ΕDDIE (THE HEAD) Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΑΣΚΟΤ EVER!

EDDIE

 




Είναι αδύνατον να σκεφτεί κανείς τους Iron Maiden, χωρίς να του έρθει στο μυαλό η νευρώδης μορφή της μασκότ του group, το κατά κάποιο τρόπο alter-ego τους. Ο Eddie είναι τόσο αναπόσπαστα δεμένος με το φαινόμενο Iron Maiden, όπως και η καταιγιστική μουσική τους. Eddie, η απόλυτη μασκότ ever…
Είναι ένα αιώνιο σκίτσο τέχνης του group, που εμφανίζεται σε όλα τα εξώφυλλα των δίσκων τους (με εξαίρεση τα live albums “Live At Donigton” και “Flight 666”, όπως και στα περισσότερα από τα singles τους, αλλά και σε όλα εμπορεύματα τους όπως… T-shirts, tour-books, αφίσες, φιγούρες, κλπ.
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ...
Αυτό που ξεκίνησε λοιπόν, ως μια μάσκα από πεπιεσμένο χαρτί έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο σημαντικά σήματα κατατεθέντα όσον αφορά τις μασκότ παγκοσμίως και θα βρίσκετε στη μνήμη όλων των Metal οπαδών για πάντα. Η πρώτη έκδοση του Eddie ήταν μια μάσκα σχεδιασμένη από έναν φίλο του Dave “Lights” Beasley, ο Dave έριξε την ιδέα για την μασκότ που αργότερα έγινε γνώστη σαν Eddie. Ο Dave (έχει βοηθήσει πολύ τον Harris όταν αυτός ήταν στους Gypsy’s Kiss), καλός φίλος λοιπόν του Steve, τότε ήταν στους Iron Maiden υπεύθυνος φωτισμού, πυροτεχνημάτων αλλά και των εφέ για τα live show τους. Βασικά ο Eddie the ’ead βασίστηκε σ’ ένα ανέκδοτο που αναφέρεται σ’ ένα κεφάλι χωρίς σώμα. Η αρχική μάσκα ήταν ένα καλούπι από πεπιεσμένο χαρτί, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε στο σκηνικό του συγκροτήματος, που αποτελούνταν από φώτα και το λογότυπο του group, στο τέλος του live set τους κατά τη διάρκεια του τραγουδιού “Iron Maiden”. Επίσης χρησιμοποιήθηκε και ψεύτικο αίμα που έβγαινε από το στόμα της μάσκας, η οποία ήταν συνήθως πίσω από τον τότε drummer τους, Doug Sampson. Η μάσκα αυτή λοιπόν που ονομάστηκε Eddie και έφτυνε αρκετές ποσότητες αίμα, καθώς ο καιρός περνούσε εξελίχθητε σε «μεγάλο κεφάλι». Μετά την αρχική αυτή μάσκα κατασκευάστηκε μια μεγαλύτερη από fiberglass, εξοπλισμένη με το να αναβοσβήνει τα μάτια της και είχε την ικανότητα να απελευθερώνει κόκκινο καπνό από το στόμα της. Σε κάποια συναυλία τους  μάλιστα, ο καπνός μπούκωσε τόσο πολύ, που το κεφάλι του Eddie εξερράγη.

Μια από τις πρώτες εμφανίσεις του Eddie

Tο συγκρότημα είχε φιλόδοξα σχέδια δεν ήθελε κάτι απλό, άλλα κάτι διαφορετικό από ζωγραφιές, καμβάδες και κουρτίνες στο πίσω μέρος της σκηνής. Μια απλοϊκή μάσκα που θ’ αποκτούσε εν καιρώ ένα σώμα και όχι μόνο, το οποίο ή θα εμφανιζόταν με το συγκρότημα πάνω στη σκηνή ή θα κυριαρχούσε ολοκληρωτικά πάνω στη σκηνή.
Ο μύθος λέει ότι κάποτε μια γυναίκα γέννησε ένα μωρό που δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα κεφάλι (the head). Ο γιατρός της είπε να μην ανησυχεί και ότι μέσα σε τέσσερα-πέντε χρόνια θα είχαν στην διάθεση τους ένα σώμα που θα μπορούσε να ταιριάζει με το κεφάλι. Όπως κάθε τι το τρομερό που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι ο Eddie είχε έναν δημιουργό και πέρασε από διάφορες φάσεις καλλιτεχνικής εξέλιξης. Αυτό που ξέρετε τώρα ως Eddie, απέχει πολύ από το σχετικά χαριτωμένο κεφαλάκι που έπαιρνε σάρκα (ε… ναι, όχι ακριβώς) και οστά πίσω στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Αυτή την φιγούρα που θα ζωγράφιζε το υπόλοιπο της τότε μάσκας, ήταν ο ανερχόμενος νεαρός καλλιτέχνης Derek Riggs. Το μυαλό Riggs ήταν το πιο πρόσφορο έδαφος για να βλαστήσουν χαοτικές εικόνες και ιδέες που θα έπαιρναν μορφή πριν ακόμα το συνειδητοποιήσεις, μέσω μιας ζωγραφιάς. Ο Derek απεικονίζει ένα απόκοσμο ον που ταίριαζε πολύ με την άποψη του συγκροτήματος για τον Eddie the ’ead, έτσι ο Eddie θα κάλυπτε όλα τα μελλοντικά εξώφυλλα των album του group. Και θα γινόταν ο μηχανικός γίγαντας των ζωντανών τους εμφανίσεων, είχε πια γεννηθεί, ο Eddie από μόνος του πια αποτελούσε μια αιτία για την τεράστια εμπορική επιτυχία των Maiden μέσα στα χρόνια που θ’ ακολουθούσαν.  
Αυτό το τερατόμορφο «έκτρωμα» κατατάσσεται στην συνομοταξία που ανήκει και ο Freddy Krueger, ξεγυμνωμένο από το δέρμα του έτσι που μοιάζει σαν να βγήκε από κάποια ταινία του Clive Barker. Έχει την δίκη του ιστορία και πρόσφορα, που θα έλεγα ότι είναι ισότιμη με αυτή την ιστορία και προσφορά των ίδιων των Iron Maiden.

Derek Riggs

Ο Eddie είναι μια Zombie-esque φιγούρα που έχει εμφανιστεί σε κάθε ένα από τα studio album των Iron Maiden, ξεκίνησε ως έργο τέχνης από τον Riggs, αρχής γεννωμένης για το single “Running Free” τον Φεβρουάριο του 1980 και έκτοτε έχει γίνει συνώνυμο της εικόνας, που είναι αναπόσπαστο μέρος και της κουλτούρας του συγκροτήματος. Αν και ο Eddie δεν φέρνει τεχνικά πάντα το ίδιο σχήμα, κάθε ενσάρκωση της μασκότ αντιπροσωπεύει πάντα όμως, την θεματική εικόνα του κάθε δίσκου και παρέχει μια βάση για το λυρικό περιεχόμενο του. Μπορεί σε κάθε δίσκο να μην μοιάζει το ίδιο, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, έτσι κι αλλιώς ο Eddie είναι εδώ για να μείνει, με τη μία ή την άλλη μορφή του. Φυσικά οι τελευταίες ενσαρκώσεις του Eddie εδώ και 10-15 χρόνια, διαφέρουν παρασάγγας από την street feeling αλήτικη φιγούρα-εικόνα που μας είχε συνηθίσει αρχικά ο Derek Riggs. Πολλοί οπαδοί του συγκροτήματος, δεν δέχονται τις μετέπειτα απεικονίσεις τους Eddie, θεωρούν το νέο digital Eddie έκτρωμα αρνούμενοι να τον δεχτούν, αφού δεν έχει καθόλου το αυθεντικό τρομακτικό feeling του ενός και μοναδικού Derek Riggs.Ο Riggs έχει φτιάξει την απόλυτη μασκότ είτε το θέλουμε είτε όχι, ο Eddie είναι μαζί μας σε κάθε δίσκο των Iron Maiden, αλλά και στις αντίστοιχες παγκόσμιες περιοδείες τους, έχει εμφανιστεί ως cyborg, ως αιγυπτιακή μούμια και ως ένας ψυχικά λοβοτομημένος ασθενής, μεταξύ άλλων…
Είμαι σίγουρος, πως μετά από αρκετή παρέλευση ετών (όπως γίνετε άλλωστε), μόνο ο Eddie θα μνημονεύονται, από όλους του Heavy Metal οπαδούς για πάντα ως η απόλυτη μασκότ, ever. Ο Eddie, έχει πάρει στα μάτια των 80’s metalheads, μυθικές διαστάσεις, μπροστά στον Eddie καμιά από τις υπόλοιπες μασκότ, δεν ήταν ισάξια γιατί πολύ άπλα καμιά δεν μπορούσε να έχει την μαγεία που εξέπεμπε αυτός ο κύριος.
Θα έλεγα ότι μετά τον Eddie, ακολουθεί σε αίγλη ο Snagglettoth (Motorehead), αλλά όλες οι άλλες όπως π.χ. οι εξής… Murray (DIO), Fangface (Gamma Ray), Adrian (Running Wild), Iron Mask Man (Quiet Riot), Jack O’ Lantern (Helloween), Vic Rattlehead (Megadeth), Hector (Hammerfall), Chaly (Overkill)… είναι πραγματικά (το θέλουμε ή δεν το θέλουμε) πολύ μα πολύ  πίσω του.

Το πρώτο άλμπουμ με τον Bruce Dickinson

Τέλος ας δούμε τις…
Διάφορες ενσαρκώσεις του Eddie στα studio εξώφυλλα των άλμπουμ δίσκων των Iron Maiden.
Iron Maiden (1980). Το πρώτο έργο τέχνης που χαρακτηρίζει τον Eddie, δημιουργήθηκε αρχικά με μια πιθανή Punk αισθητική (λόγω εποχής), που βασίστηκε στο κεφάλι ενός νεκρού Αμερικανού στρατιώτη που είχε κολλήσει σε ένα βιετναμέζικο tank.
Killers (1981). Παρουσιάζει τον Eddie με ένα τσεκούρι στο χέρι και το θύμα του να του τραβά το t-shirt. Πίσω τους μια πολυκατοικία στην οποία ο Riggs ζούσε εκείνη την εποχή, περιέχει αναφορές στην Pub Ruskin Arms και στο τραγούδι “Charlotte The Harlot”.
The Number Of The Beast (1982). Ο Eddie απεικονίζετε να ελέγχει τον διάβολο σαν μαριονέτα, ο οποίος με τη σειρά του έχει επίσης μαριονέτα τον Eddie. Ο Eddie παρουσιάζεται γελαστός ενώ φωτιά βγαίνει από το αριστερό του χέρι τη στιγμή που παίζει στα δάχτυλα τον Σατανά με το δεξί του χέρι.
Peace Of Mind (1983). Ένας λοβοτομημένος Eddie, με έναν ζουρλομανδύα που είναι αλυσοδεμένος από το λαιμό σε ένα κελί για τρελούς. Τα μαλλιά του είναι πεσμένα και μια μεταλλική πλάκα σφηνωμένη στο κρανίο του απομεινάρι μιας αδέξιας επέμβασης για κάποια λοβοτομή.
Powerslave (1984). Εδώ ο Eddie υπό μορφή θεότητας ως άγαλμα σε ένα Ναό μουσείο, ως Αιγύπτιος Φαραώ, που μοιάζει και σαν Σφίγγα. Είναι μουμιοποιημένος αλλά ακόμα ζωντανός.
Somewhere In Time (1986). Ο Eddie εμφανίζεται ως cyborg σ’ ένα κάπως Blade Runner σκηνικό επηρεασμένο από το άμεσο φουτουριστικό μέλλον.
Seveth Son Of A Seventh Son (1988). Ο Eddie αναδυόμενος από μια αρκτική θάλασσα, η κορυφή του κεφαλιού λείπει όπως άλλωστε και το μεγαλύτερο μέρος από το σώμα, ενώ η σπασμένη του ραχοκοκαλιά ταλαντεύεται στο νερό.
No Praying For The Dying (1990). Δείχνει τον Eddie να βγαίνει με δύναμη έξω από έναν άλλο τάφο πιάνοντας από το λαιμό, μάλλον κάποιο τυμβωρύχο. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες δουλειές, ο Eddie επέστρεψε όπως ήταν και στα πρώτα albums.
Fear Of The Dark (1992). Το πρώτο σχέδιο για δίσκο του group που δεν δημιουργήθηκε από τον Riggs, αλλά σχεδιάστηκε από τον Melvyn Grant. Δείχνει τον Eddie ως ένα τέρας δέντρο. Και το logo του group, για πρώτη φορά στο πλάι και όχι στο πάνω μέρος.

Το πρώτο από τα δύο άλμπουμ με τον Blaze Bayley

The X Factor (1995). Ο Eddie σε ένα χειρουργικό τραπέζι, όπου του γίνετε μηχανική χειρουργική επέμβαση, με τα περισσότερα από τα εσωτερικά του όργανα έκτος του σώματος του. Τον Eddie τον βλέπεις από κάποια απόσταση παρέχοντας έτσι μια λιγότερο βίαιη εικόνα.
Virtual XI (1998). Ο Eddie φαίνεται κάπως αφελής τρομακτικός, στο πλάι ένα παιδί εμφανίζεται φορώντας ένα οπτικό-ακουστικό μέσο εικονικής πραγματικότητας και βλέπει προφανώς τον Eddie, σχέδιο που δημιουργήθηκε από τον Melvyn Grant.
Brave New World (2000). Ο Eddie εμφανίζεται μέσα από ένα σύννεφο. Ένα έργο τέχνης που δημιουργήθηκε από τον Riggs, όπου υπό μορφής νέφους ο Eddie δεσπόζει πάνω από τον Τάμεση σ’ ένα φουτουριστικό μελλοντικό Λονδίνο.
Dance Of Death (2003). Ο Eddie ως Grim Reaper, σχέδιο που δημιουργήθηκε από τον David Patchett. Το πιο αδύναμο χλιαρό χωρίς καθόλου τρόμο σχέδιο σε όλη την ιστορία του συγκροτήματος.
A Matter Of Life And Death (2006). Αυτό το εξώφυλλο δείχνει τον Eddie καβάλα σ' ένα tank, όπου τον ακολουθούν ίδιοι στην μορφή με αυτόν, στρατιώτες στο πεδίο της μάχης. Σχέδιο του Tim Bradstreet.
The Final Frontier (2010). Σχέδιο από τον Melvyn Grant, δείχνει τον Eddie ως εξωγήινο, έχοντας ένα κλειδί από ένα διαστημικό σκάφος. Σ’ έναν άγνωστο πλανήτη, στο βάθος δεσπόζει η Γη.
The Book Of Souls (2015). Εξώφυλλο που δημιουργήθηκε από τον Mark Wilkinson, όπου ο Eddie εμπνέεται από τον πολιτισμό των Μάγια. Έχοντας facepaint και earspools παρόμοια με εκείνα των πολιτισμών από την κεντρική Αμερική.

TRIVIA:

• Δώστε προσοχή στο παρακάτω συμβάν… σε festival του Γερμανικού Metal Hammer το Δεκέμβριο του 1983 στο Dortmund, οι Maiden αποφάσισαν κατά το τέλος του live τους να «δολοφονήσουν» τον Eddie επί σκηνής μ’ έναν πολύ σκληρό τρόπο, κατατεμαχίζοντας τον τόσο άγρια που η μουσική εκπομπή “Rock-Pop” της Γερμανικής τηλεόρασης αρνήθηκε να μεταδώσει το γεγονός, με φόβο ότι θα τρομοκρατούσε τους τηλεθεατές του τηλεοπτικού καναλιού.

Κείμενο: Ηλίας Κωστόπουλος.

17/6/17

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος