ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Θυμάμαι πολύ έντονα τις ώρες στο studio, είμαστε όλοι πολύ νέοι και πολύ τρελοί. Όλες οι στιγμές ήταν έντονες και μόνο θετικές μνήμες έχω από τότε. Διψάγαμε όλοι μας να κάνουμε αυτό που τελικά κάναμε και μας άρεσε. Γράφαμε στο studio Sierra, με παραγωγό τον Κώστα Καλημέρη και executive τον Μάκη Αχλαδιώτη, που ήταν οι ιδιοκτήτες του καλύτερου studio, του Sierra. Επειδή οι ώρες στοίχιζαν κι ήταν κλεισμένες από άλλους καλλιτέχνες, γράφαμε όποτε είχε κενό, δηλαδή Χριστούγεννα, Πάσχα, γιορτές και αργά τη νύχτα. Θυμάμαι ηχογραφούσαμε 3 νύχτες συνέχεια, είμαστε μόνοι μας στο studio και κάναμε ό,τι θέλαμε, σαν παιδική χαρά!
(σ.σ. Να διευκρινίσω ότι στην ερώτηση με τις ώρες του studio, εκείνη την εποχή οι ώρες κλεινόντουσαν από τις δισκογραφικές εταιρίες κατά 100ντάδες για την ηχογράφηση δίσκων. Φυσικό είναι οι εμπορικοί δίσκοι και καλλιτέχνες να έχουν το προβάδισμα και βέβαια για τα rock αγγλόφωνα συγκροτήματα, ούτε λόγος. Σκεφτείτε ότι την παραγωγή των Raw Silk την επιμελήθηκαν οι δυο ιδιοκτήτες του Sierra και το συγκρότημα είχε υπογράψει στην EMI κι έγραφαν νύχτα, πόσο μάλλον τα άλλα ελληνικά αγγλόφωνα που ήταν ανεξάρτητες παραγωγές!)
Α.Ρ Πως μπήκες στους Raw Silk;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Με κάλεσε ο Rory Χριστόπουλος (πλήκτρα/φωνητικά), που κι αυτός μόλις είχε μπει στους Raw Silk. Μου είπε ότι ο πρώην ντράμερ των Spitfire, Κώστας Κυριακίδης, έχει φτιάξει συγκρότημα και ψάχνει για ένα τραγουδιστή. Βρεθήκαμε στη Ν. Σμύρνη…
Α.Ρ. Θυμάσαι πότε;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Πρέπει να ήταν 1988, γνωριστήκαμε, ήπιαμε ένα καφέ, μιλήσαμε, άκουσα ένα demo και μετά πήγαμε στο Sierra και τραγούδησα το Irene.
Α.Ρ. Κρατάς επαφή με τα μέλη του συγκροτήματος;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Ναι, με όλους.
Α.Ρ. Το Street Girl έγινε (ξανά) επιτυχία στα αθηναϊκά rock clubs πριν 12 χρόνια. Εσύ το είχες καταλάβει;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Όχι, από εσένα το μαθαίνω.
Α.Ρ. Το άλμπουμ σας κυκλοφόρησε από μια μεγάλη εταιρεία, την ΕΜΙ. Ποια ήταν η σχέση σας με την εταιρεία σαν Raw Silk;
ΓΙΩΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Δεν είχαμε επαφές με την εταιρεία. Η επαφή γινόταν μέσω του Γιάννη Κουτουβού που ήταν manager μας κι ήταν η εταιρεία για εμάς. Είχαμε μιλήσει μια φορά με τον Μάνο Ξυδού, αλλά ο Γιάννης Κουτουβός είχε αναλάβει αυτό το κομμάτι.
Α.Ρ Το όνειρο όλων ήταν και να είναι να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Εσείς, αν σάς έλεγαν τότε «ο δίσκος σας πουλάει π.χ.στη Γερμανία ή στην Αμερική και πρέπει να κάνετε μια περιοδεία», είσαστε έτοιμοι να φύγετε από το σπίτι, τη δουλειά σας και να πάτε να παίξετε στο εξωτερικό;
ΓΙΩΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Για να λείψουμε 10 – 15 ημέρες και να κάνουμε κάποιες εμφανίσεις, σίγουρα είχε ενδιαφέρον και μπορούσαμε. Για μετά δεν ξέρω και κυρίως τι θα μπορούσαμε να θυσιάσουμε.
Α.Ρ. Αισθάνθηκες εσύ την επιτυχία του άλμπουμ τότε, αλλά ακόμα και σήμερα που τα τραγούδια του παραμένουν ζωντανά;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Την επιτυχία την καταλάβαμε όταν παίξαμε για ένα περίπου χρόνο, ίσως λιγότερο, στο Boddy’s Bar στη Γλυφάδα. Τα χρήματα που παίρναμε κάθε βράδυ ήταν σημαντικό βοήθημα για εμάς, αν σκεφτείς ότι μέσος όρος ηλικίας όλων μας ήταν 20-22 χρόνια. Από τις αντιδράσεις του κόσμου καταλάβαμε ότι τα τραγούδια είχαν επιτυχία, αλλά καμία σχέση με τρελή επιτυχία και τέτοια!
Α.Ρ. Πως δεν προχωρήσατε σε ένα δεύτερο άλμπουμ;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Δεν είχαμε στόχο για μετά το άλμπουμ, είχαμε άρχισε να τσακωνόμαστε μεταξύ μας, κάποιοι ήθελαν να κάνουν κάτι άλλο, να γίνουμε πιο Bon Jovi, πιο Cult, άρχισαν οι προστριβές και δεν θέλει πολύ για να χωρίσουμε. Κάναμε ακόμα κάποιας πρόβες και τελικά χωρίσαμε.
Α.Ρ. Σήμερα το βινύλιο δεν κυκλοφορεί αλλά σε cd έχει επανεκδοθεί. Έχετε πάρει δικαιώματα;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Τότε απ’ όσο ξέρω, όχι. Από το cd πήραμε.
Α.Ρ. Ένα από τα πιο cult στοιχεία των Raw Silk, είναι το video του Street Girl. Πως είχε γυριστεί;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Δεν θυμάμαι πού ακριβώς γυρίστηκε, κάπου στον Πειραιά σε μια αλάνα ένα μεσημέρι, με το spray του Θοδωρή να τελειώνει την ώρα που γράφαμε. Το video έγινε με πρωτοβουλία του Καναλιού 29 και ενός ανθρώπου που δεν θυμάμαι το όνομά του. Νομίζω ότι είναι συνθέτης ελληνικής μουσικής αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομά του. Με δική του πρωτοβουλία κι ενός φίλου που ήταν μοντέρ στο Κανάλι 29 και στο New Channel και τον έλεγαν Αλέξανδρο. Το μοντάζ έγινε από τον Αλέξανδρο που δεν θυμάμαι το επώνυμό του, αν και τον συνάντησα πρόσφατα, και από τον Κώστα Κυριακίδη στο studio της VideoSonic. O Κώστας έκανε κάποιες δουλειές με την VideoSonic, όλοι βοήθησαν, άλλος να κάνει το μοντάζ, άλλος έδωσε ώρες στο studio για την ηχογράφηση, όλοι προσέφεραν κάτι, έτσι ήταν τότε τα πράγματα! Το τελικό μοντάζ έγινε πολύ αργότερα, η πρώτη μορφή του video δεν ήταν αυτή, ήταν τα πλάνα από την αλάνα στον Πειραιά, ενώ τα πλάνα από τη συναυλία είναι από μια εμφάνισή μας στην Αργυρούπολη από το αρχείο του Γιάννη Κουτουβού. Αν δεν ήταν ο Γιάννης δεν θα είχε γίνει τίποτε απ’ όλα αυτά
Α.Ρ. Το 2006 οι Raw Silk άνοιξαν τη συναυλία των Winger. Ξέρω πολύ κόσμο, μεταξύ αυτών κι εγώ, που η παρουσία των Raw Silk τον τράβηξε. Εσύ δεν τραγουδούσες τότε, αλλά ο Πάνος Κονδυλός.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Το reunion έγινε μέσα στο καλοκαίρι του 2005. Ξεκινήσαμε κάποιες πρόβες και είχαμε σκοπό να κάνουμε ένα τελείως διαφορετικό project, που δεν θα είχε καμία σχέση με Raw Silk. Μας έγινε μια πρόταση από τον Δημήτρη Χρόνη που είχε το Texas club (στην Ιπποκράτους) να ανοίξουμε για τον Jeff Scott Soto. Ανοίξαμε για τον Soto στη συναυλία του στο Club 22 κι αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση του reunion που κάναμε. Δεν προχωρήσαμε για εντελώς παιδιάστικους εγωισμούς, τόσο από την πλευρά μου όσο κι από την πλευρά του Κώστα. Τώρα τα λέμε και γελάμε!. Έτσι φεύγοντας εγώ, ήλθε άλλος τραγουδιστής, όχι ο Πάνος, αλλά τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να εμφανιστεί κι έτσι τραγούδησε ο Πάνος στη συναυλία των Winger, που ήμουν κι εγώ στον κόσμο για να δω τους Winger και τους Raw Silk
Α.Ρ. Μετά τους Raw Silk τι έκανες;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Έπαιξα με διάφορους γνωστούς μουσικούς, με τον κιθαρίστα των Magna Carta, τον Παναγιώτη Λάλη, κάποια μέλη των Joker, τον Nigel Foxx κ.α. Παίζαμε διασκευές κλασικού rock…
A.Ρ. Σήμερα τι κάνεις; Έχει ακουστεί ότι ετοιμάζεις δίσκο με τον Φοίβο
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Με το Φοίβο έχουμε μια γενική συνεργασία, video, ηχογραφήσεις, δεύτερα φωνητικά, τραγούδια που κάνει για το εξωτερικό, τραγούδια αγγλόφωνα που στέλνει στην Αμερική, πολλά πράγματα. Αυτό δε σημαίνει ότι θα βγει δίσκος, μπορεί να βγει και μπορεί και να μη βγει. Δεν είναι ο δίσκος ο στόχος. Η συνεργασία μας ξεκίνησε το 2002 με ένα σποτ που ήθελε να κάνει για το Fame story σαν παραγωγός. Βασική μου απασχόληση είναι το studio N.U.R.V. που έχω με τον συνέταιρο μου Γιώργο Αλαμάρα. Δουλεύουμε με όποιο συγκρότημα ή καλλιτέχνη έλθει, από jazz έως και heavy metal. Εδώ και 2 χρόνια έχω σταματήσει να παίζω τη νύχτα.
Α.Ρ. Ο Φοίβος έχει συνθέσει τον καινούργιο ύμνο της ΑΕΚ, πριν 20 περίπου χρόνια, όπου τραγουδάς.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Ναι εγώ τραγουδώ.
Α.Ρ. Είσαι ΑΕΚ;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ: Δεν είμαι ΑΕΚ και γενικά δεν είμαι καμία ομάδα, είμαι φίλαθλος, τότε είχα γίνει ΑΕΚ γιατί εκείνη τη χρονιά που βγήκε ο ύμνος, η ΑΕΚ είχε μεγάλη πορεία κι έχασε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική. Ο Φοίβος με κάλεσε στο Sierra χωρίς να ξέρω τι θα τραγουδήσω και με ρώτησε τι ομάδα είμαι. "Ξέρεις, δεν είμαι καμία ομάδα" του απάντησα, « πρέπει να τραγουδήσεις τον ύμνο της ΑΕΚ»."ΟΚ του απάντησα, η ΑΕΚ είναι ομάδα που εκτιμώ". Αργότερα κάναμε κι ένα video για τον ύμνο, με όλους τους παίκτες, τον Fernando Santos κι εμένα. Προηγουμένως είχα γράψει τους στίχους του ύμνου με λατινικά γράμματα για να μπορούν να τον διαβάσουν κι οι ξένοι παίκτες της ομάδας. Εκείνη την ώρα ήλθε κι ο Πρόεδρος της ομάδας, ο Ντέμης Νικολαίδης και μου λέει” Ήλθες να τραγουδήσεις τον ύμνο της ΑΕΚ ντυμένος παοκτζής;”. Πράγματι, εκείνη την ημέρα φορούσα μαυρόασπρα ρούχα!!!!
Δημοσίευση σχολίου