποίος κέρδισε και το Oscar! Τότε ο Hudson και ο Puttnam του είπαν ότι ετοίμαζαν μια καινούργια ταινία και θα ήταν μια καλή ευκαιρία να συνεργαστούν. Το καλοκαίρι του 1981 ο Hudson συμφώνησε με τον Βαγγέλη να γράψει τη μουσική για την ταινία Chariots of Fire. Μάλιστα η αρχική επιλογή του σκηνοθέτη Hugh Hudson, ήταν να χρησιμοποιήσει ένα παλαιότερο κομμάτι του Παπαθανασίου, το «L’ Enfant», που είχε γράψει για την ταινία του Frédéric Rossif «Opéra Sauvage» (1979). Ο σκηνοθέτης είχε εντυπωσιαστεί από το θέμα και πίστευε ότι ταίριαζε απόλυτα στη νέα του ταινία. Ο Παπαθανασίου παρουσίασε στον σκηνοθέτη και τον παραγωγό την τελευταία στιγμή λέγοντάς τους ότι αν τους αρέσει μπορούν να το χρησιμοποιήσουν κι αν όχι μπορούν να χρησιμοποιήσουν το παλιό! Ο Hudson ενθουσιάστηκε από την καινούργια σύνθεση που του παρουσίασε ο Βαγγέλης και τη χρησιμοποίησε στην εναρκτήρια σκηνή της ταινίας αλλά και στο τέλος ενώ το «L’ Enfant» χρησιμοποιήθηκε σε άλλη σκηνή της ταινίας! Η ταινία ήταν υποψήφια για 7 βραβεία Oscar και κέρδισε τα τέσσερα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Καλύτερης Ταινίας και της Καλύτερης Μουσικής για τον Βαγγέλη. Το βράδυ της απονομής, ο συνθέτης δεν ήταν στην αίθουσα και δεν παρέλαβε το βραβείο γιατί όπως είπε «κοιμόμουν σπίτι μου».
Το παράδοξο είναι ότι ο Βαγγέλης έγραψε τη μουσική για ολόκληρη την ταινία και σίγουρα είναι μια σπάνια περίπτωση, που συνθέτης χρησιμοποιεί μουσική εκτός εποχής (με συνθεσάιζερ) για μία ταινία που εξελίσσεται τη δεκαετία του 1920.
Το επίσης σπάνιο κι αν θέλετε απίθανο, είναι ότι το single όταν πρωτοκυκλοφόρησε είχε τίτλο «Titles», όπως αναφέρεται και στο άλμπουμ. Μ’ αυτόν τον τίτλο, το τραγούδι μπήκε τον Δεκέμβριο του 1981 στο Νο 94 του Billboard chart των μικρών δίσκων. Η δισκογραφική εταιρεία βλέποντας την επιτυχία της ταινίας αλλά και τη δυναμική του κομματιού, για να το κάνει πιο προσιτό κι αναγνωρίσιμο στο κοινό, του αλλάζει (!) τίτλο και το επανακυκλοφορεί σαν «Chariots Of Fire» και πήγε Νο1! Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει ότι ο ίδιος τίτλος (Chariots of Fire) χρησιμοποιήθηκε και στην επανακυκλοφορία του σε CD single το 1989). Μάλιστα το single έριξε από την κορυφή το «I Love Rock ‘n’ Roll» των Joan Jett and the Blackhearts και ανέβηκε στο Νο 1 των Η.Π.Α. για μία εβδομάδα, παραμένοντας μέχρι σήμερα το μοναδικό κομμάτι που ανέβηκε στην κορυφή των αμερικάνικων charts από Έλληνα καλλιτέχνη. Η επιλογή του κομματιού αποτελεί φωτεινό παράδειγμα λάθους στην παγκόσμια δισκογραφία, αφού οι αμερικάνοι executives της δισκογραφικής εταιρείας δεν πίστευαν ότι θα κάνει την παραμικρή επιτυχία!
Αν κι ο Λογαρίδης είναι τραγουδιστής και μάλιστα με πολύ χαρακτηριστική κι ευαίσθητη φωνή, το ύφος των συνθέσεων Alchemy βασίζεται στα πλήκτρα, (όπως και το Chariots of Fire). O Λογαρίδης μήνυσε τον Βαγγέλη για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας κι η υπόθεση οδηγήθηκε στα αγγλικά δικαστήρια με τον Βαγγέλη να φέρνει μηχανήματα στην δικαστική αίθουσα (πλήκτρα/ενισχυτές/μείκτη) για να καταδείξει το αυτοσχεδιαστικό ύφος της σύνθεσης αλλά και το πώς συνθέτει. Η δίκη διήρκεσε 30 ημέρες και τελικά το δικαστήριο δικαίωσε τον Βαγγέλη με το σκεπτικό ότι "αν και δεν ήταν απίθανο να έχει ακούσει το κομμάτι του Λογαρίδη κανείς δεν μπορεί να αποδείξει αν το αντέγραψε συνειδητά ή ασυνείδητα". Η απόφαση, κατ' εξαίρεση του βρετανικού δικαίου, άφηνε περιθώρια στον Λογαρίδη να ασκήσει έφεση αλλά εκείνος προτίμησε να σταματήσει εκεί την υπόθεση και να μην κάνει τίποτε άλλο.
Για την ιστορία, μόνο στην Αμερική το άλμπουμ Chariots of Fire έχει πουλήσει περισσότερα από 3.000.000 αντίτυπα, καταλαβαίνεται λοιπόν τι θα σήμαινε οικονομικά μια θετική δικαστική απόφαση για τον Λογαρίδη.
Και τα δύο κομμάτια παρατίθενται για να τα ακούσετε και να βγάλτε τη δική σας απόφαση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Όσοι έχουν ακούσει σε βάθος τη δισκογραφία του Παπαθανασίου (επίσημη και ανεπίσημη) ακόμα γελάνε με αυτή την υπόθεση. Το ότι ο Λογαρίδης έχασε την δίκη πανηγυρικά ήταν αναμενόμενο. Στο παρακάτω λινκ μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε σε PDF την ετυμηγορία και την αιτιολογία της απόφασης του δικαστή Whitford γι αυτή την υπόθεση (PDF 11 σελίδων στα Αγγλικά).
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://alturl.com/vtyk4
ΣΥΓΟΥΡΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΡΕΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΔΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήHeaven and Hell movement 3. Ηχογραφήθηκε το 1975. Άντε βρες άκρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήμια και προσφατα απεβιωσε ο ανθρωπος , δεν ηξερα την ιστορια αυτη , αν και φιλος του synth ηχου , ο Παπαθανασιου δεν με τρελαινε ,οχι οτι δεν ειναι μεγαλος , απλα προτιμουσα αλλους . Αλλα το κομματι του Λογαριδη αν οντως προυπηρχε , δεν τον δικαιωσαν ?Απιστευτο ... (εκτος αν υπογειως τα βρηκαν με οφελος και για τους 2 )
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου βρίσκεις το απίστευτο? Η original ηχογράφηση της σειράς "Μενεξεδένια Πολιτεία" του 1975 δεν υπάρχει πουθενά. Ο Λογαρίδης ξαναηχογράφησε το θέμα αυτό και το κυκλοφόρησε στο άλμπουμ του "Alchemy" το 1987 (τη χρονιά που είχε και το δικαστήριο με τον Παπαθανασίου) με τον τίτλο "The City Of Violets". Μια πιο "καθαρή" εκδοχή (η version του "Alchemy" ακούγεται πολύ μουντά, "λασπωμένα") υπάρχει στο άλμπουμ "Τα Παιδία Παίζει", αυτή τη φορά με τον Ελληνικό τίτλο "Μενεξεδένια Πολιτεία 1974". Το "Τα Παιδία Παίζει" κυκλοφόρησε κάτω απ'τα ονόματα του Λογαρίδη και του Δημήτρη Πουλικάκου.
ΔιαγραφήΗ εκτέλεση στο παραπάνω βίντεο δεν ξέρω από που προέρχεται, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι η original ηχογράφηση των '70s, είναι σύγχρονη ηχογράφηση και είναι προφανές ότι η ενορχήστρωση είναι βασισμένη στο Chariots Of Fire, με λίγα λόγια η εκτέλεση αυτή προσπαθεί να ακουστεί σαν το Chariots Of Fire. Στο youtube μπορείς να βρεις και τις παλιότερες εκδόσεις του "The City Of Violets" και να τις συγκρίνεις με την παραπάνω. Το μόνο που δεν μπορείς να βρεις είναι την original ηχογράφηση, την οποία ούτε ο Λογαρίδης είχε ποτέ κυκλοφορήσει ή ανεβάσει κάπου (γιατί άραγε?)
Όποιος ενδιαφέρεται να ακούσει τις απαρχές του Chariots Of Fire, δεν έχει παρά να ακούσει το "Wake Up" των Aphrodite's Child από το άλμπουμ "It's Five O'Clock" του 1969, και ιδιαίτερα το "Heaven And Hell, Part 1" (μεταξύ 14:50 και 16:30) από το ομώνυμο άλμπουμ του Παπαθανασίου που κυκλοφόρησε το 1975.
Το να υποστηρίζει κάποιος ότι ο Παπαθανασίου έκλεψε μουσική απ'τον Λογαρίδη είναι το ίδιο παρανοϊκό με το να υποστηρίζει ότι ο Μπαχ έκλεψε μουσική απ'τον Καρβέλα.
μαλιστα , ενδιαφεροντα στοιχεια δινεις , afrodites child ειναι εκτος των μουσικων γουστων μου, οποτε δεν εχω εμβαθυνει , ακουσα το κομματι heaven and hell ,εχει οντως μια πρωτη γευση της μελωδιας ,οχι ομως ολη .
Διαγραφήτα 2 κομματια του Λογαριδη( στο βιντεο του κειμενου) και το chariots of fire εχουν εναν πιο πληρη κυκλο της μελωδιας αυτης , μια πληρη αναπτυξη .
οποτε θα ηταν πολυ σημαντικο να ακουγαμε την εκτελεση του Λογαριδη την πρωτη , αφου οπως λες αυτη στο κειμενο ειναι μεταγενεστερη . Ομως πως 'σταθηκε ' διακαστικη διαμαχη αν δεν υπηρχε προγενεστερο κομματι ? Κατι θα ειχε στα χερια του .
Θελω να πω , αμφισβητησε ο Λογαριδης κομματι του 85 με ηχογραφηση δικη του του 87 ? Κατι θα εδωσε στο δικαστηριο που να αποδεικνυε προγενεστερη ημερομηνια . Γιατι αλλιως δεν θα χρειαζοντουσαν αποδειξεις , ουτε θα χρειαζοταν να κανει ο Παπαθανασιου demonstration με τα μηχανηματα του .
Πολυ διαφωτιστικη θα ηταν ισως η αποψη ανθρωπων που γνωριζουν και τους 2 εννοω μουσικους που συναναστηθηκαν και συνεργαστηκαν .Αυτοι πιθανων ξερουν τι συνεβη στην υποθεση εκεινη .
Για το δικαστηριο . Δεν λεω οτι σωνει και καλα ηταν λαθος αποφαση αλλα απο την μια πλευρα ειχαμε μια εταιρεια πανισχυρη ( στα ντουζενια τους τοτε ) με ηδη εκατομυρια πωλησεις του δισκου και προφανως χρυσα συμβολαια και για αλλες κυκλοφοριες και απο την αλλη εναν ανεξαρτητο μουσικο που απειλουσε να τους 'γκεμισει ' το brand . Αυτο παρατηρωντας και μονο . Μπορει η υποθεση να ηταν μια φαρσα /φουσκα . Δηλαδη απο την αλλη πλευρα μια υποκινηση ενος δικηγορου για πιθανοτητα 'κονομας ' . Που κατεπεσε οπως ηταν φυσικο .
Καπου διαβασα οτι ο Λογαριδης ειχε μεγαλη πικρια και εφυγε με αυτη δεν ξερω αν ηταν γενικοτερη πικρια η απο την συγκεκριμενη υποθεση .
Καμια φορα (και υπαρχουν πολλα παραδειγματα ) διαχρονικες μελωδιες μπορουν να γραψουν και πιο 'ρηχοι ' μουσικοι ,που να ζηλεψουν ακομα και συνθεταραδες /μαεστροι . Οποτε για μενα δεν μετραει το ονομα , η μια γενικοτερη μουσικη πορεια αλλα κατι το πολυ συγκεκριμενο , η εμπνευση της στιγμης .
θα το κοιταξω παραπερα και θα τα ακουσω προσεκτικοτερα εχεις δικιο .
To Chariots Of Fire ηχογραφήθηκε το 1980, όχι το 1985. Το ποια ηχογράφηση έφερε ο Λογαρίδης στο δικαστήριο δεν ξέρω, η original ηχογράφηση πάντως δεν υπάρχει πουθενά. 2022 έχουμε και ακόμα να την ακούσουμε.
Διαγραφή«το κομματι heaven and hell ,εχει οντως μια πρωτη γευση της μελωδιας ,οχι ομως ολη...»
Μα, γι αυτή την "πρώτη γεύση" έγινε όλη η φασαρία, κατά τα άλλα τα δύο κομμάτια δεν έχουν σχέση. Προσωπικά την πρώτη φορά που άκουσα το "The City Of Violets" γέλασα, και απόρησα πως στήθηκε ολόκληρο δικαστήριο πάνω σ'αυτό. Το δικαστήριο παρεμπιπτόντως δεν έγινε μεταξύ μιας "πανίσχυρης εταιρείας" και ενός "ανεξάρτητου μουσικού" που δεν τον ήξερε η μάνα του, έγινε μεταξύ Warner Αμερικής (η πλευρά του Παπαθανασίου) και ΕΜΙ Λονδίνου, δύο δισκογραφικές-κολοσσούς δηλαδή. Οπότε δεν υπάρχει ούτε καν υπόνοια για τον "πλούσιο και διάσημο συνθέτη που χαριστικά αθωώθηκε" όπως πολλοί ανίδεοι υπονοούν κατά καιρούς. Να ξαναγράψω ότι είχα γράψει στο πρώτο μου σχόλιο το 2018, "Όσοι έχουν ακούσει σε βάθος τη δισκογραφία του Παπαθανασίου (επίσημη και ανεπίσημη) ακόμα γελάνε με αυτή την υπόθεση".
Το ότι το soundtrack κυκλοφόρησε το 1981 και η μήνυση έγινε μετά από 6 ολόκληρα χρόνια, ενώ το κομμάτι δηλαδή κατείχε ήδη μια περίοπτη παγκόσμια θέση και αναγνωρισιμότητα, δεν σου χτυπάει κάποιο καμπανάκι?
Τέλος πάντων, η συζήτηση αυτή δεν έχει νόημα, και μάλιστα μετά από 35 χρόνια. Είναι μεγάλη ντροπή που κάποιοι άσχετοι συνεχίζουν ακόμα το παραμύθι και αφήνουν υπόνοιες για έναν από τους μεγαλύτερους και πιο original συνθέτες/μουσικούς στον κόσμο τα τελευταία 100 χρόνια, για μια πραγματική συνθετική ιδιοφυία, ο οποίος συνθέτει/ενορχηστρώνει/παίζει ταυτόχρονα απίστευτης πολυπλοκότητας έργα. Ο Παπαθανασίου κουβάλησε ολόκληρο το synth setup του στο δικαστήριο για να τους δείξει αυτό που σου έγραψα παραπάνω, δηλαδή την εκπληκτική (και μοναδική) ικανότητα του να συνθέτει, ενορχηστρώνει και παίζει μουσική την ίδια ακριβώς στιγμή. Δεν ξέρω αν έχεις δει/ακούσει ποτέ το Mythodea, το live που είχε κάνει ο Παπ. στις στήλες του Ολυμπίου Διός το 2001. Αν δεν το έχεις δει, να το δεις οπωσδήποτε. Ένα έργο παιγμένο από τον ίδιο με τη συνοδεία μιας συμφωνικής ορχήστρας και αντρικής & γυναικείας χοιρωδίας. Αυτή η πολύπλοκη σύνθεση που διαρκεί μία ώρα, ο Παπαθανασίου την συνέθεσε και ενορχήστρωσε σε...μία ώρα.
Δες το βίντεο στο παρακάτω λινκ για να καταλάβεις για τι μουσικό τέρας μιλάμε, αυτό που θα δεις και θα ακούσεις είναι κάτι παρόμοιο με αυτό που είδαν οι δικαστές το 1987 και τους σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο, τον Παπαθανασίου δηλαδή να συνθέτει/ενορχηστρώνει/παίζει ταυτόχρονα, και όχι τίποτε κομματάκια της σειράς, αλλά ολόκληρα συμφωνικά έργα. Ότι βλέπεις στο παρακάτω βίντεο είναι σύνθεση της στιγμής και παιγμένο live, χωρίς ίχνος προηχογραφημένων μερών. Δες το και πες μου αν ενας τύπος που συνθέτει έτσι σε δευτερόλεπτα, έχει την ανάγκη να κλέψει ιδέες του (κάθε) Λογαρίδη.😁
Το απόσπασμα αυτό είναι από το 2ωρο ντοκιμαντέρ "Vangelis And The Journey To Ithaka", θα σου πρότεινα να το δεις ολόκληρο και θα καταλάβεις πολλά για την μοναδική περίπτωση του τεράστιου Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το ντοκιμαντερ υπάρχειθ ολόκληρο στο youtube.
https://vimeo.com/385669316
Το οτι ενας μουσικος υπερταλαντουχος , phenomenal οπως λενε και στο χωριο μου, μπορει να σαγηνευσει ,γοητευσει , να παιξει ενα θεμα σε 120 παραλλαγες ζωντανα , αν θελεις ακομα και να δικαιολογησει θεωρητικα τα παντα ,καμια αντιρηση . Αλλα δεν σημαινει οτι την βασικη μελωδια δεν μπορει να την 'ακουσε ' απο εναν που δεν εχει το επιπεδο ουτε 'μαθητη' του .Οχι ο Παπαθανασιου , οποισδηποτε μεγαλος μουσικος . Γενικα στην μουσικη δεν πρεπει να υπαρχει υποτιμηση κανενος .
ΔιαγραφήΔεκτα παντως τα περισσοτερα απο οσα γραφεις , δεν την εχω διαβασει την υποθεση σε βαθος , ξεγελαστηκα απο το λινκ του κειμενου και θεωρησα οτι αυτο ειναι το κομματι του Λογαριδη που οπως μας πληροφορησες αυτο ειναι μεταγενεστερο και 'κομμενο και ραμμενο ' για να θυμιζει το 'chariots ' .Υπαρχουν οπως καταλαβα πολλα επεισοδια . Παντως απο σχολια που διαβασα ,διαστωσα οτι εστω και απο ανεπαρκη ενημερωση , το κοινο ειναι διχασμενο .
Συμφωνω σε αυτο που γραφεις , το κλειδι θα ηταν η ηχογραφηση που πηγε στο δικαστηριο , η εταιρεια οπως λες και οχι ο Λογαριδης . Για ποιο λογο αυτη δεν βγηκε προς τα εξω ποτε , μυστηριο ...
να προσθεσω το παρακατω λινκ που ειναι η αποφαση οπως αναφερει και το κειμενο του rockmachine . Φυσικα αυτα τα λινκ ,δεν σημαινει οτι ειναι και απολυτα ακριβη . Αν χτυπησεις 'plagiarism Vangelis ' θα σου βγαλει καποια που μοιαζουν 'εγκυρα ' .
Διαγραφήhttps://www.latimes.com/archives/la-xpm-1987-02-19-ca-4371-story.html
-----------------------------------
judge said that although it was possible Vangelis had heard Logarides’ tune, it could not be proved that he had copied or used it.
----------------------------------------
αυτη η διατυπωση της αποφασης για μενα λεει 2 πραγματα
1. οτι προ-υπηρχε καποια συνθεση του Λογαριδη ,γιατι αλλιως δεν θα ελεγε οτι ηταν πιθανων να την ειχε ακουσει .Αν ηταν μεταγενεστερη θα ελεγε πως ειναι δυνατον να ακουσει κατι απο το μελλον .
2. δεν αποδεικνυεται οτι την αντεγραψε η την χρησιμοποιησε ... αλλα για να αντιγραψει καποιος η να χρησιμοποιησει κατι πρεπει να ακουγεται και 'σχεση ' μεταξυ τους . Αλλιως θα ελεγε ρητα οτι δεν υπαρχει σχεση η η σχεση ειναι μη σημαντικη .
Αυτο ειναι σαν να μου λεει , ναι μεν υπηρξε νεκρος , αλλα δεν αποδεικνυεται οτι ο κατηγορουμενος τον σκοτωσε .(ακραιο παραδειγμα) .
Η δικαιωση θα ηταν ' το κομματι που προσκομισε η εταιρεια του Λογαριδη δεν εχει σχεση με το κομματι του Vangeli ' τελος .
Για μενα λεει , ναι μεν ειχε ομοιοτητες ,αλλα στον πακτωλο των νοτων-μελωδιων που μπορει να 'κατεβασει ' ο Παπαθανασιου (οπως τους απεδειξε live )δεν μπορουμε να βαλουμε το χερι μας στην φωτια οτι την αντεγραψε . Εχει ενα χαρακτηρα ελαφρυντικης αμφιβολιας .
Μου φαινεται αυτη η διατυπωση λιγο 'προσεκτικη ' .Εννοω αν καποιος ειναι αθωος 100% , θεωρω οτι μια τετοια διατυπωση τον αδικει . Θα μου πεις και τι να κανει , εφεση για επαναδιατυπωση ?
Ολα αυτα σαν παρατηρηση , την ουσια την ξερουν οι ιδιοι οι εμπλεκομενοι .Προφανως και ο Vangelis δεν εχει την αναγκη της κρισης κανενος 'ασχετου ' και η μουσικη του αξια ειναι διαχρονικη .
To ότι ένα μουσικό κομμάτι (κάποιες νότες του συγκεκριμένα) μοιάζει με κάποιο άλλο, δεν λέει απολύτως τίποτα. Παρθενογένεση δεν υπάρχει στη μουσική. Η πλειονότητα των συνθέσεων που υπάρχουν σ'αυτόν τον πλανήτη έχουν κάποια κοινά σημεία και ομοιότητες μεταξύ τους. Αυτό είναι αναπόφευκτο, η μουσική, τουλάχιστον η Δυτική, έχει γραφτεί και συνεχίζεται να γράφεται πάνω σε μόλις 12 νότες & ημιτόνια.
ΔιαγραφήΟπότε, το να να πει κάποιος δικαστής ότι ο Χ Παπαθανασίου είναι 100% αθώος, εκ των πραγμάτων δεν γίνεται. Κι αυτό ισχύει για την πλειονότητα των συνθετών, όχι μόνο για τον Παπαθανασίου. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να αποδείξει ότι η Χ ομοιότητα είναι εκούσια ή ακούσια.
Τα πρώτα δείγματα ομοιότητας με το Chariots Of Fire έρχονται αρκετά πιο πίσω από το 1974-75, απ'την εποχή των Aphrodite's Child. Σε ένα υποθετικό σενάριο λοιπόν, ο Παπαθανασίου κάλλιστα θα μπορούσε να μηνύσει πρώτος τον Λογαρίδη για αντιγραφή. Τα προϋπάρχοντα δείγματα του Παπ. έχουν πιο μεγάλες ομοιότητες με το C.O.F. απ'ότι το The City Of Violets. Το ότι έγινε τέλος πάντων η μήνυση μετά 6 χρόνια απ'την κυκλοφορία του C.O.F. τα λέει όλα. Για "άρμεγμα" πήγαιναν αλλά δεν τους βγήκε.
Στο παρακάτω λινκ μπορείς να κατεβάσεις σε pdf ολόκληρη την απόφαση του δικαστηρίου στα Αγγλικά.
shorturl.at/pswH9
ναι συμφωνω ,ουτως η αλλως οι νοτες ειναι περιορισμενες και αρα οι πιθανοτητες μια ακολουθια νοτων να ειναι ιδια αρκετες . 2 κομματια μπορει να εχουν τις περισσοτερες νοτες κοινες και να ειναι ασχετα μεταξυ τους . Οπως και να εχει αν ειχαμε το κομματι το αρχικο θα λεγαμε περισσοτερα . Η χρονικη καθυστερηση στην αντιδραση , μπορει να ειναι ετσι οπως τα λες ,μπορει και απλως αργα αντανακλαστικα η και σκοπιμοτητα . Αν το κανεις την πρωτη εβδομαδα και δικαωθεις εισπρατεις τα της πρωτης εβδομαδας , αν κανεις σε 6 χρονια εισπρατεις 6 χρονων δικαιωματα και αρα αξιζει τον κοπο . Οπως και να εχει ,πιο πολυ δεν θα μου αρεσε καποιος να εχει αδικηθει , οχι οτι υποστηριζω τον εναν η τον αλλο
Διαγραφήεπισης το κομματι αυτο του link στο μενεξεδενια πολιτεια , αυτο ειπαμε ειναι μεταγενεστερο , και ηταν η μουσικη της σειρας , αναφερεται σαν μουσικη Λογαριδη , αυτο γιατι δεν προσβληθηκε ? Μουσικη σειρας ηταν , ιδια με το chariots . Ισως λογω περιορισμενου ενδιαφεροντος ? (τοπικη αγορα της Ελλαδας ? ) . Η κατι αλλο ?
Στο λινκ ακούμε ένα κομμάτι που η μόνη σοβαρή ομοιότητα που υπάρχει με το C.O.F. είναι η νέα και παρόμοια ενορχήστρωση του, με καταφανή σκοπό να ακουστεί σαν το C.O.F. Λογικά η μεριά του Παπαθανασίου δεν το είχαν ακούσει καν πριν τη δίκη. Αν ήμουν στη θέση του(ς), δεν θα έκανα μήνυση στον Λογαρίδη, απλά θα γέλαγα ακούγοντας το.
Διαγραφή