Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ Sgt. PEPPER'S LONELY HEARTS CLUB ΤΩΝ BEATLES

Πάντα με προσέλκυαν τα ωραία εξώφυλλα και πάντα άκουγα τους δίσκους κρατώντας το εξώφυλλό τους, προσπαθώντας να βρω πώς συνδέεται με τα τραγούδια και τι…θέλει να πει ο καλλιτέχνης. Τότε, τις δεκαετίες 80 και 90, τα πράγματα ήταν εξαιρετικά δύσκολα στο να έχουμε πληροφορίες για τα εξώφυλλα, αλλά και για τα ίδια τα κομμάτια. Στη σημερινή
ανάρτηση θα ασχοληθούμε με το καταπληκτικό εξώφυλλο των Beatles, κι ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα στην ιστορία της δισκογραφίας, το Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band(1967). Για να μπείτε στο νόημα της δημιουργίας του, θα πρέπει να συντονιστούμε με την εποχή του, δηλ.49 χρόνια πίσω, όταν δεν υπήρχε ψηφιακή τεχνολογία, οι καλές φωτογραφικές μηχανές ήταν σπάνιες και οι μακέτες γινόντουσαν με το χέρι και με κόλλα! Η ιστορία του εξώφυλλου ξεκινά τον Μάρτιο του 1967, όταν οι John Lennon, Paul McCartney, George Harrison και Ringo Starr επισκέφθηκαν το studio του Michael Cooper στο Chelsea, για να δουν το φωτογραφικό υλικό που θα χρησιμοποιούσαν στο εξώφυλλο του άλμπουμ τους. Είχαν προγραμματίσει να φωτογραφηθούν, ώστε οι φωτογραφίες τους να χρησιμοποιηθούν στο εσώφυλλο και στο οπισθόφυλλο. Το δημιουργικό του εξωφύλλου το είχαν αναλάβει ο Peter Blake και η μέλλουσα σύζυγός του, Jann Haworth. Την ιδέα να χρησιμοποιηθούν γνωστά πρόσωπα στο εξώφυλλο την είχε ο McCartney, με την παρουσία των μελών του συγκροτήματος και την ύπαρξη αρχικά μόνο των Κarl Marx, Fred Astaire και Dylan Thomas. Ο Blake πρότεινε να προστεθούν περισσότερα πρόσωπα από διάσημους, για να καταλήξουν στην τελική ιδέα με την οποία κυκλοφόρησε το άλμπουμ. Όλα τα πρόσωπα στήθηκαν πάνω σε χαρτονένια ομοιώματα κανονικών διαστάσεων και το νόημα της ιδέας είναι ότι οι Beatles δίνουν συναυλία και οι διάσημοι τους παρακολουθούν!
Η δαπάνη των δημιουργών του έφθασε τις 2.867,25 λίρες, τεράστιο ποσό αν αναλογιστεί κανείς ότι τότε τα εξώφυλλα στοίχιζαν 50 λίρες!Οι τέσσερεις Beatles φωτογραφήθηκαν με στολές που θυμίζουν θηριοδαμαστές σε τσίρκο, ειδικά σχεδιασμένες για τη φωτογράφιση. Μάλιστα οι Paul και George έχουν φορέσει και τα παράσημα με τα οποία παρασημοφορήθηκαν από την Βασίλισσα της Αγγλίας που τους ανακήρυξε ιππότες! Ο John φοράει μετάλλια που δανείστηκε από την μητέρα του πρώτου ντράμερ των Beatles, του Pete Best.Το κολλάζ των φωτογραφιών έγινε από τον Blake και τη γυναίκα του μια εβδομάδα πριν τη φωτογράφιση των Beatles, ενώ κάποια από τα πρόσωπα που είχαν αρχικά επιλεχθεί δεν μπήκαν στην τελική φωτογράφιση, όπως ο Χίτλερ (το ομοίωμα του ήταν έτοιμο), ο Ιησούς αλλά κι ο Gandhi (για να μην παρεξηγηθούν οι ινδοί fans του συγκροτήματος). Απορρίφθηκαν, ο Albert Einstein γιατί τον έκρυβε ο Lennon και δεν υπήρχε χώρος(!), η ηθοποιός Bette Davis κι ο επίσης ηθοποιός Leo Gorcey γιατί ζήτησε 400$ αμοιβή για να δώσει άδεια. Αυτός έχασε! Το ίδιο λάθος πήγε να κάνει και η αμερικανίδα ηθοποιός Mae West που δεν ήθελε να μπει σε ένα εξώφυλλο δίσκου, που ο τίτλος του θα ήταν “Lonely Hearts Club”, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη, μετά από γράμμα που της έστειλαν οι Beatles και της έδωσαν τις απαραίτητες εξηγήσεις. Ο Harrison μόλις είχε επιστρέψει από την Ινδία που είχε ασπαστεί τη θρησκεία τους, γι αυτό και στο εξώφυλλο μπήκαν οι guru Mahavatar Babaji, Lahiri Mahasaya, Sri Yukteswar και Paramahansa Yogananda, ενώ δεύτερος από αριστερά επάνω είναι ο Aleister Crowley, πριν ακόμα τον μάθει ο Ozzy και τον κάνει …τραγούδι.Συνολικά όλες οι φωτογραφίες που εικονίζονται στο άλμπουμ είναι 57 και 12 κέρινα αγάλματα. Η τελική λίστα ονομάτων, που τελικά συμμετείχαν στη φωτογράφιση, περιελάμβανε τους Bob Dylan, Marlon Brando, Tony Curtis, Marlene Dietrich, Marilyn Monroe, Sonny Liston (μποξέρ),τον ποδοσφαιριστή της Liverpool, Albert Stubbins, τον Χοντρό και το Λιγνό (Stan Laurel,  Oliver Hardy), τους συγγραφείς H. G. Wells, Oscar Wilde, Lewis Carroll και Dylan Thomasμ, ενώ όταν ο Paul McCartney ρωτήθηκε γιατί δεν συμπεριλήφθηκε ο Elvis Presley, απάντησε: "Ο Elvis είναι ο πιο σημαντικός απ’ όλους, δεν είναι απλά ένας Pop τραγουδιστής, είναι ο Elvis the King”.
Πατήστε αριστερο κλικ για να μεγαλώσει.

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε την 1η Ιουνίου 1967 και για μια ακόμα φορά έστειλε το μεγάλο συγκρότημα στην κορυφή του βρετανικό chart και στο
Νο 1 του αμερικάνικου, πουλώντας στην Αμερική περισσότερο από 15.000.000 αντίτυπα! Η ψυχεδελική διάθεση του συγκροτήματος ξεκινά 
από το εξώφυλλο και μεταλαμπαδεύεται στα τραγούδια του. Αν ανήκετε σ'αυτούς που πιστεύουν ότι οι Beatles είναι οι βασιλιάδες της pop και του yeah yeah, ακούστε τα "Lucy in the Sky with Diamonds", το ομώνυμο
κομμάτι (Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band), αλλά και το "A Day in the Life"που κλείνει το άλμπουμ.
Τώρα που το σκέπτομαι, νομίζω ότι θα μπορούσα να γράψω ένα άλλο άρθρο για την μεγάλη προσφορά των Lennon, McCartney, Harrison και Starr στην ψυχεδέλεια. Το ιστορικό εξώφυλλο, βρίθει λεπτομερειών όπως η παρουσία μιας κούκλας, που ανήκει στην Jann Haworth και ο Blake της έβαλε μια μπλούζα των Rolling Stones, για να αποδείξει ότι η «αντιπαλότητα» μεταξύ Beatles και Stones ήταν δημιούργημα των δημοσιογράφων και μόνο. Η κούκλα κρατάει ένα παιδικό αυτοκινητάκι στο αριστερό χέρι (με δυσκολία φαίνεται) και το έβαλε πριν τη φωτογράφιση ο βοηθός του Blake, Nigel Hartnup, τα φυτά τα πήραν από ένα κατάστημα λουλουδιών  που ήταν κοντά στο studio και προς γενική θλίψη δεν ήταν δενδρύλλια κόκας ή κάτι παρεμφερές, αλλά απλά λουλούδια! Προσέξτε ότι κι οι τέσσερεις Beatles έχουν μουστάκι κι εικονίζονται δύο φορές, τη μία φωτογραφημένοι ζωντανά με τα κοστούμια και η δεύτερη (αριστερά) σε κέρινα ομοιώματα από το μουσείο Madame Tussauds. Το εξώφυλλο κέρδισε Grammy στην κατηγορία  Best Album Cover κι έγινε πολύτιμος οδηγός στις επόμενες γενεές. Οι στίχοι όλων των τραγουδιών εμφανίζονται στο οπισθόφυλλο κι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά σε rock δίσκο, ενώ στο εσώφυλλο εικονίζεται το συγκρότημα με τον Paul McCartney να έχει τα αρχικά O.P.P. που έδωσαν λαβή σε φήμες ότι είναι νεκρός (O.P.D.είναι τα αρχικά των λέξεων "Officially Pronounced Dead"). Σύμφωνα με τον παραγωγό George Martin, το συγκεκριμένο ραφτό ήταν δώρο ενός fan και σημαίνει "Ontario Provincial Police"! Η φωτογραφία στο εσώφυλλο δείχνει τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος να κοιτούν ευθέως το φακό κι όπως δήλωσε αργότερα ο McCartney, ήταν η μόδα της εποχής να κοιτούν χαμογελώντας το φακό. Το βρακάκι(είναι το εσώφυλλο που περιέχει το δίσκο)δημιουργήθηκε από την ολλανδική ομάδα με το όνομα the Fool και ήταν η πρώτη φορά που δεν ήταν ένα απλό λευκό εσώφυλλο.



Το 1968 ο Frank Zappa κυκλοφόρησε το άλμπουμ We Are Only In It Just For The Money κι αρχικά είχε προγραμματίσει να βάλει εξώφυλλο, μια φωτογραφία παρωδία του  Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, αλλά τελικά η φωτογραφία μπήκε στο διπλό εσώφυλλο. Η φωτογραφία περιέχει 100 περίπου ανθρώπους, οι περισσότεροι από το φωτογραφικό λεύκωμα του σχολείου του, αλλά και πολλούς επώνυμους! Το 1978 ο Robert Stigwood χρηματοδότησε την ταινία με το ομώνυμο τίτλο, όπου περιείχε τραγούδια των Beatles, διασκευασμένη από μεγάλα ονόματα (Bee Gees, Peter Frampton, Billy Preston, Earth, Wind and Fire κ.α.) σε παραγωγή του George Martin. Το εξώφυλλο μόνο σαν ιδέα πλησιάζει το αρχικό! (Το 2009 οι Cheap Trick, ηχογράφησαν ολόκληρο το Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band live και το κυκλοφόρησαν με τίτλο Sgt. Pepper Live και εξώφυλλο παρεμφερές με το αρχικό των Beatles. Χωρίς τις φωτογραφίες των καλεσμένων παρά μόνο με την ντραμς. Τέλος,το Punk δεν μπορούσε να μείνει μακριά από αυτό το μνημειώδες εξώφυλλο. Το 1982 η Cherry Red Records κυκλοφόρησε η συλλογή Burning Ambitions: A History Of Punk με τραγούδια των Wire, Fall, Buzzcocks, S-Ray Spex, Stranglers,Adverts κ.α.


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
12/4/16/
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε - πού αλλού; - στα Abbey Road Studios και συγκεκριμένα στο studio 2. Εκτός από το studio 2, υπήρχε το μεγάλο studio 1 (για συμφωνικές ορχήστρες) και παραδίπλα, μεσοτοιχία με το studio 2, υπήρχε το studio 3: Ένα μικρό studio, το οποίο τις μέρες εκείνες (Μάιος - Ιούνος '67) φιλοξενούσε τους ... Pink Floyd (!), που ηχογραφούσαν τότε το μεγάλο τους σουξέ "See Emily Play".
    Οι Floyd θεωρούντο τότε η πρωτοπορία της ψυχεδέλειας, οπότε τάχασαν μόλις κατάλαβαν τι γινόταν δίπλα! Ο Rick Right θυμόταν αργότερα πως άκουγε τους Beatles, μέσα απ' τον τοίχο, να "χτίζουν" το "A Day in the Life" πέτρα-πέτρα. Μετά, όταν έμαθαν ότι οι Beatles δούλεψαν στο studio για 700 ώρες (!) γι' αυτό το άλμπουμ, κατάλαβαν τι χρειάζεται για να γίνεις μεγάλος! Και φαίνεται, πως το κατάλαβαν πολύ καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε - πού αλλού; - στα Abbey Road Studios και συγκεκριμένα στο studio 2. Εκτός από το studio 2, υπήρχε το μεγάλο studio 1 (για συμφωνικές ορχήστρες) και παραδίπλα, μεσοτοιχία με το studio 2, υπήρχε το studio 3: Ένα μικρό studio, το οποίο τις μέρες εκείνες (Μάιος - Ιούνος '67) φιλοξενούσε τους ... Pink Floyd (!), που ηχογραφούσαν τότε το μεγάλο τους σουξέ "See Emily Play".
    Οι Floyd θεωρούντο τότε η πρωτοπορία της ψυχεδέλειας, οπότε τάχασαν μόλις κατάλαβαν τι γινόταν δίπλα! Ο Rick Right θυμόταν αργότερα πως άκουγε τους Beatles, μέσα απ' τον τοίχο, να "χτίζουν" το "A Day in the Life" πέτρα-πέτρα. Μετά, όταν έμαθαν ότι οι Beatles δούλεψαν στο studio για 700 ώρες (!) γι' αυτό το άλμπουμ, κατάλαβαν τι χρειάζεται για να γίνεις μεγάλος! Και φαίνεται, πως το κατάλαβαν πολύ καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή