Με μια λέξη μόνο. Έγκυρο. Δικαιολογούν την απουσία τους από την μουσική. Την καλή μουσική ... Φρέσκος Steve Morse αν και δεν έχει να αποδείξει κάτι. Προσωπικά δεν μου λείπει καν ο Blackmore. Έγκυρο η καλύτερη λέξη. Για την παραγωγή για τον στίχο για την μουσική για την φωνή. Μακάρι να έχει πολλά ακόμη καλά τραγούδια το album.
Ακούστε την εκπομπή του Κώστα Γιαννόπουλου κάθε Σάββατο 16-18.00 και κάθε Τρίτη 22-24.00 και Τετάρτη 20-22.00 στο Maximum Overdrive.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΟΛΑΣ
Αν και ακούγεται καλύτερο από το "Now What?!" μας προδιαθέτει για ένα βαρετό και απογοητευτικό άλμπουμ. Δυστυχώς η συνεχόμενη καθοδική πορεία των Deep Purple τα τελευταία 10 χρόνια συνεχίζεται με μεγαλύτερη πληγή των Ian Gillan, ο οποίος είναι πλέον πάρα πολύ αδύναμος, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους τέσσερις που ακούγονται σε καλή φόρμα. Με δεδομένο ότι η περιοδεία που θα γίνει θα είναι -μάλλον- και η τελευταία τους ένας θρύλος της αγαπημένης μας μουσικής θα περάσει στην αιωνιότητα. Βέβαια, καλό θα ήταν αυτό να γινόταν με ένα μέγκα-reunion με όλα τα εν ενεργεία πρώην μέλη μαζί, αλλά αυτό μάλλον αποτελεί την απόλυτη ονείρωξη οπαδών και μη με πιθανότητες να γίνει λιγότερες και του μηδενός!
ΕΥΑ ΖΕΥΓΟΥΛΑ
Το τέλος του 2016 προσπαθεί να μας καλοπιάσει για τη λαίλαπα των θανάτων που το χαρακτήρισε. Μετά την κυκλοφορία του νέου δίσκου των Rolling Stones μάς φέρνει το single των Deep Purple...
Ένα τραγούδι που σου καρφώνεται στο νου, με εναν Ian Gillan απο τα παλιά...πρωτοποριακό για τους Deep Purple αφού για πρώτη φορά ακούγονται ψυχεδελικοί αλλά και progressive.Κιθάρες με ήχο Μαυροπερισσότερου και πλήκτρα στιβαρά και ουσιαστικά.
Ο Gillan αποδεικνύει ότι παραμένει τεράστιος και σίγουρα η φάτσα του Blackmore έχει ξινίσει αφού τα δικά του κατορθώματα δεν είναι ούτε φρέσκα ούτε συγκλονιστικά.
Ακούστε την εκπομπή της Εύα Ζευγουλά κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή 12-14.00
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΣΜΑΣ
Πολλές φορές, κομμάτια με πολύ πληθωρικό ήχο ακούγονται καλύτερα στην πρώτη ακρόαση από ότι στις επόμενες, όπου ο όγκος της ενορχήστρωσής τους έχει πάψει πια να σε εντυπωσιάζει και αυτό που σου μένει είναι η ουσία. Αυτό δεν ισχύει επ’ουδενί για το καινούργιο κομμάτι των Deep Purple, που οι επανειλημμένες ακροάσεις μάλλον το κολακεύουν. Ξεκινώντας με μια ψαλμωδική απαγγελία, το κομμάτι συνεχίζει ροκάροντας πάνω σε μια αρκετά δυνατή μελωδία, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε ένα χορταστικό instrumental πέρασμα. Εδώ πραγματικά το συγκρότημα δίνει ρέστα με τα ευρηματικά κιθαριστικά μέρη του Steve Morse να εναλλάσσονται με τα πλήκτρα του Don Airey σε ένα ηχητικό αποτέλεσμα που δημιουργεί την αίσθηση ενός οργιαστικού στροβιλισμού. Αν το συγκεκριμένο κομμάτι είναι αντιπροσωπευτικό του ήχου και της ποιότητας όλου του album μπορούμε αναμφίβολα να περιμένουμε κάτι πολύ καλό.
Ακούστε την εκπομπή του Αντώνη Κοσμά κάθε Τρίτη 20-22.00 και κάθε Πέμπτη 22.-00.00
ΝΟΝΤΑΣ ΚΟΛΙΟΣ
Είναι η πρώτη φορά που το συγκρότημα κάνει μια πρωτότυπη εισαγωγή όσο κι outro. Σαν σύνθεση, θυμίζει πολύ τα standards τραγούδια των τελευταίων δίσκων τους, κυρίως με τις εναλλαγές πλήκτρων και κιθάρες. Το βρίσκω πειραματικό και σκληρό για το συγκρότημα α’ ότι τα συνηθισμένα τραγούδια τους αφήνοντας μια γεύση Vincent Price (Now What?!)
Ο Νόντας Κολιός είναι συνεργάτης στην εκπομπή «Οδός Ονείρων» κάθε Σάββατο 18-21.00
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΥΡΔΑΚΟΣ
Η πρώτη ακρόαση του νέου τραγουδιού των Deep Purple, "Time To Bedlam" με εξέπληξε, αρνητικά και θετικά.
Τα 30" πρώτα δευτερόλεπτα αρχίζουν με μια απαγγελία των στίχων που μου θύμισε εκκλησιαστικούς ύμνους και η φωνή του Ian Gillan να ακούγεται με παρόμοιο τρόπο όπως στο "Vincent Price". Δεν με ενθουσίασε καθόλου, όπως δεν μου αρέσει που το τραγούδι κλείνει με αυτό τον τρόπο, παρόλο που δείχνει ότι κάνει κύκλο και ολοκληρώνεται.
Το ρυθμικό τμήμα του τραγουδιού, μεσαίας ταχύτητας, είναι πολύ στιβαρό και με πολύ καλή συνοχή και οφείλεται στην δουλειά του Don Airey που έχει αναβαθμισμένο ρόλο (από το NOW WHAT ?! και έπειτα).
Τα γεμίσματα του Steve Morse είναι λιτά και ακριβή και συμπληρώνουν τους στίχους του IG στα κουπλέ (Θυμίζει κομμάτια από το House Of Blue Light). Το σόλο του είναι στα πατήματα του DA, αρχικά, και ακούγεται σαν Overdub μαζί με τα πλήκτρα αργότερα (θυμίζει Pictures Of Home). Το σόλο του DA είναι συνέχεια των σόλο από το NOW WHAT ?! με επιρροές από Keith Emerson.
Roger Glover και Ian Paice ξέρουν να κρατάνε το ρυθμό καλύτερα και από ελβετικό ρολόι.
Οι στίχοι περιέχουν ένα κοσμικό - κοινωνικό - πολιτικό περιεχόμενο και πιστεύω έιναι 100% εμπνευσμένοι από τις προσωπικές αναζητήσεις και θεωρίες του Ian Gillan, ο οποίος σε μια παλαιότερη συνέντευξη του είχε αναφερθεί σε τέτοια θέματα. Συμπερασματικά το τραγούδι είναι αρκετά βαρύ στιχουργικά και ρυθμικά. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί ο τρόπος που συμμετέχει ο Steve Morse που είναι ουσιαστικός με λιγότερο περίπλοκα σόλο και περάσματα. Για τους Deep Purple του 2016 είναι ένα ωραίο ρυθμικό κομμάτι χωρίς να σε κουράζει στην ακρόαση. (Ήδη το έχω ακούσει πολλές φορές χωρίς). Σε αναμονή λοιπόν του EP "Time To Bedlam" και του LP "inFinite"
Ακούστε την εκπομπή του Παναγιώτη Μπουρδάκου κάθε Κυριακή 16-18.00
ΧΑΡΗΣ ΠΑΝΟΣ
Ο Gillan επιτέλους ανακάλυψε την ένταση που θα πρέπει να έχει πλέον η φωνή του . Με βάση αυτό τα υπόλοιπα μέλη προσάρμοσαν τον ήχο τους σε ποιο μελωδικούς τόνους από αυτούς που μας είχαν συνηθίσει. Η κιθάρα του Morse βαδίζει πάνω στις βάσεις που έθεσε εδώ και πενήντα και βάλε χρόνια ο μεγάλος Ritchie Blackmore. Τα πλήκτρα του Airey δομημένα σωστά και σε τέτοια ένταση που δεν επηρεάζουν τα υπόλοιπα όργανα. Αν και τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου κινούνται σε αυτό το μοτίβο τότε ίσως έχουμε στα χέρια μας το καλύτερο Purple album μετά το The Battle Rages On.
Ακούστε την εκπομπή του Χάρη Πάνου κάθε Σάββατο και Κυριακή 12-14.00.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δεν περίμενα να ακούσω κάτι καλύτερο ή χειρότερο από αυτό που άκουσα! Ένα τραγούδι που ακούγεται σαν φυσική συνέχεια των τραγουδιών του προηγούμενου άλμπουμ των Deep Purple (NOW WHAT ?!) κάλλιστα θα μπορούσε να είχε συμπεριληφθεί σε αυτό! Ηχητικά τα έντονα και πρωταγωνιστικά πλήκτρα του Don Airey θυμίζουν την πολύ καλή δουλειά που είχε κάνει στο «Vincent Price». Σαν σύνθεση το "Time To Bedlam" δεν μένει στο μυαλό και μένουμε με την ελπίδα να ακούσουμε κάτι καλύτερο στο άλμπουμ.
Ακούστε την εκπομπή του Αλέξανδρου Ριχάρδου κάθε ημέρα 18-20.00.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΙΡΗΝΑΚΗΣ
Deep Purple και επιμένουν! Να μου πεις εφόσον είσαι καλλιτέχνης και σέβεσαι αυτό που είσαι αλλά και την ισοτρία σου δεν έχεις και πολλές επιλογές! Είτε θα σταματήσεις για να μην ρεζιλευτείς,είτε θα συνεχισεις αξιοπρεπώς! O Gillan και η παρέα του, συνεχίζουν και α μη τι άλλω είναι συνεπείς! Δίσκοι ανα τακτά σχετικά διαστήματα και πολλές περιοδείες. Τι μπορούμε να περιμένουμε απο το νέο τους άλμπουμ όμως και γιατί το 2017 να περιμένουμε από τους DEEP PURPLE να συγκινήσουν τα πλήθη; Το "Now What?" ξέρετε πόσο πούλησε την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του στην πατρίδα τους; Επτα χιλιάδες άλμπουμ! Μηδέν δηλαδή! Αρα δε νομίζω ότι έχουν προσδοκίες απο το "Infinite". Το κάνουν γιατι είτε πρέπει, είτε γιατί εχουν τα κότσια και δε τους νοιάζει η αποδοχή! Κριτίριο σαφώς και δεν μπορέι να είναι ένα και μόνο τραγούδι για τι θα επακολουθήσει. Το "Time for bedlam" ακούγεται όμορφο σήμερα, απλό, κυλά ήρεμα και απολογιστικά... με τους πιο απαισιόδοξους στίχους που έχει γράψει ο Gillan εδω και πολλά χρόνια. Κιθάρα σε δεύτερο ρόλο, πλήκτρα σε πρώτο, μοιάζει με φόρο τιμής στον Lord! Μελωδικό, όμορφο τραγούδι, αλλά sorry, σε άλμπουμ όπως το "Perfect strangers" και το "House of blue light" για να μην πάμε στα seventies, θα ήταν απλό συμπλήρωμα, ένα καλο filler. 'Οσο κι εαν εκτιμώ τον Steve Morse, το όλο του στήσιμο, την προσφορά και την παρουσία του, πάντα θα λείπει απο τους PURPLE η ατίθαση αγριάδα της κιθάρας του Blackmore κάτι που δεν μπόρεσαν ποτέ να αναπληρώσουν με τον Morse. Είναι κακό το "Time for Beadlam"; όχι! Δε του βρίσκεις κάτι άσχημο και το ακούς ευχάριστα. Απλά πέντε λεπτά μετα, θα το έχεις ξεχάσει!
Ακούστε την εκπομπή του Δημήτρη Σειρηνάκη κάθε Παρασκευή 20-22.00
ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΜΠΩΚΟΣ
Με την ανακοίνωση του τίτλου του δίσκου (infinite) των τιτανοτεράστιων (Deep Purple) και την ημερομηνία Κυκλοφορίας (07/04/2017), οι Deep Purple έδωσαν στην δημοσιότητα, ένα τραγούδι που ακούγεται σύγχρονο άλλα συγχρόνως και με όλες αυτές τις μουσικές πινελιές που χαρακτηρίζουν τους Deep Purple άπλα πιστεύω πως η φωνή του Gillan δείχνει λίγο κουρασμένη παρόλα αυτά ακούγεται καλύτερα από άλλους νέους τραγουδιστές!!!
Ακούστε την εκπομπή του Μανώλη Σμπώκου κάθε Παρασκευή 22-24 και κάθε Κυριακή 22-24.00
Δημοσίευση σχολίου